Fiji

19 september 2024

Fiji

Onze vaart hierheen was voornamelijk voor de wind, met de marszeilen en het grootzeil van de fok gevoerd. Dus, de dag voor onze eerste aanloop in Fiji, werd ons eerste grote zeilmanoeuvre met veel enthousiasme begroet! We strijken het grootzeil van de fok en hijsen zowel de voorzeilen als de achterzeilen. Met bijna de hele bemanning aan dek was de klus snel geklaard. Al snel begonnen we de eerste eilanden aan de horizon te zien. Savusavu was de naam van de eerste plek die we zagen in de Fiji-eilanden. We gingen voor anker in de schilderachtige baai, met het stadje aan stuurboord en het kleine eiland Nawi aan bakboord. Het tafereel belichaamde perfect een tropisch paradijs.

Savusavu, gelegen op het eiland Vanua Levu, is een klein stadje dat bekendstaat om zijn ongelooflijk vriendelijke inwoners en wordt omgeven door weelderige, groene heuvels. Aan de andere kant van de kustlijn bevinden zich smalle stranden met zwart zand. We hebben bijna twee dagen besteed aan het verkennen van het stadje, het eiland en de baai. De nachten voor anker waren rustig, en steeds meer bemanningsleden verkozen om op het dek onder de sterrenhemel te slapen, een verfrissend alternatief voor onze stapelbedden. Met het eerste licht van de dageraad klonk het geluid van opspattend water, terwijl we genoten van verkwikkende ochtendzwemmen in de baai.

Het laatste stuk van onze reis naar Suva voeren we aan de wind. Met alle zeilen bijgezet maakten we optimaal gebruik van de lichte wind tot zonsondergang, waarna we de motor startten om met rustige zeeën zuidwaarts te varen, met als doel het meeste uit onze laatste dag aan boord te halen. Bij het ochtendgloren waren we verheugd te zien dat de wind aantrok, wat aangaf dat het bijna tijd was om de zeilen te hijsen voor onze laatste dag op zee. Maar voordat dat gebeurde, hoorden we het geluid van de vislijn die afliep—er zat een Mahi Mahi aan de haak. Even later zagen we een tweede vis in de buurt, wierpen opnieuw uit, en binnen enkele minuten haalden we er nog een binnen.

Na een dag scherp aan de wind zeilen en meerdere overstag-manoeuvres, navigeerden we tussen de riffen door de haven van Suva binnen. Dolfijnen vergezelden ons bij het binnenlopen van de haven, een passend escorte voor onze laatste aanloop. Die avond genoten we van de verse vis die we eerder die dag hadden gevangen, tijdens ons afscheidsdiner.