Tonijn

10 januari 2025

Tonijn

Na enkele dagen naar het noorden te hebben gevaren, zijn we nu overgestapt naar een wat oostelijker koers. Dat bleek echter net iets te vroeg, waardoor we dichter bij de kern van het inmiddels volgroeide lagedrukgebied kwamen dan gepland. De wind nam snel toe, tot ver boven de verwachte windsnelheden. Daarom hebben we gegijpt en zijn we nog een nacht langer in noordelijke richting gevaren, totdat de wind iets afzwakte en het weer enigszins te bezeilen werd. Vervolgens hebben we opnieuw gegijpt en varen we met alleen een topzeil en een kluiver naar het noordoosten.

Er is een ruimende wind, terwijl we bovenlangs de depressie varen. We houden het bij hetzelfde, kleine tuig, omdat er regelmatig buien over ons heentrekken – en soms zelfs spontaan boven ons lijken te ontstaan! Telkens wanneer we overwegen om meer zeil te zetten, duikt er uit het niets zo’n bui op, die gepaard gaan met stevige windstoten. Op dat soort momenten zijn we blij dat we blijven vasthouden aan onze behoudende zeilvoering.

De golven zijn inmiddels gegroeid tot zo’n zes meter hoog – en we maken regelmatig ‘mooie’ halen. Waar er in de eerste dagen van de reis geregeld iemand door de salon vloog, heeft nu niemand meer moeite om met een volle kop soep de tafel te bereiken. Fijn voor de gasten, de kok én de matrozen!

Vanavond stond er verse tonijn op het menu. Gevangen door Matu en heerlijk bereid door Sjoerd. Als onze snelheid een beetje afneemt gaat de vislijn meteen weer uit, want dit smaakte naar meer! Aangezien Matu een les ‘fileren van vers gevangen vis’ heeft gegeven, moet er natuurlijk ook geoefend kunnen worden.