Zwemstop

3 november 2013

Donderdag krijgen we ’s middags stevige wind, aardig wat mensen hebben in meer of mindere mate last van zeeziekte. Toch 2/3 van opvarenden zijn bij het avondmaal, spaghetti bolognese. Wind neemt ‘s nachts nog toe tot 7 Bft, meteen goed inslingeren.
Vrijdag draait wind naar noordwesten en neemt af tot een aardige 4 Bft. Mooi zeilen door de Bay of Plenty. ‘s Nachts zakt de wind weg en draait naar het oosten, precies waar wij naar toe willen. We gebruiken de motor even om voorbij de oostkaap van Nieuw Zeeland te varen. 
Zaterdag in de ochtend draait de wind naar het zuiden en neemt weer wat toe tot een mooie 4 Bft. We krijgen door dat de ‘Tecla’ ook is vertrokken en de achtervolging heeft ingezet. Aan de wind over bakboord zeilen we lekker. Voor diegenen die ons via Yellow Brick volgen: we ontdekken een klein gaatje in de uitlaat van de kleine generator, waardoor over bakboord-boeg wat water naar binnen komt. We gaan overstag om het gaatje dicht te kunnen lassen, vandaar onze rare kronkel op zaterdag. 
De zeezieken knappen al aardig op en ‘s middags voelt iedereen zich goed genoeg om een uitgebreider rondje voorstellen te doen. Er zijn veel mensen bij die al vaker op zee hebben gevaren, op ‘Oosterschelde’, ‘Europa’ of andere schepen. Maar er zijn ook mensen bij die nog nooit hebben gezeild. Van de opvarenden zijn er 17 Nederlands, 4 Duits, 4 Australisch, 2 Amerikaans, 1 Argentijn en 1 Tsjechisch. Voor wie meerekent 29 in totaal.
In Auckland heeft van elk schip een groepje gastbemanning zich aangemeld om contact met elkaar te onderhouden. Vandaag, zondag, is het tijd voor het eerste contact via de kortegolfradio. Het spreken over de radio is even wennen, maar de eerste nieuwtjes worden uitgewisseld. De ‘Europa’ heeft een walvis gespot, wij hebben dolfijnen rond het schip gehad. Allebei hebben we albatrossen rond het schip vliegen. Volgende week zondag staat de volgende afspraak.
In de loop van de ochtend valt de wind weg. Er trekt een klein hogedrukgebiedje over. Heerlijk warm weer, niet echt wat iedereen verwacht bij een Kaap Hoorn-reis. We besluiten van de gelegenheid gebruik te maken om nog maar even te zwemmen, nu het water nog verfrissend is, nog niet ijskoud. Het weer geeft ons ook de gelegenheid om het houtwerk een vers laklaagje te geven.
‘s Middags trekt de wind wat aan uit het noorden en we kunnen weer zeil zetten. Voor de tweede keer worden we getrakteerd op een prachtige, onbewolkte sterrenhemel. De roerganger kan zich richten op het Zuiderkuis.