Seinen

18 juni 2021

Seinen

Maandag we worden ontvangen op de OOSTERSCHELDE. We horen de namen en rangen van de bemanning, maar die zijn we meteen weer kwijt. We moeten onszelf natuurlijk ook voorstellen en na dit rondje en het avondeten vertrekken we. Op de Noordzee “zetten we wat zeil” en varen naar het zuiden.

We gaan naar Vlissingen en de volgende dag varen we dicht onder de Zeeuwse kust. Als rasechte Zeeuw is dit een mooi gezicht. We nemen een duik in zee en ‘s avonds drinken we nog wat met de bemanning op het dek.

Na een nachtje rustig slapen in de haven vertrekken we weer en gaat naar het noorden. Onderweg ziet onze dochter de seinvlaggen en gaat ze het seinen samen met Jan-Willem uitproberen. In het seinboek zoeken ze naar een zin en de bijbehorende vlaggen. Knopen en hijsen maar, en wachten op antwoord.

Nu kan het eraan liggen dat seinen een wat achterhaalde communicatievorm is, maar op deze zonnige dag komt er op het sein “assistentie nodig van een ijsbreker” maar weinig antwoord. Wat heb je aan het seinen als je echt in nood bent? Toch maar bellen in dat geval. Een beetje gedesillusioneerd concentreren we ons maar weer op de route.

Na de volgende nacht op zee varen we rond Texel als de wind ineens vreemd doet. De wimpel staat naar bakboord, terwijl de zeilen naar stuurboord willen. Jan heeft uitgelegd dat wind op verschillende hoogte anders kan zijn, maar dit is wel heel extreem. Na wat heen en weer stellen van de zeilen en toch weer terug snapt de wind het ook, het was een leuke oefening zeil zetten. We liggen weer op koers, op naar Terschelling!