Ongewone reis

Ongewone reis

14 maart 2023

Nieuws

Het is een beetje een ongewone reis. Ondanks dat we een ‘standaard’ rondje varen, gaat er toch veel anders dan normaal. Vanaf Santiago omhoog naar Sao Vicente is normaal gesproken een stuk met een aardige bak wind en bijbehorende golven. Dit maakt dat het meestal best wel wil stuiteren op dit traject. Dit keer stond er een zwakke wind die relatief oostelijk was en een nagenoeg vlakke zee. We konden zonder moeite de goede richting sturen. Jammer genoeg ging in de nacht de wind er helemaal uit en hebben we een stukje op de motor moeten doen.

Van Mindelo naar San Nicolao is het meestal even tegen alles in knokken om boven Sao Vicente uit te komen. Dit keer zijn we zonder pijn en moeite omhoog gemotord, konden vrij snel kunnen afvallen en rustig zeilend naar het oosten. Het eerste ‘standaard’ stukje was de toenemende wind toen we tussen Rasso en San Nicolao door gingen. Daar tikten we even de tien knopen aan!

Ook het stuk van San Nicolao naar Boa Vista was anders dan ik gewend ben. We begonnen met een stevige bries uit het noorden, waardoor we goede snelheden bereikten en zelfs een stuk noordelijk van Sal Rei konden sturen. De wind ging gedurende de dag langzaam maar zeker liggen, waardoor we steed weer een zeil erbij konden trekken. UIteindelijk ging zelfs het groot-gaffel-topzeil erop, iets wat in Cabo Verde echt niet vaak het geval is.

Wat wél standaard was, was de deining die bij Boa Vista naar binnen kwam rollen. Alleen dit keer wat meer dan normaal. Daarom zijn we na de tour over het eiland meteen weer vertrokken, op zoek naar een betere plek om lekker te kunnen zwemmen en snorkelen dan rond Ilheu do Sal Rei. Dus zijn we richting de oostkant van Sal gevaren en hebben vannacht het anker bij Pedra de Lume laten vallen. Een plek waar we ook bijna nooit komen.

Verder was het ongewoon helder de afgelopen reis. Voor anker bij Tarrafal, Santiago, zagen we Fogo liggen, vanaf bovenop Santo Antao konden we San Nicolao zien liggen. Beiden ook iets wat niet ‘standaard’ is. Zelfs het zeeleven deed mee met het motto van deze reis; grienden, dolfijnen, walvissen, Portugese oorlogsschepen (dat is iets minder leuk, maar wel mooi om te zien), vliegende vissen, bruine genten, noem maar op, ze passeerden allen de revue. Kortom, het was zeker geen standaard reis, maar wel een zeer complete. En we hebben nog even te gaan..