Wat een onverwacht mooie dag!

23 maart 2023

Nieuws

We kwamen in Mindelo aan, nadat we ons tegen 7 Bft op hadden gebokst in de straat tussen São Vicente en Santo Antão. Eenmaal voor anker lagen we te slingeren in de deining en zijn we een paar uur later gaan verliggen. Dat scheelde een stuk. De volgende ochtend moesten we vroeg op omdat de hike op Santo Antão op het programma stond. het was de hele dag bewolkt en er stond een bak wind in de baai.

De voorspellingen zeiden dat die wind in de loop van de dag zou afnemen, maar dat leek in het echt niet te gebeuren. Toen ik gisternacht om 02:00 van wacht ging (dus dat is eigenlijk vanochtend) stond er nog een dikke 20-25 knopen wind aan het schip te sjorren. Maar toen ik wakker werd was het compleet windstil!

Na het ontbijt moesten we alleen nog uitklaren en dan konden we vertrekken. Terwijl de uitklaring werd geregeld vroeg er iemand of er gezwommen kon worden. Natuurlijk kan dat! Dus het trappetje wat lager in het water en de eerste gast sprong erin. Dat zag er blijkbaar zo lekker uit, dat al snel de volgende erbij sprong, gevolgd door meerdere. Binnen een kwartier lagen de meeste gasten in het water en werd er met de breefokval vrolijk geslingerd.

Inmiddels was de inklaring geregeld en kwam het bijbootje terug. Die hebben we als hekschroef aan het werk gezet om het schip om te draaien, want in de windstilte waren we (bijna) helemaal rond gedreven. En met twee ankers uit is dat nou nét niet handig..

Toen iedereen was uitgeplonsd lag ook het schip weer in een positie dat de ankers omhoog konden. Omdat we verwachtten dat er zelfs buiten zo goed als geen wind zou zijn, lieten we de zonnetent erop en hingen we de bijboot in de davits. Eenmaal buiten bleek er een mild, maar zeker zeilbaar windje te staan en hebben we de zeilen gehesen.

Het werd een prachtig heldere dag, waardoor we al vrij snel São Nicolau duidelijk konden zien liggen. En het rustige weer nodigde uit voor ‘weer eens iets anders’. Want om nou ‘gewoon’ onder een strakblauwe hemel met een warme zon en een lichte wind recht op je doel af te zeilen… Dus zijn we na Santa Lucia afgevallen en richting Rasso gevaren. Vlak voor we de ondieptes rond het eiland gingen raken, zijn we gegijpt en tussen Branco en Rasso door gezeild. Even later gijpten we weer terug en hebben eindelijk weer eens de zuidkant van Rasso van dichtbij gezien.

Alsof dit nog niet voldoende was, kwam er eerst een haai voorbij gezwommen en niet veel later kwamen we een groep grienden tegen. We konden doorzeilen tot vlak bij Tarrafal, dus we hebben op het laatste moment pas afgetuigd en precies toen de bel voor het diner ging, ging ook het anker erin. Wat een mooie dag vandaag!