Nieuws archief 2012

31 maart 2012

31.12.2012 09:53 GMT
16°25.37’N, 023°45.70’W. Kompas 132. Knopen 5,1.
Verslag van onze gast Bas Appelo: 
“Het is zaterdag 29 december en het zonlicht door ons luik geeft aan dat het ontbijt niet ver weg kan zijn, rond half acht (standaard-ontbijttijd) begint het hier echt licht te worden, een zeer vriendelijke wekker. We beginnen elkaar al aardig te begrijpen, wat gegrom van rechts betekent kaas of koffie, ligt eraan wat er niet op zijn bord ligt. Onze kapitein Floris legt uit wat er vandaag gaat gebeuren: een rustige zeildag en als alles goed gaat, zijn we net voor het avondeten op onze plaats van bestemming. Bij uitzondering hoeven we vandaag niet het wachtsysteem te volgen, we zeilen alleen overdag en het uitzicht is te mooi om slapend voorbij te laten glijden. Het eerste stukje gaat op de motor, niet veel om te doen dus.

Het grappige van de groep waarmee ik zeil is dat we van overal en nergens komen; zo konden we de Engelse, Duitse, Australische en Nederlandse medische praktijken vergelijken, uiteindelijk lijken we overal ter wereld dezelfde suffe fouten te maken. De temperatuur begint echt aangenaam te worden en voor we er erg in hebben wordt het gesprek afgebroken om de zeiltjes erbij te zetten, we zijn het eiland voorbij en hoeven niet meer tegen de wind in te varen. Het luie zweet is in ieder geval het lichaam weer uit.
We besluiten om knopen te leren, de deal is dat ik weet hoe de knopen werken, en als het gelukt is leer ik de Engelse naam, zo hebben we allemaal iets te leren. Onze kapitein is een beetje met het weer aan het testen, de wind is iets anders dan normaal, wat in Kaapverdië niet echt de gewoonte is, de wind is hier extreem voorspelbaar. We zetten het topzeil erbij en tegen de tijd dat dit er mooi bijstaat mag hij naar beneden, de ‘Oosterschelde’ begint teveel te driften. In de komende uren verandert de wind wat, en daar gaat het topzeil weer naar boven, om een kwartier later toch weer naar beneden gehaald te worden. Tegen de tijd dat we precies weten wat we moeten doen, alle lijntjes uit elkaar kunnen houden en nog amper naar de instructies hoeven te luisteren, heeft Floris door dat geen topzeil eigenlijk ook wel prima is.

Overdag rommel je van gesprek naar gesprek, iedereen heeft zijn eigen verhaal, soms kun je heerlijk zeilverhalen vergelijken en dan zit je weer naast iemand die voor het eerst op een zeilschip vaart. Aangezien we er aardig de sokken in hadden, hebben we genoeg tijd voor een biertje en wat geklets voordat we aan het avondeten mogen, mannetje en mannetje (twee reisgenoten waarvan er eentje vroeger ook gevaren heeft) schrobben het dek, en zo doet iedereen wat om het bier te verdienen, zo smaakt het nog beter. Kok Wouter heeft vandaag echt Hollands eten voor ons: aardappels, groente en vlees. En we hebben zelfs een toetje, ijs met spekkoek, iets dat blijkbaar buiten Nederland niet bekend is, maar wel bijzonder gewaardeerd wordt. Na het eten wil (indien mogelijk) Wouter altijd een stukje zwemmen, vandaag kan ik voor het eerst de druk niet weerstaan en laat me verleiden om van de ‘Oosterschelde’ te springen. Dit had ik eerder moeten doen, het water is heerlijk fris. Een dag als deze geeft toch een beetje zweterig gevoel. Ik had het kunnen weten, Wouter heeft wel vaker goede ideeën. Je kunt zien dat het toch best inspannend is, een dag in de buitenlucht met een mooi toefje echte arbeid. Na het eten duurt het niet lang voordat de eersten naar hun mandje kruipen, slapen op de ‘Oosterschelde’ is een genot, het is net een wiegje, en je bent echt voldaan. Zelf doe ik nog een gezellig biertje op dek, om uiteindelijk ook als een blok in slaap te vallen.”

29.12.2012 03:22 GMT
16°53.04’N, 024°59.75’W. Kompas 280. Knopen 0,0.
Verslag van onze gast Tineke van Rennes:
“São Vicente, Mindelo, 27 december 2012. Om middernacht rol ik letterlijk en figuurlijk mijn bed in na de wacht van 20-24 uur. We zijn lekker opgeschoten met snelheden van soms 10-11 knopen en een stevige wind. Rond 5 uur ‘s morgens komen we aan in de haven van São Vicente: Mindelo. Dit is de grootste haven van Kaapverdië en er liggen tal van zeilschepen te wachten op de oversteek naar Zuid-Amerika of omdat ze in deze archipel rondzeilen. Vandaag kunnen we een excursie maken om het eiland te verkennen, een schitterend uitzicht te hebben vanaf de Monte Verde en om te gaan zwemmen op een van de stranden. Ik ga echter vandaag Mindelo bekijken samen met Eddy en Tonny, die hier al wat beter bekend zijn, en met Liz. We lopen eerst naar de vismarkt waar we de vangsten bekijken. De inwoners van Mindelo zijn erg vriendelijk en je voelt je al snel op je gemak als je in de stad rondloopt. Je kan zien dat er veel opgeknapt wordt aan de huizen en gebouwen en alles ziet er netjes uit. Er zijn plantsoenen aangelegd en ook de speeltuinen zijn nagelnieuw.
Na koffie te hebben gedronken en een bezoek aan de overdekte fruitmarkt, kopen we nog wat in een souvenirwinkel en gaan dan terug naar de haven waar we heerlijk lunchen. Hier worden we opgepikt en gaan we terug naar de ‘Oosterschelde’. Op het dek wordt de BBQ in gereedheid gebracht en heeft Wouter weer voor volop eten gezorgd zodat niemand wat tekort komt. De muziek gaat aan, maar de gezellige avond eindigt op tijd omdat de volgende ochtend het ontbijt al vroeg klaar staat. We moeten namelijk om 8 uur met de ferry mee naar Santo Antão.
28 december 2012. De ferry vertrekt om 8 uur en we varen in 1 uur naar Santo Antão. Daar komen we aan in een nieuwe terminal en zodra we buitenkomen staan er 2 taxibusjes klaar waarmee we naar boven rijden.
Santo Antão is een erg groen eiland met goede wegen, die allemaal van kinderkopjes gemaakt zijn. Onderweg hebben we schitterende uitzichten en hoe hoger we komen hoe meer begroeiing er is. We rijden naar de rand van de krater. Hiervandaan hebben we een stevige wandeling naar boven, waar het pad begint voor de afdaling van 3 km naar Ribeira Grande.
Helaas hangt er lage bewolking in de vallei waardoor we maar flarden van het uitzicht zien. Al wandelend naar beneden wordt het steeds meer helder en onderweg komen we langs veel suikerriet, bananenbomen, koffiestruiken, allerlei bloemen en is het soms opletten met lopen, maar ook geweldig mooi vanwege de uitzichten die bij elke bocht anders zijn. We komen een groep Spaanse wandelaars tegen die erg vriendelijk zijn en hun wandelstokken afstaan aan John en Sheila, waardoor zij wat steun hebben voor de afdaling. Beneden in het dorp gaan we nog even een winkeltje in en we kopen allerlei soorten groque: limao, citron en pinda! De busjes halen ons weer op en we rijden langs de kust naar een dorpje waar de lunch klaar staat. Wanneer we om 3 uur klaar zijn hebben we nog een behoorlijke rit terug naar de ferry, dwars over het eiland met alweer schitterende uitzichten. We zijn op tijd voor de boot en na nog wat in de haven gedronken te hebben komen we terug op de ‘Oosterschelde’.
Vandaag heeft onze lokale gids Bana voor de maaltijd gezorgd en we eten heerlijk verschillende soorten vis, groenten rijst aardappelen, salade en frietjes. Een fantastische afsluiting van een geweldige dag. Morgen gaan we weer varen!”

27.12.2012 09:54 GMT
16°53.04’N, 024°59.75’W. Kompas 122. Knopen 0,1.
Verslag van onze gast Katherine Chan:

“Merry Christmas! This was not going to be your typical Christmas day, particularly when you’ve been allocated the dogwatch hours. Liz summed it up perfectly: ‘So why are we paying to do this?’ The unexpected parcels of joy later in the day made up for the four hours of hard work.

You cannot wake up to a better view on Christmas day than the harbour of Tarrafal on the island of Santiago. As tempting as it was to go for a quick dip in the turquoise blue water, we made our way to shore to explore the island’s hidden treasures. Cape Verde’s dark past revealed itself in a tour of the political prison camp in Tarrafal.

We then travelled through the mountainous regions for spectacular views of the east/west coast of Santiago. We were taken down steep roads to see the island’s 1000-year-old tree with roots you could hide in. There was a quick lunch stop at a local restaurant for a meal of island delights, before making our way back to the gorgeous beach of Tarrafal. It was a race to the water to cool down after a long day. A select few decided to conclude the day with a swim back to the ship, with the sunset behind them.

Our very talented cook pulled out all stops to prepare a very fine five-course meal. To describe the delicious selection of goodies would be cruel and unfair to those who could not have joined us. There was a deafening applause for the cook as he stepped out of his tiny kitchen.

The festive continued with Christmas carols accompanied by the very talented Cathy on piano. The ghetto blasters were then pulled out onto deck for the young ones and those young at heart to party the night away.

Despite being away from loved ones this Christmas, it was a wonderful day spent with new friends!”

25.12.2012 13:22 GMT
15°17.04’N, 023°45.50’W. Kompas 342. Knopen 0,0.
Verslag van onze gast Sheila:
“The excitement began as a group of multinational sailors gathered on the quay at Palmeira on the island of Sal in the Cape Verde Islands. A number of British and Dutch sailors were joined by those from the USA, Germany and Australia. Jana appeared in the rib to take us out to the ‘Oosterschelde’. Climbing up the rope ladder we were warmly welcomed by captain Floris along with other members of the crew. Once we and our luggage had been acquainted with our cabins we returned to the deck to enjoy a bowl of soup along with ham and tomato rolls and a drink. Getting to know the other passengers whilst sitting at anchor under a star studded sky was magical. We moved to the comfort of the main saloon to be instructed in the rules of the ship. Everyone was gently rocked to sleep in their berths by the roll of the ship.
On Monday we awoke to another glorious day. At 7:30 AM the bell summoned us to a typical Dutch breakfast. At the end of breakfast everyone helped to clear up, stow everything away and chain down the chairs in order to make ready for sea. We had an emergency assembly drill where we were given emergency procedures. We were also told which watch we would be in. The first leg of our journey will take us to Santiago. Once the anchor was raised, sails were hoisted ready for a downwind leg: outer jib, inner jib, staysail, schooner, mainsail, topsail and royal. The wind was from the N-NW and setting a course of 210° we were soon bowling along at 6.7 knots. Lunch at 13:30 hrs was a self service buffet; when the bell rang a lot of hungry sailors quickly made from the hatchway. As the wind freshened, the staysail was lowered and the forecourse sail was hoisted. The ship was now exceeding 7 knots. Several people took the opportunity to climb aloft much to the admiration of others. As the moon rose in the sky and the sunset thoughts turned to dinner, Wouter the chef once more did us proud: onion soup followed by spaghetti bolognese or carbonara sauce and to finish fruit salad. So we sailed into the night forward to Christmas day.”

22.12.2012 23:05 GMT
16°35.57’N, 022°54.46’W. Kompas 141. Knopen 0,1.
Verslag van onze gast Jan Hendriksen:
“Vrijdag 21 december. Normaal is het hard werken op de ‘Oosterschelde’. Beulen aan de lijnen in de passaatwind. En op excursiedagen is het ook lekker aanpoten. Stevige wandelingen maken en over de prachtige eilanden van de Kaap Verden crossen in 4×4-drives. Deze vrijdag is een heel abnormale dag. We nemen namelijk een dag vrijaf in Sal Rei op Boa Vista. Lekker in een ligstoel onder een parasol op het strand. Souvenirs inslaan en zwemmen in zee. Wouter, de kok, trakteerde ons ’s avonds op een heerlijke Indische maaltijd. Toen we geen pap meer konden zeggen, kwamen er nog drie taarten bovendeks omdat Michael zijn verjaardag vierde.
Zaterdag 22 december. Na het ontbijt gaan we ankerop. Iedereen wacht met veel belangstelling het geluid van de ankerlier af en gelukkig werkt die. We hoeven dus niet als eergisteren het anker op de hand omhoog te draaien. We varen van Boa Vista naar Santa Maria op het eiland Sal. Dit is recht tegen de passaatwind in, dus dit betekent motoren. Wel zetten we de fok en het grootzeil als steunzeil. Opeens dartelen er vier dolfijnen voor de boeg van het schip. Iedereen geniet en probeert dè foto te maken. Het gaat lekker vlot, na een paar uur ankeren we bij Santa Maria. Dit betekent een middag passagieren in het dorp. Vroeger namen we spiegeltjes en kralen mee op onze zeilreizen naar de oost. Nu worden die kralen weer in grote hoeveelheden aan elkaar geregen tot halskettingen en door ons mee terug genomen als souvenir naar Europa. Het is onze laatste avond aan boord. We zijn in de loop van deze elf dagen een gezellige groep geworden. En wat hebben we geweldig kunnen zeilen in de noordoost-passaat, die nooit minder dan 3 Bft is geweest. Door de trajecten tussen de eilanden slim uit te kienen, waren vier van de vijf tochten bezeild. Kortom, ‘great sailing’ met de ‘Oosterschelde'”

20.12.2012 17:38 GMT
16°29.40’N, 023°45.67’W. Kompas 113. Knopen 6,9.
Verslag van onze gast Gemmeke van Kempen:
“19 december 2012, São Nicolau. Kun je je zoiets voorstellen? ‘s Ochtends de dag in duiken: vanaf het schip in het bijna spiegelgladde, superheldere, blauwe water. Een paar rondjes zwemmen om de ‘Oosterschelde’, geen ander geluid dat het water kabbelend tegen het schip. Verderop komt een vissersbootje terug van zee. Straks, in het haventje van Tarrafal, zullen we zien hoe de vangst meteen wordt klaargemaakt als aan een lopende band: vooraan staan twee mannen de vissen te ontdoen van de ingewanden, een vrouw spoelt de vissen schoon en weer een ander strooit er rijkelijk klonten zeezout over. De kleurige teilen vullen zich gestaag, klaar voor de verkoop. In de kleine loods iets verderop liggen vreemde groenten hoog opgetast. Ik wijs op een paar donkerrode knollen en bruine staken, de vrouwen lachen en noemen namen. Zoete patatten, maniok, cassave en nog meer onbestemds. De kleurige papaya’s in grote manden. Ik waag me liever aan een tros kleine bananen – heerlijk, ze zijn al op voor we de four wheel drive instappen. De tocht voert over basaltkeitjes langs bizarre kustformaties en dan de Monte Gordo omhoog via een prachtige, splinternieuwe weg die zich door het landschap slingert – nooit gedacht dat ik schoonheid zou ontdekken in asfalt. Er rijdt nauwelijks verkeer – hoe zal dat over tien jaar zijn?
Het wordt alsmaar groener, overal landbouw, we nemen een afslag en rijden in etappes bijna verticaal tegen de berg op, het nationale park in. De begroeiing verandert weer: drakenbloedbomen, eucalyptus, er wordt gebouwd aan een bezoekerscentrum tussen de dennen. Een klim naar de caldera waar vrouwen aan het oogsten zijn, een koninginnepage fladdert voorbij, een vlucht mussen, ritselende hagedissen, uitzicht op de kust ver, ver beneden. De asfaltweg voert verder, kronkelt omhoog en omlaag langs de kust en dan landinwaarts richting Vila da Ribeira Brava, het hoofdstadje, veilig geborgen in de oksel van het gebergte, waar we de maniok, cassave en aardappels terugvinden in de bonensoep. Er drijft van alles in, ombestemd, ogen dicht en slikken maar. Bana heeft ons nog gewaarschuwd, niet te veel piripiri lepelen, maar de tranen lopen al uit de ogen… Nog wat slenteren, koekjes kopen bij de lokale Chinees, een kijkje bij de kerststal op het plein, de bonte kerstslingers, de zoetgekleurde Sint Nicolaas in de kerk, en weer achter in de laadbak, terug langs die prachtige kustweg en over de kam naar Tarrafal. Zouden we vandaag nog??? Ja, na nog een halfuur rijden oostwaarts over een rotsig, desolaat en kurkdroog spoor langs de kust tot we niet meer verder kunnen, ligt daar dan toch een maagdelijk wit zandstrand aan de voet van basaltpilaren en een bruisende zee. Er wordt gesnorkeld, gescharreld langs de rotswanden op zoek naar oesters en schelpen. Wat een eiland – we deden in een dag waar je makkelijk vier dagen mee zou kunnen vullen. Tot ziens, São Nicolau!”

19.12.2012 12:00 GMT
‘Kreeft’, door Wouter Roubos:
“Onze Kaapverdiaanse matroos Bana heeft een vriend op Mindelo die verse kreeft verkoopt. De kreeften worden hier gevangen door duikers, die er met een klein bootje op uit gaan en op de rotsachtige zeebodem jagen op de ‘lagosta’.De langoesten (want dat zijn het) zijn zwart/paars van kleur. Ze hebben geen scharen, maar wel scherpe puntjes op hun rug. Dat leek me nu eens leuk om klaar te maken. Na een bezoek aan de groenten- en fruitmarkt gingen we samen naar de overdekte vismarkt. Behalve een paar mooie langoesten kochten we nog een 5-tal baars-achtige vissen die ze hier ‘esmoregal’ noemen. Snel terug naar het schip, want ik heb zin om eraan te beginnen. Bana helpt me vandaag in de keuken, zo leer ik ook een beetje de locale keuken kennen. De lagosta werd gekookt, hierna doormidden gesneden en schoongemaakt, ingesmeerd met een knoflookmarinade en tot slot nog even gebakken op de bakplaat. De schoongemaakte esmoregal in zijn geheel in een braadslee gelegd, wat grof gesneden tomaat, paprika en ui erbij en dezelfde marinade die we voor de lagosta hebben gebruikt, bestaande uit knoflook, azijn, olijfolie, koriander, peper en zout. Nog wat visbouillon en laurier erover en de oven in, 20 à 30 minuten op 220 graden. Dit alles wordt geserveerd met gekookte aardappels, witte rijst, groene salade, friet en een frisse knoflook/yoghurt-saus.”

18.12.2012 17:50 GMT
16°36.38’N, 024°27.77’W. Kompas 126. Knopen 7,7.
Update geschreven door Elvira:
“Gisteren stond Santo Antão op het programma, volgens velen het mooiste eiland van de archipel! Het was hopen op helder weer, zodat we mooi uitzicht zouden hebben vanaf het hoogste punt. Na een rit met een taxibus de kale krater op en vervolgens een korte wandeling naar de rand, wachtte ons aan de andere kant het uitzicht: prachtig! Een groene vallei met her en der suikerriet, koffie en een smal kronkelig pad naar beneden. Ongeveer drie uur wandelen en +/- 1000 foto’s later werd de taxibus onderaan enthousiast onthaald door de wandelaars, want de benen voelde toch een beetje slapjes aan. Ik kan natuurlijk niet naar huis zonder wat souvenirs in te slaan en onderaan was er een klein lokaal winkeltje waar men grogue (lokale rum gemaakt van suikkerriet) verkocht en allerlei andere kleine souvenirs. Tijd voor de lunch in Ponta do Sol. Om daar te komen volg je de kustweg en dat is een belevenis op zich. Woeste metershoge golven beuken hier met veel geweld op de kust. Na de lunch snel weer terug om op tijd terug te zijn in Porto Novo voor de ferry terug naar São Vincente. Terug aan boord wachtte ons een bijzonder diner klaargemaakt door Wouter. Hierover binnenkort meer.”

15.12.2012 22:08 GMT
16°34.76’N, 024°27.41’W. Kompas 331. Knopen 6,6.
Verslag van onze gast Hans Lankhorst:
“15 december 15:00. Onderweg van Santiago naar São Vicente op de tweede tocht die de ‘Oosterschelde’ maakt in de Kaapverdische archipel. Deze etappe is ongeveer 140 mijlen. De ‘Oosterschelde’ is nu 5 uur onderweg. Er wordt scherp aan de wind gevaren. De windsterkte is 6 Bft en de snelheid over de grond ongeveer 7 knopen. Het is zonnig en warm. Kortom, lekker zeilweer. Iedereen geniet van de tocht. De aankomst op São Vicente zal aan het eind van de nacht zijn. Daar is een uitstapje beloofd naar het tegenoverliggende vulkanische eiland. Volgens eerdere bezoekers is die trip zeer de moeite waard. Dat geldt voor de hele reis tot nu toe.
De eerste etappe, donderdag, ging voor de wind van Sal naar Tarrafel op Santiago. Windkracht 5 Bft en volop zon. Al tijdens de zeil- en de veiligheidsinstructies werden de eerste bruinvissen en vliegende vissen gespot. Omdat de aankomst op Santiago al om 02:00 uur was kon iedereen voldoende nachtrust krijgen om op de geplande rustdag met een bus het eiland te verkennen. Een eiland met veel hoogteverschillen. Met de bus reden we op 850 meter hoogte. Opvallend waren de vele onafgebouwde maar wel bewoonde huizen. Op het schip is de indeling in wachten geen belemmering om op regelmatige tijden te eten. De maaltijden zijn goed en gevarieerd. Vrijdagavond werd er zelfs aan boord een barbecue geregeld. De ‘Oosterschelde’ is een comfortabel schip. De vaste bemanning werkt hard om het de opstappers naar de zin te maken. Dat ze hierin slagen blijkt uit de goede sfeer aan boord. Goed dat ik voor deze tocht heb ingetekend.”

15.12.2012 08:59 GMT
15°16.98’N, 023°45.53’W. Knopen 0,0.
Verslag van Elvira Beetstra:
“Normaal gesproken ben ik een van de personen (samen met mijn collega Manon) die de verhalen die we opgestuurd krijgen van het schip, vertaalt en op de website plaatst. Maar nu heb ik het geluk om eens zelf uit eigen ervaring een verhaal te schrijven. Ik ben namelijk aangemonsterd op de tweede reis in Kaapverdië. Na een dag schitterend zeilen van Sal naar Santiago sloot ik de dag af met de wacht van 20:00-24:00 uur en val vrijwel direct erna als een blok in slaap, ik hoor zelfs niet meer het anker vallen. De volgende ochtend sta ik op en ga gelijk kijken wat onze nieuwe ligplaats is voor de komende dag en nacht. Alle verhalen kloppen: wat een prachtig eiland, met grote groene bergen en heuvels. De excursie die we hebben ondernomen brengt ons naar een voormalig concentratiekamp, een duizend jaar oude en reusachtige boom en naar de oudste stad op het eiland. De rit over het eiland was een flinke maar geeft goed weer hoe het eiland is. Bochtige wegen omhoog en steile afgronden met prachtige uitzichten en vervolgens weer slingerend naar beneden. Tegen zonsondergang zijn we terug in de baai van Tarrafal en wacht ons een bbq aan dek ter gelegenheid van Ted’s verjaardag. Na het zingen en het uitblazen van de kaarsjes op de mooie ijstaart trakteren Wouter, Steven en Ewout ons op een mooie show door te duiken vanaf het schip in het water, tussen de vliegende vissen. Vandaag zetten we koers richting São Vicente.”

12.12.2012 09:02 GMT
16°35.54’N, 022°54.45’W. Knopen 0.0.
Verslag van onze gast Meke Bootsma:
“Vanmorgen om 5 uur opgestaan. Ik wilde graag nog een zonsopgang aan boord meemaken. Aan dek was het nog donker en ik genoot van mijn kop thee onder de meest prachtige sterrenhemel die men zich kan voorstellen. Mijn eerste gang was naar het stuurhuis in de hoop te zien dat de wind nog steeds in de noordoostelijke hoek zou zitten. Maar helaas, de wind was weer terug in de vertrouwde hoek, een paar graden oostelijk van noord. Dat zou wel motoren worden. De oostelijke horizon begon al een beetje op te lichten. Nog enkele gasten hadden de moeite genomen om vroeg op te staan, en gezamenlijk genoten we van de prachtige zonsopkomst over de bergen en heuvels van Boa Vista. Het dwingende geluid van de bel brengt ons naar het ontbijt. Alles staat klaar, de groep is gezellig. We maken grappen en praten na over de film over de Kaap Hoorn-reis van de ‘Peking’, die de vorige avond werd vertoond. Een vergelijk met ons luxe leven op de ‘Oosterschelde’ was hilarisch. Na het ontbijt vertrekken we. Op de motor dus helaas. Maar de ‘Oosterschelde’ maakte gestaag haar mijlen over een blauwgroene, mooi golvende zee. Een heerlijke temperatuur, en windje 4 Bft en een blauwe lucht met witte cumuluswolkjes maakte de tocht tot een feest. Na de lunch kwam Santa Maria, onze bestemming op Sal, al snel in zicht. Niet lang daarna ging het anker neer. Het einde van onze reis, waaraan ik nog lang met plezier zal terugdenken.”

11.12.2012 09:15 GMT
16°09.69’N, 022°55.31’W.
Verslag van onze gast Coen Goemans:
“We vertrokken op zondag 9 december voor een lange oversteek naar Boa Vista. Met de wind van oostnoordoost was het een lange weg. De tijd brachten we door met kruisen, relaxen en een beetje koperpoetsen. In de nacht konden we van een prachtige sterrenhemel genieten. Het was wederom geen straf om aan boord te zijn! In de ochtend van maandag 10 december was eindelijk ons doel bereikt. We werden direct aan land gebracht. De afstand van de ankerplaats tot het dorp Sal Rei was vrij ver, ongeveer een mijl. Daarom duurde het even voordat iedereen aan land stond. De dag werd opgevuld met een excursie die ons prachtige stranden liet zien, we konden zwemmen, maakten een wandeling, en bekeken het dorpje. Tijdens de excursie genoten we in de pick-up van het prachtige eiland. We hebben o.a. een scheepswrak gezien en zijn naar het schildpaddenreservaat geweest. Terug aan boord kregen we een borrel en een goede maaltijd. Het avondprogramma werd gevuld door een film te kijken over de ronding van Kaap Hoorn. Een fantastische film ter illustratie en vermaak, wat hadden die mannen het vroeger zwaar. Morgen is helaas de laatste vakantiedag. We varen van Boa Vista terug naar Sal, ons begineiland. De volgende ochtend vertrekt ons vliegtuig terug naar Nederland. Ik heb er werkelijk waar erg van genoten! Bedankt.”

10.12.2012 09:15 GMT
16°09.69’N, 022°55.32’W. Knopen 0.0.
Na een fantastische dag en nacht zeilen zijn we aangekomen op Boa Vista, in het havenplaatsje Sal Rei. De wind draaide in de loop van de nacht en kwam vanuit het oosten waardoor we wat moesten kruisen richting Boa Vista. Het laatste stukje hebben we toch op de motor gevaren om zo voldoende tijd te hebben voor een bezoek aan het eiland, met zijn prachtige zandduinen en stranden. Meer nieuws volgt later door een van onze gasten.

9.12.2012 10:54 GMT
16°30.15’N, 024°21.44’W. Kompas 159. Knopen 7,3.
Verslag van onze gast Sara:
“Once again the blue sky greeted us as we prepared the ship to leave the island of São Vicente. Suddenly we spotted a large funnel as a cruise liner came into view. The ‘Costa Fortuna’, a ship full of tourists, arrived and so we sailed by her, thankful that we would soon be under the power of sail again. The mist was just hanging on to the top of the mountains as we sailed by. Our journey to São Nicolau took us past three small volcanic islands that sat untouched in the middle of the blue sea. Our arrival was marked with an oriental banquet created by our chef. Dessert came in two forms: cake and a diving display by the crew (don’t think the dolphins need to be too worried). They found a variety of ways to entertain with their various methods of entering the water, some more successful than others! The crew were joined by the birthday boy Mark who, to celebrate his 60th birthday, decided to show the young guns that he still had it.
We awoke to another beautiful day in the bay of Tarrafal, São Nicolau. Yvonne and I had a lazy day exploring the colour of the town for ourselves. We found a deserted black sandy beach where we were joined by local children who took great delight in trying to communicate with us using splatterings of french and sign language. They posed for photos and then giggled excitedly as they saw them selves in the window of the camera. In the evening we returned to the beach, we scrambled down a stony path and were greeted by an idyllic little spot with lights, a smoking barbecue and local guitarists strumming songs that had a hypnotic feel. The food was delicious and some guests found themselves dancing with Jana as the waves gently lapped onto the shore.”

7.12.2012 12:21 GMT
16°59.20’N, 024°56.29’W. Kompas 052. Knopen 4,6.
Verslag van onze gast Rosie James:

“Thursday the 6th of December.

Today was a very special day one of the most illuminating lessons in the human and physical geography imaginable.
An early start and ferry trip from Mindelo to Porto Novo on the island of Santo Antão was the precursor to an experience of a lifetime. The minibus journey crossed the barren volcanic landscape dotted with a few hardy acacias and nothing else. As the road wound up into the mountains the vegetation changes and above 700 meters or so became quite green, and eventually became a pine forest. We stopped at the edge of the caldera, and a short walk down took us into a magical landscape. The centre of the crater is intensively farmed and there was the sound of cows on the clear mountain air.
The path crests the ridge at the edge of the crater and suddenly an apparently vertical descent appears below. The path is very steep and winds down the cliff. It is mainly well maintained but there are places where those with vertigo found it challenging. A good pair of walking boots is advisable. The path descends and reaches terraces cropped with maize and beans and, lower down, bananas, coffee, sugar cane, fruit and vegetables. The views can only be described as breathtaking – as the mist clears villages and roads appear 1000’s of feet below. After an hour or so of steady walking with many photo stops we reached the road, and the mini bus took us on the next stage of the journey.
The coast road is spectacular, with white surf crashing onto black sand beaches. At Ponta do Sol we wondered how the fishing boats enter the tiny harbour between the surf and the rocks.
The final stage of the trip took us back through the mountains on an incredible road, with sheer drops on both sides in many places, as it follows the ridge. Human activity is everywhere, houses and terraces overlooking deep gorges, cultivating the land where it seems impossible.
The island is divided between the verdant north and the barren south, and is a textbook example of the impact of wind, altitude, fertile soil and precious water on human existence.”

5.12.2012 22:07 GMT
16°53.05’N, 024°59.79’W. Knopen 0,0.
Verslag door onze gast Janneke:
“Al vanuit het vliegtuig boven het eiland Sal zien we de ‘Oosterschelde’ zeilen. Nog twee dagen wachten en dan gaan we aan boord. Maar het is geen straf om begin december op een warm eiland te zijn.
We worden hartelijk verwelkomd aan boord van de ‘Oosterschelde’. De volgende dag hijsen we de zeilen voor de wind en zo ‘rollen’ we naar het zuiden, naar onze bestemming op het eiland Santiago. We worden vergezeld door een groep dolfijnen en door vliegende vissen.
Onze eerste wacht is die van 20:00 tot 24:00. Het is pikdonker en alles gaat nog wat onwennig. Op Santiago overnachten we in een prachtige baai bij Tarrafal. We bezoeken er een oude gevangenis, we rijden door dorpjes, bezoeken een lokale markt en genieten van het prachtige landschap. De bergen hebben grillige vormen en zijn prachtig groen van kleur. Veel mango, papaya, banaan etc. Een meer dan duizend jaar oude en prachtige boom maakte veel indruk. De mensen van het eiland zijn relaxed en puur.
Na een actieve dag wacht aan boord een heerlijke maaltijd op ons: wraps, salade, frites, schnitzel en Irish coffee toe (de Ieren onder ons hoefden de koffie er niet bij). Geweldig, Wouter!! Voor morgen staat op het programma Santo Antão. We gaan daar een vulkaankrater bezoeken. Het moet een van de mooiste eilanden van Kaapverdië zijn.”

VAN DE REDERIJ (4.12.2012)
De ‘Oosterschelde’ is inmiddels begonnen aan de eerste rondreis door Kaapverdië. Veel nieuws van het schip heeft ons helaas nog niet bereikt, maar helemaal onwetend zijn we niet, hier in een druilerig Rotterdam. Onze ‘yellowbrick’ stuurt zijn positierapporten namelijk automatisch iedere vier uur naar de satelliet. Hierdoor kunnen we de route van het schip goed volgen (zie: http://my.yb.tl/oosterschelde/). Als je klikt op de positie krijg je bovendien wat meer gegevens te zien: positie, koers, snelheid, temperatuur. Hieruit is weer van alles af te leiden. Bijvoorbeeld dat ze nu fantastisch zeilweer hebben. Het schip loopt al de hele dag meer dan 8 knopen en de koers is goed. Ze sturen zelfs iets hoger dan strikt noodzakelijk, dus waarschijnlijk is de wind vrij oostelijk en varen ze met een knik in de schoot. De temperatuur (23 graden) is ook al niet zo slecht als je bedenkt dat ook in Kaapverdië de zon al lang onder is. Medelijden hoeven we dus niet te hebben met de opvarenden!

1.12.2012 17:54 GMT
16°45.06’N, 022°59.10’W. Knopen 0,0.
Na een geweldige overtocht kwamen we onder zeil aan op Sal, de eindbestemming van de eerste etappe van de wereldreis. Op 27 november om 1900 BT lieten we het anker vallen. Na een heerlijk diner kwam de sfeer er goed in: we zijn aangekomen en daar moest daar een glaasje op gedronken worden. De volgende ochtend ging Floris inklaren en visa halen zodat iedereen veilig van boord kon. Eindelijk land onder de voeten na 14 dagen op zee. Eenmaal terug aan boord, vertelde iedereen de prachtigste verhalen over wat ze gezien en meegemaakt hadden. ’s Avonds een heerlijke barbecue aan dek, met verse producten uit Kaapverdie; heerlijke vis en fruit was er in overvloed. De 29e gingen we ankerop om naar Palmeira te varen; hoog aan de wind was het precies bezeild. Onze gasten hadden de keus om of via land naar de volgende ankerplek te komen of mee te zeilen. Op twee na, die wat privé-dingen moesten regelen, ging iedereen fanatiek voor het zeilen. We hoefden maar te zeggen: “We gaan zo zeil zetten”, of meteen stond een geolied team klaar om dit snel en zonder veel woorden uit te voeren. Prachtig middagje zeilen, geluncht en toen iedereen weer van boord om Palmeira te bezichtigen. ’s Avonds heeft Wouter zich opnieuw van zijn beste kant laten zien: een met veel liefde bereid diner ter afsluiting van de prachtige reis. Op de 30e verlaat het geoliede team ons. Altijd weer moeilijk om na zo’n lange tijd die we samen hebben doorgebracht hebben, afscheid te nemen. Vanavond om 20:00 LT komen nieuwe gasten aan boord, klaar voor verkenning van deze idyllische eilanden.

VAN DE REDERIJ (1.12.2012)
Het eerste traject van de wereldreis zit er op. De ‘Oosterschelde’ is veilig aangekomen in Kaapverdië. Hoewel het weer zich niet helemaal ‘volgens het boekje’ ontwikkelde, verliep de reis zonder grote problemen en kwam het schip op tijd aan. Nu onze gasten afscheid hebben genomen, concentreren we ons op de komende periode. De ‘Oosterschelde’ wordt vandaag door de plaatselijke autoriteiten gekeurd voor de benodigde ‘rondvaartvergunning’. Als dat achter de rug is komen de eerste gasten alweer voor de eerste reis op Kaapverdië. De komende weken maken we verschillende zeiltochten door deze prachtige archipel.

VAN DE REDERIJ (28.11.2012)
De ‘Oosterschelde’ is vandaag aangekomen in Kaapverdië, bij Santa Maria op het eiland Sal.

26.11.2012 03:56 GMT
19°12.54’N, 021°14.95’W. Kompas 217. Knopen 3,8.
Verslag van Wim en Ria:
“Zondag, 25 november. De blauwe wacht trad aan om 8 uur ’s avonds. Er is niet veel dekarbeid te doen, totdat om 11 uur de zeilen moeten worden gestreken wegens te weinig wind. Maar met de hele groep is dat snel geklaard. De opvolgende rode wacht krijgt het echter meer voor de kiezen. Ten gevolge van telkens wisselende weersomstandigheden strijken zij in vier uur tijd alle zeilen en hijsen ze vervolgens weer lekker omhoog. Zo blijven de passagiers prima in conditie. Omdat het eindpunt van de reis, het eiland Sal, steeds dichterbij komt, is er door Yvonne een ETA-wedstrijd uitgeschreven. Het gaat daarbij niet om een vrijheidsbeweging uit Spanje, maar om het raden van de tijd van aankomst in Sal (ETA = estimated time of arrival). Iedere passagier levert zijn of haar verwachte tijd voor 12 uur ’s nachts in. De uitslag van deze wedstrijd volgt later.
Maandag, 26 november. Een wel heel bijzondere dag: het bemanningslid Peter treedt vandaag toe tot het gilde van de 21-jarigen. Dit moet uiteraard fors gevierd worden. Eerst schalt er om 12 uur ’s nachts een bekend, nederlands verjaardagslied over de stille zee. En bij het ontbijt herhaalt zich dit tafereel, terwijl de ontbijttafel door enkele dames prachtig is versierd. Bovendien belt de moeder van Peter hem op via de sateliettelefoon. Dus: voor hem is de dag al meer dan goed. Toch wordt de dag nog verder aangekleed met pannekoeken bij de lunch en met een zeer lekker drie-gangen diner. Daarom: vanaf hier nog eens een ode aan de kok Wouter. Overdag wordt er door veel passagiers genoten van de al behoorlijk felle zon. Gerrit ligt te zonnen in het net van de boegspriet, Yvonne ligt in de bijboot, Arie zit op de gereedschapskist, en wij tweeën zitten lekker tegen de zeilen aan op hun eigen dakje. Tussendoor wordt er echter ook nog veel geklust: schoonmaken, schuren en schilderen. We kunnen het schip naturlijk niet onverzorgd op Kaapverdië laten aankomen. Door de bemanning wordt nog voor de nodige hilariteit gezorgd. Achter het schip zijn namelijk al dagenlang twee vislijnen uitgeworpen. Ondanks de bemoeienissen van met name Mark, heeft dit nog geen enkele vis opgeleverd. Maar in de namiddag wordt er door de bemanning plotseling geroepen: “MARK…MARK…. we hebben beet. Kom snel, dan mag jij de vis binnen halen.” Na een lange strijd met de vis bleek er echter aan de haak slechts een blikje zalm te zitten!
Dinsdag, 27 november. Om 9 uur ’s morgens wordt het sein ‘land in zicht’ gegeven. Aan de horizon zijn drie piramides te zien: drie kale vulkanen die tot het eiland Sal behoren. Om 10 uur begint er een grote schoonmaak. Gewapend met brandslangen en bezems wordt het dek geschrobd en geboend door Antonie, Sara, Robert en Jana. Na een uurtje ziet alles er spik en span uit. Verder is het een rustige dag. Alleen de vliegende vissen stuiven op en neer over het water. Bovendien is iedereen nieuwsgierig naar de uitslag van de ETA-wedstrijd, maar die zal wel bij het volgende bericht gemeld worden.
Last, but not least: er is er nog sprake van een levensgroot probleem aan boord. Een viertal passagiers heeft de gewoonte tegen elkaar in het krijt te treden via een partijtje schaak. Hierbij ontstond onenigheid over de schaakregels omtrent de rokade. Robert en Norbert meenden dat er na een schaak nooit meer sprake kon zijn van een rokade. Wim en Martin waren echter van mening dat er dan nog wel een rokade mogelijk is, mits de koning en de toren nooit zijn verzet, en de rokadevelden evenmin onder vuur liggen. Het meningsverschil kon niet worden opgelost via raadpleging van bijvoorbeeld het internet. Een van de eerste acties van deze vier heren na het aanmeren bij Santa Maria zal dan ook zijn: het raadplegen van externe bronnen. Een eerdere reactie vanaf de wal is echter ook zeer welkom!”

25.11.2012 09:40 GMT
20°42.49’N, 020°05.28’W. Kompas 219. Knopen 8,7.
Verslag van onze gast Robert Goodwin:
“Friday 23rd. We were on watch from 4am and made our way up to the bridge by the light of the moon and stars. In light winds and light seas we were making 5 knots. The sails were set for northerly winds with the schooner mast sporting its three square sails including the huge ‘breefoc’ or ‘big mama’ as our watch call it when we have to manhandle it on deck. It weighs a ton! We watched dawn break as we sailed gently down the Atlantic to Cape Verde. We were one third of the way there from the Canaries. The day was spent reading, sunbathing and chatting before being diverted to some light maintenance, sanding and varnishing some pulley blocks. Mark and I inspected our fishing gear and succeeded in losing our largest fishing lure to some unseen ocean mega fish. That makes three that have ‘got away’ now!
After I beat Wim at chess, we had an excellent dinner of baked pork chops with various vegetables, preceeded by asparagus soup as a starter. We went up for our 8pm watch and Floris asked me to steer. Suddenly I realised what it must have been like to be the night time helmsman of a sailing vessel such as Fitzroy’s ‘Beagle’ on which Darwin was the guest naturalist. With a following sea and breeze, we surfed on a succession of breaking waves under a bright moon. We were travelling across the ocean purely on wind power at 8 knots and I was at the helm. Amazing! This is really living. Later, taking a coffee in the bridge, we noticed the dozens of flags stored above our heads for all sorts of communication situations. These contrast sharply with the 21st century radar, computer display and the several communication monitors that have largely taken their place.
Saturday 24th. After sleeping and breakfast we were on the 8am watch. It was fine and sunny. There was little to do except steer the ship in a now less easy ‘rock and roll’ sea. The wind was pushing us west, away from the perfect course and the helm was losing the battle to keep a fixed course as the wind shifted. Eventually we gybed and headed back to the intended heading.
“Dolphins!” someone shouted and we watched a sizeable group of them hunting. At any one time there were 15 to 20 of them arcing out of the water as they chased some unseen shoal at high speed right across our view from port to starboard, before fading into the distance. It was truly a privilege to see this natural wonder. Later wind conditions became calm, so calm that a novel sail rig was hoisted either side of the viking or breefoc sail. Still we were then barely doing 3 knots at times. A turtle was spotted although I missed it, and later, as it was calm two people went up the mast via the rigging while we read on deck. I hoped to go up after them but the deckhand was busy with other duties, maybe tomorrow. Our midnight watch helped to finish hauling up a full complement of sail for the fresh winds that had sprung up. If the ten knots we were doing kept up we would be in Cape Verde early. The silvery moon lit the sea for us and we finished coiling the ropes as we sliced and swished through the sea and the night.”

VAN DE REDERIJ (25.11.2012)
Kapitein Floris vertelt:
“Halverwege de Portugese kust moeten we kiezen: recht op ons doel af, met de voorspelling van een of twee dagen ZW-wind van 25 knopen, pf langs de Marokkaanse kust met een zeer zwakke NE wind. We verkiezen de laatste route. De wind valt zelfs weg en we moeten helaas gebruik maken van onze motor. Ter hoogte van Madeira komt de NE gelukkig terug en neemt toe naar 3 Bft. Heerlijk zeilen we langs Lanzarote, Fuerteventura en Gran Canaria, maar stoppen wil ik niet; het verblijf in Vigo heeft ons veel tijd gekost. We rekenen uit dat we nu een gemiddelde van 4,7 kn moeten lopen om op tijd op Kaapverdië aan te komen en dit is met deze matige wind net te doen. Varend langs de Canarische Eilanden kon iedereen nog wel zijn sms-jes versturen en bellen naar het thuisfront. Inmiddels hebben we de passaat opgepikt en er is nu geen enkele twijfel meer dat we op tijd zullen zijn.
Wat we zoal tegenkomen op zee:
* Hier en daar een dolfijn
* 2x een Dorado gevangen (maar bij het omhoog halen vielen ze eraf)
* Zeevogels
* Meeliftend klein zangvogeltje op weg naar warmere oorden
* Zeiljachten die naar ons toe gevaren komen om ons van dichtbij te bekijken.
* Wat vrachtverkeer aan de horizon
Onze reis op de thermometer:
* 3 nov. Rotterdam: 8 graden C
* 8 nov. Falmouth: 12 graden C
* 12 nov. Vigo: 19 graden C
* 21 nov. Canarische Eilanden: 24 graden C
* 24 nov. 400 mijl noord van Kaapverdië: 29 graden C.”

VAN DE REDERIJ (23.11.2012)
Scheepskok Wouter Roubos bekijkt de zaak van een andere kant:
“Kok zijn op een schip heeft zo z’n voordelen maar natuurlijk ook veel nadelen. Het leukste van mijn beroep is dat je lekker je eigen ding kunt doen en veel van de wereld ziet. En het is een uitdaging dat je moet koken met de spullen die je aan aan boord hebt; even snel naar de winkel om nog wat te halen zit er niet in. Soms natuurlijk wel, als je aan de wal komt, maar dan zal je het moeten doen met lokale produkten waarvan je soms het bestaan niet van kende. Bovendien is het altijd maar weer de vraag wannéér je aan wal komt. Het is dus belangrijk dat je de voorraden goed weet te doseren en dat is lastig genoeg als je altijd leuke gerechten wilt serveren.
Ook dat ‘leuke’ koken zit er trouwens niet altijd in. Zoals afgelopen week, met windkracht 8 Bft en golven van 5 meter hoog. Dan ben je allang blij dat je soep nog in de pan zit en niet tegen het plafond en dat je sowieso een maaltijd op tafel kan krijgen. Een luxe 3-gangen-diner kun je dan wel vergeten. Het grootste deel van de dag ben je bezig met het ontwijken van rondvliegende pannen en andere spullen die je maar al te graag tegemoet willen komen zodra je een kastje opent. Daarbij moet je niet vergeten dat je zelf ook alle kanten op geslingerd wordt. Helaas krijg je vaak net niet dat ene aanrechtrandje of kastdeurtje te pakken, zodat je weer tegen een ander opstakel gesmakt wordt.
Nu is het weer gelukkig wat rustiger geworden en varen we op de motor, wat ik stiekem even helemaal niet erg vind. Kan ik eindelijk de stores weer een beetje opruimen en lekker gaan koken! Voor vandaag:
* Aardappelsoep met een chorizo-chippie
* Gebakken Pangafilet met spinazieroomsaus op een bedje van stamppotsla
* Flensje met warme kersen en een bolletje yoghurtijs

Eet smakelijk!”

21.11.2012 10:01 GMT
29°20.07’N, 014°14.00’W. Kompas 213. Knopen 7,4.
Vervolg van het verslag van Peter en Dagmar Sprung:
“De dag begint laat voor ons met de eerste wacht om 6 uur. We bevinden ons op zo’n 160 mijl ten westen van Cap Safi (Marokko). Met een zwakke wind motoren we langs de kust van Marokko. Omdat er weinig fysieke inspanning was te verwachten, werden de groepen voor de nachtwachten verkleind. Zo heeft de gastbemanning meer tijd om te slapen en zijn er minder vragen ’s nacht voor de vaste bemanning.
De donkere nacht verandert in een grijze ochtend. Halverwege de ochtend klaart de lucht op en hebben we een strak blauwe hemel met temperaturen die niet te vergelijken zijn met die van thuis. Het is duidelijk dat de zomer aan boord is begonnen. Warme zeilkleding wordt verruild voor korte broeken en t-shirts. Ondertussen gaat het onderhoud aan het schip gewoon door. Ons prachtige schip krijgt een frisse uitstraling. Voor de lunch, die zich aankondigt met heerlijke geuren vanuit de kombuis, zetten we het eerste zeil van de dag, het grootzeil, en we zeilen rustig verder. Tijd om ons te vervelen is er niet. Door een gesimuleerde overname van het schip door piraten geeft Floris de mogelijkheid om uit te leggen hoe men moet handelen in geval van nood. Met name Gerrit en Ben als piraat en David en Peter als gijzelaars waren erg overtuigend.

Zon, een strak blauwe hemel, staalblauw water en spectaculaire wolkenformaties begeleiden de middag. In de avond hebben we een speciale verrassing. In Vigo zijn er speciale gasten aan boord geslopen, een man met witte haren en rode cape, begeleid door een man met een zwart geschminkt gezicht. Wegens financiële moeilijkheden hebben Sinterklaas en Zwarte Piet gevraagd om mee te varen en zal Frits de rest van de reis zijn hut delen met Sinterklaas en Ben zijn hut met Zwarte Piet.
In de rustige nachtwacht varen we op de motor richting het einde van de dag en komen we dichterbij de Canarische Eilanden.”

21.11.2012 10:00 GMT
29°20.07’N, 014°14.00’W. Kompas 213. Knopen 7,4.
Verslag van Peter en Dagmar Sprung:
“De maandag begon voor ons met de zwaarste wacht van 00:00-04:00uur. Deze wacht is de zwaarste door de gebroken nacht en het daarbij horende gebrek aan slaap. Maar we werden in de vroege ochtend beloond met uitzonderlijk warm weer, het was met 20 graden erg aangenaam!
Bakboord van ons, hoewel we het niet kunnen zien, ligt de Straat van Gibraltar. Op de motor varen met zo’n 7-8 knopen langs de kust van Marokko. Gelijk aan het begin van de wacht hebben we het grootzeil gezet, elk klusje is welkom op dit tijdstip. Helaas konden we het zeil kort daarna weer laten zakken omdat er gewoonweg niet genoeg wind was. De rest van de wacht verliep onverwacht snel door interessante gesprekken in de zwoele avondlucht. Na onze wacht wiegen de zachte golven ons in slaap.

Aan het einde van de ochtend klimmen we uit onze kooi, we hebben het ontbijt gelaten voor wat het is om goed bij te slapen. Als we boven komen zien we een ongewoon kalme zee, de zon aan de hemel en een zeer aangename temperatuur. Helaas zijn deze omstandigheden niet echt geschikt voor zeilen, maar desondanks genieten we van het warme weer. Lekker lezen met een boek aan dek, muziek luisteren of gewoon kijken naar de oceaan. Alleen de bemanning is zoals altijd druk.

Direct naar de lunch hebben we een brandoefening. We zijn hier door de bemanning goed op voorbereid en we verschijnen dan ook allemaal met reddingsvest aan bij de grote mast. We worden in groepen verdeeld en Floris legt uit hoe de reddingsvlotten werken terwijl Wouter en David proviand inslaan voor op de vlotten. Tegelijkertijd pakken Jana en Frianko de brandslangen erbij. Na afloop evalueerden de bemanningsleden de oefening en verspreidden de gasten zich weer over het dek. De middag werd besteed aan lezen, muziek luisteren, knopen maken, maar ook schoonmaken en verven.

’s Avonds genoten we van de eerste gevangen vis van deze reis: tonijn (citaat Wouter: ”Het is een baby tonijn”). Marc en Robert, die de vis hadden gevangen, waren uiteraard trots als een pauw. Na een heerlijk diner bereid in Wouter zijn kombuis laten we Casablanca achter ons.”

18.11.2012 12:35 GMT
36°30.23’N, 010°37.92’W. Kompas 179. Knopen 7,9.
Verslag van onze gast Anthonie Eddes:
“16 november. De dag begon gelijk met de 00:00-04:00 wacht. Het waaide lekker, 28 knopen, maar we moesten hoog varen met gereefde zeilen waardoor we veel te hard de verkeerde kant op gingen. Gelukkig geen regen, wisselend bewolkt en geen maan. Het is dan een beetje de lucht uit een griezelfilm met de belichting, maar goed. Het is een stuk warmer dan toen wij uit Rotterdam vertrokken. Goed geslapen want de boot lag op één oor over stuurboordsboeg, waardoor ik heerlijk tegen de wand aan kon liggen. ’s Morgens was de zee wat afgevlakt maar nog genoeg wind om het echte zeeleven en het gevoel met de elementen wind, zee en golven en het bonken van de boot te ervaren. Want daar doen we het uiteindelijk voor. ’s Middags wacht van 14:00-20:00, rustig weer maar beetje te, ver voor de boeg komen luchten aan waaruit af en toe bliksem komt. Tegen de avond barst het geweld dan ook los. Compliment voor bemanning, van paniek was absoluut geen sprake, het moest gewoon heel efficiënt aangepakt worden. De jongens en Jana zijn gasten die fysiek goed in elkaar zitten. Ga er maar aan staan en dan 8 Bft terwijl het met bakken uit de lucht komt. Tegen het eind van de wacht was het ergste over. Wouter had een heerlijke maaltijd voorbereid: taglatelli met zalm-broccoli-saus en nog een roomkaassaus. Het eten is over het algemeen goed, stevige kost zonder tierelantijnen.
17 november. Wacht van 04:00-08:00. Met het opkomen van het licht reven uit de zeilen gehaald en een kluiver erbij gezet. Na het eten weer aan dek, de zee was hoger geworden. Grootzeil was naar beneden en met een fok en topzeil gingen we 9 knopen. ‘s Avonds wacht, het was sensationeel, je voelde nog beter hoe het schip door de golven meegenomen werd naar onze bestemming. Al met al is het een trip van mijn leven.”

16.11.2012 00:00 GMT
42°03.89’N, 009°20.92’W. Kompas 230. Knopen 2,5.
Verslag geschreven door onze gast Marc Zucker:
“‘Oosterschelde’ berthed@Vigo, Spain 13/11/12. At 07:30 breakfast bell rings, also time to listen to morning instructions of our captain Floris. Some of us follow the instructions less attentively due to the party celebrating after arrival in Vigo. Time is taken this morning to make our home away from home ‘ship shape’. Inspired by music, we follow the lead of ‘dynamo’ matroos Ben vacuuming cabins, changing buxer sheets, gathering clothing items: sailing gear, gloves and a few unidentified undershirts. Some of the guests leave by 10:00 to visit Vigo while Ben, always on overdrive, climbs with Peter to add another layer of varnish to the masts. Floris and Wouter (our chef) leave each alone, to collect a missing piece of equipment and local specialities for a meal. Frianko stays on board to order Spanish items for a gasket. Sun sets in the bay of Vigo while the always busy Jana folds the clean bedding sheets. At this time the rhythm of a Brazilian Bosa Nova certainly helps. Just before 19:00 Wim, Ria, Anthonie and Norbert return from a pilgrimage to Santiago de Compostela. This same evening Wouter had a well-earned holiday, thanks to the organization of Robert and Jana who invited the crew to a long seafood dinner at the restaurant ‘Don Quijote’. The crew thanked with a round of drinks which followed by another and another, that led Gerrit to finish late in the night with a barefoot dance in the main public fountain. The next morning we all rise in a very silent Vigo paralyzed by a general strike. Floris announces that we will remain at least another day here, since a depression is moving North. Crew and guest add the last touches that will make our open ship day for public. Unfortunately the local authorities inform us that access to our ship is limited for crew and guest. The open ship was therefore cancelled, making us aware of the difficulties of Spain. On Thursday Floris informs us that we are leaving.”

VAN DE REDERIJ (15.11.2012)
De ‘Oosterschelde’ is vanmiddag vertrokken uit Vigo.  Iedereen heeft de benen gestrekt, de wind is gedraaid en het schip is er weer helemaal klaar voor. Op naar het zuiden!

VAN DE REDERIJ (13.11.2012)
Het schip is gisteravond rond 23:00 uur in Vigo aangekomen. Morgen is er ‘open schip’ en is publiek welkom om het schip te bezoeken. Zo hopen we tijdens onze reis mensen enthousiast te maken over ons mooie schip en het bijzondere avontuur dat we tegemoet gaan. Naar planning varen we donderdagmorgen verder.

12.11.2012 13:09 GMT
42°36.19’N, 009°35.77’W. Kompas 122. Knopen 4,6.
Verslag van onze gast Yvonne Colgan:
“Friday 9th November: A busy day on watch. Winds and sea state building force 5 to 6 Bft, southwesterly direction, not exactly what we need but wind direction came round later in the day. The 14:00-20:00 watch was busy as there were loads of squalls necessitating constant sail work, best way to keep warm. Temperature still high for the time of year, 12 degrees is quite a treat when you are working out of doors.
Saturday 10th November: Was on watches from midnight until 04:00 (a bit of a killer) and 20:00 until midnight. The first watch was very busy. Ben had us working flat out mostly on the foredeck which was awash with waves and spray. He certainly knows how to get the best out of us. The skies cleared a little towards dawn but the seas continued to build from storms further out in the Atlantic.
Sunday 11th November: Was on watch 14:00-20:00 and then midnight till 04:00. Who would have believed, it is a November day with bright sunshine reminding us of warmer days to come as we progress south. The sea state was a typical Atlantic swell running mostly at 90 degrees to the ship. Many of the wave had huge white crests which made me wonder just how far they had travelled before meeting ‘Oosterschelde’. I saw little wildlife today, a small bird that took a short break on the rigging on the foredeck before heading off south. We also saw what we initially thought was a sea container which turned out to be a very large wooded casket. Given that there are estimated to be over a million sea containers floating mostly below the surface of the ocean, the thought that one day you will meet one is well placed in the back of one’s mind. The sea state caused a constant pitch and roll below decks, at times the noise was deafening. The sea always seems to know when you put food on the table and appears determined to take it away. We find endless amusement in trying to balance ourselves and preventing our food and drinks from ending up in other crew member’s laps. As you might have guessed we don’t always succeed!”

10.11.2012 08:47 GMT
47°18.88’N, 007°58.92’W. Kompas 216. Knopen 7,9.
Verslag van onze gast Sara Green:
“Thursday, 8th November: The day started with blue skies and the shipsbell calling us to breakfast. The ship was made ready to depart the pretty harbour of Falmouth which had been our host for a day. We hoisted the sails as a full crew. I was pulling the lines with the help of the crew both professional and guest. As my grip weakened I felt a strong hand next to me as Jana gave us some welcome help. It is a little difficult to give up when she is giving 110%, so I battled through till the mizzensail was up catching the breeze helping us leave the safe waters of Falmouth.
All were glad to be on our journey once again and as we settled into our watches the ‘Oosterschelde’ majestically moved through the water. I’m still amazed that such a large ship can be powered by very little wind. Never will I grow tired of looking upwards and seeing the various sails fill with wind and power us forward.
After lunch Ben took the time and patience to explain to Peter and me about trimming the sails using a piece of chalk; he drew diagrams which together with his explanations made it much clearer what each line was and it’s purpose of trimming the sails. It wasn’t long before the shout of dolphins was heard and the crew stood pointing towards the starboard bow as a shoal of Common dolphins played happily within the waves. Later during the afternoon watch I got to get out on the bowsprit; harnessed and standing above the water breaking beneath me, I helped to secure the jib sail.
Dinner was very welcome after an active watch. We were served soup followed by fish and chips; delicious once again. As usual, entertaining anecdotes were provided by Marc who seemed to be able to find fun in anything, even sewing a new pocket for the fuel pipe.
Friday 9th November: 4am and we are back on watch. We are motoring as the wind is in the wrong direction. Ben calls for some help and so we spend considerable time tying down sails and moving lines so when the strong winds arrive we keep them on board. The breakfast bell is a welcome sound as we finish our watch, eat, then back to my bunk for a welcome sleep. The day brings more wind and the ship heels over and it then becomes comical as we try and walk around the ship. Carrying a bowl of soup and a plate of bread and cheese becomes a highly skilled activity. I manage to make it to the table without loosing any of the vital ingredients.
Wrapped up for the wind and rain we are back on watch. We are kept busy putting up sails as the wind has finally shifted. We work together pulling lines as the ship becomes wind powered again. Once again we are treated to a dolphin show as they swim with us playing in the waves. Suddenly the rain is insignificant as we are mesmorised by these beautiful creatures. “More sails” is the cry as we watch Jana climb in the top sails to release them. She doesn’t seem to be phased by anything, in fact the whole professional crew move like a well oiled machine no matter what nature throws at them. Finally our watch is over and we return to our ‘morning’ bunks to try and get some more rest.”

7.11.2012 17:33 GMT
50°09.11’N, 005°03.67’W. Knopen 0,0.
Geschreven door gast Frits de Goede:
“6 november: Tijdens de rode wacht van 04:00-08:00 sturen we koers 265 graden. Onder the Isle of Wight krimpt de wind naar 240 graden. De Lucht voelt zacht aan. Het laatste uur van de wacht ruimt de wind weer naar 260/265 graden. Snelheid meer dan 8 knopen. We worden vergezeld door ca. 40 dolfijnen die ons richting Falmouth loodsen.
7 november: All fast in Falmouth. Tijdens het ontbijt goed nieuws: we blijven een dag in Falmouth liggen. Om de volgende dag richting Spanje te varen om Sinterklaas op te halen. Weerbericht NW-lijk 2-3 Bft. In het stadje Falmouth bezoekt Frits wat Engelse pub’s voor de lunch. Voor het avondeten speelt gast Robert Engelse op zijn meegebrachte gitaar en de sfeer zit er goed in.
Mijn laatste lange reis met de ‘Oosterschelde’was in 2003. Een nieuwe generatie is aangetreden, de sfeer is nog steeds als vanouds. Het enige dat veranderd is, is dat wat men vroeger dacht, nu gewoon gezegd wordt: ouwe/opa (alles met een glimlach).
500 mijl op de teller nog 2000 te gaan.”
(Van de rederij: De ‘Oosterschelde’ is op donderdag 8 november rond 11:00 vertrokken uit Falmouth.)

6.11.2012 14:55 GMT
50°18.50’N, 002°35.00’W. Kompas 260. Knopen 5,4.
Geschreven door gastbemanningslid Niek van Hal:
“Zaterdag kom ik om 10:00 aan boord. Alle familieleden hebben afscheid genomen. Na het koninklijk bezoek van Prinses Margriet worden de trossen losgegooid. En we kiezen zee, het weerbericht is SW 5-6 Bft en in buien 7 Bft. Door de zuidwestelijke wind komen we uit in Great Yarmouth met typisch Engels weer: regen. We blijven liggen totdat het weer zich verbetert. Nadat we een feestmaal van de kok kregen, kozen we weer zee omdat de wind gedraaid was naar het NW. Met ruime wind proberen we zo snel als het gaat naar de Engelse zuidkust te komen. De bemanning is erg aardig, sommigen ken ik nog van een vorige reis. De gasten lijken mij ook fideel: een Belg, Duitsers, Engelsen en Nederlanders. Nadat we op maandag de krijtrotsen van Dover hadden bewonderd, kon ik weer te bed. Onze kok Wouter tovert iedere keer weer opnieuw iets moois uit de keuken. We hopen vandaag, dinsdag, aan te komen in Falmouth, op de zuidwestpunt van Engeland. De sfeer zit er bij iedereen goed in.”

VAN DE REDERIJ (4.11.2012)
Pieter Nijdeken maakte een korte film van het vertrek voor de wereldreis. Deze kunt u vinden op onze pagina Film.

4.11.2012 10:57 GMT
52°36.12’N, 001°43.57’O. Knopen 0,0.
We liggen momenteel in Great Yarmouth te wachten op een depressie die door het Kanaal gaat, waarna de wind uit het NW gaat komen en ideaal zal zijn om onze reis richting Cabo Verde te vervolgen.

VAN DE REDERIJ (3.11.2012)
De ‘Oosterschelde’ is rond 14:00 vertrokken voor de wereldreis, uitgezwaaid door Prinses Margriet, de Zuidhollandse commissaris van de Koningin Franssen, Rotterdams burgemeester Aboutaleb en vele, zeer vele belangstellenden. De regen was gestopt en de zon brak door en het werd een prachtig vertrek.
Reportages van RTV Rijnmond (twee video’s) vindt u hier.
En foto’s van het ANPersbureau hier.

VAN DE REDERIJ (2.11.2012)
Het is genoeg geweest! Je kunt je misschien nooit goed genoeg voorbereiden op een wereldreis, maar dit moet het zijn. Technisch is het schip klaar. Op een pallet wijn na, zijn alle voorraden aan boord. Vanmorgen nemen we nog vers water in en zal het laatste afval van boord worden gebracht. Daarna maken we het schip van onder tot boven schoon, ter voorbereiding op de komst van onze gasten, vanavond.
Gisteren nog, dreigde het op het laatste moment nog even helemaal mis te gaan. We hadden besloten nog even in dok te gaan om wat verkeerd geplaatste zink-anodes te verzetten. Het dok, met een vermogen van 600 ton, kon de ‘Oosterschelde’ qua gewicht makkelijk hebben, maar bleek niet berekend op de hoogte van het schip. Het zwaartepunt van dok en schip lag zo hoog dat we even bang waren met dok en al om te vallen. Terwijl we steeds meer slagzij maakten, moest het dok in razend tempo weer vol water worden gezet, waardoor de stabiliteit weer toenam. Gelukkig liep het met een sisser af. Met de schrik nog in ons lijf meerden we gisteravond rond half tien de ‘Oosterschelde’ af in de Veerhaven. Nog precies een dag tot vertrek!

VAN DE REDERIJ (30.10.2012)
De laatste loodjes zijn -inderdaad- zwaar. Maar we moeten (en gaan) door. Vandaag kwamen twee pallets vol met frisdrank aan boord, een paar kuilen touw, een nieuw aanrechtblad, een paar zeilen, een pallet verf, de laatste blokken, een kleine vriezer, twee buitenboordmotoren en twee opgeknapte rubberboten. Ondertussen manoeuvreerden we het schip uit het fijne, maar zeer nauwe, plekje waar we de afgelopen weken hebben mogen werken. Het past allemaal precies, maar het gaat echt om centimeters, om in en uit dat gaatje te komen. Door het lage water zaten we bovendien een beetje vast in de modder, maar met wat touwtjes hier en daar en door rustig aan te doen, kwam het allemaal goed.
We liggen nu helemaal vooraan in de Leuvehaven. Direct achter het Inntel hotel bij de Nieuwe Leuvebrug. Morgen komt de surveyor van Register Holland nog eens langs om te controleren of we de laatste openstaande puntjes wel naar behoren hebben opgelost. Dat is het geval: de radio-inrichting die buiten werk was doordat de masten plat lagen, functioneert weer en is gekeurd en de reddingsvlotten die van boord waren om te worden gekeurd, hebben we echt wel weer aan boord genomen. Ook de 20 Ibuprofen-pillen en de pleisters die gebruikt waren, zijn aangevuld, dus we verwachten het goedkeurend stempel morgen.
Zelf zijn we nog niet tevreden: De verstaging moet nog wat worden nagespannen en in tal van ruimtes moet nog behoorlijk worden opgeruimd. Ook moet nog veel zeevast gezet worden en zijn er talloze andere kleine en grotere klussen die we liefst allemaal afgerond zouden hebben bij vertrek. De nieuwe Iridium-telefoon moet nog aangesloten, etc, etc. Het is jammer dat we er niet meer aan toe zullen komen het dek nog even te schilderen. Dat ziet er, na al het werk, wat minder uit momenteel.

VAN DE REDERIJ (25.10.2012)
Met nog een dikke week tot het vertrek begint het er nu toch wel om te spannen. De masten staan, maar het tuigen is nog lang niet klaar. Voordat alle wanten op de goede spanning staan, alle blokken en lopend want weer op hun plaats hangen en de zeilen aangeslagen zijn, moet er nog veel gebeuren. Daarnaast komen zo langzamerhand de voorraden aan boord en moeten we daarvoor een goede plek verzinnen. Er mag nu niets meer mis gaan en zelfs dan is het de vraag of we alles op tijd af gaan krijgen.

VAN DE REDERIJ (24.10.2012)
Vanmorgen om half acht arriveerden de grote kranen van Mammoet bij het schip. Het opbouwen en voorbereiden vergt altijd even tijd, maar het echte werk ging snel: Om 10:00 uur waren we een  tweemaster en een half uur later weer driemaster!
Het heeft veel moeite gekost, maar gelukkig staan de masten er weer op. De komende dagen moeten we hard werken om alle staand en lopend want weer op de juiste plek te zetten. Daarna moeten alle zeilen nog worden aangeslagen. We zijn er dus nog niet, maar we hebben opnieuw een grote stap gezet. Nog negen dagen…

VAN DE REDERIJ (23.10.2012)
Komende zondag 28 oktober: open dag ‘Oosterschelde’
Bezoek het schip, ontmoet de bemanning en ontvang informatie over onze reizen! Aan boord van de ‘Oosterschelde’, het schip ligt in de Leuvehaven (Het Havenmuseum) Rotterdam. Van 14:00-17:00 uur. Presentaties en informatie wereldreis van 15:00-16:00 uur. Opgeven gewenst: via info@oosterschelde.nl.

VAN DE REDERIJ (22.10.2012)
Nu het laatste onderhoud wordt afgerond, komt het vertrek naar Kaapverdië steeds dichterbij. Op 3 november vertrekt de ‘Oosterschelde’. Vanaf 1 december maken wij zeven zeilreizen in Kaapverdië, waarbij we minstens zes eilanden bezoeken en de zeildagen afwisselen met een bezoek aan de bijzondere eilanden. Dit seizoen bieden we ook een kortere reis aan; van 25-30 januari bezoeken we een aantal bovenwindse eilanden. Leuk om uw zeilreis te combineren met een weekje wandelen, watersporten of strand. 

VAN DE REDERIJ (21.10.2012)
Vandaag hebben we het ezelshoofdbeslag weer op de masten gemonteerd. Zwaar werk, zo zonder kraan. Maar het is gelukt en morgen kunnen we na een laatste laagje verf de staaldraadstroppen weer om de masten hangen. Ook de stengen willen we weer plaatsen, zodat beide masten woensdag in zijn geheel kunnen worden teruggezet.

VAN DE REDERIJ (18.10.2012)
We zijn -gelukkig- weer aan het bouwen. De laatste slechte plekken zijn uit de masten geschaafd en vervangen door nieuw hout. Ook de steng is klaar. Met grote dank aan Ton Vreeken, die de nieuwe topmast snel en vakkundig voor ons heeft gemaakt.
Het hout voor de steng kwam weer van een nieuwe mast van Jaap Vreeken. Hij was zo vriendelijk de mast af te staan voor onze haastklus. Het vervoer hebben we zelf, op onorthodoxe wijze, geregeld. Wie zondagmorgen naar buiten keek heeft een vreemd transport kunnen zien gaan: het ene eind van de 16 meter lange mast in mijn auto, onder het andere eind een karretje. Op die manier zijn we stapvoets van de Oude Haven naar de Leuvehaven gegaan. Ging prima trouwens!
Woensdag, twee dagen later dan gepland, willen we de masten terug op het schip zetten. We hebben nu wel wat vertraging opgelopen in ons toch al strakke schema. Maar we lopen allemaal een een paar stappen harder en gaan ervoor zorgen dat we op tijd kunnen vertrekken voor onze wereldreis. Nog 14 dagen.

VAN DE REDERIJ (15.10.2012)
Soms zit het mee en soms zit het tegen. En soms zit het heel erg tegen..
Tijdens de keuring vandaag ontdekten we nog twee slechte plekken in de bezaanmast. En weer op de slechtst denkbare plek, bij het ezelshoofd. Voor de niet-ingewijden: Het ezelshoofd is de plek op de mast waar de belangrijkste wanten (staalkabels) samenkomen. Het is ook de plek waar de zalingen (de uithouders voor de hoogste wanten)gemonteerd zijn en waar de voet van de steng (de topmast) op rust. Precies de plek dus waar al het beslag op de mast gebout, gelijmd en gekit zit. Om te repareren moet al dit beslag van de mast worden gehaald. Daarna pas kunnen we schaven en lijmen en na weer twee dagen droogtijd kan het beslag pas weer gemonteerd worden. We wilden as maandag de masten geheel in de lak terugplaatsen. Het ziet er naar uit dat dat niet gaat lukken. Maar we geven de moed nog niet op!
De reparatie van de grote mast verloopt nu goed. Vandaag hebben we de nieuwe delen in de mast gelijmd. Morgen gaan we verder met de steng en dan kunnen we woensdagmiddag hopenlijk schaven en schuren.
Alle blokken zijn nagekeken en een groot deel is uit elkaar gehaald en kaal gemaakt en gelakt. We zijn er nog niet, maar ook daar komt wel wat schot in.

VAN DE REDERIJ (5.10.2012)
Vandaag was een spannende dag. Voor het eerst in 20 jaar werden de bezaan mast en de grote mast van het schip gehesen. Kraanmachinisten Hans en Krijn, van Mammoet, waren om 07:30 bij het schip en begonnen met het opbouwen van de kranen. De afgelopen dagen was het werk aan boord goed voorbereid en toen alles stond en de laatste staaldraden waren losgemaakt en de kranen ingehaakt, ging het eigenlijk heel vlot. We schrokken nog wel even toen de grote mast, die een beetje klem zat, ineens los schoot, maar zonder ongelukken werden beide masten op de kade naast het schip gelegd. Om 10:30 waren we klaar.
Daarna hebben we tenten gebouwd over de masten en vanaf morgen beginnen we ze kaal te krabben. Een tegenvaller is wel dat de grote mast een slechte plek heeft op een moeilijke plaats. Extra werk dus.

VAN DE REDERIJ (4.10.2012)
De ‘Oosterschelde’ ligt inmiddels in de Leuvehaven. Vlakbij ons kantoorschip ‘Salvator’ en bijna naast oudere zus ‘Helena’. Bij het Havenmuseum, hier in de Leuvehaven, mogen we het laatste groot onderhoud aan het schip doen. De tuigage wordt de komende weken helemaal nagezien en waar nodig opgeknapt. Om de masten te inspecteren worden de twee achterste masten van het schip getakeld en op de kant gelegd. Dat zal morgen, vrijdag 5 oktober, al gebeuren. Mammoet is zo vriendelijk twee telekranen ter beschikking te stellen om de 35 meter lange en ongeveer 5 ton wegende gevaartes te hijsen. Na inspectie worden de masten grondig kaal gehaald, geschuurd en gelakt.

1.10.2012 10:00 GMT
Afgelopen vrijdag hebben we een leuke teambuildingsdag gevaren met een internationaal bedrijf uit onze regio. We zijn gestart in de Veerhaven, voeren richting zee en hadden onderweg anderhalf uur bezoek van Olympisch zeilster Lobke Berkhout. Zij gaf een gastspreeksessie aan boord. Daarna zijn we de zee opgegaan voor een aantal uurtjes actief zeilen! Op de terugweg richting Rotterdam heeft het team kunnen genieten van een drankje en het ‘Oosterschelde-buffet’, klaargemaakt door onze kok Wouter. Voorlopig was dit onze laatste dagtocht in Rotterdam. Vandaag gaat het schip de Leuvehaven in voor groot onderhoud aan het tuigage. De masten gaan er deze week af. We houden jullie op de hoogte!

VAN DE REDERIJ (26.09.2012)
De link naar een nieuwe film uit het materiaal van de eerste wereldomzeiling is geplaatst op onze pagina Film; u vindt de link in de lijst onderaan. Dick van Andel maakte deze korte impressie van het traject van Nieuw Zeeland naar Kaap Hoorn.

20.09.2012 12:53 GMT
51°54.40’N, 004°28.72’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na het uitzwaaien van de ‘Europa’ op 11 september, zijn we naar Bremerhaven gezeild. De nieuwe schroef lijkt het goed te doen en blijkt efficient te zijn. De weersvoorspellingen waren NW 6-7 Bft krimpend naar SW en dat bleek ook uit te komen. Met een SW-wind van 6-7 Bft en achterop komende golven van zo’n 3 meter waren wij dan ook spoedig in Bremerhaven. Vanaf zaterdagochtend waren wij ingehuurd door een rederij, om met gasten een tocht op de Weser te maken. Op zondag lagen we stand-by om nog een dagtocht te varen maar deze ging uiteindelijk niet door. Diezelfde middag vertrokken we naar Rotterdam. Het weerbericht noemde een SW 5 Bft, afnemend en ruimend naar W tot NW 3-4 Bft. Die SW was er inderdaad en de deining dus ook. Motorzeilend gingen we met minimale snelheid door de Duitse Bocht terug naar Rotterdam. Aangekomen ter hoogte van Texel was de wind al geruimd naar W en vanaf IJmuiden konden we zeilen, zelfs een groot stuk de Nieuwe Maas op. Dinsdagavond arriveerden we op onze vertrouwde plek in de Veerhaven van Rotterdam. Hier gaan we door met het onderhoud en de voorbereidingen voor de wereldreis.

VAN DE REDERIJ (13.09.2012)
Peter Tetteroo en Kai Dieho van Tetteroo media voeren mee op de ‘Oosterschelde’ en maakten een mooie promotiefilm voor onze wereldreis.

VAN DE REDERIJ (11.09.2012)
Kick-off wereldreis.
Vanochtend is de ‘Europa’ uitgezwaaid door de ‘Oosterschelde’ en de ‘Tecla. De ‘Europa’ is de eerste vertrekker van de schepen die de wereldreis gaan maken. De ‘Oosterschelde’ vertrekt op 3 november. We werden o.a. vergezeld door een oude havenboot via het Havenmuseum en ook de ‘Eendracht’ voer een stukje mee voor de gezelligheid. De schepen voeren een eind mee op richting zee. Morgenavond zal TV Rijnmond een verslag in het nieuws opnemen, en ook diverse journalisten en fotografen hadden belangstelling voor het officiele startmoment van de wereldreis.

10.09.2012 10:44 GMT
51°53.76’N, 004°20.17’O. Kompas 263. Knopen 3,8.
Met de Wereldhavendagen begon het dagelijkse leven aan boord, na de lange dagen op de werf, weer op varen te lijken. De ‘Oosterschelde’ laat zien dat ze prima manoeuvreert met de nieuwe klapschroef. We moeten nog een beetje wennen aan de interval tussen vooruit en achteruit maar voor de rest geen problemen. De vaanstand zorgt er ook voor dat de keerkoppeling niet meer meedraait en we hebben het idee dat we minder hoeven te sturen en dat het schip beter naar het roer luistert.
In het weekend kregen we jongeren van 14 en 15 jaar aan boord in het kader van het programma ‘Zeebenen gezocht’, een promotiecampagne van de Koninklijke Vereniging Van Nederlandse Reders KNVR om jongeren te motiveren om op zee te gaan varen. Met het supermooie weer besluiten we de kids lekker moe te maken door het vol tuig te zetten en voor de Maasvlakte te gaan kruisenen gijpen en ze te laten klimmen in de schoenermast. De jongeren zijn erg dapper, klimmen als een kat in het want zonder enige moeite en zijn heel behulpzaam met de werkzaamheden. Tijdens de prachtige zonsondergang halen we de zeilen naar beneden en zetten het anker zodat de mensen ankerwacht gaan houden. De wachtindeling begrepen ze nog niet helemaal want ze zaten met drie wachten tegelijkertijd in het kotje omdat het allemaal reuze spannend was. Op het eind wilde niemand naar huis en in korte tijd zijn er vele vriendschappen ontstaan.
Nu, maandagochtend, varen we een dagtocht en hierna hebben we een ontmoeting met onze collega’s van de ‘Europa’ en van de ‘Tecla’. Om elkaar wat beter te leren kennen, geven we een presentatie en een borrel op onze ‘Oosterschelde’. Morgen zwaaien we de ‘Europa’ uit, die als eerste vertrekt voor onze gezamenlijke wereldreis.

7.09.2012 17:13 GMT
51°53.98’N, 004°24.17’O. Kompas 253. Knopen 2,7.
Eenmaal aangekomen bij onze vertrouwde medewerkers van Dokmij Padmos in Stellendam werden we vakkundig omhoog gehesen in het droogdok zodat we het schip klaar konden maken voor de grote reis die we voor de boeg hebben. We hebben 3 kg roest omgeruild voor 400 liter glimmende verf. En alles uit elkaar getrokken waar we normaal in het water niet bijkomen voor een grondige inspectie. Gefilosofeerd met de werfbaas, tijdens een ontmoeting bij de nieuwe klapschroef en het schilderen, over of er echt mensen op de maan gelopen hebben. Dit omdat we nog steeds niet in staat blijken te zijn  een schroef in een keer pas te maken op een as. Over “hoop doet leven”. De klapschroef moest uiteindelijk met fijn schuurpapier, een wetsteen, een hoop inkt en zweet pas worden gemaakt. De jongens van Padmos waren tot in de nachtelijke uurtjes met deze klus bezig, waarna ze evenzogoed vroeg in de ochtend alweer aan het werk gingen. Er werden in de loop van de week zelfs nog Zeeuwse mosselen geraapt, op een geheim stekkie, tijdens de lunch gebracht, waarna we weer energie hadden om er de volgende dagen weer tegenaan te gaan. Met een vrolijk afscheid gingen we vrijdagmorgen te water om na een testronde richting Wereldhavendagen te gaan.

VAN DE REDERIJ (6.09.2012)
Het was nog even heel spannend of we het wel zouden halen, maar het lijkt er nu toch echt op dat het lukt om morgenavond op tijd in Rotterdam te zijn. Het passen van de nieuwe schroef nam veel meer tijd in beslag dan we wilden. De passing moet perfect zijn, maar er zat een paar honderdste millimeter verschil in de conus van de as en die in de schroef. Met de hand werd dat er uit gepolijst en iedere keer moest de schroef geblauwd worden en op en van de as om te zien of het al goed was.
We mogen Huib wel heel erg dankbaar zijn dat hij na zijn toch al lange werkdagen, ook ’s avonds nog doorging met het werk! De ‘Oosterschelde’ staat ook weer prachtig in de verf. De bemanning heeft hard gewerkt om alle kleine roestplekjes schoon te maken en voor te behandelen en inmiddels zijn er twee nieuwe lagen verf op het schip gespoten.
Verder is de boegschroef helemaal uit elkaar geweest om de aandrijfassen te voorzien van nieuwe lagers en keerringen. De hydraulische cilinders van het roer zijn gedemonteerd, nagekeken en afgeperst en weer gemonteerd en een van de lagers van het roer zelf is voorzien van een nieuwe bus. Dan hebben we alle kleinere werkzaamheden nog niet eens genoemd; iedereen heeft heel hard gewerkt de afgelopen week!

VAN DE REDERIJ (4.09.2012)
Deze week liggen we in dok. Net als anders, bij Padmos in Stellendam. De jaarlijkse keuring van het onderwaterschip wordt nu gedaan, maar de reden dat we wat eerder dan gebruikelijk in dok gaan is ons nieuwe ‘geheime wapen’.
De ‘Oosterschelde’ wordt uitgerust met een nieuwe schroef. Niet een vaste schroef, zoals we hadden, maar een speciale schroef voor zeilschepen. Deze zal – als er wordt gezeild- automatisch in vaan-stand komen te staan en op die manier voor veel minder weerstand zorgen. En uiteraard voor minder geluid en slijtage. Hoe harder we zeilen en hoe hoger we aan de wind kunnen, des te minder hoeven we te motoren is kort gezegd het idee achter deze investering. Maar wat de nieuwe schroef precies aan extra snelheid zal opleveren is erg onzeker. Niemand die er verstand van zou kunnen hebben durft een schatting te doen. Er varen echter meer schepen rond met een dergelijke schroef en de eigenaren zijn heel tevreden. Een verkocht zelfs onlangs zijn schip, maar hield (zeer tegen de zin van de koper) de schroef voor zijn nieuwe schip. Dat schept verwachtingen!
Maar we zijn er nog niet. Een nieuwe schroef monteren is altijd een flinke klus, want de passing van schroef op schroefas komt erg nauw. Ook het patent dat zorgt voor de waterafdichting moet verbouwd worden en daar zijn we ook nog niet mee klaar. En als hij er eenmaal op zit kan er ook nog van alles mis zijn aan de spoed en het ontwerp van de schroef… Voorlopig vorderen we echter goed met het werk en denken we daar maar even niet aan.

1.09.2012 16:01 GMT
51°45.41’N, 004°15.48’O. Kompas 096. Knopen 2,8.
Na een gezellige tijd in Vlissingen op het Michiel de Ruyter-festival is het alweer tijd om afscheid te nemen van Zeeland en ons langzaam naar de thuishaven toe te bewegen. Maar eerst nog even een goede verfbeurt halen in Stellendam. Voordat we droog en hoog in het droogdok liggen, gaan we eerst nog een paar dagen het Haringvliet verkennen door een paar dagtochten te varen met NHC Pameijer. Onze gasten genieten zichtbaar van het 15 keer overstag gaan in 1 uur. De dagtochten verlopen prima.
We sluiten af met een mooie avondtocht, met een gezelschap rond een verjaardag; de stemming zit er meteen in, met mooi weer, lekker eten en een prima zeilzuchtje zodat het tuig vlot bij staat. De muziek wordt gespeeld door twee fanatieke muzikanten en de bediening is goed op sterkte zodat iedereen is voorzien van iets naar zijn of haar gading. De zon gaat onder en wij begeven ons nu, zaterdagavond, langzaam naar Hellevoetsluis. Morgen gaan we naar het droogdok in Stellendam; daar komt ook een nieuwe schroef onder het schip, eentje volgens een geheel nieuw vaanstand-systeem, maar daarover later meer.

1.09.2012 16:01 GMT
51°45.41’N, 004°15.48’E. Kompas 096. Knopen 2,8.
After an amazing time in Vlissingen during the ‘Michiel de Ruyter Festival’ it is time to say goodbye to Zeeland and slowly move toward our homeport. Before returning home we go to Hellevoetsluis and Stellendam. In Hellevoetsluis we have a few daytrips with special groups from our New Horizon Social Project. And we can see that everyone is enjoying themselves with tagging about 15 times in one hour.
We end our week in Hellevoetsluis with and evening trip for a guest who is celebrating his birthday on board. The weather is good and there is wind so we set sail quickly. We have two enthusiastic musicians on board who entertain the guests during the voyage. On Sunday morning we sail towards Stellendam for a week in a dock. We are going to install a new propellor, one with a complete new system but we will tell you more about that later.

VAN DE REDERIJ (30.08.2012)
Vaar mee op 11 september tijdens de kick-off van de wereldreis!
Op 11 september zijn de drie schepen nog eenmaal bij elkaar, voordat zij ieder hun eigen vaarprogramma starten en pas in mei 2013 samenkomen in Kaapstad om gezamenlijk de kapen te ronden en hun wereldreis te maken. De bark ‘Europa’ vertrekt als eerste schip vanuit Nederland en de ‘Oosterschelde’ en ‘Tecla’ zwaaien uit. Het programma is als volgt:
Datum: dinsdag 11 september 2012
Ontvangst: 09:00 uur ontvangst gasten (aan boord van de ‘Oosterschelde’ en ‘Tecla’)
Vertrek Veerhaven: 09:30 uur
Aankomst Veerhaven: 12:30 uur
Kosten: € 40,- p.p. inclusief uitgebreide scheepslunch
Reserveren: Graag vooraf via de rederij
Kunt u niet de hele ochtend? Zwaai de schepen dan uit vanaf de kade!

28.08.2012 17:18 GMT
51°49.22’N, 004°07.70’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
De tocht met de SBH (Stichting Behoud Hoogaars) gaat verder vanaf Cherbourg naar Dover, iets meer dan een dag varen. De hele weg hebben we kunnen zeilen, met topsnelheid 10,7 knopen (wel met hulp van de vloedstroom). Met een goede planning kun je twee keer stroom mee krijgen door het Nauw van Calais. Dat schiet dan lekker op. ’s Nachts hadden we een prachtige sterrenhemel, ’s ochtends ontbijt met de witte kliffen van Dover op de achtergrond. Nog even het drukst bevaarde stukje zee ter wereld oversteken en we kunnen Dover binnenlopen. In Dover hadden we een heel krap kommetje om in te draaien en aan de kade te komen. We hadden het eerder gedaan en ook deze keer lukte het feilloos. Een mooie zonnige dag gehad om rond te kijken. Om middernacht zijn we vertrokken om op tijd terug te zijn in Vlissingen.
Het grootste gedeelte hebben we kunnen zeilen. Bij de lunch was de wind echt op en heeft de motor ons het laatste stuk geholpen. In Vlissingen nog een gezellige avond met sketches en liederen gehouden. De meesten zijn nog de nacht gebleven. We hebben al wel afscheid genomen van Anton, onze Zuid-Afrikaanse braai-expert, met het lied Sari Marais, door hem zelf ingeleid. Iedereen was het er over eens, het was een geweldige week. Na het afscheid de volgende ochtend is het voor ons tijd het schip klaar te maken voor een dagtocht met de Rabobank. We hebben mooi kunnen zeilen langs de boulevard van Vlissingen. ’s Avonds varen we de Dokhaven in waar wij het weekend te bezichtigen zijn tijdens Vlissingen Maritiem. Ons mooie schip is druk bezocht.
In de nacht van zondag op maandag zijn we om 03:00 vertrokken om met hoog water bij Stellendam door de sluis te gaan. Om 13:00 liggen we vast voor restaurant Aquarius in Hellevoetsluis, mooi staaltje achteruit inparkeren. Hiervandaan varen we de komende dagen dagtochten op het Haringvliet.

21.08.2012 14:42 GMT
49°56.03’N, 000°37.51’W. Kompas 049. Knopen 2,8.
Het bezoek aan Alderney is een wazige gebeurtenis gebleven. De mist was soms wat dunner en soms wat dichter. Je moest soms dichtbij een huis staan om het te kunnen zien. Ietje en Harm bijvoorbeeld hebben een wandeling rond het eiland gemaakt en wilden graag het kasteel van Alderney bekijken. Ze zijn er vlak langs gekomen en zijn er straal voorbij gelopen zonder het te zien. Gelukkig hebben ze toch een mooie wandeling gemaakt.
Na ons is ook de ‘Zephyr’ de haven ingelopen en ze is naast ons geankerd. Soms konden we ze prima zien en soms verdween ze weer in de mist. De volgende ochtend, een half uur voor vertrek, trekt de mist weg en kunnen we zien hoe het eiland er eigenlijk uit ziet. Een rustig windje zorgt er voor dat we op zeil anker op kunnen gaan. Bij de Race van Alderney, een smal stuk water tussen Alderney en de Franse kust staat met springtij (wat het nu is) 10 knopen stroom. We worden flink opzij gezet en varen met een mooie ruime boog naar Cherbourg. De wind en stroom brengen ons zonder motor in vijfeneenhalf uur naar plaats van bestemming. Aan dek houden we ’s avonds een barbecue, met Zuid-Afrikaan Anton als braai-meester. Het verse Franse stokbrood gaat er goed in, samen met verse salades, sateetjes, vis en nog meer. Het lijkt wel of half Cherbourg aan de kade zit te vissen. Velen komen even langs om het schip te inspecteren en verlekkerd naar onze braai te kijken. ’s Nachts is het nog goed toeven op de franse terrasjes.
Vanochtend zijn we vertrokken, net voor het ontbijt om het tij mee te krijgen. Met de voorspelde westenwinden voor de komende dagen hebben we misschien nog tijd voor een tussenstop. Mooie gelegenheid voor de verjaardag van Ineke?

19.08.2012 14:59 GMT
49°43.74’N, 002°11.46’W. Kompas 151. Knopen 0,0.
Nadat we vrijdag in het zicht van Zeebrugge overstag waren gegaan, hield een ruim uur later de wind op. Met de motor bij zijn we verder gevaren richting het Kanaal. Onder de gastbemanning bevindt zich ook een aantal oud-loodsen. Nostalgische blikken wanneer we langs een loodsstation varen.
Het is inmiddels duidelijk dat de leden van de Stichting Behoud Hoogaars zeilliefhebbers zijn. Dan zit je op de ‘Oosterschelde’ goed. De voorspelde zuidenwind blijkt iets oostelijker uit te pakken waardoor we helemaal zeilend tussen Calais en Dover kunnen varen. Een nacht om van te dromen. Een prachtige sterrenhemel, waaruit er af een toe een paar vallen. Aan de wind zeilend toch een 9 knopen lopen (met de stroom in de rug). Met het ontbijt zeilen we langs Dungeness. In de middag trekt er een dikke mist over het Kanaal. De oude zeelieden kijken jaloers naar het nieuwe AIS, Automatic Identification System, die ons van bijna alle schepen in de omgeving naam, grootte, snelheid, koers en nog veel meer informatie vertelt.
Wanneer we langs de Franse kust varen wordt ons tot drie keer toe door de kuststations gevraagd waar we vandaan komen en waar we naartoe gaan. Door het gelach op de achtergrond, heb ik het vermoeden dat ze alleen maar wilden weten hoe ze in hemelsnaam ‘Oosterschelde’ moeten uitspreken. Om 07:45 laten we het anker vallen op een plek waarvan de kaart ons vertelt dat het Alderney is; door de mist kunnen we alleen zien dat er nog een aantal jachten ligt. Na het ontbijt brengen we iedereen met onze bijboot naar de kant. Af en toe trekt de mist wat weg en kunnen we de haven om ons heen zien, met bunkers uit de 2de Wereldoorlog en een pittoresk dorpje. Een bleek zonnetje maakt het geheel aangenaam. We moeten er niet aan denken om te liggen bakken in de zon met 30 graden.
Vanavond feest, want Wicky is jarig!

17.08.2012 10:52 GMT
51°24.88’N, 003°24.50’O. Kompas 265. Knopen 6,8.
Woensdagochtend worden we wakker met de mooie kliffen van Margate ten zuiden van ons. De wind is nog steeds oost. Even wachten nog tot de wind volgens voorspelling gaat draaien naar het zuiden. Kapitein Floris geeft een mooie lezing met dia-voorstelling over de ‘Oosterschelde’. Tijdens de lunch begint de wind te draaien en is het tijd om te vertrekken.
De voorspelling vertelt ons dat de windschifting met fikse buien gepaard kan gaan. Voor de sector Fastnet geven ze waarschuwing voor kracht 9 Bft met vlagen 10 Bft. Oppassen dus. Over de VHF krijgen we zelfs een aantal mayday-oproepen van jachtjes in de buurt. Uit voorzorg hebben de zeilen maar gereefd. Bij ons blijft het gelukkig bij windkracht 6 Bft en geen drupje regen! Hard zeilend komen we langs windmolenparken en we steken de traffic lanes over, waar de grote zeeschepen richting het Kanaal langskomen. Tijdens het avondeten kunnen we genieten van een prachtige zonsondergang. We zijn vlot aan de overkant en besluiten om voor de nacht te ankeren bij Zeebrugge. De volgende ochtend zeilen we met een rustig windje en brandende zon richting Vlissingen. Om drie uur zijn we daar door de sluis. In een kort tochtje hebben we toch weer veel meegemaakt. Uit de reacties van de groep kunnen we concluderen dat ze net als wij erg hebben genoten van dit reisje.
Vrijdagochtend komt de groep van Stichting Behoud Hoogaars aan boord voor de reis naar de Kanaal-eilanden. Met een aardige zuidoostenwind varen we aan de wind richting het Kanaal. Vele enthousiaste handen zetten in no-time alle zeilen bij. Om drie uur draait de wind naar het westen en kunnen we meteen een overstag-manoeuvre oefenen.
Met de zon erbij is het ook hier op zee echt zomer!

14.08.2012 22:33 GMT
51°24.56’N, 001°23.14’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Maandag zijn onze gasten aan boord gekomen voor de reis van Londen naar Vlissingen. Die middag hebben we eerst nog een dagtocht door Londen gevaren. Na een kleine drie weken dagtochten kunnen we inmiddels aardig wat vertellen over de bezienswaardigheden langs de Thames in Londen: de O2-arena, de ‘Cutty Sark’, het Royal Naval College en alle andere gebouwen, standbeelden, parken en kunstwerken. Bij het avond eten is het meteen gezellig; een fijne groep en goede sfeer.
Vandaag zijn we de Thames afgevaren naar Margate, wat toch nog zo’n 60 zeemijl is. Met weinig wind uit oost en zuidelijke richtingen ging het zeilen niet zo hard, maar gelukkig gaf de ebstroom ons nog een aardige duw in de rug. Iets na half zeven konden we het anker laten vallen en konden we Arjan’s verjaardag gepast met een barbecue vieren. De zon gaf ons een prachtige ondergang om de dag af te sluiten.
Morgenmiddag gaat volgens de voorspellingen de wind draaien naar zuidwest 4 Bft. Dat belooft een mooie zeilende oversteek naar het vaste land.

VAN DE REDERIJ (13.08.2012)
Het zit erop. De gouden plakken zijn geteld, en voor ons, hier op de rivier Thames, is het ook mooi geweest. De spelen eindigden zoals ze begonnen: wachtend op een vuurwerk dat nooit echt van de grond kwam. In ieder geval niet zo hoog dat wij er iets van konden zien.
Een beetje een tegenvallende afsluiter van een leuke tijd in Londen. Morgen ontvangen we de gasten die met ons meevaren naar Nederland. Maar voor we zee kiezen varen we nog een keer naar de Tower Bridge.

11.08.2012 GMT
De laatste dagen van ‘Sail Royal Greenwich’ zijn aangebroken. Voor de ‘Oosterschelde’ zijn die vrij druk, met drie vaartochten op zaterdag en drie op zondag.
Ook vandaag voeren we twee keer uit en we blijven ons best doen er iedere keer iets leuks van te maken. De afscheidstocht van Maarten, vanavond, maakten we bijzonder door zonder gebruik van de motor weg te varen van Woolwich Arsenal Pier en vervolgens door de Thames Barrier. Zelfs de breefok kon bij blijven staan tot het keerpunt in Greenwich.
Susanna komt vanaf vandaag het team versterken en Maarten wordt vanaf morgen afgelost door Ewout. Tussen de bedrijven proberen we ons alvast voor te bereiden op de zeereis hierna. Maar eerst die 6 tochten nog!

10.08.2012 10:16 GMT
51°29.77’N, 000°04.34’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na ruim twee weken hier op de Thames is de Nederlandse enclave geheel gesettled. Iedereen weet wat er wanneer moet gaan gebeuren en we werken dus prima samen met elkaar. Overdag wordt er gevaren door verschillende schepen en ’s avonds wordt er nagepraat over de dag onder het genot van een drankje op een of meerdere schepen. Er is zelfs een krant verschenen, The Daily Mooring, waarnaar elke avond weer wordt uitgekeken. iedereen kan voor 18:00 uur een bijdrage inleveren en om een uur of 21:00 wordt de nieuwe krant bezorgd. Om jullie een beetje te laten meegenieten hier een stukje uit de krant van gisteren:

“Heavy Traffic
As all the PEC holders will know, the traffic on the Thames is normally heavy, but during the Games it is extreme! We’ve had two weeks of warnings about the tug and tows, stonebarges, clippers, narrow boats, private yachts and what all. And then there’s the radio traffic that comes with it, reporting points, boats honking their horns when turning, helicopters flying by extremely low. And then I’m not even talking about the cables above the water, the shoals, tiers, piers, tunnels etc. As you all might have noticed, today was a very busy day! That’s why I’d like to tell you about it. Today were having a B to B trip to the Tower Bridge and back and, as expected, it was a busy one! It started already when we casted off at the Royal Arsenal Pier at Woolwich, were there was a boat coming up the river from Margaret Ness. We were totally stressed out for it was about to be at the Thames Barrier at the same time as us! But we got our permission to take our loved Foxtrot-span in and the ‘Princess Pocahontas’ was given Delta-span, so the stress ebbed away a little. Then, of course, there was, out of the blue, the Gulf Oil Jetty! With more luck then wisdom we managed to pass that one without grounding. But stress levels are up again. And they rose even higher when we saw the ‘Preditor’ crossing the river, for at that point you have not only to consider that there might be barges coming out of Bow Creek and Thames Clippers coming from everywhere, but there is also the Blackwall-point shallow and a reporting point! What if all the boats try to reach London VTS, just when we want to report in? But there were no Clippers flying by, no barges to be found and, just in time, there was a gap in the radio-traffic, so we could report in in time. Pfffff, time for a little breather. But then came Saunders Ness Shoal and we had to pass to the other side of the river in the direction of Pipers, but there was another ship coming from Greenwich, so we had to keep him some room as well! We closed our eyes and hoped for the best! It worked. A bit further up the river they put a big grey ’thing’ in our way! And on a spot where the current sets you to that ’thing’!! So the what-ifs started popping up in our heads again, but, again, there was nothing to worry about, because the Clipper coming up astern came past so fast we did not even see him till he slowed down at Greenland Pier and it looked like it was going to fit with us and the boat coming down-river next to that gray ’thing’. And there weren’t any helicopters taking off or boat launches going on.. So, finally, in the Limehouse Reach where there are only five piers and seven moorings to miss untill we come to Chuckelds Point, where it’s shallow again. Like we’ve learned, we took care not to take the inside of the bent and so we did not get stuck. And we thank God for the fact that there were no narrow boats coming out of the Regents Canals. Since we were so busy with all, we did nearly hit the Stone Stairs Moorings, but as they say: a near hit is the same as totally missed! When we came to from the shock we were due to call in again, but we couldn’t remember the name of the Surrey Docks Entrance, so we had to improvise and called at Hanover Hole. Luckily London VTS accepted and we had permission to proceed on. Then we saw a policeman shitting in the water and that’s when the shit hit the fan, because we could not remember what that meant, so we reduced speed, honked the horn twenty-five times, raised all our signal flags, put on the deck lights, burned a hay-stack and dropped the anchor to await further instructions. They never came, so we figured we could heave the anchor again and slowly move on to Tower Bridge. Of course when we wanted to turn, we could not find our tug to assist us, so we were glad to see the ‘Jantje’ ahead of us passing the bridge. If the turn did not go as it should, we could go under the bridge as well and keep trying to turn untill we hit London Bridge. But the tide was almost gone and the turn went smooth. Then, coming back, it happened! We saw not one, but two tug and tows coming our way!! I’m glad this trip is over and hope it won’t be as busy on the Thames as it was today ever again!”

Verder is er natuurlijk elke dag weer een wist-je-dat-je te vinden, hebben we de dagelijkse mop, de stand qua medailles, het weer, enz. enz. De sfeer aan boord is optimaal! Er wordt lekker gewerkt op een vrolijke manier. Daarom hierbij een eervolle vermelding voor onze catering die wij zeer dankbaar zijn: Janna, Lana, Donna, Elise, Yvonne en Pieter; alvast hartelijk dank voor jullie inzet en gezelligheid!

5.08.2012 11:29 GMT
51°30.22’N, 000°04.30’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na een kleine twee weken op de Thames zijn we allemaal aardig gewend aan het leven hier. We hoeven niet heel veel te varen en hebben dus veel tijd voor onderhoud. Het idee was om klussen aan te pakken die steeds blijven liggen, maar wel weer snel op te ruimen zijn zodat we de volgende dag weer een tochtje kunnen varen. Zo heeft Jana de ankerlier een goeie beurt gegeven, Ben een paar lastige hoekjes bij de luiken aangepakt, Anouk de groene patrijspoortjes een likje verf gegeven, Wouter het vuilnisvaatje onder handen genomen, Maarten de onderranden van de koekoeken gebikt en Gerben de ophanging van het toplicht verbeterd. Ook de dames en heer van de catering helpen waar ze kunnen en zo houden we de vaart er lekker in. Na het werken is er gelukkig ook tijd voor wat ontspanning en vermaak. Zo zijn er meerdere wijken van Londen al bekeken, hebben we feest gehad op meerdere schepen en zijn de meesten al in Hyde-park geweest.
Nu liggen we aan een mooring op een steenworp afstand van de Tower Bridge mooi te zijn, wat wij natuurlijk heel goed kunnen, en er worden flyers uitgedeeld om Sail Royal Greenwich wat meer onder de aandacht te brengen bij het publiek. Vanavond hebben we een tocht van Woolwich door de Tower Bridge, om daar de gasten te laten afstappen en dan gaan we met een leeg schip terug naar Woolwich. Dat we vandaag bij de brug liggen, was een goede oefening voor vanavond om alle pieren, werven, moorings en boeien nog eens door te nemen. We hebben er nu echt zin in ook eens door de brug te gaan! Alle tochten tot nu toe lopen gesmeerd dankzij onze catering-mensen, die steeds met een glimlach de lekkerste hapjes rondbrengen die Wouter de keuken uit stuurt.We gaan ervan uit dat het vanavond weer helemaal top gaat worden.

VAN DE REDERIJ (5.08.2012)
Als je met zo veel schepen zo veel mensen vervoert gaat helaas niet altijd alles goed. Bij het ontmeren, vandaag, werd een collega door de sterke stroom gegrepen en belandde met zijn achterschip tegen de boeg van de ‘Oosterschelde’. Wat verfschade, en erger, een deukje in het boeisel was het resultaat. Eerder deze week hadden we zelf al een passagier die met hartklachten door een ambulance moest worden opgehaald en eergisteren raakte een collega-schipper met zijn vingers beklemd. Twee vingers konden niet meer gered worden en werden in het ziekenhuis gedeeltelijk afgezet. Iedereen was behoorlijk aangeslagen door dat ongeluk.
De tochten vandaag verliepen gelukkig zonder incidenten. Drie keer voeren we uit en kwamen we stipt op tijd terug in Woolwich. Morgen varen we twee keer. Een keer tot aan de Tower-bridge en ’s avonds zal deze zelfs voor ons open gaan en zetten we onze gasten af in het centrum van Londen.

VAN DE REDERIJ (3.08.2012)
Gisteren kregen we vrijkaartjes voor het Holland house. Na het schoonmaken, om 22:00 uur, ging een groot deel van de bemanning daar naar toe. Vandaag was iedereen daarom een beetje moe en we beperkten ons tot wat kleine klusjes aan dek en in de tuigage. In de namiddag ging (bijna) de hele bemanning naar Hyde park, waar Amy McDonald optrad.
Morgen hebben we weer een drukke vaardag met maar liefst drie vaartochten. En zondag wordt helemaal bijzonder, want dan gaat de Tower Bridge voor ons open!

2.08.2012 13:30 GMT
We zijn -tussen de bedrijven door- druk bezig met het onderhoud van het schip. Met name het schoonmaken, ontroesten en schilderen van de ankerlier, die met zijn open tandwielen altijd is blootgesteld aan zout water,  is een hele klus. Jana, die de eer heeft gekregen, is al een paar dagen overdekt met een mengsel van roest, vet, zout en zwarte verf. Maar het werk vordert en het voordek knapt zienderogen op.
Vanmiddag varen we weer twee tochten op de Thames en ook dit weekeind krijgen we het druk, dus we zijn nu bezig alles op te ruimen en schoon te maken.

31.07.2012 13:25 GMT
51°29.81’N, 000°04.44’O. Kompas 141. Knopen 0,0.
We zijn nu een paar dagen bezig hier in Londen tijdens Sail Royal Greenwich. Om een indruk te geven van wat we zoal tegenkomen, geef ik een kleine reisbeschrijving.
Vanaf de Woolwich Arsenal Pier worden de mensen naar het schip geleid en dan vertrekken we. Eerst gaan we door de Thames Barrier. Dit is de waterkering in de Thames om overstromingen te voorkomen; het is een imposant bouwwerk. Zeker met de skyline van Londen op de achtergrond. Dan gaan we verder en komen onder de Cable Cars door. Een gondellift, vergelijkbaar met die van de wintersport, over de Thames op een hoogte van ongeveer 60 meter, speciaal gebouwd voor de Olympische Spelen. Al is inmiddels besloten dat hij blijft staan wanneer de Spelen klaar zijn. Dan zien we meteen daarna de O2-Arena. Deze ligt precies in een haarspeldbocht in de rivier, dus we kunnen dit gebouw bijna van alle kanten bekijken. Wat leuk is, is dat ze een loopbrug hebben gebouwd over het dak van de Arena en doordat je er mensen bovenop ziet staan, kun je beter inschatten hoe groot het is. Aan de andere kant van de rivier zien we de ingang van het West-India Dock, met daarin de superjachten van o.a. Bill Gates en Abramovich. Verder liggen daar het cruiseschip ‘Deutschland’ en zien we net de masten van de ‘Eendracht’ en de ‘Stad Amsterdam’. Na deze ingang komt een stuk met oude, mooi gerenoveerde pakhuizen aan de kade, met de oude kranen nog aan de gevel; deze kranen werden vroeger werden gebruikt om de schepen te laden en lossen. Zo varen we richting Greenwich met recht voor ons de oude energiecentrale ‘London Transport Electric’; deze centrale (de naam zegt het al) werd speciaal gebouwd om stroom te leveren aan de toen gloednieuwe metro. Inmiddels is deze centrale niet meer in gebruik. Wanneer we dan weer de bocht door gaan, komen we langs het oude Naval College van Greenwich en boven op de berg zien we de Observatory, waar de beroemde Greenwich meridiaan doorheen loopt. ’s Nachts hebben ze een laser vanuit de Observatory over de Greenwich meridiaan gezet en zie je dus heel goed dat we deze al 3 keer zijn gepasseerd sinds het begin van deze trip. Bovenop de Observatory staat een paal met een grote bal eraan, die ze vroeger gebruikten om de chronometers gelijk te zetten, wat weer belangrijk was voor de navigatie. Rond half twaalf hesen ze deze bol tot drie kwart, om vijf voor twaalf ging hij naar de top en precies om twaalf uur ’s middags lieten ze dan de bol naar beneden vallen. Dit was de eerste publieke tijdsaanduiding ter wereld en dit systeem werd later op meer plaatsen in de wereld gebruikt.
Net iets verder ligt de ‘MS Ocean’, een Brits vliegdekschip, aan een mooring. Van daaruit wordt een groot deel van de veiligheid tijdens deze Olympische Spelen georganiseerd. Wanneer we daar vlak langs varen, voelen we ons even heel klein. Net daarna kunnen we het standbeeld van Peter de Grote zien staan, wat natuurlijk leuk is, omdat in Rotterdam bij de Veerhaven ook een standbeeld van hem altijd naar de ‘Oosterschelde’ stond te kijken. Aan de andere kant van de rivier varen we dan langs het Manhattan van Londen, met zijn vele grote kantoortorens. Alle grote banken zijn hier groots vertegenwoordigd. Dan wordt de rivier langzaam smaller en varen we langs de ingang van het Regens Canal. Dit is een deel van het oude kanalen-complex rond Londen tot diep in het binnenland; de kanalen werden gebruikt voor het transport van goederen door middel van de zogenoemde ‘narrow boats’, lange, smalle en ondiepe bootjes in bonte kleuren die precies werden gebouwd op de afmetingen van de kanalen en vooral de bochten daarin, zodat ze veel konden meenemen, maar net niet klem kwamen te zitten in een bocht. Bij deze ingang van het kanalen-complex werden veel kleine werfjes gebouwd, waar deze ‘narrow boats’ werden beladen. Vele van deze zijn er nog en dat maakt het een leuk stukje Londen om te zien. Dan komen we langs de waterpolitie van Wapping en wanneer we de bocht door zijn, zien we de Tower Bridge, iedereen wel bekend en mooi om te zien, zeker ’s avonds wanneer zij helemaal is verlicht. Wij gaan meestal niet door de brug, dus draaien we hier om en varen rustig terug richting Woolwich. Natuurlijk gebeurt dit alles onder het genot van een hapje en een drankje en, waar mogelijk, met een aantal zeilen erop.
Met individuele gasten hebben we wat minder tijd dan met de bedrijven en we keren dan meestal ergens halverwege. Meestal komt dit neer op een keerpunt na de ‘MS Ocean’, natuurlijk afhankelijk van de stroom en de wind. Wanneer we geen tochten hebben, gebruiken we de tijd om wat onderhoud te doen aan het schip, of eens Londen in te duiken om iets mee te krijgen van de Olympische Spelen en misschien zelfs een wedstrijd te kijken in een stadion of op een publiek scherm. 

30.07.2012 14:00 GMT
Onder de naam ‘Sail Royal Greenwich’ varen we tijdens de Olympische spelen met een vloot van 14 Tall-ships op de Thames in Londen. Behalve wat langere exclusieve arrangementen voor bedrijven en grotere organisaties worden er ook korte tochtjes aangeboden  waarvoor iedereen individueel kan boeken. Veel mensen uit Londen vinden het leuk om aan boord van zo’n zeilschip hun stad eens te bekijken en de belangstelling is groot. Inmiddels zijn er al meer dan 10.000 kaartjes verkocht voor een korte vaartocht en iedere dag komen er nog boekingen bij.
We nemen onze gasten aan boord in Woolwich Arsenal. De kleine steiger die daar ligt is voor de gelegenheid verlengd met twee pontons. Op de rivier zijn verschillende moorrings gelegd waar de schepen liggen die geen passagiers hebben. Al met al lekker levendig, want  we moeten natuurlijk steeds plaats voor elkaar maken aan het ponton, gasten aan boord nemen, uitvaren, weer aanleggen, verhalen naar de Moorring etc. We houden ons dus aan een strak schema. Vooral de eerste dagen was dat even wennen en ging er nog wel eens wat mis, maar inmiddels loopt alles gesmeerd. Iedereen weet wat hij of zij moet doen en we varen bijna op de minuut nauwkeurig.
Vandaag hebben we een vrije dag die vooral aan onderhoud wordt besteed. Het is redeljk mooi weer en na het natte voorjaar komt het goed uit om wat te kunnen schilderen. Onze cateringcrew heeft een dag vrij en maakt Londen onveilig.

26.07.2012 09:30 GMT
51°27.89’N, 000°19.51’O. Kompas 333. Knopen 4.1.
Ons Londen’s avontuur is begonnen. In parade met 14 andere grote zeilschepen en tientallen kleinere zijn we gisteren vanuit Tilbury de Thames op gevaren tot in Londen. Het was on-brits prachtig weer en de gasten die we aan boord hadden genoten ervan, ondanks het feit dat de zeilen die we erbij hadden getrokken weinig deden. Londen maakt zich op voor de opening van de Olympische Spelen en hiervoor is iedereen wel wat nerveus, zo lijkt het. Scheepspapieren worden voor de zoveelste keer gecontroleerd, vaarschema’s opgesteld, herroepen, opnieuw opgesteld, gewijzigd en uiteindelijk loopt alles natuurlijk toch net weer anders dan gepland. De meeste schepen zijn dat wel gewend, maar de havendienst, voor de gelegenheid bijgestaan door talloze militaire boten, politieboten, helicopters, etc, kan er niet om lachen.
Nu de eerste dag goed is verlopen, zal wat onze schepen betreft de druk wel iets minder worden, verwachten we. En kunnen we ons concentreren op waarom we hier zijn: ‘Sail Royal Greenwich’ tot een groot succes maken!

VAN DE REDERIJ (24.07.2012)
We hebben zojuist gezien via AIS (Marinetraffic) dat de ‘Oosterschelde’ vanmorgen vroeg is aangekomen in Tilbury (Londen). We maken ons klaar voor drie weken vaartochten tijdens de Olympische Spelen via het evenement ‘Sail Royal Greenwich’.

22.07.2012 09:23 GMT
49°00.26’N, 004°27.74’W. Kompas 053. Knopen 7,6.
De laatste dagtocht in Brest was op 18 juli, met de Parade Out. Honderden schepen voeren onder vol tuig van Brest naar Douarnenez, waaronder wij. Alleen moesten wij onze gasten na de Parade eerst nog even terugbrengen naar Brest. We vertrokken uiteindelijk in de vroege ochtend van 19 juli, om 05:00. Op 20 en 21 juli waren we in Douarnenez gehuurd door een groot Frans bedrijf voor ontvangsten van zijn klanten. Douarnenez is, in een woord, prachtig. Gisteravond kregen we bezoek van 3 mensen van de KRO die een documentaire gaan maken over brieven uit de 18de eeuw, over de zeelieden en hun post die nooit aangekomen is.
En toen begon onze reis naar Londen. 435 mijl in 64 uur met een gemiddelde snelheid van 7 knopen moeten we doen om op tijd in Tilbury aan te komen voor de intocht voor de Olympische Spelen op 25 juli. Het weerbericht geeft noordoost 1-3 Bft.

18.07.2012 18:30 GMT
48°22.82’N, 004°28.90’W. Kompas 021. Knopen 0,0.
Morgen is het evenement hier in Brest afgelopen en vertrekken we naar Douarnenez, met om te beginnen de Parade Out. Het schip heeft veel bekijks omdat wij tijdens de dagelijkse tochten als een van de weinige steeds onder vol tuig varen, vanaf de uitvaart tot de terugkomst.

16.07.2012 11:27 GMT
48°22.82’N, 004°28.89’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Maandagochtend begonnen we aan het traject naar Brest; de wind bleef maar uit het zuidwesten komen en het werd dus 3 dagen kruisen. Hierna wisten de gasten blind wat ze moesten doen; een goed geolied team.
Bij aankomst op de rede van Brest besloten om een dagje te ankeren in de prachtige rivier L’Aulne, ten zuiden van het dorpje Landévennec, bij de abdij Abbaye Saint Guénolé. Na de lunch ging iedereen van boord om de zeebenen in te ruilen voor weer wat landvastheid. De abdij, die prachtig op een berg staat, stamt uit 900 en is nog in redelijke staat vanwege de beschutting tegen weer en wind door de vele bomen. De volgende ochtend vroeg anker op, om 06:00, om om 10:00 in Brest aan te komen, opdat alle gasten op tijd hun treinverbinding zouden kunnen halen. In Brest zelf was het een verwelkoming met alle schepen die op het begin van het festival aan het wachten waren. We varen hier gemiddeld één tocht per dag en ‘s avonds hebben we party’s aan boord. Het zijn lange dagen en korte nachten, maar het is een waar festijn. Dit duurt tot 18 juli en dan varen we naar -het eveneens Bretonse- Douarnenez.

VAN DE REDERIJ (11.07.2012)
We hebben zojuist contact gehad met het schip. Ze zijn nu bijna in Brest, waar we de komende week zullen zijn voor het Festival ‘Les Tonneres de Brest’. Leuk nieuws om te melden is dat we vrijwel het gehele traject vanuit St. Malo naar Brest volledig onder zeil hebben kunnen varen. Alleen afgelopen nacht hebben we de motor even bij moeten zetten. De sfeer is erg goed aan boord en er werd heerlijk gezeild. Meer informatie over de reis volgt. 

9.07.2012 09:21 GMT
49°20.65’N, 003°12.26’W. Kompas 340. Knopen 5,8.
Zaterdagmiddag 7 juli kwamen de nieuwe gasten aan boord voor de tocht naar Brest.
Van de havendienst kregen we te horen dat onze tijd om St. Malo te verlaten zondagnacht zou zijn. De Tall Ships’ Race zou van start gaan op maandag 9 juli om 09:00, voor de etappe van St. Malo naar Lissabon. De ‘Oosterschelde’ zou als racebegeleidingsschip meevaren, om bij Brest de andere schepen te verlaten. Maar zaterdagavond kregen we te horen, dat door de weersverwachting de start is verschoven naar dinsdag en dat er zal worden gestart in de buurt van Brest. We hebben vervolgens de havenautoriteiten opgebeld of het mogelijk zou zijn om eerder uit te schutten opdat we alvast richting Brest zouden kunnen zeilen. Na meerder verzoeken kregen we het antwoord ‘NON’; er zou dus geen mogelijkheid voor ons zijn om eerder de haven te verlaten. Gisteren, op zondag, hebben de gasten zich vermaakt met het mooie weer en met het vertrek van alle schepen uit de haven. Na een heerlijk avondmaal kwam ook bij ons de -verplichte- loods aan boord en konden ook wij naar buiten.
Vanochtend vroeg kon er zeil worden gezet en begon het kruisen tegen wind en stroom richting Brest. Het weerbericht geeft SW 3-4 Bft, ruimend naar W. Vanwege het grote tijverschil (tussen hoogwater en laagwater kan wel 11 meter staan) ontstaan er sterke stromen en dit speelt een grote rol bij de navigatie.

VAN DE REDERIJ (8.07.2012)
Kort geleden is het besluit voor onze tweede REIS ROND DE WERELD definitief geworden. Zie ook ons Programma voor de mogelijkheden om mee te varen.

7.07.2012 08:21 GMT
48°38.57’N, 002°01.26’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na de lunch onder zeil vertrokken van Alderney naar Guernsey. We wilden van de avondwind gebruik maken om met het eerste licht op Guernsey aan te komen. Na een nacht kruisen in het gezelschap van het bark-getuigde tall ship ‘Lord Nelson’, kwamen we om 08:30 onder zeil aan op onze ankerplek. Na het ontbijt brachten we de gasten aan land; zij hebben de hele dag genoten hebben van de prachtige plaats. Vervolgens besloten om na het avondeten verder te zeilen naar St. Malo. De wind was een heerlijke noordwest. Later draaide deze naar zuid; rond middernacht moesten we toch de motor aan zetten om onze afspraak met de loods niet te missen. Om 08:00 aangekomen bij St. Malo. De loods kwam aan boord en begeleidde ons naar binnen. ’s Ochtens, na het ontbijt, namen we afscheid van onze gasten. We begonnen het schip klaar te maken voor de volgende groep. ’s Middags open schip gehouden voor de bezoekers van het maritieme festival.
Vanmiddag komen de nieuwe gasten; zij hebben vandaag en morgen de tijd om rond te kijken en schepen te bezichtigen. Morgen of overmorgen varen we uit richting Brest. Vrijdag begint daar het festival ‘Les Tonnerres de Brest’.

VAN DE REDERIJ (4.07.2012)
Toch even melden dat onze ‘Helena’ een prachtige reis naar Basel heeft gemaakt, aldaar van alles heeft meegemaakt en inmiddels is vertrokken voor de terugreis, met een uitgebreid programma van evenementen onderweg. Foto’s, krantenartikelen en tv-beelden zijn te vinden op de Facebook-pagina, ook als u geen Facebook-account hebt. We zijn allemaal heel blij met deze grootse prestatie.

VAN DE REDERIJ (4.07.2012)
Mocht u onlangs mooie foto’s gemaakt hebben (de ‘Oosterschelde’ moet geheel of gedeeltelijk te zien zijn), dan ontvangen we deze graag op info@oosterschelde.nl. Wellicht plaatsen we dan een of meer van uw foto’s op de nieuwspagina. Vermeld a.u.b. de naam van de fotograaf, de datum en de locatie.
Bij voorbaat onze dank!

2.07.2012 20:58 GMT
49°43.71’N, 002°11.47’W. Kompas 157. Knopen 0,0.
We liggen ten anker bij het Kanaal-eiland Alderney. Meer nieuws later.

30.06.2012 08:05 GMT
51°07.01’N, 001°18.64’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Vrijdagochtend zijn we na het ontbijt vertrokken vanuit Maassluis, de Waterweg af naar zee. Op de rivier werd alles zeevast gemaakt met het oog op de zuid-westelijke wind van 3-4 Bft, tegen dus. Maar vanaf de Maasmond tot net voor het verkeersscheidingsstelsel toch vol tuig gezet om een paar uurtjes lekker te kunnen zeilen. Met een koers van 305 over de grond moesten hierna de zeilen er toch maar af om toch voldoende richting het Engelse Kanaal te komen. Rond een uur of 15:00 trok de wind aan tot 5 Bft met vlagen van 6 Bft en begonnen er aardige kuilen te ontstaan. Hierop werd besloten zeil te zetten en motor-zeilend verder te gaan. Met schoenerzeil en grootzeil enkel en bezaanzeil dubbel gereefd, en ook fok en binnenkluiver, hielden we een redelijke snelheid en een koers van 250 graden over de grond. Niet hoog genoeg maar toen we eenmaal voorbij het ‘gat’ tussen Calais en Dover waren namen de golven af en konden we, wel zonder zeil, tegen golf en wind in motoren. Dit ging langzaamaan wat sneller door de stroom die we mee hadden. Om 08:00 hadden we Dover in zicht. Na toestemming te hebben gekregen van een aardige mevrouw van de marina, lagen we vanochtend om om 09:15 vast in de haven van Dover.
We kunnen een dagje hier rondkijken; terwijl het zonnetje rustig doorkomt, gaan de eerste gasten nu al van boord voor een wandeling. Eet plan is om na het diner los te gooien en verder te gaan richting Saint-Malo.

28.06.2012 18:09 GMT
51°54.06’N, 004°27.01’O. Kompas 273. Knopen 4,6.
De Kiel-Rotterdam reis was toch vrij heftig; het weerbericht was NW 6-7 Bft en in buien 8 Bft. Hierbij komt dat hoge, korte golven zich in de brede monding van de Elbe opbouwden en daar moesten wij doorheen nadat we aanvankelijk hadden overwogen om in Cuxhaven de wind en golven af te wachten. De haven bleek vol te zijn en dus gingen we door. Na dit stuiterend begin van de reis werd het verderop een stuk rustiger. Nadat de wind was afgenomen, bleef de deining lange tijd uit het NW staan, met een NW 5 Bft.
Het weerbericht vermeldde ook dat de wind naar het zuidwesten zou draaien. En dat gebeurde precies toen we precies Texel voorbij waren en eindelijk zouden kunnen zeilen. Later werd het wat meer W en konden we alsnog alle zeilen bijzetten. Woensdag om 17:00 maakten we vast in Scheveningen, waar Wouter de scheepskok een werkelijk heerlijk feestmaal serveerde. We gingen om 04:00 weg uit Scheveningen en kwamen om 09:30 aankwamen in de Veerhaven aan.
Vervolgens afscheid genomen van onze gasten. Hierna de gebruikelijke grote schoonmaak. Om 18:00 kwamen de nieuwe gasten aan boord, voor de reis naar Saint Malo. Het weerbericht geeft SW 4-5 Bft.
Op dit moment zijn we onderweg, na een uitgebreid welkom en het praatje over veiligheid en zeilen. Het schip is onder vol tuig en we varen op dit moment naar Maassluis, waar we de nacht zullen doorbrengen.

25.06.2012 12:45 GMT
53°52.77’N, 009°06.81’O. Kompas 253. Knopen 3,5.
Het schip en zijn bemanning hebben hun uiterste best gedaan de ‘Oosterschelde’ in haar volle glorie te laten zien tijdens de Kieler Woche, onder vol tuig kruisend in de Förde. Echt een waar genot voor de gasten en voor de toeschouwers van het festival. De weer- en windomstandigheden varieerden van weinig wind tot krachtige wind, van zonneschijn tot af en toe een druppeltje, maar de zin in het evenement was er zeker niet minder op.
Maar nu, na een zeer regenachtige dag, hebben we het schip klaargemaakt om zee te kiezen. In het begin van de avond arriveerden vijf gasten die de tocht van Kiel naar Rotterdam gaan meemaken. Na het verwelkomstpraatje gingen we ’s avonds ten anker in het Förde, vanwaar we een mooi zicht hadden op het vuurwerk dat de Kierler Woche afsloot. De volgende ochtend gingen we vroeg anker op en vervolgens het Kieler Kanaal binnen. We mikten erop dat we aan de andere kant, bij Brunsbüttel, goed zouden uitkomen voor het tij naar buiten op de Elbe, op weg naar de Duitse Bocht.
Het weerbericht zegt: maandag SW draaiend NW 6 Bft, in buien kans op 8 Bft. Tot dinsdagnacht blijft dit zo. Vanaf woensdagochtend draait de wind op S en neemt af tot 2-3 Bft. Helaas is dit voor ons niet zo voordelig, maar je weet wat men over het weer zegt: het kan altijd veranderen. De geplande aankomsttijd in Rotterdam is donderdagochtend rond 10:00. Dezelfde dag vertrekken we rond 18:00 voor de volgende reis, naar St. Malo.

21.06.2012 18:55 GMT
54°19.50’N, 010°08.74’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Kapitein Bernt meldt:
“De Kieler Woche zit er alweer voor een groot deel op. Het is heerlijk om weer aan boord te zijn. We zeilen alle dagen met ongeveer 100 gasten door de Kieler Förde. En met zeilen bedoelen we zeilen! In de eerste halve mijl worden samen met de gasten alle zeilen omhoog getrokken en de rest van de dag varen we met wisselende zeilen langs regatta-velden (soms er doorheen…), langs andere tall ships en eigenlijk alles wat varen kan. Het is fantastisch om de bemanning een te zien worden met het schip. We gaan op een dag meestal rond de 15-20 keer overstag en we zijn nu zo op elkaar ingespeeld dat het ook zonder waarschuwing kan. Stuurman Frianko krijgt grote delen van de dag verantwoording op het achterschip terwijl ik wat tussen de gasten loop en veel met het dekwerk meedoe. We worden goed verzorgd door de catering-crew van 10 personen. De gasten genieten van het enthousiasme van de bemanning en zien hoe mooi het is om te zeilen. Het mooie van de Kieler Förde is dat er geen golven staan. Het schip legt zich dus rustig naar haar zij en gaat als een mes door de boter. Vandaag liepen we 9,5 knopen terug richting stad. Het weer is wisselend en dat houdt ons alert.”

VAN DE REDERIJ (16.06.2012)
We ontvingen het volgende bericht van de kapitein:
“We moesten er 24 uur voor vechten tegen de wind in maar toen kwam het dan toch. Na het ontbijt met z’n allen de zeilen omhoog getrokken en afgevallen tot we vol vielen. Motor uit en genieten van de mooie ochtend die steeds mooier zou worden. Hoog aan de wind konden we net de shipping lane niet vrij houden dus overstag en een paar uurtjes de verkeerde kant op. Na de lunch weer overstag en we lagen op koers voor Helgoland. De wind draaide mee en er kon een knik in de schoot. De snelheid schoot omhoog naar 7 tot 8 knopen en de zon liet zich steeds vaker zien. Vlak voor de avond viel nam de wind wat af waardoor ook de gaffeltopzeilen erbij konden. Uiteindelijk draaide de wind zover dat we in de vroege ochtend met de breefok op Helgoland ontwaarden aan de horizon. Een mooie dag op het eiland werd afgesloten met een gezellige avond in de lokale kroeg om de wedstrijd Duitsland-Nederland te kijken. In het holst van de nacht moesten we op om te profiteren van de sterke vloedstroom de Elbe op. Geheel onverwacht konden we de Elbe ook nog voor het grootste gedeelte zeilen en we konden zo door de sluis in bij Brunsbüttel, het Kieler-kanaal in. Een oponthoud van een uur om een zwaar transport voorbij te laten zorgde ervoor dat we pas om 20:00 uur in Holtenau door de sluis kwamen. Meteen tegenover de uitgang van het kanaal voor anker en met z’n allen een borreltje aan dek. Vrijdag na ontbijt anker op en de laatste 3 mijl tot de haven van Kiel.
Het schip is inmiddels omgebouwd voor de Kieler Woche en we verwachten straks de eerste gasten.”

VAN DE REDERIJ (12.06.2012)
Van het schip meldt kapitein Bernt aan het begin van de avond dat ze het goed hebben en onder vol tuig zeilen, met een snelheid van 6,5 knoop.

11.06.2012 18:55 GMT
52°27.50’N, 004°11.79’O. Kompas 021. Knopen 5,5.
Kapitein Bernt meldt:
“Gezellig om weer eens aan boord te zijn; ik trof gisteren avond een keurig schip in de Veerhaven. Na een boerennacht verwelkomden we vanochtend de gasten voor de reis van Rotterdam naar Kiel. Na het inleidende praatje gelijk losgegooid en onderweg op de Maas de gasten wegwijs gemaakt aan dek. De Maasmond uit, op zee, hebben we nog 1,5 uur gezeild maar de wind liet het afweten. De motor moest ons dus wat helpen. Inmiddels komt de wind precies daarvandaan waar wij graag heen willen; we zullen dus tot voorbij Texel de motor als voortstuwing moeten gebruiken. De voorspelling is goed, en we hebben goede hoop dat we morgenochtend de zeilen er weer bij kunnen zetten.”

VAN DE REDERIJ (10.06.2012)
Vandaag een dagtocht samen met ons oudere ‘zusje’ ‘Helena’, vanuit Willemstad. Na al het slechte weer van de afgelopen dagen hielden we ons hart vast, maar het weer was boven verwachting mooi. Er was niet al te veel wind misschien, maar hierdoor konden zowel de ‘Oosterschelde’ als de ‘Helena’ alle zeilen bij zetten, tot de gaffeltopzeilen aan toe.
Dit nodigde natuurlijk uit voor een foto-rondje met de bijboot, maar helaas stak de waterpolitie daar een stokje voor. Zo’n rubberboot moet -als snelle boot- natuurlijk geregistreerd zijn en de registratienummers op de zijkant hebben staan. Al gaat het hier om de bijboot van een zeeschip, al vaart de bijboot maar 3 kilometer harder dan de maximale 20 km/uur en ook al vielen we niet in de doelgroep van overlast bezorgende watersporters; dit kon uiteraard niet door de beugel, want de regels zijn er niet voor niets. En dat konden we, na enig aandringen van de agenten, alleen maar beamen. Gelukkig kwamen we er met een reprimande vanaf.

8.06.2012 10:55 GMT
51°50.50’N, 004°22.79’O. Kompas 101. Knopen 6,5.
De afgelopen 10 dagen bestonden uit een mix van onderhoud en korte vaartochten. Eind mei demonteerden we de hydraulische cilinders van het stuurwerk en hebben we de brandstofpomp van de boegschroef weggebracht om nagekeken en opnieuw afgesteld te worden. Op 2 juni hebben we een dagtocht gevaren vanuit Schiedam; onze gasten allemaal mensen uit de binnenvaart. De dag erna werden o.a. nieuwe nagelbanken geplaatst rond de grote mast en bezaansmast. Op 6 juni opnieuw een dagtocht. Nu met Stichting MARA. We hebben echt prachtig gezeild tot aan de Veerhaven. De dag erna ontvingen we een groep advocaten. Helaas regende het echt de hele dag, maar de sfeer bleef gelukkig prima. Onder twee grote tenten bleven de gasten droog en zo heeft iedereen toch van de vaartocht door de haven van Rotterdam kunnen genieten. Vandaag zijn we onderweg naar Willemstad, waar we morgen een bruiloft aan boord zullen vieren. Aanstaande zondag varen we nog een dagtocht voor individuelen op het Haringvliet, samen met de ‘Helena’; ‘s avonds terug naar de Veerhaven. Maandagochtend vertrekken we daarvandaan voor de reis naar Kiel en daarmee begint ons zomerseizoen. Pas aan het eind van de zomer komen we weer terug naar Rotterdam.

28.05.2012 10:27 GMT
51°53.94’N, 004°20.81’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
De wind kwam niet echt en de motor bleef meedraaien. Later voeren we een zeer dicht mistveld in, en dat hielden we tot aan de monding van de Maas. Het was zo dicht dat we de boegspriet van achteren niet konden zien. We liggen nu in Vlaardingen, voor de lunch. We zijn wat aan de vroege kant en besloten deze stop nog even te maken. Aanstonds varen we door naar de Veerhaven, waar vele afhalers ons zullen opwachten. Het was een boeiend gezelschap, al die vader-en-zoon-combinaties, en het is zeker voor herhaling vatbaar. Het was voor ons een prima extra bemanning en ook de sfeer was puik.

27.05.2012 07:00 GMT
52°02.89’N, 001°09.71’O. Kompas 088. Knopen 0,0.
Hierbij een update van de themareis Vader-Zoon. Nadat vrijdagavond alle vaders en zoons aan boord zijn gekomen en afscheid hebben genomen van hun vrouw of moeder, hielden we een uitgebreid welkomspraatje en gaven we uitleg over schip en reis. Het weerbericht gaf voor vrijdag en zaterdag een noordoost 3-4 Bft, ruimend naar oostzuidoost; echt een ideaal windje om naar Engeland te varen. We starten dan ook meteen, met het plan naar Ipswich te varen. Van zondag op maandag zou de wind dan naar het noorden draaien. We kwamen Hoek van Holland uit met alle zeilen bij en we maakten rond 10 knopen. Zaterdagmiddag kwamen we aan bij Harwich en daar konden we de rivier Orwell helemaal bezeilen tot aan de sluis van Ipswich. Het zeilen op de rivier gaf veel bekijks van andere zeilers op het water. Rond 19:30 kwamen we aan in Ipswich. Onze kok Wouter had een feestelijke maaltijd voorbereid. Na het eten maakten we een wandeling door Ipswich.
De planning voor vandaag: we vertrekken rond 12:00 zodat iedereen nog even in het stadje kan rondlopen, dan een uitgebreide lunch op de rivier en dan de zee op. De weersvoorspelling is: noordoost, krimpend naar noord; de windkracht zal afnemen tot 2 Bft. Met deze weersvoorspelling willen we een tijdje motorsailen tot de wind op noord is aangekomen en dan proberen we tot onze de Rotterdamse Veerhaven te zeilen. Geschatte aankomsttijd op maandag ligt tussen 1600-1700.

25.05.2012 14:13 GMT
51°54.40’N, 004°28.73’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
De afgelopen week hebben we 3 keer een dagtocht gevaren op de Maas. Ontzettend leuke mensen ann boord gehad, die een paar keer per jaar via NHC (New Horizon Cruises) met ons meevaren. Mensen met een verstandelijke beperking of anderszins iets waardoor ze in aanmerking komen om een lekker dagje op het water door te brengen. We hebben ontzettend mooi weer gehad, dus dat kwam allemaal goed uit.
Gisteren (donderdag) lagen we stil en hierdoor konden we mooi aan het schip werken. Onder andere hebben we de nieuwe nagelbanken, vooronder-deurtjes en de koekoek gelakt, de masten gevet en met perkoleum ingesmeerd en allerlei klusjes in het tuig gedaan. We hebben een mooie, lange dag kunnen maken. Wouter heeft ons ’s avonds op een barbecue getrakteerd. Vandaag hebben we de laatste klussen afgemaakt en na de lunch schoon schip gemaakt. Vanavond om 20:00 krijgen we de gasten (vaders en zoons) aan boord voor een lang weekend op de Noordzee. Er staat een mooie oostelijke wind; naar bijvoorbeeld Engeland is dus geen probleem. Alleen even kijken voor de terugweg. Het lijkt in ieder geval een mooi weekend te worden.

19.05.2012 09:36 GMT
52°32.54’N, 002°05.02’O. Kompas 090. Knopen 7,9.
We zijn weer onderweg naar Rotterdam. Het weerbericht ziet er ideaal uit voor deze reis: noordoost heen en zuidzuidwest terug. Vannacht neemt de wind af en draait dan volgens de voorspelling naar noordoost.
We liggen nu een oostelijke koers voor. Als de wind naar noordoost gaat kunnen we zo naar Rotterdam varen. Een echt prachtige Hemelvaartreis met de wind en het weer in ons voordeel. De gasten aan boord zijn nu al een hecht team. Na een echt English breakfast met black pudding, bacon and scrambled eggs, zijn we vertrokken, met in het kielzog de ‘Eendracht’. Gisteravond nodigden de gasten en bemanning van de ‘Eendracht’ onze gasten uit om een kijkje te nemen aan boord van hun schip. Op hun beurt lieten onze gasten de ‘Oosterschelde’ zien; de gasten van de ‘Eendracht’ vonden het schip prachtig. De verwachte aankomst in de Veerhaven is ongeveer zondag rond 16:00 uur.

18.05.2012 16:24 GMT
52°36.07’N, 001°43.59’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
De wind is de hele nacht noordoost tot oost 3-4 Bft gebleven. Prachtig onder vol tuig kunnen oversteken. ’s Ochtends met zonsopkomst konden we land zien. Nog even tussen de zandbanken door en met hoogwater konden we Great Yarmouth binnenlopen. Om 08:40 lokale tijd maakten we vast. Daarnet is de ‘Eendracht’ hier ook binnengelopen; we kwamen hen gisteren bij het uitvaren op de Nieuwe Waterweg nog tegen. Zij hebben blijkbaar hetzelfde weerbericht hetzelfde geïnterpreteerd. Het lijkt wel een Tall Ships’ Race.

17.05.2012 16:40 GMT
52°05.63’N, 003°55.33’O. Kompas 303. Knopen 5,6.
Vanmorgen vertrokken we uit Rotterdam met eindelijk lekker weer. 16 trainees aan boord, voor onze korte Hemelvaart-reis. De voorspelde wind brengt ons het plan om richting Lowestoft of Great Yarmouth te varen. Voor vandaag wordt zuidoost en oost voorspeld. Bij het uitvaren van de pieren van de Nieuwe Waterweg blijft de wind echter krimpen, totdat we richting Scheveningen aan het zeilen zijn. Na een overstag blijft de wind krimpen tot noord-noordoost. gelukkig zover, dat we over de andere boeg precies goed kunnen varen. Yarmouth recht voor. Eens kijken hoelang de wind zo blijft staan.

VAN DE REDERIJ (16.05.2012)
Vanmorgen, iets na 10:00 uur, meerde de ‘Oosterschelde’ af in de Veerhaven. Omdat vanaf gisterenavond veel wind uit het westen werd voorspeld hebben we wat extra vaart gemaakt om de Duitse Bocht uit te komen en op tijd bij Texel te zijn. Dat lukte en met de harde wind die inderdaad kwam waren we snel in Rotterdam. Morgenochtend verwachten we nieuwe gasten aan boord en vertrekken we voor een lang weekeind naar Engeland.

15.05.2012 02:02 GMT
53°54.00’N, 006°41.14’O. Kompas 258. Knopen 3,5.
De Havenverjaardag van Hamburg wordt groots gevierd! Drie dagen lang feest met zo’n 100 schepen die kriskras door elkaar varen en op de kant een grote kermis door de hele stad. Wij hebben een aantal leuke dagtochten gevaren met 80 tot 100 gasten per tocht. Wouter, onze kok, heeft voor al deze mensen een heerlijke maaltijd neergezet.
Op zaterdag was er een grootse vuurwerkshow, die vrijwel alle schepen vanaf het water hebben bekeken. Dit gekrioel werd aangevuld met 3 gigantische cruiseschepen van de AIDA-rederij. Een aantal botsingen kon daardoor bijna niet uitblijven. We hebben wel wat schepen gezien, die na de show een kortere boegspriet dan voorheen. Nu varen we, na ons vertrek op maandagochtend, alweer boven de Waddeneilanden, op weg naar Rotterdam. Helaas is er weinig wind en komt de wind op het moment uit de verkeerde hoek. Voor morgen wordt een pittige wind uit het noordwesten voorspeld, dus we proberen voor die tijd Texel voorbij te zijn, zodat we die wind in de rug krijgen.

VAN DE REDERIJ (10.05.2012)
De ‘Oosterschelde’ is inmiddels aangekomen in Hamburg voor de viering van de ‘Hamburger Hafengeburtstag’. Dit weekeinde zal het schip het druk hebben. Om ons even op scherp te zetten hadden we vandaag Port State Control aan boord. De controle verliep overigens goed. Maandag zeilen we weer richting Rotterdam.

7.05.2012 16:25 GMT
52°20.42’N, 004°11.50’O. Kompas 008. Knopen 3,2.
Na een overnachting in Dunkerque zijn de gasten na het ontbijt het stadje ingegaan, waar markt bleek te zijn. Tijdens de lunch hebben we het schip klaar gemaakt om weer richting zee te gaan. Het weerbericht was NE 5-6 Bft met een zeegang van 3 m. Dit betekende helaas een motortocht terug. Bij het naderen van Hoek van Holland was de deining er al weer uit, en het invaren van Hoek van Holland was spectaculair met alle in- en uitvarende grote zeeschepen. Op de Maas was het erg duidelijk te merken, na een zeereis van 10 dagen met 17 individuelen, dat we een grote groep zijn geworden. We hadden duidelijk iets gemeenschappelijks; we hadden een prachtige reis met een mooi avontuur beleefd. Het was een fantastisch team, waarop je kon bouwen. Na het afsluitend gesprek vertrokken de gasten ieder voor zich. Sommigen konden nog geen afscheid nemen en bleven dan ook nog wat langer om met een goed gevoel naar huis terug te keren.
De bemanning maakte in een rap tempo het schip klaar voor de volgende reis. Helaas moesten we afscheid nemen van Maarten en van Job, de kok. Voor hen in de plaats zijn Ewout en Wouter, de vaste kok, ’s avonds gekomen en onze Ben is weer terug, die een goede gangmaker is in het geheel. Vanochtend hebben we de laatste puntjes op de i gezet en we vertrokken om 10:10 vanuit Rotterdam richting Hamburg voor de Hamburger Hafengeburtstag, die vrijdag 10 mei plaatsvindt. Met behulp van een paar opstappers varen we op dit moment onder vol tuig voorbij de Nederlandse kust. Het weerbericht is: ZO 2 Bft, draaiend naar Z 2-3 Bft, toenemend en draaiend naar ZW 4-5 Bft. Dat zou een prachtige zeiltocht voor schip en bemanning betekenen. Wouter is al druk voorbereidingen aan het treffen voor de dagtochten die in Hamburg gaan plaatsvinden.

VAN DE REDERIJ (7.05.2012)
Het schip is gisteren afgemeerd in de Veerhaven en alle gasten zijn van boord gegaan. We kijken terug op een gezellige en geslaagde reis. Zojuist is de ‘Oosterschelde’ alweer vertrokken voor haar reis naar Hamburg, om komend weekend deel te nemen aan de Hamburger Hafengeburtstag.

5.05.2012 10:24 GMT
51°02.45’N, 002°22.30’O. Knopen 0,0.
Een korte update van de Kanaaleilanden-reis.
De wind bleef uit dezelfde hoek waaien, noordoost, en zou rond 20:00 gaan toenemen naar 6-7 Bft. Na het diner besloten we, in overleg met de gasten, om contact op te gaan zoeken met Oostende, maar helaas bleek de haven vol te liggen met vissersschepen. Toch verder naar een ander haven zoekend kwamen we bij Dunkerque. Gebeld, en ja hoor, een plekje in het stadje konden we krijgen. Na een sluis kwamen we bij onze aanmeerplek en daar hebben we overnacht. We staan op het moment klaar om na de lunch koers te zetten naar Rotterdam. We verwachten daar morgen in de loop van de dag aan te komen.

4.05.2012 14:21 GMT
51°02.47’N, 001°42.51’O. Kompas 039. Knopen 6,8.
Zoals gezegd waren we heerlijk aan het zeilen naar Guernsey. Aldaar tussen Sark en Herm door gegaan en onder Herm opgeloefd richting St. Peter Port. Net onder de haven is een kleine baai, Havelet Bay, waar we ten anker mochten gaan. Aangezien dit een vrij kleine baai is, was het even manoeuvreren voor we een geschikt plekje te pakken hadden. Toen we er lagen, was het al snel duidelijk, dat er niemand meer bij ging komen, want dat zou zeker niet passen. Alle gasten naar de kant gebracht met de dinghy en de bemanning aan het lakken geslagen. Aangezien Guernsey een soort belastingvrij paradijs is, kwamen de meesten terug met nieuwe iPhones en andere gadgets, die daar wel betaalbaar blijken te zijn. Na een rustige doch korte nacht om een uur of vier het anker omhoog getrokken, om met de stroom mee richting Cherbourg te gaan. Jammer genoeg was er zeer weinig wind, waardoor we het grootste deel hebben moeten moteren. Zo met de stroom mee ging het allemaal vrij snel en om iets over tien ’s ochtends lieten we het anker zakken in La Grande Rade van Cherbourg. Daar zijn een paar mensen de kant op gegaan voor een Frans kopje koffie en hebben we afscheid genomen van Frianko, die vanaf daar met de trein naar huis ging voor een welverdiende vakantie.
Na de lunch was iedereen weer aan boord en hielden we Cherbourg voor gezien,. Dus het anker weer omhoog en in één ruk door alle zeilen bij gezet. Om drie uur voeren we dus vol tuig weg van de haven. Jammer genoeg ging de wind langzaam uit en zette de stroom ons weg richting de Baie de Seine. Maar daar waren we op de heenweg al geweest, dus ons best gedaan om naar de noord te komen. Zeilend over stuurboord ging dat niet, dus overstag en proberen over bakboord. Dit mocht echter niet baten, omdat de wind zo zwak was dat we bijna geen invloed hadden op de koers die de stroom had uitgezet voor ons. Vol tuig zeilend gingen we toch nog achteruit! Dus maar weer overstag en dan maar met de stroom mee, zodat we nog enige invloed hadden. Tegen de avond ging de wind echt uit en waren de voorspellingen dat deze 24 uur later terug zou komen uit het noordoosten. Laat dat nou precies de richting zijn die wij op willen. Dus op de motor richting het Nauw van Calais, dat we op dit moment passeren. De wind begint nu aan te wakkeren, maar we zijn bijna op de Noordzee, dus met een beetje geluk gaan we zo weer zeilen. Waarschijnlijk maken we morgen nog een stop in een Belgische haven, tenzij de wind draait en we lekker kunnen zeilen. Dan zetten we een mooie koers uit en zeilen we langzaam richting Rotterdam, waar we zondagmiddag worden verwacht.

VAN DE REDERIJ (3.05.2012)
We hebben een nieuwe reis aan het programma toegevoegd. Aankomende zomer kun je ook als individuele gast Londen vanaf het water bekijken. Na de Olympische Spelen vaart de ‘Oosterschelde’ via het centrum van Londen de Thames af richting zee en steken we de Noordzee over richting Vlissingen. Deze vierdaagse reis (13-16 augustus) is vanaf nu te boeken. Kijk voor meer informatie naar de reisbeschrijving Londenreis onder het ‘programma’.

2.05.2012 08:10 GMT
49°36.62’N, 002°18.20’W. Kompas 195. Knopen 6,0.
Zoals gezegd stond er een stevige wind en de voorspellingen waren dat die alleen maar toe ging nemen. Daarom wilden we gaan schuilen. In overleg met Cherbourg Traffic Centre een ankerplaats gekozen in de Baie de Seine, vlak onder de kust bij Grandcamp-Maisy. Daar om kwart voor vijf ’s nachts twee ankers uitgegooid en een paar uur rust gepakt. na het ontbijt was het ergste voorbij en de voorspellingen waren dat het vrij snel zou afnemen. Na wat strubbelingen beide ankers weer omhoog gekregen (ze zaten in elkaar gedraaid) en zeil gezet. De wind draaide naar het oosten en al vrij snel gaat de breefok omhoog. Na een mooie dag zeilen met een aantal keer gijpen komen we om middernacht de haven van Alderney binnen gevaren.
De volgende dag de meeste mensen afgezet op het eiland waar men heerlijk heeft gewandeld, museum bezocht en sommigen zelfs 9 holes op de golfbaan hebben gelopen. Tegen zeven uur was iedereen weer aan boord en zijn we begonnen met een drankje in het avondzonnetje om daarna te worden verwend met een uitgebreide rijsttafel. Na het eten begonnen de kinderen met Pictionary (een spel dat je iets begint te tekenen en de rest zo snel mogelijk moet raden wat dat is), maar al snel deed iedereen, zeer fanatiek, mee.
Vanochtend meteen na het ontbijt anker op gegaan en tussen Alderney en Burhou zeil gezet. Nu, onder vol tuig, met de zon aan de hemel, bij een vlak zeetje en een rustige wind onderweg naar Guernsey.

VAN DE REDERIJ (30.04.2012)
Nog voor we Dieppe bereikten draaide de wind. Eerst naar het zuidoosten, toen naar het zuiden, waardoor Dieppe ineens heel ver weg was. Dis gingen we door richting Cherbourg, dat hoog aan de wind net te bezeilen was. In een mooi beschutte baai net ten oosten van Cherbourg gooiden we het anker erin en wachten we, beschut voor wind en golven, het slechtste weer even af.
Inmiddels zijn we weer ankerop gegaan. De wind is sterk afgenomen en de vooruitzichten zijn gunstig. Be bestemming is het kanaaleiland Alderney, waar we vanavond denken aan te komen.

29.04.2012 08:22 GMT
50°20.86’N, 001°04.41’O. Kompas 196. Knopen 7,8.
Op zaterdagochtend is de ‘Oosterschelde’ uitgevaren voor een tocht naar de Kanaal-eilanden. Om iets over tien ’s ochtends was de gastbemanning compleet en na een kort welkomstpraatje hebben we de trossen losgegooid voor deze leuke reis. We hadden stroom mee op de Maas, dus het schoot lekker op. Buiten stond er een aardig zeetje en een stevige wind uit de goede hoek. Met een gemiddelde van zo’n 8 knopen langs de Belgische kust gescheurd en we zitten nu 25 NM ten noorden van de Franse plaats Dieppe. Het is nu nog prima zeilweer, al mag de regen best uit, maar de voorspellingen zijn minder geruststellend. Het ziet ernaar uit dat we ergens langs de Franse kust een haven gaan aanlopen en even gaan schuilen. Waar we stoppen hoor je de volgende keer.

27.04.2012 10:30 GMT
51°58.18’N, 004°07.80’O. Kompas 123. Knopen 5,5.
Met een mooie ondergaande zon en windkracht 4 was het een mooie avond op zee. Een aantal zeezieken dacht daar waarschijnlijk anders over en daarom besloten we de haven van Scheveningen aan te lopen voor een nachtje rust. Tot in de havenmond konden we zeilen en Om half 12 meerden we af. Vanmorgen, na het ontbijt om half acht, maakten we weer los en voeren we naar Rotterdam. Dit keer geen zeezieken meer. Zojuist hebben we rondgevaren in de Europoort en op het Calandkanaal waar de reusachtige olietankers, bulkcarriers, pijpenleggers en andere zeeschepen afmeren. Iedereen was onder de indruk van de grootte van al die schepen en haveninstallaties. Zojuist zijn we weer de rivier opgedraaid voor de laatste uurtjes naar de Veerhaven. De wind is nog steeds zuidelijk en met grootzeil, stagfok en Topzeil zeilen we richting Veerhaven, waar we rond 15:00 hopen af te meren.

26.04.2012 15:09 GMT
52°06.44’N, 003°42.50’O. Kompas 318. Knopen 7,9.
Vanmorgen, rond 10:00 uur kwamen onze gasten aan boord. 22 jongeren van 14 en 15 jaar, die een stage op zee komen volgen. Wij zullen proberen te laten zien wat varen op zee inhoudt en welke leuke (en minder leuke) kanten er zitten aan een beroep in de maritieme sector. We beginnen met een introductie, uitleg over de veiligheidsprocedures en een kennismakingsgesprek. Hierna doen we in drie groepjes de reisvoorbereiding. We bekijken de zeekaarten, stroomatlas, getijtafel en de weerkaarten. Met een waarschuwing van zuidwest 7 Bft voor alle districten besluiten we een dubbel rif te steken en zo varen we rond 12:30 uur de Veerhaven uit.
Onderweg naar zee, op de Nieuwe Maas, krijgen we behoorlijk wat regen en wind over ons heen. De vader van Jesse, die loods is en even met ons op vaart, zwaait ons gedag bij het lage licht en dan zijn we op zee. Die is gelukkig veel rustiger dan gevreesd en na de laatste bui is het inmiddels mooi blauw geworden en neemt de wind af.
Een aantal pannenkoeken, op de rivier nog gretig opgegeten, wordt nu visvoer, maar verder heeft iedereen het naar zijn zin. Het is erg druk op het water en dus is er veel te zien om ons heen.

VAN DE REDERIJ (24.04.2012)
Gelukt!
Na vele dagen sleutelen draaide gisteren de nieuwe hoofdgenerator voor het eerst. Hij is in ieder geval een heel stuk stiller dan de oude. Of hij verder goed bevalt zal de tijd moeten leren. En vandaag was dan ook de hoofdmotor weer in orde. Met nieuwe drijfstanglagers, zuigers, cilindervoeringen en schoongemaakte koppen draait hij weer prachtig. Al met al een hele bevalling, maar we zijn gelukkig op tijd klaar voor de komende vaartocht.
Ook alle stores zijn aan boord gekomen. We hebben veel kleine en grote klussen aan dek gedaan en ‘en passant hebben we de nagelbanken vernieuwd. Klaar voor een nieuw vaarseizoen.

VAN DE REDERIJ (22.04.2012)
Onze certificaathouders willen we graag wijzen op de komende certificaathoudersvergaderingen, van zowel de ‘Oosterschelde” als de ‘Helena. Legt u alvast de datum vast: 13 juni, op de ‘Helena’, ongeveer dezelfde tijden als andere jaren. Uiteraard ontvangt u nog nadere informatie.

VAN DE REDERIJ (19.04.2012)
We hebben de afgelopen weken erg hard gewerkt om alles in orde te krijgen, maar tot eergisteren was het schip een grote chaos. Met name in de machinekamer moest veel gebeuren. Maar het gaat nu de goede kant uit. De nieuwe generator staat op zijn plek. De oude is afgevoerd. De hoofdmotor is helemaal gestript en zodra de nieuwe zuigervoeringen binnen zijn kunnen we die weer opbouwen. Als er geen nieuwe tegenslagen komen is het schip woensdag weer vaarklaar.

VAN DE REDERIJ (13.04.2012)
Uiteindelijk bleken we 6e te zijn geworden. Voor de statistieken, zullen we maar zeggen. De aandacht is inmiddels op andere zaken gericht. Een onverwachte tegenvaller, zo mag je het wel noemen. Of zijn tegenvallers altijd onverwacht? In ieder geval blijkt de revisie van de hoofdmotor, die we precies een jaar geleden hebben laten doen, niet goed uitgevoerd. De machinekamer is inmiddels een grote chaos, want we waren juist bezig met het wisselen van een generator. Nu moet ook de hoofdmotor weer helemaal uit elkaar. Voor de technici: Koppen eraf, zuigers, drijfstangen en drijfstang-lagers, cilinderbussen etc. Een enorme klus. Gelukkig hebben we nog even voor we weer moeten varen.

7.04.2012 16:53 GMT
52°22.02’N, 004°18.87’O. Kompas 308. Knopen 5,4.
Het wordt nog een spannende finish. Niet alleen wij, maar ook veel andere schepen halen de finish-boei niet in een keer en moeten opkruisen langs de Nederlandse kust. Gek genoeg is de ‘Morgenster’, die meestal veel beter aan de wind vaart, maar een klein stukje voor ons. En verder zijn ook de ‘Ide Min’, de ‘Flying Dutchman’ en nog wat schepen in zicht. Het is nog maar 5 mijl naar de finish, maar wel recht tegen de wind in. De stroom, die we de afgelopen uren mee hadden zwakt snel af en zal over een uurtje gedraaid zijn. Dan wordt de finish praktisch onbereikbaar, dus er hangt veel af van de slagen die we nu maken. De wind is toegenomen tot 5 Bft en het overstag gaan met al het zeil (inclusief gaffeltopzeil) is spectaculair. Iedereen doet dan ook lekker mee aan dek.

7.04.2012 06:56 GMT
52°16.64’N, 003°11.36’O. Kompas 095. Knopen 8,3.
Het is weer een nacht met weinig tot geen wind. We zijn op een gegeven moment weer ten anker gegaan omdat de stroom ons terugzette. Maar eindelijk is de beloofde wind er dan. We gaan met een mooie snelheid richting Nederlandse kust. Af en toe een bui met wat meer wind en het is erg koud. De gaffeltopzeilen staan er nog op, maar veel meer moet het niet worden. Naast ons de Morgenster, de Ide Min, de Artemis, de Zephyr en de gallant. De wind is Noordelijker dan gehoopt, waardoor we hoog aan de wind moeten varen. Voor de Oosterschelde geen gunstige koers, want de meeste schepen kunnen wat beter hoogte houden aan de wind. Maar we doen ons best en misschien krimpt de wind wel weer een beetje.

6.04.2012 15:07 GMT
52°03.51’N, 001°47.37’O. Kompas 070. Knopen 7,5.
We zijn net gestart bij de North Shipwash-boei. De wind is zuidwestelijk en met alles van top lopen we lekker. Er was een tijdstart en wij zijn net na de grote groep gestart. Nadeel is dan dat je achterin het veld ligt, voordeel dat je iedereen kunt inhalen…

We zijn zojuist de ‘Oban’ voorbijgelopen en liggen nu naast de ‘Thalassa’. Ook op de andere schepen lopen we iets in. Een goed windje voor de ‘Oosterschelde’ dus. Ben benieuwd of dat zo blijft.

6.04.2012 12:49 GMT
Na een tweede feestavond is het hoog tijd om te vertrekken uit Ipswich. Het valt vanmorgen niet mee om iedereen op tijd uit bed te krijgen. Alle donkere zonnebrillen verhullen toch niet dat een aantal van ons nog wat wankel op de benen staat. Rond hoogwater staan beide sluisdeuren naar het dok open en kunnen we in een lange rij uitvaren naar de rivier Orwell. Het is on-Engels prachtig weer!
De start van de volgende etappe is aan het eind van de middag, bij de North Shipwash-boei. De weersverwachting is prima. Een zwak tot matige westelijk wind, die in de avond naar het noordwesten draait en morgen zal toenemen tot matig. Tegen die tijd zal de wind ook wat noordelijker en misschien zelfs noordoostelijk worden. Onze tactiek zal dus zijn vannacht te proberen wat extra mijlen om de noord te maken zodat we, zodra die wind verder ruimt, een bezeilde koers blijven houden naar IJmuiden. We zullen zien of dat gaat lukken.

4.04.2012 20:18 GMT
52°02.53’N, 001°09.61’O. Kompas 018. Knopen 0,9.
Het was een close finish. Op het laatste moment kwamen de ‘Jacob Meindert’ en de ‘Thalassa’  nog voorbij. Maar al met al hebben we het helemaal niet slecht gedaan met onze positie in de middenmoot, voor sneller zeilende tweemasters. Het aankomstfeestje was een groot succes. Dat iedereen uiteindelijk in bed is gekomen en niet letterlijk is blijven plakken aan alle viezigheid lijkt een klein wonder.

Maar inmiddels is het schip weer schoon en misschien zijn onze studenten weer een beetje bijgekomen. Wij houden ons bezig met wat kleine klusjes aan het schip en onze studenten bereiden zich voor op het galafeest vanavond door een middagdutje te doen.

4.04.2012 06:50 GMT
52°07.35’N, 002°37.06’O. Kompas 246. Knopen 4,5.
We zijn nu bijna twee dagen onderweg, maar veel wind hebben we nog niet gehad. Toch is er genoeg te doen, want het kleine beetje wind dat er is draait voortdurend. Soms liggen we een uur echt te drijven, dan ineens komt de wind van achteren en zeilen we met een redelijke snelheid. Hoewel er geen schepen meer in het zicht zijn, ligt een groot deel van het wedstrijdveld nog dicht bij elkaar. Vannacht hadden wij een heel goede wacht. Blijkbaar stond er bij ons net iets meer wind dan bij de andere schepen, want in een paar uur haalden we verschillende tegenstanders in. Nu is het weer andersom en lopen ze weer iets op ons uit. Maarten, onze vaste stuurman, vaart deze reis mee op de ‘Jacob Meindert’. Dat is gelukkig een van de schepen die we vannacht weer hebben ingehaald… Wat het weer gaat doen is niet duidelijk. De voorspellingen verschillen nogal, maar het lijkt er op dat we ook vandaag weinig wind houden. Tegen de namiddag gaat de wind waarschijnlijk pas toenemen, maar dan hopen we al dicht in de buurt van de finish te zijn.
En een korte update van 12:10 uur erbij: Met vlak achter ons de ‘Morgenster’ en de ‘Jacob Meindert’ wordt het nog een soort van spannende finish. De wind is erg veranderlijk, dus het valt niet te zeggen wie die finish als eerste zal halen. Nog maar 6 mijl te gaan. Waarschijnlijk doen we daar echter nog wel 1,5 uur over, al kan er voor hetzelfde geld een buitje overtrekken en ons een extra zetje geven.
Het is mooi Engels weer: grijs, met matig zicht en af en toe een lichte motregen.

3.04.2012 10:57 GMT
52°16.82’N, 004°18.55’O. Kompas 262. Knopen 4,9.
De hele nacht hielden we weinig wind en tenslotte viel deze helemaal weg. Om te voorkomen dat we door de stroom weer werden teruggezet gingen we ten anker. Om ons heen deden de andere schepen dat ook. Iedereen liet zijn zeil gewoon staan en met de ankerlichten gaf dat een wat spookachtige en heel bijzondere sfeer. Rond 0100 uur konden we weer langzaam verder zeilen.
Vanmorgen om 09:00 zijn we gestart voor het tweede traject. De bestemming is Ipswich. De wind is iets toegenomen en we lopen 5 knopen over een vlakke zee. Voorlopig zijn de omstandigheden dus heel goed, maar later vandaag zal de wind toenemen, zo wordt voorspeld. We zullen zien..

2.04.2012 17:09 GMT
51°59.87’N, 003°59.17’O. Kompas 089. Knopen 9,0.
Inmiddels is de Race van start gegaan. Helaas verliep de start voor ons niet zoals we hadden gehoopt. We hadden het redelijk goed uitgerekend, maar toen we overstag wilden gaan (zo’n 15 minuten voor de start), lukte dat niet. Helaas hadden we hierdoor een hele slecht beginpositie. Want voordat we weer op gang waren, gegijpt waren en weer op de startlijn af koersten, waren we veel kostbare tijd kwijtgeraakt.
Het leuke van dit lichte weer is dat het hele veld nog bij elkaar is. En we ontlopen elkaar niet zo veel qua snelheid, dus dat zal nog even zo blijven. Met een mooie avondzon zeilen we nu naar het noorden.

VAN DE REDERIJ (2.04.2012)
Vanmorgen hebben we het schip en de (gast)bemanning uitgezwaaid. Samen met een flink aantal andere schepen verlieten zij de Veerhaven voor de ‘Race of the Classics’. Bij ons aan boord is deze week het team van de UvA. De studenten hadden er veel zin in, en de ouders mochten ’s morgens even aan boord kijken en het eerste stuk meevaren. In Maassluis verlaten zij het schip en zal de Race ‘echt’ van start gaan.

VAN DE REDERIJ (31.03.2012)
De wereldreis van de ‘Oosterschelde’ samen met de bark ‘Europa’ en de ‘Tecla’ komt steeds dichterbij. Sinds gisteren zijn de verschillende trajecten te vinden in ons programma en kunt u- vrijblijvend-reserveren.

VAN DE REDERIJ (31.03.2012)
Het koste meer moeite dan gedacht de ‘Oosterschelde’ weer op tijd vaarklaar te krijgen. Bedrijven doen lang niet altijd wat ze beloven en we zaten soms erg lang op onderdelen te wachten. Dankzij grote inspanning van Frianko, Jana en Ben, is het gelukkig  wel gelukt en we zijn klaar voor de ‘Race of the Classics’, die maandag van start gaat vanuit onze eigen Veerhaven. De andere deelnemers zijn inmiddels ook binnengekomen en de Veerhaven ligt vol masten, dit weekeinde.

VAN DE REDERIJ (13.03.2012)
De stuurmachine, waarvan wat afdichtingen zijn vervangen, zit weer in elkaar. Ook aan de hydrofoors, de boegschroefmotor en aan andere technische installaties wordt onderhoud gedaan. David, onze timmerman, hangt ondertussen alle scheefhangende deurtjes recht, controleert hang- en sluitwerk en doet ander onderhoud aan de betimmering. Met het lente-achtige weer vordert het werk gestaag.

VAN DE REDERIJ (8.03.2012)
De ‘Oosterschelde’ ligt alweer een dikke week in Rotterdam en wij doen het een beetje rustig aan. Met een kleine bemanning maken we het schip goed schoon en bereiden we ons voor op het onderhoud dat we dit voorjaar willen gaan doen. Vandaag is het schip ook weer gekeurd voor het komend jaar. Ook dat was goed voorbereid en er waren geen problemen om de certificaten een jaar te verlengen.

VAN DE REDERIJ (28.02.2012)
De ‘Oosterschelde’ is veilig afgemeerd in de Veerhaven rond 20:45 LT.

VAN DE REDERIJ (28.02.2012)
ETA Veerhaven is 20:30 à 21:00.

28.02.2012 09:07 GMT
51°39.86’N, 002°34.30’O. Kompas 069. Knopen 6,2.
De zogenaamde kanaalkoorts is ogetreden bij enkele opvarenden, er wordt al weer druk gebeld en uitgezien naar de geliefden aan de wal.
Ondertussen zijn wij het Engels Kanaal doorgescharreld. Weinig wind en niet veel zon maar toch altijd weer enerverend om zo tussen de grote vrachtschepen van 250 meter te zitten; af en toe doen we de zalinglichten aan om er zeker van te zijn dat ze ons gezien hebben.
Opmerkelijk zijn de vissers die kriskras vissen in een vaargebied waar we soms met 5 of meer schepen naast elkaar varen met een paar kabels ertussen.
Een opmerkelijk fenomeen viel ons ook ten deel: twee keer stroom mee. Dat kan als je op het juiste moment bij Calais bent; toch wel heel bijzonder als je er over nadenkt.
Vanavond hebben we naar verwachting weer stroom mee op de Nieuwe Maas en zijn we rond 8 of 9 uur terug in de Veerhaven.

VAN DE REDERIJ (27.02.2012)
De reis naar Rotterdam verloopt erg voorspoedig. Met een beetje geluk heeft de ‘Oosterschelde’ twee keer stroom mee als zij door het nauw van Calais gaat. De ETA (Estimated Time of Arrival) in de Veerhaven is nu dinsdagavond 28 februari om 20:00 uur.

VAN DE REDERIJ (27.02.2012)
Sail Royal Greenwich tijdens Olympische Spelen – artikel in Schuttevaer
Tijdens de Olympische Spelen vaart de ‘Oosterschelde’ mee tijdens Sail
Royal Greenwich. Een uniek spektakel op de Thames met de Olympische Spelen als schitterend decor. Dagelijks vaart een imposante vloot van Tall Ships over de Thames. De ‘Oosterschelde’ is exclusief te boeken voor bedrijven en groepen. In de Schuttevaer staat het volgende artikel.

25.02.2012 10:38 GMT
50°09.12’N, 005°03.67’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Vannacht (zaterdagochtend) rond 02:30 zijn we Falmouth binnen gevaren. Waar we eerst de hele dag weinig tot slecht zicht hadden (soms maar 50 meter), klaarde het vlak voor het binnen varen helemaal op, waardoor alle lichten en boeien weer goed te zien waren.
In de baai lagen enkele grote vrachtschepen voor anker te wachten tot ze een bestemming doorkrijgen. Toch een gek idee dat je niet weet waar je straks heen moet varen.
Eenmaal aan de kant proosten we op de aankomst en na het ontbijt gaan we de dag vullen met onderhoud.
Het plan is dat we hier tot zondag blijven en dan na de lunch vertrekken, met de verwachting ’s avonds weer wind te krijgen voor het laatste stuk naar Rotterdam.

24.02.2012 10:48 GMT
49°29.13’N, 007°24.19’W. Kompas 076. Knopen 6,2.
Opstapper Jan ten Dam vertelt verder:

“Een aantal dagen geleden schreef ik: “Hoera we zeilen”. Dat hebben we tot vannacht ook kunnen doen, maar zoals ook verwacht nam de wind steeds meer af. De combinatie van weinig wind, lage snelheid en dwars inkomende golven maakte het varen en sturen steeds minder aangenaam.

Een andere koers na een gijp bracht geen verbetering. Er restte dus niet anders dan het verlies te nemen. Motor aan en gaffeltopzeil, grootzeil en breefok werden gestreken. De windstilte zal even aanhouden, dus motoren we nu verder, op de zuidwestpunt van Cornwall aan. Het is nog ongeveer 90 mijl naar Lizard Point.

Inmiddels zijn we alweer een week op zee en van de zeven dagen hebben we vijf dagen kunnen zeilen. Ons ritme op zee wordt bepaald door het ritme van wachtlopen, voor of na de wacht wat eten (meestal toch net te veel omdat het zo lekker is) en slapen. Van tevoren had ik gedacht aan niet meer dan dat toe te komen, maar dat valt best mee. De boeken die ik mee heb zijn inmiddels uit. Gelukkig ligt er aan boord ook nog het nodige.
En zo varen de dagen voorbij en zijn we al een aardig eind op weg naar de Veerhaven.”

22.02.2012 12:03 GMT
48°44.30’N, 014°45.92’W. Kompas 082. Knopen 8,0.
Sinds het vertrek van de Azoren zijn er 5 dagen verstreken, de weersvoorspellingen klopten en we zeilen al dagen voor de wind met grootzeil, grootgaffeltopzeil, breefok, topzeil en bram.
De zware depressie die naderde over de oceaan, is naar het noorden gegaan, west van het Verenigd Koninkrijk.
Wij gaan lekker met een krachtje 5 Bft op de rand van het hogedruk-gebied, vannacht hebben we onze koers 20 graden verlegd en we varen met een boogje richting het Engels Kanaal. We zitten nog 325 mijl ten zuidwesten van het verkeersscheidingsstelsel bij de Scilly-eilanden. Af en toe strijken we het gaffeltopzeil en de bram; als het even kan zetten we ze er weer bij.
De nachtwacht had 3 schepen op de radar, een record tot nu toe. De komende dagen zal het drukker worden in de verkeersstroom van West-Europa naar de rest van de wereld.
Een wereld waar we even helemaal niet mee bezig zijn; voor ons geen eurocrisis of belastingaanslagen, alleen die grote, wijde plas, de elementen, de dolfijnen en een hoop gezelligheid met elkaar.
Het is nog niet echt koud maar de zeilpakken, mutsen en sjaals zijn om en op, de handschoenen en het thermondergoed zitten nog in de kast.
De kok bereidt iedere dag een feestmaal, gisteren hamburgers tussen de middag en een heerlijke lasagna voor het diner, met een ijsje toe!
Vanwege het vocht in de lucht zijn we maar binnen aan het schilderen geslagen; de stores en de keuken zien er weer prachtig uit.
Vannacht de boordtijd naar Greenwich-tijd verzet; beide wachten hadden dus een half uurtje minder slaap, het werd al wat vroeg donker, vandaar.

20.02.2012 12:09 GMT
45°24.93’N, 022°31.85’W. Kompas 054. Knopen 8,2.
Een nieuwe update van Jan:
“Hoera, we zeilen weer! Sinds gisterochtend, net voor de wisseling van de wacht, was er voldoende wind. Al het vierkant, bram, topzeil èn breefok, werd gehezen. Met het grootzeil erbij maken we ruim 7 knopen snelheid.
We varen een noordoostelijke koers en de verwachting is dat we die enkele dagen zullen kunnen blijven volgen. We hebben de wind dus gevonden die we met de gekozen koers hoopten te vinden (zoals ik uitlegde in het bericht van zaterdag). Als het plan uitkomt en het weer dus doet wat de verwachtingen aangeven, draait de wind naar het westen tegen de tijd dat we het Engelse Kanaal kunnen indraaien. Zeilen dus voorlopig.
Een extra reden om blij te zijn dat we zeilen is dat ik mijn uurtjes aan het roer kan maken.
Het is veel te vroeg om al op de reis terug te zien maar een conclusie kan je voorzichtig al trekken: we hebben het enorm getroffen met weer en wind. Zo wordt het nu pas langzaamaan wat kouder. Het is dan ook voor het eerst een grijze dag. Vanmorgen werd 13 graden gemeten. Ik had me voor dit deel van de reis op erger voorbereid.
Mocht de wind anders gaan doen dan we verwachten, dan hebben we alle ruimte. De Golf van Biskaje ligt een ruime 600 zeemijl over stuurboord.”

18.02.2012 12:23 GMT
41°06.88’N, 027°26.11’W. Kompas 027. Knopen 7,4.
Opstapper Jan ten Dam vertelt verder:
“Na ons verblijf in de haven van Horta, zijn we inmiddels een dag op zee en biedt het uitzicht niets dan water en lucht. Het is zeer rustig weer, er staat geen wind. Er rest ons dus niet anders dan op de motor te varen. Zoals ik al eerder schreef kan het weer op zee snel veranderen, maar daar ziet het nu even niet naar uit.
Gisteravond heeft Sebastiaan aan de hand van weerkaarten e.d. laten zien wat de weersverwachting voor de komende week is. Wij hebben die periode vooral te maken met een gebied van hoge luchtdruk ten noorden van de Azoren. Het lijkt erop dat dit gebied een tweetal lagedrukgebieden met veel wind op afstand zal houden. Onze koers wordt bepaald door twee factoren: 1. We moeten naar de Veerhaven en 2. we willen dat zoveel mogelijk zeilend doen.
Onze koers is nu gericht op het bereiken van dat deel van het hogedrukgebied waar we een gunstige wind kunnen vinden die ons zeilend richting het zuidwesten van Engeland kan brengen.
Toch ook nog even iets over de Azoren. Ik vond het wel leuk die aan te doen. In scheepvaartromans worden de Azoren veel genoemd als eilandengroep die aangedaan wordt, alvorens de Atlantische oversteek gemaakt wordt. Op Faial was daar, wat betreft de beroepsvaart, niets van te zien. Maar het eiland wordt duidelijk wel veel aangedaan door zeiljachten die een langere reis maken.
De bemanning heeft onze stop op de eerste dag gebruikt om het schip klaar te maken voor eventueel zwaar weer op het traject naar Rotterdam. De tweede dag is gebruikt voor ontspanning en om het eiland te bekijken. Met een gehuurd busje hebben we een rondje over het eiland gemaakt, met als letterlijk hoogtepunt het bezichtigen van een enorme krater op zo’n 1100 meter hoogte.”

17.02.2012 13:11 GMT
38°33.50’N, 028°35.08’W. Kompas 020. Knopen 6,5.
De ‘Oosterschelde’ is vertrokken uit Horta, met een prachtig zonnetje dat ons een aangename 22 graden biedt.
We treffen de laatste voorbereidingen voor eventueel slecht weer volgende week, maar voor de komende dagen ziet het er prima uit.
We gaan eerst een stuk noord en dan op de buitenrand van het hogedrukgebied richting het westen van Engeland.

16.02.2012 16:08 GMT
38°31.80’N, 028°37.51’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Kapitein Sebastiaan meldt:
“Met 9 knopen denderden we met ruime wind op de haven af, beheerst streken we de zeilen en draaiden we voor de monding even op om het grootzeil te strijken. Even later lagen we afgemeerd aan de buitenmuur van de zuidelijke jachthaven (14 maart, om 22:00). Na wat handenschudden met mijn oude bekende Duncan van Mid Atlantic Yacht Service kwam de maritieme politie aan boord.
Na vele handtekeningen, stempels en gesnuffel door de scheepspapieren werden we bonafide verklaard. En namen we er een op de goede overtocht en toen een op de koningin, en daarna gingen we tevreden naar bed.
Vroeg weer op en de hele dag met z’n allen het schip schoongemaakt, alle was gedaan en het beddengoed gelucht. De tuigage onderhouden, een kluiver naar de zeilmaker, verstuivers laten afpersen en een elektromotor uit elkaar gehaald, waarvan vandaag de wikkelingen opnieuw gelakt worden. Ook werden we nog getrakteerd op bezoek van de kustwachtbaas met vier medewerkers; dat krijg je met zo’n mooi schip, zeiden ze; dat wilden we wel even bekijken!
‘s Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest van de fooienpot en zitten we vandaag gezellig in een busje om het eiland te verkennen.
Het weer ziet er goed uit en morgen, 17 maart, vertrekken we om 11:00 lokale tijd, dan is het in Nederland 13:00, want de zon komt hier op de Azoren wat later op.”

14.02.2012 11:54 GMT
37°08.23’N, 028°18.81’W. Kompas 002. Knopen 10,1.
Zo tijdens een rustige wacht waarbij de taak voornamelijk bestaat uit koers, zeilen en radar in de gaten houden, raak je zo af en toe in gedachten verzonken. Zo ook onze gastbemanning.
Opstapper Jan vertelt: “Op zee merk je sterker dan op het land de wisselingen van het weer. Boeiend om te zien dat het weer in heel korte tijd kan veranderen. En bepaald niet onbelangrijk voor een zeilschip. Ik denk aan een stelling van zeefilosoof en ex-bemanningslid Anthony Goldsmith: ‘Er zijn drie soorten wind: te weinig, te veel en tegenwind’. Daarnaast is er ook het gezegde: de uitzondering bevestigt de regel. En die twee vullen elkaar wat mij betreft  mooi aan, tijdens deze reis.”
Praktisch gezien hadden we afgelopen zondag met beide gegevens te maken. De dag begon motorend onder een heldere hemel. Soms kwam er ineens wat bewolking en in de verte zelfs een regenbui. ’s Middags stak er een windje op en konden we zeilend onze weg vervolgen. Dit ging lang goed totdat ’s avonds de wind ineens flink opkwam. Hierbij was het erg donker en hadden we veel buien. Voor, tijdens en na een bui was het goed opletten wat de wind ging doen. Uit voorzorg werd wat zeil gestreken. Het was afwisselend weinig wind en veel wind en dat continu uit verschillende richtingen. De buien waren gelukkig goed op de radar te zien, want buiten was het echt pikkedonker. De hele wacht werd er hard gewerkt dus.
Nu, op dinsdag, hebben we een stevige oostenwind. Afgewisseld met zon en regen leggen we de laatste mijlen naar Horta af met maximale snelheid. We verwachten vanavond rond 8 uur lokale tijd aan te komen.”

12.02.2012 14:01 GMT
32°08.38’N, 027°54.04’W. Kompas 001. Knopen 7,7.
Opstapper Jan ten Dam vertelt verder:
“Het gebeurde in de nacht van vrijdag op zaterdag, zo rond één uur. ‘Tsja’, dacht de wind, ‘ik heb de ‘Oosterschelde’ zo toch aardig op weg geholpen. Voor mij is het ook weekend, ik ga er maar eens lekker bij liggen.’ En zo nam de wind af en restte ons niets dan van zeilen over te gaan op motoren.
We varen net in een hogedrukgebied. Zaterdag overdag was het heerlijk weer: zonnig en een zeer aangename temperatuur. Naast de vaste dagelijkse werkzaamheden houdt men zich bezig met lijstjes; checklist afwerken, lijstje maken van zaken die nu of later gedaan moeten worden.
’s Middags, net na de lunch gaat het alarm. Al snel gaat het bericht rond dat we tegen een container zijn gevaren. Nog niet bekend is of er een lek is gevaren, maar er is wel een gewonde matroos in het vooronder. Gelukkig is het een oefening, waarbij Lukas zich als slachtoffer gedraagt.
’s Nachts worden we getrakteerd op een schitterende sterrenhemel. Ook de planeet Venus is te zien. Veel verder dan het herkennen van het steelpannetje, beter bekend als de Grote Beer, kom ik niet. Maarten laat me er graag nog een paar zien. Wanneer de afnemende maan opkomt, wordt het licht en zijn alleen de helderste sterren nog te zien.
En zo varen we in gestaag tempo richting Horta, op de Azoren. Verwachte aankomsttijd: woensdagochtend.
Dan neem ik eens de tijd een borreltje te nemen en alles tot me te laten doordringen.
Tot die tijd is het genieten van alles.

10.02.2012 12:27 GMT
26°28.77’N, 027°09.79’W. Kompas 334. Knopen 6,9.
Geschreven door gastbemanningslid Jan ten Dam:
“Vrijdag 10 februari, we zijn dus al vier dagen onderweg op deze reis. Een reis die mijn langste aan boord van de ‘Oosterschelde’ zal worden.

Na vertrek uit Palmeira zijn meteen de zeilen gehesen en sindsdien is daar weinig werk aan geweest. Lekker zeilend de goede kant uit. Daarbij is het ook ‘s nachts zeer aangenaam aan dek. Niet verrassend dus dat de stemming aan boord uitstekend is. En wat weer en wind niet verzorgen, neemt Wouter wel voor zijn rekening.

Alle opstappers zijn ingedeeld in de wachten van de bemanning. Zo deel ik volop mee in het leven op zee. Zo af en toe een tijd aan het roer is mijn belangrijkste bijdrage, maar dat vind ik ook veruit het leukste om te doen.
Wat me steeds weer zo boeit op zee is die snelle wisseling van het weer. Zo zeil je lekker en zo is de wind weer weg. Daar hebben we een middel tegen gevonden, even de motor erbij en de wind laat zich niet kennen en steekt weer op.

Al met al vorderen we zo lekker naar onze tussenstop op de Azoren.”

8.02.2012 12:06 GMT
21°20.61’N, 024°55.32’W. Kompas 347. Knopen 7,8.
We zijn al weer 2 dagen onderweg, met waterfonteinen op het voordek klimmen we golf na golf verder. Gisteravond de bram gestreken, want we gingen toch wel erg scheef.

Vanochtend met de brandslang het rode woestijnstof weggespoeld. Het zat overal, zelfs het windvaantje is helemaal rood en de stof zat in onze wenkbrauwen. Het was een bijna surrealistische ervaring gisteren, in slecht zicht met het schip in een rode waas van stof.
Nu weer een lekker zonnetje en wat minder stoffig. De dolfijntjes hebben ons al een aantal keer bezocht en een schildpad hebben we ook gezien.
Het weerbericht ziet er goed uit voor de komende dagen noordoost 5 Bft; prachtig. We lopen onze rondes om het schavielen te voorkomen, zetten vallen door en maken schoon op plekken waar we niet aan toe waren gekomen de laatste tijd. Ook worden er druk kaarten verbeterd, de scheepsvoorraden worden opgeruimd en geïnventariseerd.

Om en om mogen we hare majesteit over de golven sturen en turen we over de zee om eventuele gevaren op te merken.
De stemming is opperbest.

6.02.2012 17:25 GMT
16°51.48’N, 023°04.13’W. Kompas 331. Knopen 7,4.
De ‘Oosterschelde’ is vanmiddag vertrokken vanaf Palmeira, op het eiland Sal.
’s Ochtends de laatste verse groenten aan boord genomen, zonder dozen en afgespoeld om ongedierte te voorkomen.
Allemaal een zwemvest aangetrokken en gekeken waar de brandblussers ook al weer hingen; al onze gasten zijn oudgedienden.
Wij denken dat we binnen een maand in Rotterdam zullen aankomen; het een en ander zal afhangen van het weer.
Gisteravond met z’n allen de klimatologische kaarten of routeringskaarten bekeken; het eerste stuk tot aan de Azoren wordt het stuurboord hals vanwege de noordoostelijek tradewind, die een hoop stof over de Atlantic waait.
De ijzeren dame snakt wel een beetje naar een regenbui zo te zien; de vlaggen en vanen zijn roestbruin van het stof.
Ik hoor de schroefas zingen we zeilen onder standaardtuig en topzeil en bram, met voorlopig alleen de oceaan in zicht.

4.02.2012 18:19 GMT
01°13.09’N, 022°56.09’W. Kompas 020. Knopen 0,0.
Geschreven door matroos Anouk:
“Het is vandaag 3 februari, het is de laatste dag van deze reis en ook van alle Kaapverdië-reizen. Het waren drie heel mooie maanden, jammer dat we weggaan maar gelukkig weten we nu al dat we volgend jaar terug komen! We motorzeilen op dit moment van Boa Vista naar Sal, waar we naar verwachting aan het eind van de middag aankomen.

Drie dagen geleden lag het schip voor anker voor de kust van São Nicolau. Daar zijn we met z’n allen in twee taxi’s gestapt, of nou ja op de taxi. Dit waren namelijk pickup-trucks met achterin kleine houten bankjes. En er was een aantal zitplaatsen achterin de auto, voor de gelukkigen onder ons. Dat wil zeggen gelukkig voor het achterwerk, maar voor het zicht en de fotocamera’s kon je beter plaats nemen op de bankjes. Want we hebben veel mooie dingen gezien. Zoals te zien op elk eiland van Kaapverdië, de was die buiten te drogen hangt in vele vrolijke kleuren! Schitterende huisjes die paars, blauw, geel, groen of roze zijn geschilderd. Erg kleurrijk!

De eerste stop van de excursie was bij de kust. Daar hebben we kunnen zien wat de zee doet met lava. Mooie lagen uitgesleten door de zee die als een ware beeldhouwer te werk is gegaan. Prachtig!

Daarna zijn we terug gereden langs de haven naar de andere kant van het eiland, maar niet voordat we een stop gemaakt hadden bij het tankstation. Een oud mannetje, kromgebogen, met een kettingzaag en een cowboyhoed was daar een boom aan het omzagen. Het was maar een boompje van ongeveer 15cm doorsnede, maar toch duurde het zeker 10 min voordat de kettingzaag het boompje door had. Wij namen aan dat dit kwam door de vast erg harde houtsoort, of zou het toch de kettingzaag zijn geweest?

Verder hebben we naar iedereen gezwaaid langs de kant van de weg en iedereen naar ons! Ook heeft een jongetje met zijn plastic elektrische gitaar een solo-optreden voor ons gegeven! Een dag met mooie uitzichten, kleuren en vooral mooie mensen! Dank je wel São Nicolau!”

Een verhaal van matroos Lukas:
“Dankzij Bertoni, onze Kaapverdiaanse gids, was São Nicolau een eiland om nooit meer te vergeten, want hij had voor ons een barbecue geregeld direct aan het strand, mooier kon niet: lekker eten, live muziek en dit alles onder prachtige sterrenhemel, een mooie afsluiting van net zo mooie reis. Zoals Anouk al zei: de dag daarna van Boa Vista naar Sal, de wind zat ons niet echt mee, het werd een beetje hobbelig, waar zelfs de stoerste matroos een beetje ziek van werd (ik dus). Omstreek 5 uur gingen we voor anker in de baai van Palmeira, waar kok Wouter ons weer verraste met fantastisch feestmaal, iedereen proosten op de mooie reis en na wat drankjes kwamen ook de mooie verhalen. Vanochtend moesten we jammer genoeg afscheid nemen van de gastbemanning. Echt zin hadden een paar van de gasten niet, want er was al contact geweest met het thuisfront, het vriest dat het
kraakt in Nederland. Ik wens iedereen sterkte als jullie thuiskomen.

Nu is het schip weer stil, best jammer zo. De bemanning is druk om het schip klaar te maken voor de terugtocht naar Rotterdam, de kok is boodschappen aan het doen, de rest is aan het schoonmaken en een andere oude fok aan het aanslaan, de fok die erop zat heeft een aardig scheurtje opgelopen, dus we hebben nog wel wat te naaien op de terugweg. Nu is het wachten op de nieuwe kapitein en op de nieuwe stuurman, die het van Frianko gaat overnemen; Frianko deed het echt heel goed. Als we onderweg zijn naar Rotterdam dan volgt er weer een berichtje. Tot dan!”

4.02.2012 09:35 GMT
16°45.08’N, 022°59.01’W. Kompas 352. Knopen 0,0.
Geankerd voor Palmeira, op Sal.

28.01.2012 02:32 GMT
16°48.63’N, 024°41.73’W. Kompas 316. Knopen 5,9.
Bemanningslid Lukas schrijft (in tijd grotendeels overlappend met vorig bericht):
“Na een hele dag en halve nacht varen kwamen we rond 04:00 aan bij Tarrafal, waar de nieuwe stuurman Frianko het schip perfect ankerde. De ankerwachten werden verdeeld, waarna iedereen lekker ging slapen, want de dag erna was een excursie op het eiland voorzien.
Deze excursie ging eerst naar een gevangenis, waar tussen 1935 en 1974 Portugese en Kaapverdische politieke dissidenten werden vastgehouden; het deed een beetje denken aan het boek Papillon, eenzelfde sfeer. Hierna naar een park dat wordt gesponsord door de Verenigde Naties; dit betekende met z’n allen een stuk wandelen, de berg op, met heel mooie vergezichten.
Na een busritje van een uur kregen we lunch in het stadje Santa Catarina, echte Kaapverdische gerechten, erg lekker. Voor mij het hoogtepunt van deze excursie was een reusachtige grote en oude boom, wel 10 meter breed met overal verwrongen wortels, en wel zo hoog als de ‘Oosterschelde’; alleen jammer dat er in de loop van de jaren heel veel namen in zijn gekrast. Zouden al die stelletjes nu nog bij elkaar zijn?
Rond 19:00 was iedereen terug aan boord, waar kok Wouter ons verraste met een Indonesiche rijsttafel, wat voor veel Britse gasten iets nieuws was, maar ze vonden het erg lekker. Na het eten waagden sommigen van de bemanningsleden zich aan een zwempartij, onder grote vreugde van de gasten; eerst vanaf de reling maar daarna ook via de breefokval.
Vandaag ging de reis verder, naar São Vicente, met het havenstadje Mindelo. We hopen om 4 uur vannacht te zullen aankomen. We varen nu aan de wind bovenlangs tussen 2 eilandjes door (Santa Luzia en São Nicolau).
Morgen gaan we diesel bunkeren voor de terugreis naar Rotterdam en overmorgen weer een excursie naar Santo Antão, maar hierover later meer.”

26.01.2012 20:06 GMT
15°16.93’N, 023°45.48’W. Kompas 170. Knopen 0.0.
Vanmorgen om 05:00 uur hebben we het anker laten vallen in de baai van Tarrafal, Santiago. Met een mooie noordoostenwind, kracht 4 Bft (die later wat afnam), hebben we een fijne zeiltocht gemaakt vanuit Palmeira (Sal). Gistermiddag zijn we nog kort vergezeld door een aantal dolfijnen. Er is  een gezellige groep aan boord; een internationale mix van Nederlanders, Duitsers, Zwitsers, Ieren, Schotten en Engelsen. Vandaag hebben we een mooie excursie achter de rug. Er is besloten om niet meer het gehele eiland over te gaan, veel mensen vonden de taxirit naar Praia erg lang. We doen nu een meer noordelijke excursie. Hierbij gaan we o.a. naar een voormalige gevangenis, waar de Portugezen jarenlang politieke gevangenen vasthielden. We brengen een bezoek aan de immens grote ‘Poilao’, een eeuwenoude kapokboom. We bezoeken het gezellige stadje Santa Catarina en maken een wandeling in een nationaal park. De voorspellingen voor morgen zijn gunstig voor ons volgende doel: Mindelo, op São Vicente. Windkracht 4 à 5 Bft en een oostelijke wind, die later misschien wat oostnoordoostelijk zal worden. Dat belooft een mooie tocht te worden.

VAN DE REDERIJ (26.01.2012)
Nieuws over geplande wereldreis steeds vaker online
Het nieuws dat de ‘Oosterschelde’ in 2013 gezamenlijk met Bark Europa en Tecla een reis rond de wereld zal maken, wordt inmiddels regelmatig verspreid. Ook ‘Zeilen’ heeft er uitgebreid over gepubliceerd op hun nieuwspagina. Ga naar het artikel

VAN DE REDERIJ (24.01.2012)
In de nieuwste editie van het blad ‘Zeilen’ staat een uitgebreid reisverslag aan boord van de ‘Oosterschelde. Nieuwsgierig? Klik op deze link om het artikel te vinden.

23.01.2012 17:22 GMT
16°45.12’N, 022°59.08’W. Kompas 322. Knopen 0,1.
Door de harde oostenwind is de rede bij Santa Maria veel te ruw. De deining loopt langs de kust om het eiland heen en we besluiten overstag te gaan en meteen door te varen naar Palmeira. Aan de westkant van het eiland is de zee veel vlakker en zelfs dubbel gereefd lopen we ruim 8 knopen aan de wind. De zon maakt het water mooi blauw en iedereen geniet van een paar uur echt lekker zeilen. Een mooie afsluiter van een mooie reis. Om 16:10 laten we het anker vallen bij Palmeira.

23.01.2012 13:30 GMT
16°31.31’N, 022°53.59’W. Kompas 358. Knopen 6,8.
De wind is de laatste dagen hard en erg oostelijk. De Noordoostpassaat is natuurlijk ook niet zo stabiel als de naam suggereert. Soms is de wind bijna noord en soms, zoals nu, bijna oost. Het traject van São Nicolau naar Boa Vista was daardoor niet bezeild, maar een meevaller is dat deze laatste etappe, van Boa Vista naar Sal, dat (bijna) wel is. Het leuke is ook dat de bewolking eindelijk is opgetrokken en de zon schijnt. De hoge golven met schuimkoppen lijken nu lang niet meer zo dreigend en zelfs mooi. Over een uur hopen we het anker te laten vallen in de baai bij Santa Maria.

22.01.2012 09:31 GMT
16°09.65’N, 022°55.33’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na een wat hobbelige overtocht hebben we vanmorgen om 07:40 het anker laten vallen bij Sal Rei, op Boa Vista.

21.01.2012 15:39 GMT
16°11.03’N, 023°58.51’W. Kompas 120. Knopen 4,4.
Het woei ook aan land. Na de rondrit in open auto’s over het eiland was iedereen gezandstraald, moe en ook wel koud geworden. Niet iedereen had daarom meteen zin om ’s avonds weer van boord te gaan. Eenmaal op het strand, met lekker eten en live muziek van Bertoni’s vrienden werd het gelukkig toch een leuke avond. 
We zijn alweer onderweg naar het volgende eiland. De harde wind heeft de zee behoorlijk hobbelig gemaakt. De deining is ongeveer 3,5 meter hoog en kruist de golven, waardoor de zee erg warrig is. Met wat steun van de motor maken we redelijke voortgang, maar af en toe duikt het schip vol in een grote golf waardoor de vaart er helemaal uit is. Wanneer we zullen aankomen is daarom ook wat moeilijk te schatten.

20.01.2012 14:24 GMT
16°34.14’N, 024°21.80’W. Kompas 108. Knopen 0,1.
De reis van São Vicente verliep voorspoedig. Nadat we tussen de eilanden uit waren werden de wind en de zee iets rustiger en konden we de reven eruit halen. We moesten een beetje knijpen om boven Santa Luzia te blijven, maar uiteindelijk hielden we net genoeg hoogte over. Hierna konden we een paar graden afvallen en met een snelheid van rond de 8 knopen liep het tweede deel van de reis heel lekker. In de schemering, vlak voordat we in de luwte van het eiland kwamen, beet er nog een vis in onze vislijn, maar met die snelheid raakte we hem weer kwijt. De nacht valt snel op deze breedte en toen we het anker lieten vallen bij Tarrafal was het al donker.
São Nicolau en Santo Antão zijn waarschijnlijk de mooiste eilanden van de archipel. Iedereen was eergisteren erg onder de indruk van de wandeling die we op Santo Antão hebben gemaakt. Vandaag hebben we de kans São Nicolau te bekijken. Met twee busjes rijden we het hele eiland over. Naar de bijzondere lavastructuren aan de zuidwestkust, naar de top van de Mont Gordo, het nationaal park, naar een groque-stokerij, die op een prachtige plek ligt, en uiteindelijk naar een natuurlijk zwembad in de zwarte rotsen aan de noordkust. Bij harde wind slaan grote golven beneden op de rotsen stuk en het schuim en de spray vullen het bassin. De zon doet de rest. Een mooier zwembad is er niet. Vanavond hebben we bovendien nog een barbecue op het strand. Berthoni heeft voor die gelegeheid ook een aantal muzikanten uitgenodigd, dus het belooft een leuke avond te worden.
Aan boord zijn we nu druk met de harde wind. Die wind rolt echt met donderend geweld van de bergen naar beneden en het anker houdt in die vlagen het schip niet. Aan dek waaien zelfs de koffiekopjes om. We zijn net weer ankerop gegaan en hebben een nieuw plekje gekozen. Voor de zekerheid liggen we nu achter twee ankers. Eens kijken of dat helpt.

19.01.2012 08:34 GMT
16°46.75’N, 024°39.78’W. Kompas 128. Knopen 6,1.
‘Superman’, de monteur die we hadden gevraagd om aan de generator te werken, heeft het werk helaas niet helemaal afgekregen. Doordat een stukje ijzer uit een kapot lager kortsluiting had veroorzaakt, moest er veel opnieuw worden gewikkeld. Wij zijn nu op weg naar São Nicolao en we hopen dat hij alles vanavond af heeft. Met een beetje geluk kan hij een en ander dan meegeven met de ‘Mar Liso’, die hier vracht vaart tussen de eilanden. De ‘Mar Liso’ is een oude houten Deense kotter. Waarschijnlijk uit de jaren 30 en in ieder geval bezig aan minstens zijn derde leven. Iedere reis kan zijn laatste zijn, of zal zijn laatste zijn, denk je als je het scheepje ziet. Maar dat denk ik nu ook alweer jaren terwijl de dienstregeling van de ‘Mar Liso’ betrouwbaarder is dan die van de officiële ferry, waarvan je helemaal niet weet of hij gaat of niet.
Wij zeilen inmiddels boven de onbewoonde eilanden Santa Luzia en Ilhéu Branco langs richting São Nicolao. Er stond veel wind en er waren flinke golven tussen São Vicente en Santo Antão, maar nu kunnen we het net aan bezeilen en lopen we lekker.

19.01.2012 06:11 GMT
16°53.05’N, 024°59.78’W. Kompas 185. Knopen 0,1.
De wandeling op San Antão overtrof alle verwachtingen. Wat je er ook tevoren over verteld; het landschap is altijd indrukwekkender dan je je hebt voorgesteld. Het weer was bovendien heel goed dus iedereen kwam ’s avonds bijzonder tevreden weer aan boord. Wouter had een goede barbecue voorbereid waar we aan dek van genoten. Het was een lange dag geweest en al snel na het eten trok een aantal mensen zich terug. Rond 22:00 was alleen de wacht nog aan dek. We maken ons nu klaar voor de reis naar São Nicolau. Zo dadelijk, na het ontbijt uitklaren en zeevasten en we gaan weer wat reven steken, want de wind is vandaag erg hard.

17.01.2012 19:51 GMT
16°53.05’N, 024°59.78’W. Kompas 185. Knopen 0,1.
Het was best een heftig nachtje. Als de wind toenam, namen wij wat zeil weg en werd de wind wat minder, dan zetten we weer wat bij. En dat gebeurde nogal eens. We waren dus de hele nacht behoorlijk druk en alle gasten hadden er zichtbaar plezier in. En de bemanning ook, totdat de wind echt uit de verkeerde hoek ging waaien. Na alle moeite die we gedaan hadden, was het frustrerend om alle moeizaam gewonnen hoogte weer te verliezen. De laatste 20 mijl van de 140 mijl lange oversteek hebben we daarom de motor bijgezet. Hiermee konden we net voldoende hoogte houden om Mindelo te bezeilen. Een paar minuten voor 20:00 lieten we het anker vallen in de baai. In de loop van de ochtend nam de wind af, trok de bewolking op en kwam de zon tevoorschijn. Terwijl onze gasten São Vicente verkenden, hielden wij ons bezig met allerlei reparaties. De oude Murphy heeft blijkbaar zijn aandacht op de ‘Óosterschelde’ gericht, want het lijkt wel of alle storingen tegelijk komen. Maar we zijn aan de winnende hand (denken we), dus hopen we morgen alles in orde te kunnen maken.
Voor onze gasten staat morgen een excursie naar Santo Antão op het programma. Misschien wel het hoogtepunt van de reis. Maar daarover morgen meer.

16.01.2012 13:29 GMT
15°28.38’N, 023°56.41’W. Kompas 306. Knopen 5,7.
Tijdens de nacht nam de wind toe tot 6 Bft. Al snel streken we de bram. Met de toenemende golven en pal voor de wind varend werd het schip ook moeilijker te sturen waardoor op een gegeven moment het grootzeil zelfs gijpte. Gelukkig hield de bulletalie het, maar dit was wel het sein om ook dit zeil te strijken. Onder alleen topzeil en breefok surften we verder met snelheden rond de 8 knopen. Toen de wind wat afnam en iets draaide, wisselden we de breefok voor de stagfok en zetten we het grootzeil en het schoenerzeil er weer bij. Zo legden we de laatste 20 mijl naar Santiago af. Rond 04:00 uur lieten we het anker vallen in de baai bij Tarrafal.
Vandaag varen we door naar São Vicente. De wind is nog steeds stevig, dus we beginnen met het steken van een rif in grootzeil, schoenerzeil en bezaan. We zeilen van de benedenwindse eilanden naar de bovenwindse, dus dit traject is hoog aan de wind. Het is nog steeds bewolkt, maar lekker warm. We hebben alles goed gezeevast en zijn toen ankerop gegaan. De wind valt mee, nu we buiten de invloed van het eiland zijn. Ongeveer 5 Bft en, wat belangrijker is, gewoon uit het noordoosten. São Vicente is precies te bezeilen op deze manier en we lopen er lekker doorheen.

14.01.2012 14:19 GMT
16°37.67’N, 023°03.85’W. Kompas 211. Knopen 6,0.
Het is niet altijd even gemakkelijk om op Kaapverdië te komen. Bemanningsleden Frianko en Anouk maakte een onverwachte tussenlanding op Santiago, maar gelukkig konden ze de volgende dag doorvliegen naar Sal en was iedereen op tijd aan boord voor alweer de 5e reis hier. Onze gasten waren allemaal de vorige dag al gearriveerd en hadden overnacht in een hotel, zodat iedereen uitgerust aan boord kwam. Een beetje onwennig nog klommen ze aan het begin van de avond uit de rubberboot de loodsladder op. Vannacht bleven we ten anker liggen, net buiten de haven van Palmeira. Na het ontbijt, de veiligheidsinstructies en de uitgebreide uitleg over schip en tuigage kwam ook kok Wouter aan boord met een lading verse groenten. Om 11:00 uur gingen we ankerop. De wind is matig, kracht 4 tot 5 Bft en op deze koers hebben we hem recht in de rug. Behalve het grootzeil voeren we breefok, topzeil en bramzeil en zachtjes slingerend zeilen we richting Santiago. Hoewel bewolkt, is het weer goed en terwijl ik dit zit te schrijven, hoor ik de bel voor de lunch en daarmee ook het einde van mijn wacht. Het leven is goed!

10.01.2012 19:11 GMT
16°11.81’N, 023°12.06’W. Kompas 099. Knopen 6,6.
’s Ochtends vroeg ontbeten en vertrokken naar Mindelo, onderweg de laatste afspraken gemaakt met de agent om te kunnen bunkeren.
De ETA van 13:00 haalden we met gemak, beetje onwennig om aan een kade te liggen, de laatste keer was in Funchal op Madeira, 9 weken geleden. Na het bunkeren toch maar voor anker gegaan; de eerste tros was alweer gebroken.
Nog wel kunnen lunchen en iedereen naar de stad kunnen laten gaan. Het graf van de pas overleden zangeres Cesaria blijkt te trekken. De stad wordt bekeken en iedereen maakt zich op om de volgedde dag uitgerust te beginnen aan de grote wandeling op San Antão. Er is iets meer tijd voor uitgetrokken. Er blijft ruim tijd over om de sightseeing-toer midden door het eiland te nemen, terug naar de ferry. De chauffeur weet wat er verwacht wordt en stopt op plekjes voor adembenemende vergezichten over scherpe berghellingen en dalen van het relatief nog jonge vulkaanische eiland. Ook de steile afdaling krijgt ’s avonds uitgebreid aandacht bij het napraten van de dag.
De weersverwachting voor de volgende dag ziet er veelbelovend uit, een mooie noordoostelijke wind die pas toeneemt van 10 naar 15 knopen als we de engte tussen São Vicente en San Antão verlaten zullen hebben. Te mooi om waar te zijn.
Er wordt, na een kort motoruurtje, zeilgezet en met 9 knopen schieten we tussen Santa Lucia en São Vicente door, oploeven en Ilha Branco rechts laten liggen. hierdoor krijgen we een prachtig uitgangspunt voor ons doel: São Nicolau.
Nog met daglicht valt het anker.
Voor de volgende dag staat er een excursie te wachten, die grotendeels per pickup afgelegd zal worden. Men voelt de spieren nog vanwege de afdaling op San Antão, maar wanneer iedereen aan het eind van de dag terug is, wordt er enthousiast gesproken over de zeer gevarieerde elementen van het eiland, zoals de uitgesleten rotsformaties door de eeuwenlange invloed van de oceaanbranding, het groene paradijselijke hart en de droge bergen.
Een aantal gasten heeft ook het genot ontdekt van de locale drank Grock, een van suikerriet gestookt goedje dat iets meer procentjes bevat dan de doorsnee rum. Vrolijk komt men aan boord voor een kleine rustpauze alvorens we naar de door Bertoni georganiseerde barbecue gaan.
Moe en voldaan nemen we voor twaalven het laatste bootje naar de oude dame.
Om vroeg te kunnen vertrekken naar Boa Vista, met een droomsenario aan wind en windrichting.
We gaan het net niet voor donker halen want de wind daalt onderweg van 15 naar 12 knopen.
Met een koers van 105 graden zeilen we heerlijk; zelfs de tot nu toe zeeziekelijke Hamburgse gasten genieten aan dek.
ETA Boa Vista is nu 20:30.

6.01.2012 01:24 GMT
16°35.25’N, 024°49.24’W. Kompas 316. Knopen 7,1.
Vanmorgen (donderdag) zijn we vertrokken uit Tarrafal. Het duurde ongeveer 45 minuten voor we een steady windje hadden en toen konden we meer zeil zetten dan alleen het grootzeil, topzeil, bram en buitenkluiver. Zodra we vrij zijn van alle eiland- en berginvloeden lopen we gelijk 10 knopen. Zodra we bij São Nicolau komen vallen we iets terug naar 8. We zetten weer wat zeil bij en wanneer we weer wat afstand van het eiland hebben kan er weer wat zeil af, we blijven zo lekker actief
bezig.

De verwachte 15 tot 20 knopen NE is er nu en we hebben de zeilvoering voor de nacht wat geminderd. Nog ongeveer 3 uur te gaan naar het zuidwestelijke baaitje onder het vliegveld van Mindelo. Het plan
is om te kijken of we tot het ontbijt daar kunnen ankeren.

Onze Hamburgse gasten, Ute en haar dochtertje Majda, hebben wat last van zeeziekte. Met crackers, bananen en water verzorgen we hen en zolang ze liggen gaat het goed. Hopelijk wennen ze snel meer aan de bewegingen van het schip.

5.01.2012 20:16 GMT
16°11.94’N, 024°28.89’W. Kompas 326. Knopen 8,0.
Twee dagen geleden aan het eind van de morgen vertrokken uit Palmeira. Anker op, topzeil en bram gezet. Peter instructies gegeven over het hoe en wat om vierkante zeilen te hijsen.
Met hulp van andere opvarenden werden ze dan ook gezet op het moment dat het anker los kwam van de grond. Het is net als uitparkeren, achter haar roer aan tot de ra-zeilen vol vallen, roer recht en eerst maar eens voor de wind weglopen. Grootzeil, breefok en buitenkluiver omhoog en koers Tarrafal. De eerste wachtjes worden gelopen met een relatief rustig zeetje en een noordoostelijk windje van 3 tot 4 Bft.
Om 6 uur in de ochtend valt het anker in de baai. Tijdens het ontbijt worden de mogelijkheden besproken om een tochtje te maken over Santiago. Het wordt een gemengd reisje. Een bezoekje aan een voormalig Portugees concentratiekamp uit de jaren van voor 1975, geeft een beetje andere geschiedenis aan deze eilanden. Daarna na een wel heel oude boom, er wordt getwijfeld of het wel een Baobab is, foto’s worden genomen en het zal worden uitgezocht. De weg ernaartoe was al een hele belevenis: een steile, smalle weg die bestraat is met kleine keien, iets scherper en kleiner dan kinderkopjes.
Na dit bezoek wordt vandaag de stad Santa Catharina aangedaan, een lunch is gepland en dat blijkt vlak bij een grote markt te zijn, Selma slaat haar slag en komt met sperziebonen an boord, de rest geniet van een wandeling terwijl het restaurant bijkomt van de bestelling die dan een uur later op tafel staat, Jana was er even druk mee om uit te leggen dat een mix van vlees, vis en groenten goed zou zijn en niet 13 aparte bestellingen. Voor beide partijen een succes.
Na de lunch werd er nog een wandeling gemaakt in het Nationale Park voor men weer aan boord ging. Men heeft genoten.

1.01.2012 18:59 GMT
16°40.54’N, 023°00.60’W. Kompas 328. Knopen 6.
Het kostte enige moeite om uit te klaren, maar nadat we de crewlist in twee delen hadden gesplitst, vertrokken we op 28 december uit Mindelo, met de spierpijn nog in de benen. Die spierpijn komt van de prachtige wandeling die we iedere reis op Santo Antão maken. Vanaf de rand van de vulkaankrater het groene dal in. Ons wandelpad is alleen begaanbaar voor voetgangers en ezeltjes en zo te zien ligt het er al honderden jaren. Deze kant van de berg is de vochtige kant. De lucht stijgt op langs de hellingen en door de afkoeling ontstaan regenwolken. Een van de weinige plekken op de eilanden met voldoende water en samen met de vruchtbare grond en het klimaat is de helling ideaal voor het verbouwen van
gewassen. Overal zijn kleine terrasjes met suikerriet, koffieplanten, bananen, groenten en aardappelen. Het lijkt of men het hele jaar door kan oogsten. Marili (onze fysio) heeft ook een zware afdaling gehad maar kan vandaag gelukkig precies de Latijnse namen geven voor alle spieren en gewrichten die protesteren.
Zodra we de uit de engte tussen San Antão en São Vicente komen en zeil kunnen zetten, gaan we er gelijk met een prettig vaartje vandoor. Met een paar rifjes in passeren we met 9 knopen Santa Luzia en meteen worden we ingehaald door een groepje
uitbundige dolfijnen die met ons spelen alsof we stilliggen. Om 21:45 valt het anker in de baai van Tarrafal op São Nicolau.
Na het ontbijt,
de volgende morgen, rijden we met pick-ups over het eiland. Ruige natuur en uitgesleten rotsen aan de ene kant van het eiland. En natuurlijk een groen hart: de Mont Gordo. Vanaf de berg loopt een beekje de vallei in, waar dan ook gelijk een plantage van papayabomen, bananenbomen en natuurlijk suikerriet is. In de plaatselijke stokerij wordt hiervan een Grogue gemaakt (een soort sterke rum). Als wij er aankomen zit de eigenaar gelaten te wachten op stroom de machine waarmee hij het riet verpulvert te kunnen gebruiken. Vandaag geen productie dus; misschien morgen weer.
We lunchen onderweg met bonen, mais, gebakken eieren, rundvlees en kip. Alles heeft extra smaak, de kippen hebben geen bio-label maar komen direct van straat en het rundvlees staat op de helling te grazen. Dat proef je! Na een kort bezoek aan het Nationaal Park op de berg Monte Gordo rijden we terug naar het schip, verfrissen ons, rusten wat en gaan na langzaam naar de strandparty, georganiseerd door onze gids Bertoni.
Niet alleen lekker eten, maar ook familie en vrienden op gitaar en viool en de inmiddels zeer gewaardeerde Kaapverdiaanse muziek. Wanneer Hans z’n eerste bordje op heeft zit hij plotseling tussen de muzikanten op een geleende gitaar het beroemde lied Sodade van de net overleden Cesaria Evora te spelen, en zeker niet onverdienstelijk.
De volgende morgen is het vroeg op voor een, naar later blijkt, pittige tocht naar Boa Vista. Op oudjaarsdag om 11 uur ‘s morgens late we het anker laten vallen voor de kust van Sal Rei. Het is bewolkt en er zit veel Sahara-zand in lucht. De meeste opvarenden hebben goed geslapen en maken plannen om het eiland te verkennen. Een feestje op het kleine eilandje voor de kust wordt gecancelled, want het landen met de dinghy is te gevaarlijk met deze golven. Maar aan dek maken we het snel gezellig. Toch vreemd als de eerste nieuwsjaarswensen rond 22:00 binnenkomen uit Nederland (waar het twee uur later is). Nieuwjaar vieren op een schip heeft wel iets exclusiefs. De champagnekurk knalt en het kanon wordt afgevuurd.
De bemanning wenst iedereen een gezond en natuurlijk voorspoedig 2012.

VAN DE REDERIJ (1.01.2012)
Rederij en bemanning van de ‘Oosterschelde’ wensen u een heel gelukkig Nieuwjaar!