Goed onderweg

22 februari 2013

De verwachtingen waren hooggespannen. Wij waren allemaal gespannen. Eindelijk dan de Atlantische oversteek. Ondanks het feit dat we al ver van Rotterdam zijn, voelt het een beetje als het begin van de wereldreis. Iedereen heeft er veel zin in. De avond tevoren heb ik nog even overleg met Gijs, kapitein van de ‘Tecla’. Hoe laat vertrekken jullie? Waar zullen we de evenaar over gaan? Hoe zullen we het (radio)contact onderhouden, op welke frequentie en welke tijden?
De ‘Tecla’ vertrekt meteen in de ochtend voor een koers waarmee ze de evenaar op ongeveer 27 graden westerlengte zullen passeren. Wij vertrekken aan het begin van de middag en besluiten de koers iets naar het oosten te verleggen zodat we langs Brava en Fogo komen. Daar aangekomen varen we de baai van Faja (op Brava) in. De oceaandeining rolt om het eiland heen en met donderend geweld breken de golven op de scherpe rotsen. Hier landen met een rubberboot is vragen om moeilijkheden. Een beetje teleurgesteld besluiten we dan toch maar door te varen. We hebben dubbel pech, want achter de hoge eilanden (de vulkaan op Fogo is bijna 3000 meter hoog) valt de wind helemaal weg. Tot heel ver op zee hebben we daar last van. Veel verder dan we gedacht hadden, want pas wanneer Brava op 20 mijl afstand ligt (dus ruim 35 kilometer) zeilen we weer lekker.
Het is prachtig weer en alles loopt lekker, al wordt de wind al wat minder. En eindelijk hebben we succes met onze pogingen vis te vangen. ’s Middags vangen we een mooie dorade. Zo mooi van kleur en zo sterk dat het toch een beetje moeite kost hem te doden. Maar we zullen van hem genieten. Een tweede vis, later op de middag, is groter en weet van de haak te ontsnappen voor we hem kunnen binnenhalen.
De ‘Tecla’ ligt een mijl of 50 voor ons. Heel af en toe zien we iets op de AIS verschijnen. Vanmiddag waren we bezig om een zonnetje te schieten en de middagbreedte te bepalen en we zijn hierdoor helemaal vergeten hen op tijd op te roepen. Morgen horen we misschien hoe het met hen gaat. Het zou leuk zijn als we weer iets dichterbij konden komen, maar de schepen zijn aan elkaar gewaagd en het is maar de vraag of we ze kunnen inhalen met deze wind.