São Nicolau

23 december 2020

Sinds we stil liggen hebben we al verschillende herinneringen met u gedeeld. Pas nog over de Flessenpost van Warren en eerder al van onder andere Jacob Zwerver. Vandaag geeft Urs Röthlisberger ons een kijkje in zijn avontuur op Kaapverdië.

Urs vertelt: “Mijn favoriete eiland in Kaapverdië is São Nicolau. Hier kan je namelijk verschillende hoogtepunten vinden. Ook de kapitein is groot fan van São Nicolau, zelfs nog na al zijn eerdere bezoeken.

São Nicolauis een doorsnede van alle verschillende eilanden. Oneindig lang, met de hand gelegde stenen wegen, ruige en droge gebieden met een vulkanischehistorie, prachtige valleien, groen op de plekken waar het af en toe regent, simpele vissersdorpjes, wat handmatige landbouw en veel unieke plekjes. Het is paradijselijk samenwonen in simpele dorpen. São Nicolauis een beetje van alles en nog niet ontdekt door toeristen. Daarom is dit eiland zo origineel als het maar kan, de pure Kaapverdische cultuur.

Wanneer je door de straatjes van Ribeira Brava loopt, kan je voelen dat de onderwezen en intellectuele klasse hier in de afgelopen eeuwen samen kwamen. Dichters en muzikanten vonden de culturele identiteit van Kaapverdië hier. Hier ontmoeten de mensen die tegen slavernij en koloniale meesters streden elkaar. Je kan het gewoon voelen.

De OOSTERSCHELDE heeft haar anker laten zakken in de haven van Tarrafel. Ik heb zelfs twee blikken tonijn gekocht bij een lokaal vissersbedrijf en op de markt kocht ik kruiden en een zak met bonen en maïs. Ergens in het voorjaar wordt het een feest met sentimentele herinneringen – Kaapverdische stoofpot met bonen, witte maïs, aardappelen, tonijn, een glas witte wijn en daarna als dessert natuurlijk een glas zoete Ponche. Mmm…

Iets verder naar het noorden vind je een fantastische rotspartij bij het eenzame strand Carbeirinho. Dit is het hoogtepunt van alle hoogtepunten tijdens mijn reis. We hadden geluk want de golven waren bijzonder wild, hoog en machtig toen wij dit strand bezochten. De rotsen waren verdeeld in lagen, als opgestapelde pannenkoeken waarin wij de eeuwen konden zien. Gewoonweg waanzinnig! Een plaats van kracht die ik in mijn hart nam. Ik hoop deze kracht nog lang te benutten, Carbeirinho. Prachtig.”