Kangaroe Eiland

3 september 2013

Geschreven door Ed:
“Mijn vorige bijdrage eindigde ik met ‘een spectaculair avontuur’. Het is mijn persoonlijke beleving en kan voor ieder anders ingevuld worden.
Wij zijn alweer drie dagen onderweg, hebben daarbij een bezoek aan Kangaroo-eiland gehad, en varen met volle bezetting, crew en passagiers. Dat is een onderdeel van het avontuur, nieuwe mensen, nieuwe dynamiek en ieder weer met zijn eigen verhalen en aanleiding om met dit traject mee te gaan. En ook mensen waarmee je meer of minder vertrouwd was geraakt, daar afscheid van te nemen. Waren we het vorige traject met 8 passagiers, nu is het volle bak, 24 passagiers. Dat is ook schikken in de ruimte en levert weer een ander wachtsysteem en indeling op.
Een avontuur is het in een kleine gemeenschap op het open water te zitten met alleen maar water om je heen en alleen de ruimte van het schip zelf. Om met zoveel mensen weer aan boord mijn eigen plek te vinden en toch in contact te blijven. Iedereen speelt daar zijn eigen rol in en dat is tot nog toe goed gegaan. In het begin gaan de gesprekken meestal om waar je vandaan komt en wat je beweegt om aan deze reis deel te nemen. Niet met iedereen gebeurt of lukt dat want ik wil toch ook voorkomen dat het steeds een soort ‘ondervragingsrondje’ wordt. Afhankelijk van mijn eigen insteek krijg ik wat meer achtergrond of kan ik mijn eigen verhaal kwijt. Mijn Engels blijkt me dan toch niet zo makkelijk af te gaan.
En dan de dagindeling op dit schip. De steeds terugkerende activiteiten: naast het zeil hijsen en strijken, wind- en richting-afhankelijk, de onderhouds- en reparatiehandelingen, die meestal door de crew wordt uitgevoerd soms met hulp van passagiers, heb je ook de huiselijke activiteiten als drie keer per dag tafel dekken en soms gebeurt dat ook op het dek onder een tentdoek, verder afruimen en afwassen waarbij passagiers meestal betrokken zijn. Deze activiteiten vinden in steeds wisselende groepjes plaats en vraagt steeds om stilzwijgende afstemming. Op de achtergrond wordt er dan voor de passagiers koffie en thee gezet, gekookt, gewassen en meestal ‘s nachts de toiletten en doucheruimtes schoongemaakt. Dat laatste gebeurt voor mij altijd ongemerkt.
De wachtdiensten is weer een ander avontuur. Met zoveel passagiers wordt er in drie diensten, rood-wit-blauw, het Zweeds systeem aangehouden, d.w.z. overdag vanaf 08:00 uur twee keer 6 uur en ‘s nachts vanaf 20:00 uur drie keer 4 uur. Iedere dienst heeft dan tussen zijn diensten twee vrije diensten. Het is dan heel belangrijk dat ik een vrije dienst gebruik om te slapen ook al is het middag of ‘s avonds zo gezellig. Beleving van zo’n wachtdienst levert wellicht weer een nieuw verhaal op. Tot zover een aspect van mijn zeilavontuur.”