Kaap Hoorn nog eens

18 januari 2014

Onder vol tuig voeren we op Kaap Hoorn aan. Heel even moest de motor nog bij om voldoende hoogte te halen, want de sterke stroom zette ons flink naar het oosten. Maar daar was hij dan, de ‘moeder van alle kapen’. Een mooi eiland van zo dichtbij, al kunnen de omstandigheden ook veel slechter zijn, weten we inmiddels. Maar vandaag konden we zelfs een bootje strijken om foto’s te maken. Toen we verder voeren richting Isla Barneveldt en Isla Nueva werd het zelfs even prachtig weer. Een mooie bries uit het westen en een prachtig ondergaande zon. Want hier, maar een duizend kilometer noordelijker dan het Antarctisch schiereiland, wordt het gewoon weer donker ’s nachts. Iedereen genoot echt van wat wel een plezierzeiltochtje op beschut water leek. Ook de pelsrobben,  die als dolfijnen achter het schip aan buitelden, leken het leuk te vinden dat we er waren.
Vannacht, in de monding van het Beagle-kanaal, liet Vuurland zich weer van zijn andere kant zien. Harde wind, regen en koud. De wind is gebleven, maar de regen is gelukkig gestopt. Om ons heen nog steeds besneeuwde bergtoppen, maar nu zien we ook bomen op de hellingen en de 9 graden voelen ineens warm aan. Vanavond komen we aan in Ushuaia. Fin del Mundo en het einde van een reis.