Bass Strait

28 september 2013

Vanmorgen (28.9) om 08:30 gingen we ankerop. Wineglass Bay heeft zijn naam te danken aan de vorm: een smalle ingang met een mooie ronde baai daarachter, eindigend op een zandstrand. Het ziet er fantastisch uit met hoge granietrotsen rondom, die groen en rood gekleurd zijn door de algen. Hiertussen mooie zandstrandjes, die uitnodigend in de zon blinken. Maar we moesten door…
Gelukkig is er op zee ook veel te zien zo dicht onder de kust. Gisteren zagen we al een bultrug naast het schip en vannacht vloog een klein stormvogeltje naar binnen. Vandaag zagen we een eenzame Grote albatros, veel Jan-van-genten, meeuwen, een heel grote maanvis en een zeehond die als een dolfijn rond het schip sprong.
De voorspellingen zijn nog steeds westnoordwest 20-30 knopen, maar de hele dag was er weinig wind. Dan weer van achteren, dan weer van voren, dan weer wat meer en dan weer bijna niets. Het hield ons wel bezig. Inmiddels zijn we bij de bovenkant van Tasmanië aangekomen, in de Bass Strait, en de beloofde wind is hier inderdaad. De zee is wat in de war, wat het wat minder comfortabel maakt, maar met de zeilen gereefd kunnen we deze wind wel hebben. Het is ook bezeild, dus we lopen nu met een vaart van rond de 7,5 knopen naar het noorden.