Purperreiger

27 december 2014

Nadat alle gasten aan boord waren voor de derde trip rond de eilanden en de uitklaring was gedaan, hebben we het anker omhoog getrokken en meteen zeil gezet. Koers richting Santiago. Een heerlijk stuk zeilen, ruime wind met een prachtige heldere hemel vol sterren. En natuurlijk het kerstdiner niet te vergeten! Maar het was tijdens het zeilen, dus niet te uitgebreid. We werden ‘slechts’ voorzien van fois gras, zalm, octopus en meer heerlijkheden.
Vlak voor het ontbijt komen we aan in de baai van Tarrafal op Santiago en daarna vertrekken we met busjes voor een tour rond het eiland. Natuurlijk de vraag onder de vogelaars: gaan we de Purperreiger zien.
De tour bleek weer interessant, de lunch waanzinnig en wat is die kapokboom toch groot! Maar geen reiger te bekennen.
Terug aan boord hebben we -stilliggend- genoten van een prachtig kerstdiner met alle toeters en bellen die er bij horen. Weer helemaal top en de buiken rond, zoals het hoort bij de kerst. 
Toen werd besloten de volgende ochtend niet meteen te vertrekken, maar een ochtend de tijd te nemen voor zwemmen, strand, Tarrafal zelf en voor de vogelaars een tweede kans op…
Zelf ben ik mee gegaan op zoek naar de vogels. Een busje aangehouden en uitgelegd welke kant we op wilden. Dat was natuurlijk geen probleem, al scheen de chauffeur het niet helemaal te begrijpen. Hij bleef maar andere mensen meenemen en het tempo lag erg laag. Maar, uiteindelijk waren alle anderen er weer uit en kwamen wij in het gebied waar de paarse reiger de laatste tijd gespot was. Wij nogmaals aan onze chauffeur uit proberen te leggen dat we op zoek waren naar de Garca vermelha, zoals hij in het portugees heet en nog geen 5 minuten later stopt hij midden op de weg. Wij kijken een beetje verbaasd op en vragen wat er is. “Garca”, zegt hij en wijst. En ja hoor, aan de kant van de weg stond-ie dan: de Purperreiger! Op nog geen 5 meter afstand. Dus de bus uit en foto’s schieten! Meteen was de wat vreemde chauffeur de grote held.
Hierna doorgereden naar het stuwmeer voor meer vogels. En die kregen we! Zilverreigers, blauwe reigers, nog een purperreiger, lepelaars, groenpootruiters, steltkluten, rotsduiven, huismussen, Spaanse mussen, Kaapverdische mussen, grijskopijsvogels, Kaapverdische gierzwaluwen, zwartkoppen, Sint-Helenafazantjes en ik vergeet er vast een paar. En waarschijnlijk ook de Kaapverdische rietzanger gehoord, maar die niet kunnen spotten, dus dat kunnen we niet met zekerheid zeggen. Hoe dan ook, zelfs voor iemand die niet zo veel met vogels heeft als ik, was dit echt gaaf!
Na de lunch aan boord het anker omhoog getrokken en meteen gaan zeilen. Een stuk van 130 NM voor de boeg, dus alle zeilen erop en zeker 24 uur lekker zeilen tot we bij São Vicente zijn.