Update Jonathan

15 februari 2021

Vaak maak ik grapjes dat ik tussen zeilreizen door gepensioneerd ben in Portugal. Ik heb deze winter met veel plezier genoten van het Portugese pensioenleven, met een paar vrienden en leuke buren. Ik kan me geen betere plek voorstellen om in lock down te zijn. Maar na vier maanden douchen met zoet water denk ik dat mijn huid het zout is vergeten. En na 4 maanden trainen om fit te blijven heb ik meer moeite om mezelf te motiveren om te blijven trainen. En mijn handen weten (bijna) niet meer hoe het is om aan de touwen te trekken. Ik begin me een beetje onrustig en energiek te voelen en tegelijkertijd een beetje saai. Een gevoel dat mijn medezeilers goed zullen kennen.

Dus heb ik een bokszak en een paar handschoenen gekocht en bijna elke dag ventileer ik daar mijn energie op als training. En daarnaast ben ik begonnen met elke dag een half uur of een uur te mediteren. En dat samen met de bokszak doet veel om min of meer gefocust en geduldig te blijven.. Het is belangrijk denk ik, aangezien de lockdowns worden verlengd, schepen in de haven blijven, mensen vanuit huis werken en binnen blijven omdat het koud is, dat we manieren vinden om voor onszelf een gezond ritme te houden en positief te blijven.

Met de zon die terugkomt uit het zuiden om zo te zeggen. Het hogedruksysteem van de Azoren boven de noordelijke Atlantische Oceaan zal langzaam teruggaan naar zijn zomermodus en intensiteit. En daarmee begint voor je het weet de lente al in Portugal.

Maar voordat de lente hier echt begint, hoop ik echt ergens ver weg op zee te zijn met mijn gezicht vol zout en wat touwen in mijn handen… Samen met een paar meeuwen die nog nooit van covid-19 hebben gehoord.

Saudações cordiais,

Jonathan