Wind, geen wind, wind

24 januari 2025

Wind, geen wind, wind

We zijn nu 21 dagen op zee en alles gaat goed. Het bijzondere van een lange oceaanoversteek, vooral eentje die het ronden van Kaap Hoorn met zich meebrengt, is dat je allerlei weersomstandigheden tegenkomt. We kunnen de motor niet meer gebruiken, dus we hebben geen andere keuze dan het weer te accepteren zoals het komt. En dat brengt ons bij wat we de afgelopen 36 uur hebben meegemaakt.

Na het passeren van de 50 graden zuiderbreedte en goed vooruitgang te hebben geboekt, viel de wind plotseling dramatisch weg, waardoor we nog maar 4-5 knopen wind hadden. Onze snelheid vertraagde ook, en gisteravond maakten we nog maar ongeveer een halve knoop — zo’n 1 km/u. Het is geen groot probleem, aangezien we nog vier weken hebben om Stanley, de Falklandeilanden, te bereiken, maar het leven aan boord wordt steeds uitdagender.

Normaal gesproken zouden we de steun van de zeilen hebben om de rollende beweging van het schip te dempen, of we zouden de motor kunnen starten om het schip in een gunstigere hoek ten opzichte van de golven te krijgen. Maar aangezien beide opties nu niet mogelijk zijn, hebben we ons moeten aanpassen aan de omstandigheden. Dit betekent constant rollen van bakboord naar stuurboord, waarbij het schip aan beide zijden een helling van 30 graden heeft. Het maakt het leven zeker ongemakkelijk.

Lopen op dek is moeilijk geworden, rechtop staan voelt bijna onmogelijk, en zelfs simpele dingen zoals naar het toilet gaan of een douche nemen worden steeds lastiger. Maar het moeilijkste? Slapen. Je probeert je vast te houden, zelfs door een reddingsvest onder je matras te leggen om jezelf stabieler te houden, maar toch beweeg je van de ene kant naar de andere.

Gelukkig hebben we eindelijk weer wat wind gevonden, en het schip ligt nu weer op een comfortabele hoek. Het normale leven op zee is langzaam maar zeker weer terug. We maken nu 7 knopen en bewegen in de juiste richting, en er wordt koffie geserveerd op dek. Het planken is weer begonnen en het ritme van het leven op zee komt langzaam maar zeker terug.

Kortom, het leven op zee is goed.