Depressie op komst

20 november 2013

Leo Boersen:
“Weer een dag in de South Pacific. Kapitein Arian heeft ons deze middag verteld dat we sinds ons vertrek uit Auckland 424 uur aan het varen zijn en inclusief onze stop op Chatham 456 uur of 19 dagen onderweg zijn. We hebben 2760 mijl afgelegd en hebben nog 2100 te gaan naar de Kaap. Van de Kaap naar de Falklands is nog zo’n 600 mijl. We hebben de hoofdmotor in totaal 32,5 uur gebruikt, voor het laatst een uurtje bij het vertrek van Chatham Island. Onze lengtegraad is nu ongeveer hetzelfde als Pitcairn Islands (van de muiterij op de ‘Bounty’) en Vancouver. Kaap Hoorn ligt recht ten zuiden van Nova Scotia, om een idee te geven van de afstanden die we afleggen. Onze gemiddelde snelheid -exclusief ankeren bij Chatham- is 6,5 knoop. Dagelijkse afstand afgelegd varierend van 135 tot 212 mijl. Het gaat goed met energiegebruik, we hebben niet meer dan 3200 liter brandstof verbruikt, inclusief hoofdmotor, generators en kachel. De generatoren -de ‘Oosterschelde’ heeft een grote en een kleine- lopen afwisselend. Alleen als een generator loopt, is de hoofdstroom aan. De grote generator loopt van 17:00 tot 22:00, voor het koken, de vaatwasser en natuurlijk koffie en thee zetten. De kleine generator loopt van 02:00 tot 10:00, voor het dagelijks bakken van vers brood, en weer koffie en thee zetten. Beide generatoren drijven ook de watermaker aan. De generatoren, en de kachel niet te vergeten, verbruiken zo’n 60 liter per dag. De brandstofcapaciteit is 18 ton en de kapitein zei dat hij blij is met het lage verbruik. Blijkbaar heeft ieder de boodschap begrepen om spaarzaam met water en electriciteit om te gaan.
Ewout (“Woody”) heeft weer een dagelijks weer-update gegeven. De breefok is weggenomen en in de drie gaffelzeilen is een rif gezet. Er komt een depressie aan vanuit het zuidwesten en die brengt meer wind en golven met zich mee. Zij zal voor ons langs passeren. Wij lopen op het moment 10 knopen en de ‘Oosterschelde’ houdt zich goed. De zee is erg mooi en indrukwekkend. De golfpatronen en wind zijn duidelijk zichtbaar, maar hoe en waar de golven witte koppen laten zien is, tenminste voor het ongetrainde oog van een witteboordcrimineel als ik, moeilijk te voorspellen. Het is fascinerend om te kijken naar het altijd veranderende oppervlak en te luisteren naar de harmonie van alle geluiden. Boven alles is het een groot genoegen om te zien en te voelen hoe de krachten van de natuur de ‘Oosterschelde’ met grote elegantie voortduwen. Ik ben vanmorgen de mast ingeklommen en daarvandaan is het schouwspel nog indrukwekkender (en kouder). Ik had het geluk om een stuk of tien Zandloperdolfijnen een kwartier lang te zien spelen rond de boeg. Verrassend om ze van zo ver te kunnen zien aankomen, met zo’n enorme snelheid.
Na de weer-update, onderwees Jana ons zeer eloquent over de theorie en techniek van het zeilen en het gebruik daarvan hier op de ‘Oosterschelde’. Op het schoolbord maakte ze duidelijke tekeningen om het zeer aandachtige publiek uitleg te geven. Zowel in Engels als Nederlands werden de verschillende opties en zeilstanden weergegeven.
‘s Morgens was er even een bleek zonnetje, maar op de sextant-instructie moeten we nog even wachten.
Wanneer dat zal zijn kunt u lezen in een van de volgende verslagen vanaf de Zuidelijke Pacific.”