Magische hondenwacht

31 maart 2018

Bericht van Alice:
“Het is zaterdagmorgen 10:00 wanneer ik dit schrijf. Galveston is nog zo’n 600 mijl te gaan. Het is zwaarbewolkt, de noordoostenwind zal, als de voorspellingen uitkomen, nog wat aantrekken. Aan de deining is goed te merken dat er ergens meer wind is. Het heeft een paar uur flink geregend dus het zout is ondertussen aardig van het schip gespoeld.
Toen mijn wacht (van 24:00 tot 04:00) begon, stond de volle maan hoog aan een wolkenloze hemel te stralen. Hoewel de sterren door het maanlicht minder fel lijken waren de ons inmiddels vertrouwde sterrebeelden zoals Orion goed te zien. We motorsailden rustig richting Galveston. Opeens was er een groep dolfijnen naast het achterschip. Waarschijnlijk kwamen ze nieuwsgierig op het motorgeluid af. Een tijdje zwommen ze met ons mee. Een schitterend schouwspel in het heldere maanlicht!
Er kwam al snel ietsje meer wind en we vierden de schoten van het grootzeil en het schoenerzeil, hesen het topzeil, de fok en de buitenkluiver. De motor kon uit en we zeilden prachtig door de nacht. De zes gasten aan boord zijn over drie wachten verdeeld, zodoende zijn er maar twee gastbemanningsleden per wacht. Het is dus rustig maar heel gezellig en en Elisha en ik kunnen sturen zoveel we willen. De nachtwachten zijn bij mij favoriet, de temperatuur is dan heerlijk, uit de luidspreker in het ‘kotje’ klinkt meestal mooie muziek. Deze nacht was het de bijzonder sfeervolle keuze van stuurman Boudewijn, o.a. Tom Waits, Beth Gibbons en Bruce Springsteen (wiens song ‘Galveston Bay’ wel heel toepasselijk was). In de verte weerlichtte het voortdurend. Op de radar was in het noorden op 30 mijl afstand een flinke bui te zien, die eerst met ons mee naar het westen trok.
Maar tegen het einde van de wacht nadert een enorm buiengebied. Dus alle luiken dicht en uit voorzorg worden kluiver, topzeil, fok en schoener neergehaald. De volgende wacht komt in regenkleding aan dek en wacht de bui af. Eenmaal in bed voel ik aan de bewegingen van het schip dat de bui en de windschifting ook inderdaad zijn gekomen. Op naar Galveston, nog drie nachtwachten te gaan!”