De walvissen nemen afscheid

De walvissen nemen afscheid

11 september 2024

De walvissen nemen afscheid

Na afscheid te hebben genomen van de gastbemanning van de reis naar Tonga, besteedde de bemanning anderhalve dag aan schoonmaken, klein onderhoud aan het schip en bevoorrading. Maandagmiddag, toen alle voorbereidingen waren afgerond, arriveerde de nieuwe gastbemanning voor de overtocht naar Fiji. Het weer was verre van tropisch tijdens deze dagen; de zon was zelden te zien en er waren verschillende regenbuien boven Tongatapu. Desondanks was iedereen enthousiast en vol verwachting over de reis die voor ons lag!

Op de eerste nacht van de overtocht bleven we voor anker liggen, zodat iedereen kon wennen aan de zachte beweging van het schip en herstellen van eventuele jetlag. Op dinsdagochtend was het tijd om te vertrekken uit Tonga. Maar eerst moesten we aan wal langs de douane en immigratie, en wachten op de loods die ons de haven uit en tussen de riffen door zou begeleiden. Binnen een uur na vertrek hesen we een paar zeilen en zetten koers naar de open oceaan, waarbij we zorgvuldig tussen meer riffen en ondiepten door navigeerden.

Net toen we de ra’s schrap zetten om de zeilen te trimmen voor de nieuwe koers, klonken er verschillende oproepen over het dek: “Walvissen! Walvissen aan stuurboord!” Met alle handen op elkaar gericht, maakten we de afhandeling van de zeilen af en toen haastte iedereen zich naar de reling om het spektakel te aanschouwen. Wat begon als een paar keer spuiten op ongeveer 100 meter afstand veranderde al snel in een buitengewoon schouwspel van de bultruggen! Van zwaaiende staartwieken tot spattende staartvinnen, het hoogtepunt kwam toen twee walvissen op slechts 20 meter van het schip doorbraken! We voelden allemaal een golf van opwinding en ontzag toen we weer getuige waren van deze prachtige wezens in de wateren van Tonga – een plek die zo bekend staat om zijn walvissen dat een hele toeristenindustrie leeft van het kijken naar en zwemmen met ze.

We zullen deze dag en deze bijzondere plek zeker niet vergeten, maar nu zijn we onderweg naar Fiji. Met de wind in de rug en de koers gezet, rollen we zachtjes over de golven en voelen we de opwinding groeien voor het volgende deel van ons avontuur op de Stille Oceaan.