De redding (vervolg)

6 februari 2016

Stukje bij beetje wordt duidelijker wat er met de ‘Tarabaralla’ is gebeurd. Salvatore, de Italiaanse zeiler die we van boord hebben gehaald, is uitgeput en slaapt nog steeds, maar dit weten we inmiddels:
De man blijkt al drie dagen in gevecht te zijn geweest met het schip en de oceaan. Nadat zijn windvaan het begaf, maakt hij een klapgijp, die zijn grootzeil aan flarden scheurde en een paar stagen brak. Hierbij kreeg hij (waarschijnlijk) een lijn in de schroef, waardoor ook die onbruikbaar werd. Het vrijmaken van de schroef bleek een onmogelijke opgave met de golven die er stonden. Nadat vervolgens de genua ontplofte, heeft hij nog geprobeerd een noodtuig te maken. Toen ook dat uit zijn lijken blies, waren er geen opties meer voor hem.
Toen de ‘Oosterschelde’ vannacht bij het schip aankwam, stond er nog een halve mast, met flarden zeil eraan. Het schip dreef en leek nog hoog op het water te liggen, maar was onbestuurbaar en lag dwars op de golven. Het maakte daardoor enorme halen. De ‘Oosterschelde’ heeft wat lij gemaakt en de bijboot overboord gezet. Vrij snel kwam deze terug met de enige opvarende, Salvatore, aan boord. Hij was volledig uitgeput. Op. Drie dagen lang heeft hij gevochten voor wat hij waard was, maar hij kon niet meer, was verslagen!
Eenmaal aan boord van de ‘Oosterschelde’ hebben we hem onder de douche gezet en snel in bed geschoven.
Hij werd vanochtend even wakker, maar na een broodje en een kopje thee is hij weer gaan slapen.