Einde van deze reis

15 februari 2016

We zijn er.
Na vijftien dagen zee kwam er weer land in zicht, Martinique. We zijn zaterdagavond eerst naar een kleine baai gevaren aan de zuidwestkant van het eiland, waar we gisteren hebben ge-bbq-ed. Hierna ging de muziek aan en de voetjes van het dek.
Zondagochtend na het ontbijt zijn we, onder zeil, anker op gegaan en hebben we het laatste stuk naar Fort-de-France gezeild. Daar het anker weer laten vallen en ingeklaard. Ook stond hier de Honorary Consul van Italië op ons en natuurlijk onze schipbreukeling Salvatore te wachten. Na wat handen schudden en natuurlijk snel even een foto, nam hij Salvatore onder zijn hoede. Hij heeft een hotel voor hem geregeld en zal morgen een vlucht voor hem boeken.
Vanavond (zondag) gaan we genieten van het laatste diner, om morgen afscheid te nemen van de gasten. Het was een enerverende reis, met alles erop en eraan: geen wind en (gelukkig veeeeel langer) wel wind, zon en regen, dolfijnen en walvissen, vogels en andere vogels, vroegtijdig afscheid en verlaat welkom, excursie op Cabo Verde en heel veel zee, 3254 mijlen zee!