Douchen met windkracht 8

6 mei 2016

Update van Annique:
“Het moment is daar dat we, na elke dag prachtig weer te hebben gehad, nu te maken krijgen met de grillen van de oceaan. Gisteravond rond een uur of 5 trok in minder dan een uur een grijze wolkenmassa als een deken over ons heen. We wisten genoeg: maak je klaar voor zwaar weer! Alle luiken werden gesloten, de zeilen werden gereefd en alles werd goed vastgezet. Na een paar druppen leek het erop dat het hierbij zou blijven; alle luiken gingen weer open. Wat we niet wisten was dat het festijn nog moest komen. Tijdens onze wacht, die om 12 uur vannacht in ging, zet de wind van het ene op het andere moment aan en komt de regen met bakken uit de hemel. De luiken gaan weer dicht. Prachtig om aan het roer te staan! Je voelt het schip snelheid maken en op een gegeven moment halen we de 10,3 knopen. Tot nu toe een record! Om 5 uur vanochtend hebben we het topzeil en de binnenkluiver weggehaald. Onze wacht zit er nu op en we maken ons klaar om naar bed te gaan. Terwijl wij liggen te rusten en de andere groep de wacht houdt gaat het nog harder waaien en zijn de golven gegroeid tot 4 à 5 meter. We varen schuin voor de wind en liggen als een notendopje te rollen op de grote golven. Vanuit mijn hut hoor ik tot zelfs diep in het ruim kratten en potten heen en weer slingeren en hoor ik zo nu en dan kreten van mensen die uit balans zijn geraakt. Ik ga mijn bed uit, smeer een broodje Nutella en probeer uit alle macht een douche te nemen. Wonderbaarlijk genoeg slaag ik hierin en sta ik even later fris en fruitig aan dek. Aan stuurboord doemen golven op die hoog boven het schip uit torenen. We rollen er overheen en komen dan in het dal waar we geheel omringd worden door nieuwe golven. Zo gaan we door. Een paar uur later gaat de wind liggen, schijnt de zon volop en is er geen vuiltje meer aan de lucht. Zoals schipper Arian zegt: ‘Er is er hier maar één de baas! En dat is Moedertje Natuur’. Zo is ’t maar net.”