Een verjaardag op zee

14 maart 2014

Update door Daan:
“Nu heb ik mijn verjaardag in mijn loopbaan als varensgezel en visserman meer aan boord moeten doorbrengen, maar nu is het een verjaardag met een andere dimensie. Normaal ging je verjaardag gewoon voorbij als een dag als geen ander aan boord, vieren deed je wel als je thuis was. Nu zit ik op de Atlantische Oceaan op het zuidelijk halfrond aan boord van een Nederlandse driemastschoener met een groep mensen waar ik mij ongemerkt toch bij afvraag: ‘Wat doen jullie hier en waarom’. Onze groep bestaat uit 2 jonge dames, 12 heren, 6 nationaliteiten en in de leeftijdcategorie van 20 jaar tot 67 jaar met ieder hun eigen beweegredenen waarom ze aan boord zijn op deze reis. Het waarom zal ik niet van iedere persoon precies te weten komen. Maar is dit belangrijk, nee, ik denk het niet, het is belangrijker dat de persoon in kwestie het weet. Ik voor mijn eigen weet het: even weg uit de dagelijkse routine, sleur en hectiek van het leven. Even terug naar de essentie van het leven met zijn gemakken en ongemakken, terug naar de dag van vandaag, morgen is de dag dat de zon weer opkomt. Mensen zullen zeggen elke dag is het zelfde op die grote oceaan, lucht, horizon en water. Niks is minder waar, elke dag elk uur elke minuut is anders als je maar kijkt. Ik heb vormen en kleuren gezien en zien ontwikkelen, die ik nog nooit eerder gezien heb, ook niet op een schilderij of foto. Of misschien heb ik er nooit de tijd voor genomen. De foto’s die ik neem zullen voor mij een ander verhaal vertellen dan voor diegene die er niet bij was. De vogels, de zoogdieren allemaal vertellen ze iets, je moet er alleen naar luisteren. Daarnaast heb je de routine en de werkzaamheden aan boord, de zeilen, wachtlopen met je roertorn, tafels dekken, afwassen etc., alle werkzaamheden die je als kleine gemeenschap moet doen om een zeilschip draaiende te houden. Dit natuurlijk onder begeleiding van een vaste gemotiveerde bemanning, 7 man sterk plus een vrouw. Ook een vraag die ik mij stel, waarom doen ze dit, waar komt die gedrevenheid en die tomeloze inzet vandaan. Natuurlijk had ik in mijn werk aan boord ook die inzet en gedrevenheid maar het was mijn beroep, ik verdiende er mijn geld mee. Dus ik denk dat ik het antwoord op die vraag bij mijn eigen moet zoeken. Als ik dit schrijf komt mijn verjaardag steeds dichter bij. Ach ja mijn verjaardag, misschien gaat hij voorbij zoals hij vroeger op zee zo vaak voorbij gegaan is. Alleen deze mijn 59ste midden op de Zuid Atlantic op ongeveer 400 mijl ZZW van Ascension, een stipje op een unieke plek, op een uniek schip met een uniek groepje mensen, dat vergeet je nooit, dat neem je mee de rest van je leven. Geweldig toch.”