Mangareva

2 juli 2024

Mangareva

De laatste paar honderd mijl naar Mangareva legden we af in vliegende vaart. Alsof het schip er zin in had. Dat de wind was aangetrokken tot windkracht 6, hielp natuurlijk ook mee (-;. En met die harde wind, een grijze lucht en regen kwamen we dan aan bij de Gambiereilanden, waar Mangareva er een van is. De eilanden liggen allemaal in een grote lagune, vol koraal en hoewel de vaargeul goed gemarkeerd is, was het toch nog behoorlijk spannend om binnen te varen, want ook binnen de betonning is het soms heel ondiep en de geultjes zijn hier en daar erg nauw. Maar zonder ongelukken bereiken we Rikitea waar we zelfs gebruik mogen maken van de betonnen steiger. Een enorme luxe, want iedereen kan aan en van boord zonder gehaald of gebracht te moeten worden en de bemanning hoeft geen ankerwacht te lopen. Sinds de Falkland eilanden hebben we die luxe niet meer gehad.

Het eiland ziet er prachtig uit. Veel bergachtiger dan je misschien zou verwachten en als de zon af en toe door de wolken komt zien we meteen de blauwe, groene en turkoois gekleurde wateren waar je deze eilanden mee associeert. We zulen hier nog de hele week zijn en vooral bezig zijn met onderhoud van het schip. Want er is altijd wat te doen…