A narrow escape

6 januari 2014

Gisteren om zeven uur in de ochtend voeren we door de nauwe doorgang ‘Neptune’s Bellows’ de vulkaankrater van Deception Island binnen. Bij Telefon Bay gingen we aan land voor een wandeling. Al snel nam de wind toe en vanaf de koude kraterwanden joegen harde windvlagen over het water. Wolken vulkaanas en stof maakten de lucht troebel. Nog voordat we iedereen terug aan boord hadden werd de ‘Oosterschelde’ van haar ankers geslagen. De binnenkant van de krater is erg stijl, dus meteen hing het anker met 120 meter ketting recht naar beneden. De wind was zo hard dat we slechts met de grootste moeite met de motor op de plek konden blijven. Toen we het anker thuis hadden en het schip weer op zijn plek, kon iedereen veilig aan boord worden gebracht. Urenlang hielden we het schip zo dicht mogelijk onder hoger wal, wat nog heel wat moeite kostte. Met het oog op de verslechterende omstandigheden besloten we een poging te wagen Deception Island te verlaten. De grote vraag was hoeveel golven er in de nauwe ingang zouden staan. Zonder golven hadden we er moeite genoeg mee het schip op de plek te houden. Met golven zouden we er nooit tegenin komen. Vanuit de krater gezien leek het echter mee te vallen. Met dubbel gereefd grootzeil en een goede aanloop maakten we vaart en gelukkig schoten we relatief gemakkelijk door ‘Neptune’s Bellows’ weer naar buiten. De harde noordoostenwind kwam ons de rest van de dag en nacht goed van pas. Onder zeil konden we het hele traject naar Trinity Island afleggen, af en toe een ijsschots of ijsberg ontwijkend.