Stornoway

31 mei 2015

Na een mooie dag en een rustige nacht hebben we Kirkwall achter ons gelaten en hebben we koers gezet naar een aantal afgelegen, onbewoonde rotsen en eilanden. Het begon met Sule Skerry en Sule Stack (Sule = Jan-van-gent), een klein eilandje met een vuurtoren en een rots ernaast. En je raadt het al, vol met Jan-van-genten. Maar ook zeekoeten, alken, visdieven enz.
We hebben nog geprobeerd om te ankeren, zodat we de kant op konden, maar de deining liet dat niet toe.
Hierna koers gezet naar (North) Rona, een eiland ongeveer 40 NM noord van Lewis. Hier konden we wel voor anker en met een beetje klauteren kwamen we ook het eiland op.
Het zat er helemaal vol met verschillende soorten vogels en grijze zeehonden en er stond een ruïne van St Ronan’s Chapel uit de 8ste eeuw, beschouwd als het oudste onaangepaste christelijke gebouw in de UK en zeker 1 van de 3 oudste bekende bouwwerken van de Keltische kerk.
Toen iedereen weer aan boord was zijn we richting Lewis gevaren het eerste eiland van de Hebriden die we gaan bezoeken. De weerberichten op de radio spraken van winden tot 10 Bft en de grib files aan boord spraken dit niet tegen. De keus om een veilige haven te zoeken was dan ook snel gemaakt. De eerste veilige haven in de buurt is Stornoway, dus daar net voor middernacht binnen gevaren.
Vandaag zijn we blijven liggen en hebben we een Stornaway-day gehouden met filmpjes over zeilen van de ‘Peking’ en de ‘Oosterschelde’ en klasjes over meteorologie, stabiliteit en de geschiedenis van Schotland. Verder hebben mensen lekker gewandeld door de omgeving en de haven.