Nieuws archief 2011

31 december 2011

VAN DE REDERIJ (31.12.2011)
Rederij en bemanning van de ‘Oosterschelde’ wensen u een heel gelukkig Nieuwjaar!

28.12.2011 01:35 GMT
16°52.80’N, 024°59.88’W. Knopen 0,0.
Aankomst bij Tarrafal (Santiago) was uiteindelijk om 04:35. Tijdens het ontbijt werd op de kant alweer druk overleg met de gids gepleegd over het dagprogramma.
De twee ‘verdwaalden’ meldden zich via de boordtelefoon en bleken al klaar te zitten om direct aan boord te gaan. Zij hadden twee nachten doorgebracht in een pensionnetje aan het strand van Tarrafal; hun vliegtuig moest een tussenlanding op São Vicente afbreken vanwege een zandstorm; er werd uitgeweken naar Santiago, waar ze dus op ons hebben gewacht. Onze dinghy bracht hen naar het schip. Een aantal mensen maakte die ochtend een wandeling vanaf de berg Serra Malagueta door het Gom Gom-dal naar Ribeira Principal, een prachtige maar niet lichte voettocht door ruige natuur en soms toch langs woningen op plaatsen waarbij we ons afvroegen hoe men daar ooit had kunnen komen.
De andere groep was met een taxi vertrokken naar Cidado Velha, om daar na een korte wandeling te lunchen aan het strand met uitzicht op de Atlantische Oceaan. Hierna werd, na een korte autorit met onze vaste chauffeur Cha, een wandeling gemaakt door het oude Portugese centrum en over de markt van Praia .
Terug aan boord stond een avondmaaltijd klaar in een prettige kerstsfeer; slechts een paar gasten wilde naar de wal om te kijken hoe op Santiago de Kerstavond werd doorgebracht. Op straat was het druk; het park zat vol met jongeren en de bars met de ouders.
 De kerst-mis vond plaats in een openlucht-kerk, die na enige malen vragen werd gevonden.
 Aan boord werd heerlijk nagetafeld. Tijdens de introductie hadden de meesten al aangegeven dat men was gekomen om de kerstdagen eens anders door te brengen. En hoe: zeilen tussen de tropische eilanden van Kaapverdië.
Eerste Kerstdag werd er gezeild met als bestemming Mindelo, op São Vicente. We gingen anker-op en onder zeil zonder gebruik te maken van de motor.
 Met twee razeilen, gezet onder de leiding van Sarah, draaide het schip voor de wind. Grootzeil, fok, schoenerzeil en binnenkluiver werden gezet en daarna werd opgeloefd en gebrast om toch maar vooral geen hoogte te verliezen.
 De eerste wacht mocht gaan rusten. 
De opkomende wacht ging door met zeil zetten en het trimmen. 
Rond 15:00 uur onstond opwinding aan dek: een groep dolfijnen veranderde van koers om voor de boeg een show weg te geven. Niet alleen sprongen ze volledig uit het water maar ook slalomden ze voor de boeg uit om dan het lichaam een kwart slag draaien en even naar boven (naar ons) te kijken. Prachtig blijft het voor de vaste crew, die het vaker heeft gezien, en verbijsterend voor degene die nog nooit een dolfijn in het wild heeft gezien, laat staan een hele groep, voor de boeg van je schip.
26 december. Om 04:20 gaan de laatste zeilen naar beneden, het laatste stuk tussen San Antao en São Vicente wordt op de motor afgelegd. Om precies 08:00 valt het anker in de baai van Mindelo.

23.12.2011 23:58 GMT
15°50.08’N, 023°30.88’W. Kompas 208. Knopen 7,1.
Vanmiddag (vrijdag) zijn we vertrokken van onze ankerplek bij Palmeira op Sal. Na de wissel gisteravond bleek dat wij 3 van onze nieuwe gasten misten; vanochtend nog niets gehoord en dus gebeld met onze mensen in Rotterdam (rots in de branding). Van 2 van hen bleek dat ze al op Santiago verbleven (ons doel voor vandaag) omdat hun vlucht was uitgeweken naar het daar gelegen Praia. Wij verwachten hen dan ook morgen te kunnen inschepen. Een derde is ons niet duidelijk, hij zat nog in een vergadering toen onze mensen hem probeerden te bereiken. Hopelijk kunnen wij hem ook nog inschepen een dezer dagen.
Gisteren (donderdag) hebben wij van de vorige groep afscheid genomen, in Santa Maria. Omdat de meesten nog een aantal dagen in Santa Maria zouden blijven, hebben we een groot gedeelte van Sal Rei naar Sal gezeild; de directe afstand is ongeveer 25 mijl, met twee slagen wordt het toch gauw het dubbele. Om 18:00, met het laatste licht van de dag, valt het anker vlak voor het strand van Santa Maria.
Jan had de taak op zich genomen om namens de groep afscheid te nemen van de crew en het schip, de tevredenheid te uiten van de hele groep en ons te bedanken voor de gewaardeerde zorg, aandacht en uitleg; dit werd benadrukt met een leuk flesje locale drank en een nieuwe Kaapverdische vlag (onze gastvlag voor Kaapverdië is aardig in grootte afgenomen).
De nieuwe gasten werden ’s avonds met de dinghy aan boord gebracht; een pikzwarte nacht en het schip volledig verlicht op het water, een aardig begin.
John en Jeanette waren hiervan onder de indruk; voor John kon het niet meer stuk, Jeanette had dit als een kerstreis aan hem cadeau gedaan.
Er werd veel gelachen tijden de introductie, iedereen liet iets weten over wat hen bewogen had deze reis mee te maken. De stemming zit er inmiddels goed in. Volgens onze planning zeilen we nu tijdens de eerste Kerstdag. We verwachten zaterdagmorgen rond 04:00 het anker te laten vallen in de baai van Tarrafal; iedereen verdiept zich vanavond in de mogelijkheden van een bezoekje op dit eiland. Een wandeling door het nationale park of een bezoekje aan de eerste Europeese stad/vesting in westelijk Afrika (Cidade Velha), en de hoofdstad Praia met haar oude binnenstad en markten.

21.12.2011 09:22 GMT
16°09.78’N, 022°55.38’W. Knopen 0,0.
Bij vertrek vanuit Mindelo op 17 dec staat er een Oost-Noordoostenwind, en windkracht 4. Tussen Santo Antão en São Vicente door nam de wind wat toe. We halen om 8:30 het anker op, maken een tactische motorslag naar buiten. Wanneer we uitvaren, blijkt de wind iets oostelijker dan we in de baai dachten. We varen op strakgetrokken grootzeil en fok, met ondersteuning van de motor, de oceaan op. Tegen de middag hebben we een uitstekende positie om te zeilen en zetten we meer zeil. De passaatwind is duidelijk merkbaar, dus het is niet overbodig dat we de schoener-, groot- en bezaanzeil hebben gereefd.
Bij het naderen van São Nicolau merken wij dat de Monte Gordo, de hoogste berg van het eiland, flink wat effect heeft op de windsterkte. We kunnen bijna helemaal zeilend voor anker, al valt de wind vanwege de steile kust net voor aankomst weg. Rond 7 uur ’s avonds valt het anker in de baai van Tarrafal, São Nicolau. Nog voor wij aan land zijn, hebben we al gehoord dat de Kaapverdische volksheldin en zangeres Cesaria Evora vandaag overleden is. Het hele land is in rouw, maar dan wel anders dan wij gewend zijn, namelijk met muziek en dans. Het dorpje bruist op een vreemde manier van leven, dans en live muziek.Wanneer we de kant op gaan, worden we zeer vriendelijk uitgenodigd een live-optreden bij te wonen van lokale muzikanten bij mensen thuis in de tuin. De volgende morgen heeft de heer Kusters (een Nederlander die hier een pension runt) een open auto met chauffeur geregeld. Hij haalt onze opvarenden om 9 uur op en brengt ons naar indrukwekkende rotsformaties aan de noordkant van het eiland. Zodra iedereen rond 5 uur ’s middags terug aan boord is, met een wijntje in de hand, komen de verhalen los. Na Santo Antão, met de prachtige indrukken van een uitgedoofde vulkaan met een surrealistische sfeer van een volkomen afgescheiden samenleving, denken velen dat het niet mooier kan.
Maar niets is minder waar. Dat er op een klein eilandje als São Nicolau zoveel verschil kan zijn: brute natuur en prachtige, groene valleien, een nationaal park met drakenbomen en natuurlijk gevormde zeebaden, het stijgt boven ieders verwachting uit. Blijkbaar hebben deze beide eilanden het bijzondere in zich van wat jonge vulkanische eilanden aan diversiteit kunnen hebben.
Het wordt al weer donker en Bertoni verwacht ons op zijn strand, een klein stukje kust vlak buiten het dorp, dat hij met een paar vrienden heeft voorzien van een terras rond een paar eucalyptusbomen, met een windscherm en afdak. Een tafel met heerlijke salades, vis en gemarineerd vlees van de barbecue staat klaar. Een heerlijk sfeertje, voornamelijk bepaald door familieleden die de ontspannen Kaapverdiaanse muziek spelen op drie gitaren en een (mij onbekend) ritmisch instrument, dat eruit ziet als een set eieren gevuld met kralen. Niet alleen smaakt het vers bereide eten prima, de muziek maakt het helemaal compleet. Wanneer we de volgende ochtend vertrekken richting Boa Vista, genieten we nog na van deze avond.
Maandag vertrekken we rond half 11 ’s morgens vanaf São Nicolau. De wind aan de oostkant van het eiland is opgelopen tot 30 knopen, als gevolg van hoge rotsen. Zodra we vrij zijn van het eiland, blijkt de wind niet al te gunstig te zijn voor het traject naar Boa Vista. We varen onder zeil, maar met ondersteuning van de motor, naar het oostelijke puntje van São Nicolau. Ook nu hebben we in de middag weer uitstekend positie om tot in de avond richting het zuidoosten te zeilen. He is een flink traject, en pas in de vroege ochtend valt het anker in de baai van Sal Rei, Boa Vista. Dit eiland is weer volledig anders qua natuur dan de eerdere eilanden. Iedereen gaat vandaag zijn eigen gang, er worden o.a. strandwandelingen en fietstochtjes gemaakt. Maar er wordt ook genoten van de witte bounty-indrukken, compleet met cocktails en ligstoelen met luifels. ’s Avonds maken wij op het eilandje voor de kust een kampvuurtje en grillen wat vis en shaslicks op wat houtskool. De buurvrouw blijkt een Nederlandse en wordt uitgenodigd voor een hapje en een glaasje. Ze heeft Nederland al ruim 30 jaar geleden verlaten, vaart nu als bemanningslid mee op een voormalig lichtschip. Het heeft wel wat: een privé-eiland voor je kampvuurtje.

17.12.2011 07:02 GMT
16°52.85’N, 024°59.77’W. Knopen 0,0.
Zoals verwacht bleef de wind ons gunstig gezind en zeilden we zo naar São Vicente. Vlak voor de straat hebben we het tuig eraf gehaald en goed vastgesnoerd, voordat we het gat tussen São Vicente en Santo Antão in doken. Hier heb je altijd een sterkere wind, pal tegen, omdat de wind in de trechter tussen de eilanden wordt geduwd. Ook zijn daar hogere golven te verwachten, dus alles moet goed vast gezet worden voor we erin duiken.
Gelukkig viel het mee dit keer en bleef de gang er prima in. Eigenlijk is dat wel vaker als je op het ergste voorbereid bent.
Om tien voor vijf ’s ochtends lieten we het anker vallen in Porto Grande. Ergens een beetje achteraf, omdat het vrij druk was in de baai en we dan graag in het licht een mooi plekje zoeken. Dus om half acht weer opgestart en anker op gegaan. Al vrij snel hebben we een mooie plek gevonden en dus laten we het anker weer vallen.
Overdag heeft iedereen lekker door Mindelo gewandeld en dingen als de (overdekte) markt bekeken. De markt is altijd een leuk iets, omdat je daar de echte sfeer kan proeven. Letterlijk en figuurlijk.
Aan het eind van de middag kwamen de mensen terug aan boord en na een heerlijk diner zijn enkelen weer van boord gegaan om het nachtleven te bekijken.
De volgende ochtend bleek dat dat nachtleven erg gezellig was geweest, wat te zien was aan de wat dichter zittende oogjes bij het ontbijt. Maar dat mocht de pret natuurlijk niet drukken, want we gingen vroeg van boord om de ferry te pakken naar Santo Antão. We waren mooi op tijd en de kaartjes waren al geregeld. Een paar gingen aan de koffie, een paar genoten van het uitzicht en een enkeling sloot de ogen tijden de overtocht.
Na aankomst in Porto Novo stond er een busje op ons te wachten en vertrokken we de bergen in, omringd door een fascinerend soort maanlandschap. En grote, dorre vlakte, met diepe kloven en hier en daar een grote rots. Maar hoe hoger je komt, hoe groener het wordt. We werden afgezet bij de rand van een krater, waarin akkers waren gemaakt en een paar koeien rond liepen. Daar begon de wandeling. Eerst via de kraterwand om de krater heen en daarna een stukje omhoog tot de echte rand. Daar kregen we een prachtig uitzicht van de krater, maar ook van de andere kant van de vulkaan! We keken naar een helemaal groen dal met een slingerend ezelspad naar beneden. En dat was ook het pad dat wij gingen bewandelen. 
Bovenaan een paar drakenboompjes en hoe verder naar beneden hoe meer gewassen. Dingen als suikerriet, koffie, banaan, papaja, passievrucht, enzovoort worden daar allemaal verbouwd op kleine terrassen. En daar tussendoor hoor je de vogels zingen en kom je af en toe een ezel, een paar varkens of wat kippen tegen. Prachtig!
Eenmaal beneden aangekomen hebben we eerst een welverdiend biertje gedronken en hierna zijn we weer de bus ingestapt voor een trip langs de kust naar Ponta do Sol. Dat is het meest noordelijke punt van het eiland en daar hebben we geluncht. Onderweg kwamen we, onder andere, het beeld tegen van Sint Antãu; dit staat boven op de berg, hij tuurt over de oceaan en beschermt het eiland, en vooral zijn inwoners, voor dreigend gevaar.
Uiteindelijk weer teruggebracht naar de ferry voor het stuk terug naar São Vicente.
Er gaat een kleine ‘discussie’ over wat het mooiste eiland is; Santo Antão, of São Nicolau. Morgen gaan we richting São Nicolau, dus zullen we het zien.

15.12.2011 01:00 GMT
15°46.56’N, 024°12.71’W. Kompas 330. Knopen 8,2.
Zondag 11 december was het dan zover. De tweede reis rond de Kaapverdische eilanden ging beginnen. Om klokslag 20:00 uur stonden de gasten te trappelen op de kade van Palmeira en werden allemaal tegelijk naar het schip gebracht. De ‘Oosterschelde’ lag net buiten de haven voor anker, omdat er binnen de haven duikwerkzaamheden bezig waren. Aangezien iedereen een lange reisdag achter de rug had, doken de meesten, na een kop soep en een broodje, hun kooi in voor hun welverdiende nachtrust.
De volgende ochtend was iedereen fris bij het ontbijt. Dit was een mooi moment om een uitgebreid praatje te houden over het schip en de verschillende gebruiken aan boord. Hierna moest er nog even uitgeklaard worden en toen konden we vertrekken.
Het eerste traject bracht ons naar het zuiden om Tarafal op Santiago aan te doen. Meteen de zeilen gehesen en ruime wind vertrokken. Al snel waren de vliegende vissen van de partij, wat altijd een mooi gezicht blijft. Na een kleine 20 uur heerlijk zeilen, met een paar keer gijpen, kwamen we om 07:05 aan in de baai van Tarafal.
Voor de mensen die daar wakker werden, was dit een prachtig gezicht. Aan de ene kant het dorp, met het strand ervoor en aan de andere kant de prachtige, steile kliffen van een paar honderd meter hoog. In de baai dobberden de vissersbootjes vrolijk rond. Dat deze ook geregeld wat vangen werd snel duidelijk toen er een voorbij kwam en trots de haai toonde die ze gevangen hadden. Dat deze haai bijna zo groot was als het bootje zelf, maakte het erg indrukwekkend.
Na het ontbijt zijn de gasten naar de kant gebracht en met een busje naar Praia gegaan om vervolgens Cita de Velho aan te doen. Dit is de eerste nederzetting op de Kaapverdische eilanden. Erg leuk om te zien, omdat het heel oorspronkelijk gehouden is. Er is hier geen massa-toerisme, waardoor alles heel ‘echt’ blijft.
Hierna met het busje terug naar het schip, waar onze Kaapverdiaanse kok Braz een prachtige maaltijd had klaarstaan.
Na weer een heerlijke nacht slapen hebben we om 10:00 uur het anker omhoog getrokken en zijn we onder zeil de baai uit gevaren. Nu zijn we onderweg naar Mindelo op het eiland São Vicente. We zijn heerlijk aan het zeilen onder vol tuig en we verwachten ergens vannacht aan te komen.

12.12.2011 10:12 GMT
16°38.58’N, 022°54.60’W. Kompas 000.
8 december, om 06:00 uur in de morgen, vertrokken we van São Nicolao. De kapitein had de ETA (Estimated Time of Arrival) (22:15 uur) op het mededelingenbord gezet, wat meteen aanleiding was voor Pauline voor het opzetten een weddenschap. Weer- en windverwachting, afstand, motorvermogen, etc werden opgevraagd en bemanningsleden werd om inside-informatie of geheime tips gevraagd. Ieders schatting werd op het bord gezet. Uiteindelijk bleek de wind beter dan voorspeld en lieten we het anker om 22:20 vallen bij Boa Vista. Dat de kapitein even later een kado’tje kreeg van de winnares had volgens de kapitein verder niets te betekenen.
De vrijdag brachten we door op Boa Vista. Na de barbecue ’s avonds werd de hele groep nog naar het eilandje Ilheu de Sal Rei gebracht. Maarten en Laurens hadden die middag al drijfhout verzameld voor een kampvuurtje, maar het wilde maar niet gaan branden. Claudia, een lokale gaste, bracht uitkomst: haar lukte het alsnog het vuur aan te krijgen en ze verraste ons daarna met een zang- en dansoptreden, wat Stephanie en Wanda de verzuchting ontlokte: “Bij ons zitten de billen gewoon vast”.
Zaterdagochtend vertrokken we voor het laatste traject, naar Sal. Santa Maria is echt het meest toeristische plekje van Kaapverdië en het contrast met de andere plekken die we hebben gezien is groot. Maar ook hier is de sfeer vriendelijk en relaxed, zoals overal op de eilanden.

7.12.2011 23:39 GMT
16°34.28’N, 024°21.91’W. Kompas 000. Knopen 0,0.
Afgelopen zondag en maandag hebben we in Mindelo voor anker gelegen. De meeste gasten hebben op zondag de benen gestrekt in het prachtige stadje met veel Portugese invloeden. Zondag is een echte rustdag op het eiland, veel overheidsinstanties gaan een tandje lager en het werd al gauw duidelijk dat er pas op maandag (en niet de ochtend want dat hoort eigenlijk nog een beetje bij zondag) in- en uitgeklaard kon worden. Ook was het niet bijvoorbeeld niet mogelijk om van te voren tickets voor de ferry te kopen.
Maandag werd er in alle vroegte ontbeten, want vandaag staat de voettocht over een oud ezelspaadje langs, over en door een oude krater op het programma. Onze oude bekende Amandio heeft zorg gedragen voor de excursie op San Antão en met succes. Aan het begin van de avond zat het hele dek vol met uitbundige mensen die zeer onder de indruk waren van de schoonheid van de bewoonde vulkaan krater. Men omschreef het als een ‘Lord of the Rings’-achtig landschap. Een surrealistische wereld van een groene krater omring door passaatbewolking. Aan het eind van het ezelspad had Amandio een zeer goede lunch geregeld. Hierna werd er nog over de kam van een bergrug een tweede indruk gegeven van dit indrukwekkende eiland. Moe maar zeer voldaan ging iedereen vroeg naar de hutten. De volgende etappe stond op het menu, een dagafstand naar São Nicolau, waar we de mogelijkheid namen om een fotosessie te organiseren. Het bleek toch iets te ruig voor de gemiddelde opvarende zodat alleen onze ervaren fotograaf een sessie heeft gemaakt. Hiervoor waren wel enkele overstagmanoeuvres voor nodig. Een zelfstandig brasteam onder leiding van Pauline nam het vierkant in de voormast voor hun rekening. Na twee keer leek het alsof er nooit anders was gedaan. Een prachtige dag waar met snelheden van 8,5 tot 10 knopen gezeild werd, puur genot. Om acht uur ’s avonds raakte het anker de bodem bij Tarrafal (São Nicolau). Er werd nog veel nagepraat en de prachtige foto’s van Arthur werden bekeken en kritisch beoordeeld. Een schootje hier en een vuiltje daar, maar zeer indrukwekkende exemplaren zitten er zeker tussen.

Vandaag na het ontbijt is het tijd voor de volgende excursie. De gedachte heerste dat er niets aan San Antão kon tippen, maar niets bleek minder waar. Bertoni, ons Kaapverdische bemanningslid, komt hier vandaan. We hebben met twee open vans het eiland verkend. Het overtrof San Antão niet, maar men was wederom onder de indruk van de natuur, rotsformaties, natuurlijk baden en een heerlijke lunch. Complimenten voor Bertoni! Morgen staat Boa Vista op het programma, de wind is niet helemaal vriendelijk, maar dit team kan niet meer stuk.

3.12.2011 23:49 GMT
16°13.08’N, 024°43.74’W. Kompas 330. Knopen 4,9.
Zojuist alle zeilen gestreken op het grootzeil en de fok na, en de motor gestart (bijna vergeten dat we die ook nog hebben).
De wind is naar het noorden gedraaid na twee uur van windshifts, flauwtes en vlagen.
Vanochtend direct na ankerop veel zeil gezet met een mooie NE 4 Bft en aan de wind koers gezet richting São Vicente. Zonnetje erbij en af en toe een toenemend windje. Rond een uur of 5 draaide de wind lichtelijk en viel regelmatig weg, met de genoemde gevolgen. De meesten nemen het ervan en zijn lekker gaan liggen. Ook de meest fanatieke roergangers vinden dit niet leuk meer; dus autopilot aan en wachten op beter. De oud-studievrienden Malcolm en Steve blijven hun wacht lopen. Onder toeziend oog van Fabiënne zet Malcolm posities in de kaart en meet hij de gemiddelde koers en vaart op t.o.v. de laatste positie. Steve zit lekker in het kotje en drink het nodige vocht. De derde van het studiegezelschap (Mike) doet even niet meer mee.
Buiten is het verminderd zicht en de zoute spray vliegt zo nu en dan over dek. Hopelijk wordt het wat beter tussen San Antão en São Vicente, en blijft het gevreesde venturi-effect uit. We komen nu al niet al te snel vooruit; af en toe een uitschieter naar 5 knopen maar gemiddeld zitten net rond de 4. Met nog een kleine 55 NM te gaan, wil je niet nog eens 8 uur tegen een dikke 7 Bft in hoeven te hakken.
Maar: Mindelo zal dit allemaal doen vergeten.

1.12.2011 21:39 GMT
16°05.10’N, 023°11.59’W. Kompas 225. Knopen 5,3.
Boa Vista dwars aan bakboord, beetje heiig weer, recht boven ons wel een toenemende maan en wat sterren achter een melkachtige hemel. Vanmiddag om 12 uur anker op gegaan en met het stuurboord anker een flinke steen opgevist, 1 meter bij 50 bij 40 schat ik. Met een touwtje eromheen en door het anker eronderuit te laten vallen hebben we de steen weer terug gelegd waar we hem gevonden hadden. Onze Britse opvarenden waren gisteravond rond 20:00 uur aangekomen, de anderen uit Nederland ’s nachts en dit was merkbaar vanochtend. Het tijdverschil, de lange vlucht en waarschijnlijk een lichte
klimatologische shock deed een aantal vermoeid overkomen. Het lichte zeetje vraagt nu al een aantal slachtoffers; slapen is het advies. De wind is opvallend noordelijk, 10 tot 15 knopen. En we verwachten om 06:00 uur aan te komen in Tarrafal op Santiago. Een mooie tijd om de dag te beginnen. En een aantal wil de wandeling maken vanaf Serra da Malagueta naar de kust door het ravijn bij Ribeira Princepal, de rest denk sterk aan een tochtje naar Praia en Cidade Velha. Wij melden ons later
weer.

30.11.2011 09:54 GMT
16°45.16’N, 022°58.78’W. Knopen 0,0.
Zoals gezegd lagen we een paar heerlijke dagen voor anker bij Santa Maria. Het is ook een leuk dorpje met vele mogelijkheden.
Iedereen heeft heerlijk gezeild met het sloepie, Camiel heeft duiklessen genomen, Marnix een surfplank gehuurd en bijna iedereen heeft de nodige caiparinia´s genuttigd op het strand. Enkelen hebben zelfs het nachtleven nog uitgebreid bekeken. 
Maar aan al het goede komt een eind en zo ook aan deze reis. Na een heerlijke, uitgebreide BBQ van Wouter, waar Liesbeth ook even aanhaakte, werd er nog een kort en bondig, erg leuk verhaal gehouden door Stanley. Wat een spreker is die man!
Daarna zijn de eerste gasten van boord gegaan, en de rest volgde na het ontbijt. De reis is echt voorbij.
Inmiddels teruggevaren naar Palmeira, we hebben het hele schip schoon gemaakt en zijn ons weer aan het opmaken voor de eerste rondreis rond de Kaapverdische eilanden.
Wij hebben er zin in!

27.11.2011 16:43 GMT
16°35.52’N, 022°54.61’W.
Hier zijn we dan, we zijn aangekomen op onze eindbestemming, Kaapverdië. Palmeira is niet al te groot, en een typische plaatsje voor hier, zonder hotels en resorts. Er is een haven, visserij en straatventers met kleding en groenten. Niet alle opvarenden waren even enthousiast over Palmeira, al verschillen smaken uiteraard. Ondanks het gebrek aan hotels, worden er wel regelmatig groepen mensen naartoe gebracht voor een dagtochtje op zee met een catamaran, georganiseerd door hotels en resorts.
Omdat we in Palmeira vrij snel uitgekeken waren, zijn we vertrokken richting Santa Maria (ook op Sal, maar dan aan de zuidkant van het eiland). Voordat we vertrokken, is de kok de wal opgegaan voor wat inkopen. Marino bracht een bezoek aan het vliegveld om zijn ticket te verzetten. Tevergeefs bleek later, want alles was gesloten (er zijn geen vluchten in de ochtend, dus er was ook geen balie open). Om 11 uur haalden we het anker op en onder vierkant zeil vertrokken we voor de wind naar het zuiden. Vlak na de lunch kwamen we aan in Santa Maria. Nadat de eerste aan land waren gezet, kon de crew zich niet meer inhouden en we hebben het sloepje te water gelaten en opgetuigd. Hiervan wordt sindsdien gretig gebruik gemaakt door iedereen.
We varen het schip terug naar Palmeira aan het eind van deze periode (over een paar dagen), waarna wij kunnen terugkijken op een hele geslaagde mijlenmaker. Al met al niet teveel tegenslag gehad, vooral het laatste stuk vanaf Madeira prachtig gezeild. Als afsluiting varen we met het sloepje (met grote NL-vlag) langs het strand van Santa Maria.

26.11.2011 05:55 GMT
16°45.09’N, 022°59.15’W.
Zoals gezegd waren we lekker aan het zeilen en we hebben dit nog een paar dagen volgehouden. Qua tuig weinig veranderd tot zo’n 70 NM voor Palmeira. We zagen op de AIS het zweedse opleidings-schip ‘Gladan’ langzaam dichterbij komen en niet veel later kwam deze ook met het blote oog in zicht. Het zal natuurlijk niet gebeuren dat de ‘Oosterschelde’ wordt ingehaald! Dus zo ontstond er even een race-spirit aan boord en, al was het wat ruime wind, meteen de bezaan gehesen. Toen de wind iets afnam ook het grootgaffeltopzeil erbij en al snel werd duidelijk dat de Zweden geen match waren voor ons. Langzaam verdwenen ze weer richting horizon. Via de AIS nog een berichtje gestuurd met de vraag of dit een race was en we kregen terug dat ze hun best deden, maar het niet gingen halen om ons verder in te lopen. Toen werd het plat voor de lap, dus bezaan, schoener en binnenkluiver laten zakken en de breefok er weer op. Zo de laatste mijlen afgelegd en op vrijdag 25-11 om 11:25 uur het anker laten vallen bij Palmeira. 
In de laatste dagen werd het duidelijk dat we warmer oorden aan het naderen waren. De lange broek verdween langzaam van het dek en zelfs ’s nachts waren de truien nog maar sporadisch zichtbaar. Dat we zuiderlijker kwamen had ook andere voordelen: zo werden de verschillende soorten dolfijnen een regelmatig terugkerend fenomeen, het zuiderkruis langzaam zichtbaar, vliegende vissen met zwermen tegelijk boven de golven gespot en vlak voor het eiland Sal werden we begroet door twee ibissen. De natuur blijft iets moois!
Vandaag in Palmeira het nodige papierwerk verricht en natuurlijk de verjaardag van Marino uitgebreid geviert met champagne, een heerlijk diner en natuurlijk taart!
Morgen gaan we alvast een kijkje nemen bij Santa Maria. Zou dat veel veranderd zijn?

VAN DE REDERIJ (21.11.2011)
In Lissabon had de ‘Oosterschelde’ bijzondere buren. Het Abu Dhabi Ocean Racing Team, een van de deelnemende schepen van de Volvo Ocean race, was uit de eerste etappe van de race gestapt wegens problemen met de mast. We hebben ze hartelijk welkom geheten toen ze langszij kwamen en wij werden uitgenodigd door het race-team hun boot te bezichtigen. Erg indrukwekkend, zo’n ‘Formule 1 apparaat’. Zie ook het filmpje op onze nieuwe facebookpagina van het raceteam en de ‘Oosterschelde’.

20.11.2011 17:30 GMT
29°46.67’N, 019°18.01’W. Kompas 158. Knopen 6,2.
Zoals gezegd hadden we een vliegende start met zo’n 9 knopen onder vol tuig, maar daar bleef het niet bij. Al vrij snel trok de wind meer aan en gingen de gaffeltopzeilen eraf. We hielden een vaart van zo’n 10 knopen. Even later ging de bram eraf. Nog steeds 10 knopen. Toen de buitenkluiver eraf en een rif in de bezaan gezet. Resultaat uitschieters tot 11 knopen! Langzaam begon de wind te draaien en moesten wij dus meedraaien om de zeilen vol en de gang, waar we inmiddels al aan gewend waren, erin te houden. Maar natuurlijk kon dat niet eeuwig zo doorgaan en langzaam, zoals verwacht, begon de wind wat af te nemen en kwamen we voor het eerst sinds vertrek onder de 8 knopen. Wat een slakkegang! 
De resultaten zijn om blij van te worden. In de eerste twaalf uur na vertrek hebben we een afstand afgelegd van maar liefst 120 NM.
Inmiddels hebben we een constant windje van 4 Bft en varen we bijna plat voor de lap met grootzeil plus gaffeltopzeil, breefok, topzeil, bram en buitenkluiver. De deining die gisteren nog volop aanwezig was uit het noordwesten, is inmiddels ook een heel stuk afgenomen, waardoor het schip redelijk rustig door het water glijdt. Aangezien het zonnetje schijnt en er alleen in de verte nog wat wolken te bekennen zijn, zijn we weer lekker aan het schilderen geslagen en zo is bijvoorbeeld Marnix met de reling achter bezig, om deze weer te voorzien van een prachtige laag witte verf. De ‘kwajongens’, te weten Martin, Sieb en Marino, houden elkaar druk bezig met allerlei berekeningen en wetenswaardigheden terwijl ze met Klaas in de wacht een strak stuurschema aanhouden. Een half uur sturen en dan de volgende. En je hoeft niet te denken dat dit een minuut langer of korter kan: ‘Nee, jij bent pas over twee minuten’ en ‘Je tijd is om’ zijn geregeld gehoorde uitspraken.Om een indruk te geven van hoe het toegaat op het achterdek een klein stukje conversatie:
Sieb: Marino, wat is de wortel uit dertig?
Marino: Ik zal even op mijn iPad kijken.
Maarten van E.: Ongeveer vijf en een half.
Sieb: Nee, dat is te veel.
Maarten van E.: Vijf komma vier dan.
Marino: Vijf komma vier zeven zeven.
Maarten van E.: Vijf komma vijf dus.
Maarten de J.: Waarvoor heb je dat nodig?
Sieb: Ik ben even aan het berekenen vanaf hoe ver we La Palma kunnen zien.
Marino: Dan weten we wat we moeten sturen.
Maarten de J.: Ik heb graag dat je 170 stuurt.
Sieb: Dat maakt niet uit!
En dit gaat zo eindeloos door! Als het aan hen ligt varen we eeuwig door en passeren we Sal op 32,5 mijl, want dan zouden we het net moeten kunnen zien.. We zullen zien waar we uitkomen.

19.11.2011 13:00 GMT
32°27.28’N, 016°54.88’W. Kompas 177. Knopen 8,9.
Zoals verwacht ging na een prachtige dag zeilen de wind liggen en uiteindelijk helemaal uit. Dus dan de motor maar weer starten en zo verder. Het was nog een beetje de vraag of het Madeira of ergens anders zou worden waar we Maarten weer zouden oppikken, dus we stuurden net onder Madeira, zodat alle opties open bleven. Uiteindelijk kwam het verlossende woord van de havenmeester dat we welkom waren in Funchal en gingen we dus weer iets hoger sturen. Het leek of de goden ons goed gezind waren, want er kwam ook meteen een noordenwindje opzetten. Natuurlijk weer zo snel mogenlijk de zeilen erop gezet en de motor mocht weer gaan slapen.
Wat altijd wel grappig is, is dat als je dan weer lekker aan het zeilen bent, iedereen ineens toch meer wil. Het is dan bijna jammer dat je dolfijnen en walvissen niet kan bestellen. Maar dat bleek ook nergens voor nodig, want we werden op onze wenken bediend. Eerst kwam er een troep dwergvinvissen voorbij en de volgende dag een paar tonijnen die achter een school vis aanjaagde! En dat is dan het mooie van de natuur, het maakt niet uit hoe vaak je iets gezien hebt, het blijft fascinerend om naar te kijken.
Na een paar dagen prachtig zeilen kwam vrijdagochtend Madeira in zicht en leek het erop dat we rustig naar de haven konden zeilen. Maar niets was minder waar en het zou ook de stuurmanswacht niet zijn als het helemaal volgens plan verliep.. Vlak voor de kust draaide de wind 90 graden en was het dus niet meer bezeild. Alle zeilen er weer af en het laatste stukje op de motor verder.
Eenmaal in de haven ging alles zeer voorspoedig. Maarten stond al klaar om een lijntje aan te pakken en ging direct met de kok richting markt voor verse groenten en mooie lokale vruchten. De havenmeester en douane kwamen de formaliteiten afronden en binnen mum van tijd was het schip weer schoon. Altijd lekker zo´n fris gewassen schip. 
Wouter heeft een lijst opgehangen waarop iedereen verzoekjes mag indienen qua eten en maakt dan af en toe iets van die lijst. En aangezien je alleen in de haven kan frituren was het nu een mooie gelegenheid om voor Marino calamari te bakken. Ook Laurens werd in het zonnetje gezet met overheerlijke knoflook-kip! 
Anouk en Fabienne hebben hun kunstzinnige kwaliteiten laten zien en een prachtige muurschildering van het schip gemaakt op de kade, zoals gebruikelijk is in de haven van Funchal.
Vanochtend rustig ontbeten en daarna alles weer zeevast gezet voor de volgende, en waarschijnlijk laatste, etappe richting Palmeira. Nu knallen we onder vol tuig met zo’n 9 knopen onder een verwarmende zon over de azuurblauwe oceaan en we hebben de eerste dolfijnen alweer gespot! De weersverwachtingen zijn allemaal positief en het ziet er dus naar uit dat we in rap tempo Sal gaan bereiken. Maar of dat zo is zien jullie over een paar dagen weer.

VAN DE REDERIJ (18.11.2011)
Vanochtend om 9:10 uur is de ‘Oosterschelde’ aangekomen in Funchal, Madeira. Hier hebben we een korte stop voor de laatste grote boodschappen. Hierna zal het schip zijn weg vervolgen richting Kaapverdië. Van 12:00-17:00 uur is het schip bovendien geopend voor bezoekers.

15.11.2011 12:00 GMT
35°59.80’N, 010°05.30’W. Kompas 208. Knopen 6,5.
Na een iets wat onstuimig vertrek uit Lissabon met nog even een paar laatste flinke buien en de bijbehorende lastige windstoten is het sinds vanochtend prachtig zeilweer geworden. De overgang naar
beter weer was voor de nachtwacht lastig. De wind shifts en flinke doorstaande deining, zorgde voor klappende zeilen. Tijdens de zonsopgang en wachtswissel diende zich een constantere en ruimende wind aan. De gaffeltopzeilen werden weer gehesen. Iets wat de afgaande wacht er al een keer op en er weer af had gehaald in 4 uurtjes tijd. Door de aangename afnemende deining werd de stemming aan boord aanzienlijk beter. Ook de buien met wat vlagen werden aangenamer. Iets hangend en met een zichtbaar gemak ging deze dame er vandoor met 9 knopen om na de bui weer met een toch nog prettige 6,5 knopen haar weg te vervolgen. Sieb en Marino draaien spontaan dubbele wachten. De regenkleding en lagen van kleding zijn verdwenen, laarzen worden verruilt voor gymschoenen en een enkel paar slippers. Zonnebrand en petjes liggen aan dek. De verwachting voor vandaag is dat de wind iets afneemt van 15
naar 10 knopen en komende nacht verder afnemend tot variabel, de nachtwacht heeft weer geen geluk.

13.11.2011 21:00 GMT
38°41.55’N, 009°10.35’W. Knopen 0.0.
Lissabon
We staan weer op het punt om te vertrekken, en na drie dagen Lissabon hebben we weer zin om een stuk te varen! Het rommelt momenteel nog wel wat in de lucht, maar niet meer zoals de afgelopen dagen. Gisternacht was het een waar spektakel. Alhoewel een flink aantal heerlijk is doorgeslapen, dacht een aantal anderen dat er een stapel containers omviel. Er was veel en heftig onweer met aardige windstoten.
De weersomstandigheden worden iets beter morgen, de loods is om 06:00 besteld. Tegen de tijd dat we buiten zijn, zal er alleen nog NW-deining zijn (nog wel een deining van 3 meter maar die zal spoedig afnemen) met 20 knopen west/zuidwesten-wind. Naar verwachting draait de wind daarna naar het noordwesten. Helaas zal de wind binnen enkele dagen weer afnemen. Maar de voorspellingen zijn beter dan afgelopen dagen, waarin we genoodzaakt waren om in de haven te moeten liggen met 25 tot 30 knopen wind pal uit de richting waar we naartoe moeten. De afgelopen dagen heeft iedereen genoten van Lissabon, en de stad ontdekt. We vertrekken nu in zuidelijke richting, en gaan via het eiland Madeira direct door richting Kaapverdië. We gebruiken komende dagen ieder zuchtje wind om vooruit te komen. Voor de komende dagen worden windstiltes verwacht op dinsdagavond en woensdag, maar een mooie noordoostelijke wind voor donderdag. Op dit moment moeten we nog zo’n 1520 zeemijlen afleggen.

10.11.2011 01:21 GMT
39°45.71’N, 009°17.99’W. Kompas 197. Knopen 6,7.
Zoals verwacht ging de wind inderdaad liggen in de loop van de avond, dus om 02:00 uur hebben we het anker omhoog getrokken en zijn we weer op weg gegaan naar het zuiden. Van te voren hadden we al dubbel
rif in het grootzeil gezet, zodat als het tegen zou vallen we dat niet op zee hoefden te doen. Eenmaal buiten bleek dat overbodig te zijn en al snel hadden we al het langs-tuig staan. Jammer genoeg bleek de wind nog veel minder te zijn dan we hoopten. Het was dan ook even zoeken naar een koers dat er een paar zeilen goed bleven staan en we lekker over de toch wel aardig opgebouwde golven
de goede kant op gleden. Kluivers en bezaan er weer af en fok, schoener en grootzeil in het midden. De wacht was al weer bijna voorbij.. Inmiddels zijn we nog steeds aan het motoren en maken we aardige voortgang. We verwachten ergens vanmiddag (donderdag) aan te komen in Lissabon. Hier zullen we een extra gastbemanningslid aan boord nemen en weer even wat rust pakken. Vooral omdat de depressies wat laag liggen en er 35 knopen wind wordt verwacht uit het zuiden! Als die goed en wel over is zullen we onze weg weer vervolgen. Dit klinkt een beetje alsof het wat saai is dit stuk van de reis, maar niets is minder waar! Velen zitten heerlijk te genieten van de zon, boekje te lezen en te keuvelen met elkaar, maar een aantal komt echt een beetje los en helpt graag met klussen aan boord. Zo heeft Sieb bijvoorbeeld vandaag een lijn van een davit vervangen en meteen maar de hele davit onder handen genomen. Gebikt, gekrabd, geschuurd en geschilderd! Hij ziet er weer helemaal bling bling uit! Verder lekker het dek gesopt, al het koper buiten gepoetst enzovoort. En dat alles onder een heerlijk
behaaglijk Portugees zonnetje met weer regelmatig een paar tuimelaars die ons vergezellen. En natuurlijk wordt er genoten van de ham van Maarten. Het leven is helemaal zo gek nog niet..

8.11.2011 15:17 GMT
42°07.36’N, 008°50.34’W. Kompas 200. Knopen 0,0.
Zoals we al zeiden was de wind in de Golf van Biskaje een stuk eerder op dan verwacht en dus moesten we op de motor verder. Maar gelukkig ging tegen de ochtend de wind weer een beetje aan en werden de zeilen weer gehesen voor een paar heerlijke uurtjes zeilen onder een zonnige hemel op donkerblauw water met weer dolfijnen. Aangezien de wind ging draaien maakten we eerst iets meer west, hebben gegijpt en gingen iets oostelijker dan zuid verder, zodat we ruime wind bleven varen en alles erop kon blijven staan. Toen de wind langzaam naar het oosten ging konden wij dus steeds verder zuid en later zelfs weer zuidzuidwest varen met alles erop.
Jammer genoeg mocht de pret niet heel lang duren en werd de druk in de zeilen zo klein dat deze begonnen te slaan. Dan zit er maar een ding op en dat is de zeilen weer laten zakken en op de motor verder. Een paar uur later werd het weer wat meer en kon alles weer omhoog voor een paar laatste uurtjes lekker zeilen. Het hield ons lekker bezig.
Langzaam ging de wind naar het zuiden en de laatste verwachtingen zeiden dat hij steeds harder zou gaan blazen, dus werd het zaak zo snel mogenlijk Finistere te bereiken en ergen een baai in te duiken.
Tegen de avond zagen we al een mooi front vormen en nam de wind langzaam toe, maar omdat de zee nog mooi vlak was kwamen we goed vooruit. Uiteindelijk zagen we om een uur of 3 ’s nachts de lichtenlijn om de baai van Baiona binnen te komen en om kwart voor vier lagen we voor anker.
Nu heeft iedereen de tijd om het stadje te verkennen en Maarten van Eden kwam al terug met een heerlijke ham en een paar kilo gamba’s. Dat wordt dus smullen straks! De bemanning maakt van de gelegenheid gebruik om met onderhoud bezig te zijn en zo is Jelle voor het eerst bovenin de mast geweest om de bramsteng in te vetten. Een hele overwinning voor hem. Onhandig alleen dat hij daarna heeft bedacht dat schapenvet ook goed is voor je laarzen en nu dus zijn laarzen naar schapenvet stinken. De honden en andere beesten die hij tegenkomt zullen hem heel lief vinden, maar hij mag het kotje niet meer in.
En gelukkig is ook Ruben weer van de partij. 
Nu is het wachten tot de wind weer wat afneemt en dan halen we het anker op voor een mooie tocht langs de Portugeese kust. Naar verwachting is dat morgenochtend. De tijd zal het ons leren.

7.11.2011 23:18 GMT
42°07.21’N, 008°50.20’W. Kompas 332. Knopen 0,0.
De maandag begon goed, in alle vroegte kwam er een prettig windje uit het noordoosten na een nacht met te weinig wind om druk in de zeilen te houden. Met alle zeilen erbij en met een kleine 7 knopen zeilen we richting Cabo Finisterre. Later op de dag zou de wind gaan liggen, wat motoren onvermijdelijk maakt. De verwachting dat er langs de Portugese kust een flauw zuidelijk windje zou staan, veranderde in de loop van de middag naar een dikke 25 tot 30 knopen uit de zuid. Niet erg leuk. We stellen onze plannen uit en zullen niet direct naar Lissabon varen. We wachten de komende 24 uur in de Baai van Baiona. De baai waar Columbus ook zijn anker heeft laten vallen tijdens een van zijn ontdekkingsreizen. Hier kunnen we even de benen strekken en wat sokken wassen. Wanneer de wind afneemt tot een acceptabele tegenwind, vertrekken wij alsnog richting Lissabon. Hier hopen we meer kans te maken op een gunstig wind voor onze verdere reis.

7.11.2011 01:10 GMT
44°56.89’N, 008°35.67’W. Kompas 200. Knopen 7,1.
Na een prachtig stuk zeilen op de Biskaje zijn de weerberichten volledig veranderd en jammer genoeg krijgen de laatste nog gelijk ook. De wind die ons naar Spanje moest brengen is er veel eerder mee opgehouden dan was voorspeld. De weerberichten van nu zeggen dat er de komende dagen in de Golf weinig tot geen wind is en dat is te merken ook! We varen nu op de motor met voor de sier nog wat vierkante zeilen erop. De gehoopte recordtijd is al uit onze gedachten verdwenen en we verlangen nu naar een vlakke zee, of wind. Zo op de motor zonder wind maar met aardige deining is niet optimaal. Het is een wonder dat de kok nog soep in de pan had zitten toen we gingen eten. Vanmiddag zijn we de ‘Kruzenshtern’ tegen gekomen die op de motor naar het noorden voer en we hebben vriendelijk naar elkaar getoeterd. Altijd leuk om bekende schepen tegen te komen zo midden op zee. De stemming is erg goed en op een na zijn alle zeezieken ingeslingerd. We hopen met z’n allen dat ook de laatste er snel bovenop komt! Ik hoop morgen te kunnen vertellen dat dit gelukt is.

5.11.2011 17:59 GMT
47°58.95’N, 005°49.87’W. Kompas 210. Knopen 9,5.
Net na het eten hebben we het anker omhoog getrokken en zijn op de motor vertrokken richting Ouessant. Graag wilden we alvast wat mijlen die kant op maken, omdat de weerberichten zeggen dat er noordenwind komt, wat natuurlijk perfect is voor onze oversteek van de Golf van Biskaje, maar dat deze na 2 dagen ook weer gaat draaien naar het zuidwesten. Het is dus duidelijk dat we voor die zuidwestenwind Finisterre willen bereiken.
Langzaam komt er een windje opzetten uit het noordwesten en hijsen we wat zeilen. De wind blijft rustig toenemen en tegen 4 uur ’s nachts zetten we de motor uit en zeilen verder richting de ochtend. Het is prachtig weer en we maken een goede snelheid. Rond de lunch passeren we Ouessant en met een lekkere windje, iets ruimer dan half, zeilen we nu al de hele dag met grootzeil, schoener, breefok, topzeil, bram en buitenkluiver en doen tussen de 8 en de 10 knopen! Vergezeld door een heerlijk zonnetje en regelmatig een paar tuimelaars knallen we de Golf van Biskaje over.
Nu met een langzaam ruimend en iets afnemende wind maken we ons klaar voor de nacht en ondertussen wordt er al gesproken over een recordtijd Ouessant-Finisterre.
De weerberichten zijn inmiddels iets bijgesteld en de gevreesde zuidwestenwind is uit de meeste voorspellingen. Wel gaat de wind langzaam afnemen en uiteindelijk helemaal uit. Wij hopen tegen die tijd al ergens rond Portugal te zijn en denken voorzichtig aan een stop in Lissabon.
Of dit ook zo uitpakt zullen we vanzelf zien. Voor nu geniet iedereen van de huidige omstandigheden en de grote snelheid.

4.11.2011 GMT
50°27.24’N, 003°31.80’W.
Woensdag 2 november is het dan eindelijk zo ver. Na lange tijd van onderhoud is het schip er helemaal klaar voor en gaan we vertrekken naar de Kaapverdische zon. Om een uur of tien komt de gastbemanning aan boord en na een kop koffie en vele afscheidszoenen gooien we om 12 uur de trossen los in de Veerhaven. Op de motor varen we de Maas af en ondertussen krijgt iedereen veiligheidsinstructies en uitleg over het schip. Eenmaal buiten zetten we snel zeil en al motorzeilend varen we tussen de Zeeuwse banken door. Wanneer de wind dan wat toeneemt, kan de motor uit en zeilen we met zo´n 9 knopen de nacht in. De wind blijft ons gunstig gezind en varen zo door tot vlak voor Calais. Daar vallen we een stuk af om zo snel mogenlijk het verkeers-scheidings-stelsel over te steken en in de zuidwestgaande baan te komen. Daar weer aan de wind verder en we ronden zonder enige moeite Dunginess.
Dan volgen we de zuidkust van Engeland en begint het wat steviger te waaien. Dus dat betekent werk aan de winkel. Natuurlijk gaan eerst de buitenkluiver en de bram weg, maar wanneer blijkt dat dit niet genoeg is omdat de wind blijft toenemen, leggen we een rif in de schoener en het grootzeil en twee reven in de bezaan. Het schip ligt zo weer een stuk rustiger en qua snelheid maakt het weinig uit. 
Tegen de middag neemt de wind wat af, maar de voorspelling is dat deze later weer zal toenemen. Daarom laten we de reven lekker zitten, maar hijsen wel de bram en buitenkluiver weer. De voorspellingen blijken niet te kloppen, dus tegen de avond halen we de reven eruit en zeilen weer vol tuig de nacht in. 
Wanneer de wind dan blijft afnemen en we bijna liggen te dobberen, besluiten we een baai op te zoeken en een beetje rust te pakken voor we de Golf van Biskaje gaan oversteken. Doordat het laatste beetje wind begint te draaien, zeilen we als vanzelf richting Tor Bay aan de zuid-engelse kust. Hier gooien we het anker er in en laten de gasten genieten van het heerlijke engelse weer. Grijs en nat. Een paar mensen laten zich hierdoor niet weerhouden en begeven zich zo snel mogenlijk naar de pub. De stemming zit er goed in en er wordt met volle teugen genoten van de prachtige start van deze reis.
Alle weerberichten voorspellen een lekkere noordelijke wind vanaf vanavond. Rustig beginnend, maar gestaag opbouwend naar 25 knopen, dus dat voorspelt veel goeds. Of dat ook zo uitpakt weten we over een paar dagen. We houden jullie op de hoogte.

3.11.2011 06:41 GMT
50°44.39’N, 000°48.71’O. Kompas 246. Knopen 7,7.
De ‘Oosterschelde’ is vannacht Het Kanaal binnengezeild. Vanochtend vroeg was haar positie even zuid van Hastings (UK).

VAN DE REDERIJ (1.11.2011)
Klaar voor de start…
Na een flinke onderhoudsperiode in de Veerhaven en in het dok, zijn we er klaar voor. Het schip staat weer in de verf, de zeilen zitten er op. De ‘Oosterschelde’ is helemaal gepoetst en klaargemaakt voor onze gasten. De afgelopen dagen hebben we gebruikt voor het gereed maken van de hutten en de openbare ruimtes, en is het schip bevoorraad.  De bemanning heeft er zin in en onze gastbemanning komt morgen aan boord. Kortom; de ‘Oosterschelde’ is klaar voor vertrek.
Woensdag 2 november, om 12:00 uur,  zullen we het schip uitzwaaien vanuit de Veerhaven en begint de overtocht naar de Kaapverdische eilanden, aan de westkust van Afrika. Na deze mijlenmaker van vier weken, maakt de ‘Oosterschelde’ zes 12-daagse rondreizen in Kaapverdië. Over ruim vier maanden zien wij het schip voor het eerst weer terug in Rotterdam.

VAN DE REDERIJ (26.10.2011)
Het eind van alle werkzaamheden in het dok lijkt in zicht te komen. Aan het begin van de week leek dat heel ver weg. Bij de keuring ontdekten we een aantal slechtere plekken in de scheepshuid. Om te zien of de huid van de binnenzijde aan het doorroesten was, moest eerst heel wat kei- en keihard beton worden weggebikt. En dat kon pas nadat alle leidingen, stroomkabels etc. die daar zaten waren losgekoppeld.  Maar het leed is bijna geleden: het beton is weg, een nieuw stukje scheepshuid is ingelast en morgen beginnen we met het monteren van alle leidingen. Wat rest is een dun laagje betonstof door werkelijk het hele schip… Het is mooi weer, dus het schilderen buitenom levert geen problemen op. De schroef is inmiddels terug van de fabriek, waar hij is gebalanceerd. Wanneer vrijdag de keuring achter de rug is kunnen we weer te water.

17.10.2011 09:00 GMT
De afgelopen weken zijn we druk bezig geweest met onderhoud. Hieronder noemen we een aantal klussen die zijn uitgevoerd.
We hebben de ra’s naar beneden gehaald. Het topzeil, de bram, de fok en het grootzeil zijn naar de zeilmaker geweest. Op de vallen van de schoener en het grootzeil zijn gelagerde blokken gezet (net als op de breefokvallen). Het zeil zetten zal nu een stukje lichter worden.
Alle drie de masten zijn opnieuw gesteld. De waterstag is gestraald, dus die kan er weer even tegen.
De grote generator heeft een nieuwe demper. Na bijna 20 jaar trouwe dienst was deze doorgerot, niet zo gek met al dat zeewater. De boegschroef heeft een grote beurt gehad, hij is gereviseerd en heeft 6 nieuwe koppen. Ook de machinekamer voor en de voorpiek zijn opnieuw geschilderd.
De watertanks in de salon zijn aangepakt (mangaten eraf, de tanks schoongemaakt en opnieuw gecementeerd, nieuwe peilglazen en afsluiters). Zo kunnen we gezond en schoon water blijven drinken aan boord. De douches achter zijn vernieuwd (nieuwe douchevloer en wandtegels vervangen); dat ziet er weer netjes uit. Al met al was er weer voldoende werk.
Nu is alles weer aan kant, en zijn we klaar voor een driedaagse tocht met Rotterdamse jongeren.

VAN DE REDERIJ (3.10.2011)
Afgelopen donderdag hield de rederij een informatieavond voor de reizen in Kaapverdië. Vanaf zeven uur kwamen de eerste belangstellenden aan boord van de ‘Oosterschelde’ en was er gelegenheid om het schip te bekijken en de bemanning te ontmoeten.

Gerben Nab, kapitein van het schip, gaf een presentatie. Met onder meer prachtige foto’s, plattegronden van de route en informatie over bezienswaardigheden en de bevolking, nam hij de bezoekers mee en schetste een beeld van de reizen. Na de presentatie werden de nodige vragen
beantwoord en volgde een aantal leuke reiservaringen uit eerste hand. Enkele boekingen werden nog dezelfde avond genoteerd.

Informatieavond gemist?

Was u niet aanwezig, maar wilt u wel meer informatie? Neem contact met ons op. We beantwoorden dan graag uw vragen. Ook kunt u hier de speciale Kaapverdië-brochure aanvragen.

VAN DE REDERIJ (20.09.2011)
De ‘Oosterschelde’ heeft de afgelopen weken actief deelgenomen aan verschillende nautische evenementen. Zo was de ‘Oosterschelde’ aanwezig bij ‘Vlissingen Maritiem’ en kort daarna was het schip tijdens de
Wereldhavendagen in Rotterdam verhuurd aan bedrijven die tijdens dit evenement een tocht
wilden varen. Afgelopen weekend nam de ‘Oosterschelde’ deel aan ‘Vaart in Dordt’, in Dordrecht. Tijdens
dit maritieme evenement was de ‘Oosterschelde’ te bewonderen op een mooie plek
aan de Merwekade. Ook hebben we twee korte tochtjes gemaakt, zodat iedereen die wilde, de
‘Oosterschelde’ in actie heeft kunnen zien, aan boord of vanaf de kade.
Komende weken is er nog een aantal dagcharters en zal de
‘Oosterschelde’ zich gaan voorbereiden voor de overtocht naar Kaapverdië.

9.09.2011 15:00 GMT
52°36.00’N, 001°43.60’O.
Nadat we het weerbericht voor de Noordzee ontvingen, hebben we toch maar besloten een dag later te vertrekken naar Great Yarmouth. De voorspelling was SW 9 Bft. Het werd uiteindelijk zelfs SW 10 met vlagen naar 11. Voor woensdag was de voorspelling WSW 7 Bft. Geen fijne voorspelling als je naar Engeland moet, maar we waagden het er toch maar op. Dubbel gereefde zeilen en de motor flink bij leverde ons uiteindelijk toch een redelijke voortgang. Het was geen comfortabel reisje maar met 30 uur hobbelen waren we donderdagmiddag toch in Great Yarmouth. Het Maritime Festival was in zijn geheel een dag uitgesteld omdat er geen schepen waren. Wij waren de eerste.
Vandaag was het droog en weinig wind. Tijdens het schrijven van dit bericht, bereiden we ons voor op de derde tocht van vandaag. Great Yarmouth ligt aan een rivier met ruim 1,5 meter getijdeverschil, dus de stroom kan behoorlijk doorzetten. Af en toe gebruiken we het anker om het schip weer tegenstrooms te krijgen. De Engelse gasten zijn ontzettend blij dat we er zijn en genieten dankbaar van de paar uurtjes zeilen voor het strand van Great Yarmouth. Morgenochtend hebben we open schip en zijn er veel festivaltentjes op de kade.

VAN DE REDERIJ (8.09.2011)

 Informatieavond Kaapverdië

Net als vorig jaar brengt de ‘Oosterschelde’ de winter door op de Kaapverdische eilanden. Op 2 november zetten we koers naar Sal en ú kunt meevaren. Deze zeereis biedt u de mogelijkheid om het echte zeemansleven mee te maken. Vanaf eind november kunt u aan boord stappen voor een van de zes 12-daagse zeilreizen door deze prachtige archipel. De reizen bieden een goede mix tussen actief en comfortabel zeilen in een prachtig zeilgebied en het ontdekken van een bijzonder deel van Afrika! Wilt u meer weten? Op donderdagavond 29 september
2011 organiseren wij informatieavond. De kapitein van de ‘Oosterschelde’ zal een lezing geven en er zal voldoende gelegenheid zijn om vragen te stellen.

U kunt zich aanmelden door te bellen naar de rederij (010-4364258) of per email (info@oosterschelde.nl).

VAN DE REDERIJ (5.09.2011)
De nieuwsvoorziening laat wat te wensen over, de afgelopen dagen. Het is dan ook behoorlijk druk. Na het festival in Vlissingen zette de ‘Oosterschelde’ meteen koers naar Rotterdam. Daar wachtte ons een drukke periode vol dagtochten. Ook tijdens de Wereldhavendagen voeren we rond en vandaag brachten we een bezoek aan de Tweede Maasvlakte. Een leuke plek, want het nieuwe land daar staat nog niet op de zeekaarten! Wij kregen voor de gelegenheid de beschikking over de surveykaarten van de baggeraars die het gebied hebben opgespoten. Via het sluitgat (dat nu nog open is) konden we naar binnen en meerden we af om onze gasten af te zetten. Of we echt de eersten zijn weet ik niet, maar behalve de baggerschepen zelf zullen hier nog niet veel schepen hebben aangelegd. Jammer genoeg voor de mensen van projectbureau Maasvlakte II, die het schip hadden gecharterd, was het weer niet al te best vandaag. Morgen steken we over naar Engeland. De bestemming is Great Yarmouth.

27.08.2011 10:29 GMT
51°26.71’N, 003°34.68’O. Kompas 090.
Na een heerlijke nacht zeilen op de Noordzee kwamen tegen de ochtend een paar buitjes langs met wat meer wind, waardoor het laatste stuk vrij snel ging. Zoals gepland zeilden we ’s ochtends de River Orwell op. Altijd weer een mooi uitzicht op de rivier met de vele bootjes, vogels en glooiende heuvels. Net na de lunch gaan we onder de brug door om vervolgens de sluis te pakken en af te meren in Ipswich. De hele gastbemanning duikt het dorpje in en pas tegen de avond kwam iedereen terug aan boord. Na het diner met een aantal gasten een muziekje opgezet en genoten van een drankje.
De volgende ochtend iedereen nog de tijd gegeven om een beetje te shoppen en daarna de trossen los gegooid. Na de sluis en de brug kwamen we langs het plaatsje Pin Mill met de ‘wereldberoemde’ bar "Butt and Oyster". Al vanaf 1535 was er op deze plek een kroeg met deze naam en ondanks dat het gebouw een aantal keer opnieuw is gebouwd, is de naam gebleven.  Dit konden we onze gasten natuurlijk niet aan hun neus voorbij laten gaan; dus het schip vastgeknoopt aan een paar oude boeien en iedereen afgezet op het piertje. Een aantal streek meteen neer op het terras, waar anderen eerst het dorpje gingen verkennen. ’s Avonds de trossen weer los en verder de rivier afgezakt. Net voor het donker zetten we alle bij en zo de nacht in gezeild. De wind draaide steeds wat verder, waardoor wij iets te noordelijk uitkwamen, maar na twee slagen met de motor erbij lagen we weer op koers om met vol tuig de Westerschelde op te zeilen. Vlak voor de haven gingen de zeilen naar beneden en voeren we de sluis bij Vlissingen in. Enkele gasten hadden haast om hun trein te halen, dus die verlieten ons meteen, maar met de rest nog een heerlijk maaltje kip genuttigd en een passend afscheid genomen van de gastbemanning.
Nu liggen we in Vlissingen. We hebben gisteren twee dagtochtjes gevaren en vandaag verwelkomen we iedereen die het schip wil bekijken.

22.08.2011 23:58 GMT
53°46.13’N, 005°01.76’O. Kompas 187. Knopen 1,9.
We zijn weer vertrokken uit Harlingen na 2 open dagen samen met de ‘Europa’. Nog voor de uitgang van de haven kon de motor uit. Nadat we alle zeilen hadden gezet, liepen we rustig in op de jarige job (Europa 100 jaar). Nog voor de Blauwe Slenk waren we ze voorbij.
Nu liggen we heel rustig te genieten van de sterrennacht. We kabbelen met 2 knoopjes naar het zuiden, het is wachten op de windschifting.

VAN DE REDERIJ (21.08.2011)
Dit weekeinde lag de ‘Oosterschelde’ in Harlingen. De reden voor het bezoek was de 100ste verjaardag van de bark ‘Europa’. De rederijen van de ‘Europa’ de ‘Oosterschelde’ delen het kantoor in Rotterdam. Maar ook om andere redenen voelen we ons verbonden met de Europa en wilden we graag langskomen om deze bijzondere verjaardag te vieren. Beide schepen waren open voor het publiek en vooral zaterdag kwamen er behoorlijk wat mensen langs. Zondagmorgen zijn we vertrokken voor een reisje dat via een stop aan de Engelse kust uiteindelijk zal eindigen in Vlissingen.

VAN DE REDERIJ (16.08.2011)
Vandaag om 14:40 uur kwamen we aan bij de sluis bij Brünsbüttel.Hier schutten we vanaf het Kieler Kaneel de Elbe op. We varen nu ter hoogte van Cuxhaven en bereiden ons voor op de Noordzee. De voorspellingen zijn goed. Nu nog een matig zuid-zuidwestenwindje, later draaiend naar noord. Dat geeft goede hoop dat we lekker kunnen zeilen.

VAN DE REDERIJ (15.08.2011)
Ieder jaar is er in Rostock een groot festival, ‘Hanse Sail Rostock’, waar vele grote en kleinere zeilschepen op af komen. De grotere schepen, zoals de ‘Oosterschelde’, worden veelal ingezet voor dagtochten met bedrijven en individuele passagiers. In vier dagen maakten we zo 8 vaartochten. Omdat het steeds maar door gaat (catering erop, catering eraf, schoonmaken, water tanken, zeil hijsen, zeil strijken, schoonmaken enzovoort, is zo’n festival voor de bemanning altijd erg vermoeiend. En hoe leuk ook; dan is het fijn om weer even op zee te zijn. We zijn nu onderweg naar Harlingen. De wind is westelijk en zwak, dus we hebben de motor bij staan. In Harlingen zijn we te gast op de verjaardag van de bark ‘Europa’, die dit jaar 100 jaar oud wordt.

9.08.2011 07:43 GMT
54°59.64’N, 012°33.24’O. Kompas 159. Knopen 0,1.
Na een geweldig gezellig festival in Halmstad waar de ‘Oosterschelde’ ook een aantal dagtochten heeft gevaren zijn we vannacht langs Kopenhagen gevaren. We liggen nu ten anker bij de indrukwekkende kliffen van Mon een Deens eiland. Als de wind afneemt en naar het westen draait zullen wij onze reis naar Rostock vervolgen. Tijdens ons ontbijt kwam een collega na ons ingehaald te hebben ons weer tegemoet. Er staat blijkbaar om de hoek een behoorlijke zee. Een aantal leden van de bemanning hebben het strand al verkend en we hebben na het afspoelen van het schoeisel de soort vuurstenen bewonderd
die ze uit het kalkgesteente hebben gehaald. We zijn het er wel over eens dat het hier mooier is dan bij Dover.

5.08.2011 13:15 GMT
56°39.53’N, 012°51.22’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Zoals verwacht was ook het laatste traject, vanuit het Skagerrak door het Kattegat, niet bezeild. Het vaarwater wordt hier steeds smaller en we kregen de andere schepen weer in zicht. Met een toenemende
zuidoostenwind, maar bij hoge temperaturen, voeren we richting Halmstad. Op 5 augustus, rond 02:30 uur voeren we de haven binnen en een half uurtje later lagen we vast. De trainees blijven nog even aan boord. Vandaag doen ze mee aan activiteiten op de wal en morgen is er de afsluitende crewparade en crewparty.

4.08.2011 06:07 GMT
57°51.42’N, 010°45.81’O. Kompas 062. Knopen 5,4.
We waren niet de enigen die moesten opgeven in de race, maar de schepen die doorgingen werden beloond voor hun doorzettingsvermogen. De race-leiding besloot de race in te korten en de positie op 12:00 uur in de middag als finishtijd te nemen. Dat wil zeggen dat ze gaan berekenen welk schip er op dat moment het einddoel het dichtst benaderd had. Wij zijn vannacht met een oostelijke koers het Skagerrak ingevaren. Geheel volgens de wet van Murphy, draaide ook daar de wind tegen. Nu hebben we zeil gezet. We varen weliswaar niet de goede kant op,maar zeilen wel lekker. Na een dag motoren is dat heerlijk. Lang zullen we het overigens niet volhouden. We moeten nu het Kattegat indraaien, op een zuidoostelijk koers. De goede verstaander weet het al: de wind is inmiddels naar het zuidoosten gedraaid. Alle schepen moeten uiterlijk vrijdagochtend om 01:00 in Halmstad zijn. Dat
zal nog een hele toer zijn voor de meesten.

3.08.2011 05:58 GMT
57°57.49’N, 006°44.10’O. Kompas 095. Knopen 5,3.
Maar het werd niet beter… Ook met iets meer wind verloopt de race voor ons niet goed. Hoe we ons best ook doen, het lukt niet om ook maar iets verder naar het zuiden te komen. We stellen de zeilen
heel precies en sturen zo nauwkeurig mogelijk, maar niets helpt. Na een lange slag de zee in gaan we weer overstag en aan het eind van de dag komen we uit op precies dezelfde plek als de dag ervoor. Zoals gezegd zijn er meer schepen die in het begin de verkeerde keuze hebben gemaakt, maar daarmee lijkt het wel iets beter te gaan. Opvallend is dat we met de ‘Oosterschelde’ lang niet zo hoog aan
de wind kunnen varen als de anderen. Dat scheelt wel 10 graden. Hoe dan ook is het duidelijk dat we het waypoint waar we omheen moeten, niet gaan halen en om middernacht besluiten we dat we opgeven.

Nu varen we op de motor recht tegen de wind in. Het is mooi weer en we hopen dat we vandaag zoveel afstand kunnen ’terugwinnen’ dat we de laatste dag nog even lekker kunnen zeilen. Donderdag al
moeten we in Halmstad zijn.

2.08.2011 07:19 GMT
58°14.29’N, 005°02.52’O. Kompas 237. Knopen 6,4.
We hebben hard gewerkt de laatste dagen, maar helaas zonder veel effect. Gestaag raken we verder achterop bij de rest van de vloot. Alleen het groepje schepen dicht bij ons in de buurt heeft dezelfde
ongunstige omstandigheden. De wind was gisteren de hele dag zeer licht. Regelmatig lagen we helemaal stil en werden we stuurloos. Wat voor ons speciaal jammer is dat het geen bezeilde koers is. Dat wil zeggen: onze bestemming ligt in de wind, dus we moeten kruisen. En dat is nu juist waar de ‘Oosterschelde’ minder goed in is dan veel andere schepen. Vannacht viel er echter weinig te
kruisen. Een aantal uren lagen we, dicht onder de kust, te proberen het schip door de wind te krijgen. Overstag gaan lukte niet, zoals was te verwachten met zo weinig wind. Dus probeerden we te halzen (voor de wind weg te draaien). Tot onze verbazing en ergernis lukte ook dat niet. Wat we ook probeerden; het schip dreef op de stroom steeds verder richting de kust. De afstand tot de rotsen was
op een zeker moment nog maar een kleine mijl. Door verschillende zeilen te strijken en weer te zetten probeerden we met druk op het voorschip of juist het achterschip tocht de goede kant op te draaien. Eindelijk, na ruim drie uur hard werk! lukte dat. Inmiddels staat er iets meer wind en zeilen we weer. Maar ook nu komt de wind niet uit de goede richting en gaan wij dat dus ook niet. Het is
een beetje demotiverend te bedenken dat de schepen die gisteren een wat westelijker koers hebben genomen nu waarschijnlijk ook een gunstiger wind hebben. Althans, zo lijkt het volgens het weerbericht. De verschillen zullen dan snel groter worden en een goede klassering zit er voor ons waarschijnlijk niet meer in. We richten ons dus maar op de schepen om ons heen zoals de Morgenster, de Europa, de Eendracht, de statsrad Lemkuhl en de Gallant, die allemaal in hetzelfde schuitje zitten.

31.07.2011 21:32 GMT
58°50.08’N, 005°10.73’O. Kompas 182. Knopen 1,9.
Vanmorgen om half negen ontvingen we nog een groep oudere mensen aan boord voor een korte zeiltocht in het fjord. Samen met de trainees hebben we ons best gedaan ze een leuk uitje te geven. Om half
twaalf meerden we, voor voorlopig de laatste keer weer af in Stavanger. Een voor een werden de schepen opgeroepen los te gooien. De ‘Parade of Sail’ leidde dicht langs de kust. Vooral op het water waren er honderden toeschouwers. Met hun bootjes lagen ze soms gevaarlijk dicht voor ons om een mooie foto te maken. Na de parade voeren alle schepen door richting de startlijn, die verder op zee
was. Om 18:00 was het dan zo ver. We hadden een matige start en lagen een beetje achterin het veld. Maar de wind was niet ongunstig voor ons en met een kalm vaartje konden we meteen al een aantal schepen inhalen. Het was een erg mooi gezicht om zoveel schepen bij elkaar te zien onder vol tuig. Het was zelfs helemaal zonnig geworden dus er moeten veel prachtige foto’s gemaakt zijn. Inmiddels
is de wind, die ongeveer 3 bft was, helemaal weggevallen. We lopen nog maar twee knopen. Een troost is dat ook de andere schepen niet snel gaan. Straks komen we in de buurt van een verkeersscheidingsgebied. We moeten kiezen of we bovenlangs, of onderlangs gaan, dus het veld splitst zich. Wij kiezen de – iets langere- route bovenlangs in de hoop iets meer wind te vinden. Morgenochtend weten wie gelijk had… Op de website van sailtraininginternational zullen foto’s
van de start te vinden zijn en ook de actuele positie van alle schepen is daar te bekijken.

30.07.2011 22:08 GMT
58°58.29’N, 005°43.70’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
We hebben het druk (gehad) de afgelopen dagen. Gisteren hadden we een dagtocht met een Noors bedrijf. Het waaide stevig dus zeker naarmate de avond vorderde hadden we moeite om de glazen een beetje heel
te houden. Vandaag hebben we een bruiloft aan boord. Na een paar heerlijke uurtjes zeilen liggen we nu weer in de haven van Stavanger terwijl onze gasten genieten van het diner. Tegelijkertijd zijn ook onze trainees voor de volgende reis, de race naar Halmstad aangekomen. Het schip is nog ‘bezet’, dus Anouk en Amaury zijn met de overwegend Zweedse jongeren een hapje gaan eten op de kade. Het weer is gelukkig goed vandaag. Voordat we morgen uitvaren voor de start van de Race hebben we nog een dagtocht. Ongeveer 100 oudere passagiers van een cruiseschip varen in de ochtend een stukje met de ‘Oosterschelde’. Om 11:30 gaan ze weer van boord en bijna direct daarna vertrekken wij voor de
Parade of Sail. De start is verder op zee en zal om 16:00 utc (18:00 Local time) zijn. Op de site van de STI (sailtraininginternational) is te volgen hoe het ons (en de andere schepen) zal vergaan. Ieder schip is uitgerust met een satelliettransponder en op de website kun je dus de actuele posities van alle schepen vinden. Het is leuk, hier in Stavanger. Maar na het vuurwerk vanavond en de dagtocht van morgen hebben we er wel weer zin in om ons te meten met de andere schepen.

28.07.2011 16:17 GMT
58°58.29’N, 005°43.70’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Met windkracht 8 à 9 Bft was de terugreis vanuit Ålesund, zoals eerder gemeld, spectaculair. Eenmaal in het beschutte gebied langs de kust kregen we nog een mooie toegift. Een klein zonnetje en windkracht 3 Bft. Een paar uur lang genoten we van de ‘Oosterschelde’ onder vol tuig.
Inmiddels hebben onze gasten afscheid genomen van ons. Wij maken ons op voor het festival in Stavanger dat vandaag, donderdag, officieel is begonnen. Vanwege de gebeurtenissen in Oslo wordt geprobeerd het feest wat ingetogener te laten zijn dan anders. De burgemeester heeft besloten het vuurwerk ’s avonds in te korten en de artiesten is gevraagd te spelen met een rouwband. Alle horecagelegeheden moeten wat eerder sluiten en aan alle bemanningen is gevraagd zich respectvol op te stellen.
De kleine haven is bomvol. Veel mooie kleine houten scheepjes uit Scandinavié, maar ook enorme schepen als de ‘Sedov’, ‘Kruzenshtern’, ‘Mir’ en ‘Statsraad Lehmkuhl’ liggen hier. Voordat de gasten voor de Tall Ships’ Race aan boord komen, hebben wij nog wat dagtochten en een bruiloft aan boord. Daarover later meer.

25.07.2011 16:20 GMT
We vertrokken om 06:00. Mooie ochtend, maar vlak voor Stavanger zat het potdicht van de mist. We zagen de kade pas toen we er bijna op zaten. Afgemeerd om 07:45.

24.07.2011 21:10 GMT
59°04.45’N, 005°40.25’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
In Ålesund hoorden we al iets van de aanslag in Oslo zelf. Mensen stonden voor tv-schermen in het winkelcentrum, in de lobby van hotels en op straat in groepen met elkaar te praten. Toen we vroegen wat er aan de hand was, reageerde iedereen echt onthutst. Dat er op dat moment ook nog een ramp stond te gebeuren in het vakantiekamp was op dat moment nog niet bekend.
Bezien in het licht van deze gebeurtenis, zijn onze belevenissen natuurlijk van ondergeschikt belang. Maar als je in een storm op zee zit, voelt dat toch weer anders. Om 06:00 vertrokken we uit Ålesund. We wilden eigenlijk nog een korte stop maken op Runde, maar toen we daar drie uur later passeerden, was het wel duidelijk dat dit niet zou lukken. De wind was stevig, zo rond 6 Bft, en de daarbij horende golven zouden een landing onmogelijk maken. We besloten dus door te gaan. Het weerbericht beloofde een noordelijke wind van 5 tot 6 Nft, wat een snelle overtocht in het vooruitzicht bracht. En snel gingen we: eerste nog 8, later 9 en dan 10 knopen. En dat, terwijl we door de toenemende wind steeds verder zeil minderden. Op het hoogtepunt van de storm, want dat was het, maten we windvlagen van rond de 55 knopen. Gemiddeld was er rond de 40 knopen wind en voor-de-wind zeilend met 10 knopen is dat dus 30 knopen wind over dek. Dat is te doen. We wisselden de breefok voor de stagfok en lieten uiteindelijk het grootzeil zakken, maar zelfs op stagfok en topzeil alleen bleef de ‘Oosterschelde’ rond de 9 knopen lopen. Rond middernacht waren de ergste buien er wel uit en na 02:00 zakte de wind steeds verder in. Zozeer zelfs dat we vanmorgen de motor moesten starten om nog wat voortgang te maken. ’s Middags gingen we bij Haugesund weer ‘naar binnen’. Dat wil zeggen: we zochten het rustige vaarwater tussen alle eilanden weer op. Voor de laatste maal deze reis liggen we nu ten anker in een kleine baai, niet ver van Stavanger. Morgen rond 0600 gaan we ankerop voor de laatste etappe van deze reis.

23.07.2011 GMT
61°20.19’N, 003°46.99’O. Kompas 158. Knopen 8,2.

(De bemanning was bij het maken van dit bericht nog niet volledig op de hoogte van de omvang en ernst van de gebeurtenissen in en rond Oslo. Inmiddels zijn ze dit wel.)

Het bezoek aan Ålesund was de moeite waard. Ålesund is begin vorige eeuw grotendeels afgebrand en daarna in Jugendstil herbouwd. Bovendien heb je, lopend door de straten, wat minder last van de koude wind die hier al een paar dagen waait. We wisten dat we naar het Hoge Noorden gingen, maar 11 graden is toch echt niet zo zomers.
Maar vandaag hebben we plezier van die harde Noordenwind. We zijn begonnen aan de terugweg naar Stavanger en maken een langere oversteek op open zee naar het zuiden. Een tikje minder had wel gemogen; sinds vanmiddag staat er windkracht 7, in vlagen nog meer, zodat de zee behoorlijk wild is. Maar we schieten wel op. Zelfs nu we de breefok en het grootzeil gestreken hebben, lopen we nog ruim 9 knopen. En dat alleen met een topzeil en stagfok!

22.07.2011 15:52 GMT
62°28.41’N, 006°09.22’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Vandaag om 13:00 LT (11:00 GMT) zijn we aangekomen in Ålesund.

22.07.2011 07:01 GMT
62°12.61’N, 005°56.39’O. Kompas 255. Knopen 1,4.
Na een rustige nacht op de motor varen we vlak voor het ontbijt het Aurlandsfjord in. Dit is een zijtak aan de zuidkant van het Sogneflord, met aan beide kanten prachtig hoge rotswanden met vele watervallen en, ondanks dat het smal is, onvoorstelbaar diep. Een stukje verder nemen we het Nærøyfjord, zodat we alle grote cruise-schepen die naar Flam gaan achter ons laten. Helemaal aan het eind ligt Gudvangen. Dit is een klein toeristisch plaatsje met 80 inwoners, 1 hotel en 3 souvenir-winkels. Tevens is hier een ‘echt’ vikingsdorp. Vraag me alleen af of ze toen ook al bouw-plastic, euro-pallets en Nike-air schoenen hadden. De meeste mensen nemen de bus naar het befaamde Flam, en anderen gaan voor een prachtige wandeling in de buurt van het dorp.
Na het diner gooien we de trossen los om ‘s nachts het Sognefjord uit te varen. Tegen de tijd dat men wakker wordt, hebben we heel andere prachtige, wijde uitzichten. De zeilen gehesen en de ochtend lekker gezeild.
Na de lunch gooien we het anker neer in een klein baaitje van het eiland Askrova. Ook hier gaan velen wandelen, maar de meesten zijn snel terug, omdat de regen met bakken uit de hemel komt vallen. Na een snelle douche en een verwarmend drankje schuiven we aan voor een heerlijk diner ter ere van de verjaardag van een van de gasten.
Aangezien het anker niet goed wil houden en het baaitje wel erg klein is, vertrekken we om iets over vier in de nacht. Het is hier dan gelukkig al volop licht, wat wel lekker is omdat we een krap stukje tussen vele rotsen door moeten en het toch wel fijn is boeien en staakjes te kunnen zien liggen. Door de aanhoudende tegenwind wordt dit een dag van veel varen op de motor en rond tienen gaan we onder de brug bij Maløy door. Aangezien dit plaatsje de vorige reis een beetje tegenviel, laten we het nu voor wat het is en varen lekker verder. Dan gaan we een stukje de zee op; onze hoop op lekker zeilen vervliegt snel wanneer de wind helemaal met ons meedraait en dus het hele stuk tegen is.
Eenmaal weer terug in de fjorden zien we een aantal lokalen in kleine bootjes vissen en dus gooien we de spijker weer uit en beproeven ons geluk. Dit blijkt niet aanwezig.. Enkele mensen maken een korte wandeling en om een uur of vier vertrekken we uit Grøneskjeret. Twee en een half uur later komen we aan in de baai van Lid, in de ingang van het Voldsfjord, en gaan voor anker. De vislijnen gaan weer overboord en al snel komen de eerste gulletjes naar boven. Maar dit pittoreske plekje wordt geplaagd door vele valwinden en rare stromen waardoor we erg onrustig liggen. Na kort onderzoek blijkt dat we met wat puzzelen best aan de heel kleine betonnen kade kunnen liggen. Na wat manoeuvreren liggen we vast met 1 anker uit, een lijn aan een rots, een aan een boom en twee aan de steiger.
Op het ‘rotsenstrand’ een heerlijk kampvuurtje gebouwd en met een biertje in de hand bij het knisperende vuurtje de avond ingegaan.
Net na het ontbijt hebben we ons losgeknoopt en nu zijn we op weg naar Ålesund.

18.07.2011 16:44 GMT
61°00.04’N, 004°48.88’O. Kompas 055. Knopen 5,9.
Zaterdagavond lieten we het anker vallen in een kleine baai bij het gehuchtje Eltravåg, op Sveio.
We hadden amper een hengeltje ingegooid, of we hadden beet. Iedereen werd gegrepen door de ‘viskoorts’en met wisselend succes probeerden we verschillende tuigages uit. De oogst was 2 mooie kabeljauwen en een stuk of 8 witte koolvissen.
Zondagmorgen begon grijs, met motregen en zonder wind. Weinig reden om te blijven liggen en dus gingen we om 08:30 ankerop en op de motor voeren we tussen de eilandjes, rotsen en keien door naar Bergen, waar we om 16:55 vastmaakten.
Bergen is op zondag niet direct een bruisende metropool, maar het werd in ieder geval droog en iedereen ging even de stad in voor een wandeling langs de oude houten huisjes van ‘Brykken’ of verder.
Vanmorgen werden we wakker bij stralend weer. Een blauwe lucht, zon en warm. Nog in de haven hesen we de eerste zeilen en langzaam voeren we voor de wind het sont in. Zeilen blijft moeilijk in dit gebied. De wind schift vaak en valt soms helemaal weg om even later van een andere kant terug te komen. Maar we hebben ons best gedaan en hebben alle zeilen, ook de breefok en de gaffeltopzeilen, vandaag gebruikt. Pas in de namiddag startten we de motor weer. Enkele onweersbuien verdreven de blauwe lucht en met een lichte tegenwind varen we nu richting het Sognefjord.
Dit fjord gaat wel 200 kilometer diep het land in en we zijn van plan hiervan in ieder geval een deel te bevaren. Waarschijnlijk gaan we daarom vannacht door.

16.07.2011 14:56 GMT
59°27.29’N, 005°13.36’O. Kompas 350. Knopen 4,2.
We glijden al de hele dag met een kalm vaartje van zo’n 4 knopen door het water. Topzeil, bram, breefok en het grootzeil zijn vanmorgen gezet bij een zuidoostelijke wind. De eindbestemming is onzeker vandaag. Het is te mooi weer om niet te zeilen en we zien wel hoever we komen. Hoewel de zon niet te zien is, is het niet koud en met de wind in de rug zelfs lekker in je t-shirt aan dek.
Gisteravond om 21:15 uur, toen alle gasten aan boord waren, zijn we meteen vertrokken uit Stavanger. Ook hier, in het zuiden van Noorwegen, is het lang licht en de 2 uurtjes naar Vikevåg legden we nog bij daglicht af. Vanmorgen hebben we eerst nog een wandelingetje gemaakt op dit eiland (Rennesøy) voor we vertrokken. En nu zeilen we dus al de hele dag. Aan een lijntje achter het schip vingen we nog wat makreel. De reis is goed begonnen!

13.07.2011 13:41 GMT
60°23.75’N, 004°38.93’O. Kompas 173. Knopen 6,2.
Na een heerlijke stilliggende maaltijd in Gudvangen gooien we los om het Sognefjord weer uit te varen. Het blijft prachtig dit fjord te zien, met zijn fraaie hoge bergen en vele watervallen. Jammer genoeg laat de wind ons in de steek en motoren we de nacht door. In de ochtend komt er dan eindelijk weer een klein windje opzetten en dus gaan de zeilen weer omhoog en blijven we de rest van de dag spelen met de wind, of de wind met ons. Wind aan, wind uit, wind aan en weer uit.
Iets voor vier uur ’s middags komen we dan onder de brug door bij Måløy. Ook hier weer geen problemen om het schip langs de kant te leggen, maar zodra de eerste gasten de gangway aflopen voor een kleine wandeling door het stadje breken de wolken en begint het te plensen van de regen. Een aantal keert meteen om, maar enkele anderen zetten stevig door. Met een tentje erop is het prima toeven op het schip en spontaan komt er een borreltje op gang. Na het eten gaat de borrel verder en wordt het langzaam een feestje, wat uitloopt in wat je gerust een knalfuif mag noemen. Iedereen komt los en begeeft zich op de dansvloer. Verborgen talenten komen boven als er rock’n’roll gedanst wordt op de kade en ook de salsa blijkt voor de meeste geen probleem.
De volgende ochtend is het om 7 uur nog vrij rustig op dek als we de trossen losgooien voor het laatste stukje noordwaarts, richting Ålesund. Langzaam maar zeker verschijnen er meer mensen op dek en er worden weer zeilen gehesen. We moeten een stukje buitenom en eenmaal op zee blijkt dan dat, na een avondje dansen, velen geen heel sterke maag hebben bij de zee die er staat. Snel overstag gegaan en koers gezet naar de eerste mogenlijkheid naar ‘binnen’ om binnendoor verder te gaan. Dan ligt het schip weer lekker rustig en met de lunch zijn de meesten al helemaal de oude. Er wordt nog een tijdje gezeild, maar dan wordt het in de wind en moet de motor weer gestart worden. Tussen de buien door zien we weer het prachtige landschap aan ons voorbij komen en genieten we met volle teugen.
Vlak voor het diner leggen we aan in Ålesund om een rustig avondje tegemoet te gaan. 
De volgende dag, dinsdag, vertrekken we pas om 12 uur zodat iedereen de gelegenheid heeft dit stadje te verkennen en dan gaan we op voor het hoogtepunt voor onze vogelliefhebber, want we gaan onderweg naar het eiland Runde. Om een uur of vier komen de kliffen vol vogels in zicht en gaat de ‘Oosterschelde’ voor anker, met prachtig zicht op alle Jan-van-genten, Papegaaiduikers, Grote jagers, Kuifaalscholvers, Drieteenmeeuwen, Mantelmeeuwen en ga zo maar door. Na een paar uurtjes vogels kijken, trekken we het anker weer omhoog en zetten koers richting het zuiden. Eerst gaat dat met vol tuig, maar als dan de wind recht van achter komt bouwen we om met alleen de vierkante zeilen. Aangezien we dit natuurlijk niet genoeg vinden bouwen we een soort van lij-zeilen van de gaffeltopzeilen. Dit gaat erg goed totdat de wind wat oppikt en we het ‘speelgoedtuig’ weer netjes opbergen. 
Nu zijn we nog steeds heerlijk aan het zeilen met breefok, topzeil en bram en liggen ver voor op schema, dus waarschijnlijk is er nog tijd voor een stopje op Utsira.
Daarover volgende keer meer.

10.07.2011 02:23 GMT
61°05.06’N, 005°30.59’O. Kompas 249. Knopen 8,3.
Na een heerlijk rustig nachtje in Uskedalen, hebben we na het ontbijt losgegooid en koers gezet richting Bergen. Aangezien we het windje in de rug hebben zetten we het topzeil en de bram. En omdat het erg lekker gaat, komt ook de breefok even kijken.
Jammer genoeg bijft de wind niet en moeten we op de motor verder. Na een nauw stukje met wat ondieptes zien we een zeearend voorbij vliegen en onze vogelaar is in zijn nopjes. Dan komt de wind terug en we zetten al het zeil en de motor mag weer gaan slapen. De wind houdt ons lekker bezig want deze blijft draaien, waardoor we dan weer aan de wind varen, dan weer halve wind, en als net al het zeil goed staat, mogen we de schoten weer aanhalen voor een stukje aan de wind. Kortom, een prachtig stukje zeilen met veel uitleg aan de gasten en prachtige tekeningen van zeilen en ra’s op het dek. Vlak voor Bergen strijken we en we krijgen een prima plekje toegewezen naast het oude deel van het stadje. Bij het eten voor de verjaardag van Vladimir en Ton gezongen in verschillende talen en met taart als toetje deze dag gevierd.
De volgende ochtend om een uur of zeven weer vertrokken om het befaamde Sognefjord van dichtbij te bekijken. Het is een dag zonder wind, maar om de spanning er een beetje in te houden doen we een man-over-boord-oefening. Eenmaal in het fjord komt er dan toch een klein windje opzetten en de zeilen gaan weer omhoog. Natuurlijk komt er vlak voor het eten een buitje over en helpt iedereen mee om zo snel mogelijk zeil te minderen. Na het eten worden we heel even vergezeld door een dolfijn en om een uur of negen gooien we het anker uit bij Hellevik achterin het aan de noordkant gelegen kleine Lånefjord. Een prachtige baai met watervalletjes van de bergen en honderd verschillende kleuren groen. 
Vlak voor het ontbijt trekken we het anker er weer uit om dieper het Sognefjord in te varen. Rond de koffie duiken we een zijtak naar het zuiden in, het Aurlandsfjord, en bewonderen we de magische rotswanden en watervallen. In de middag leggen we aan bij Gudvangen. Dit is een dorpje met 80 inwoners aan het eind van een zijtak van het Aurlandsfjord, het Nærøyfjord, en iedereen gaat even de benen strekken om deze ‘metropole’ te verkennen.
Na het eten vertrekken we om straks het Sognefjord achter ons te laten en ons op te maken voor Måløy.
We zijn benieuwd wat voor iets moois dit ons zal brengen.

6.07.2011 19:21 GMT
59°55.91’N, 005°51.31’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Na een mooie dag in het centrum van Stavanger zijn we na de introductie van onze nieuwe gasten naar het eiland Rennesøy gevaren en daar afgemeerd aan de oude veerbootsteiger, rond 11 uur in de avond.
Toen het weer licht werd om half 4 zijn we weggevaren richting Haugesund, een smal sont met een brug van 45 meter, een spannende passage. Tegen de middag de Bømlafjord en vervolgens de Hardangerfjord ingevaren waar we een leuk steigertje ontdekten bij het pittoreske dorpje Uskedalen, waar een welkom onthaal ons ten deel viel.
Nu zitten we te genieten van de avondzon en het uitzicht op de besneeuwde bergentoppen te bewonderen.

4.07.2011 11:18 GMT
59°01.77’N, 005°52.62’O. Kompas 187. Knopen 4,3.
We zeilen rond in de fjorden ten oosten van Stavanger. Vannacht ten anker gelegen in een baai bij het eiland Mosterøy, genaamd Dysjalandsvågen.
Vanmiddag gaan we kijken of ons ankerplekje bij het eiland Sølyst, tegenover het centrum van de stad net over de brug, ons bevalt; de haven is namelijk helaas vol.
Alle mensen op de veerboten zwaaien vrolijk naar ons en maken omwegen om ons te bekijken terwijl we tussen de talrijke eilandjes aan het laveren zijn.

3.07.2011 09:47 GMT
58°26.89’N, 005°59.44’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
In Mandal moesten we een paar uurtjes wachten op de douane die uit Kristiansand moest komen, uiteindelijk de formaliteiten gedaan en rond het middaguur vertrokken naar Egersund.
Daar zijn we ‘s avonds laat aangekomen en we verkennen nu even het stadje, het is zo mooi hier.

30.06.2011 07:51 GMT
57°57.55’N, 010°10.92’O. Kompas 271. Knopen 7,2.
In Skärhamn hadden we een welkom onthaal en een mooie ligplaats (die toebehoort tot de ‘Atena’), en ook een gezellige avond met de families van de vorige eigenaren: Sam Petterson, inmiddels niet meer in leven, en Denis Inberg. Denis Inberg kwam in persoon aan boord.
De machinekamer ruikt nog hetzelfde, de motor, de tanks, de ankerlier en het stuurgerei nog daar, ook kwam een aantal voormalige bemanningsleden langs, met hun monsterboekjes.
We hebben een paar boeken kado gedaan en ze waren allemaal onder de indruk van de sinds 1993 ondernomen reizen (in 1993 kwamen we hen het resultaat van de restauratie laten zien), zoals die rond de wereld van 1996 tot 1998.
Morgenochtend komen we aan in Noorwegen, in het stadje Mandal.

28.06.2011 18:45 GMT
57°03.52’N, 012°16.20’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Het was een fantastisch mooie zeildag.
Vanmiddag kwamen we aan in Träslövsläge, een kleine vissershaven 3 mijl zuid van Varberg. De locale vissers waren erg behulpzaam en ze toonden onze stuurman een ligplaats. Hij voer voor ons uit in de dinghy om alvast te kijken. Eenmaal afgemeerd, werden we vriendelijk uitgenodigd om in de plaatselijke ijssalon een gratis ijsje te komen eten. En dat deden we.
’s Avonds hadden we een heerlijke rijsttafel aan boord. Een avond om te genieten.
Morgenvroeg om 5 uur vertrekken we naar Skärhamn, waar we in de loop van de middag hopen aan te komen.

28.06.2011 06:47 GMT
56°23.77’N, 011°33.91’O. Kompas 040. Knopen 7,7.
Op deze ochtend varen we in Deense wateren. We verlieten Kiel na het vuurwerk op zondagavond. Er was geen wind, en het werd motoren naar een voormalige thuishaven, het eiland Ærø. We kwamen aan in Marstal, waar we nog foto’s van het schip in het museum hebben gezien. De ‘Oosterschelde’ was hier, onder de naam ‘Fuglen’, van 1939 tot 1954.
Na de lunch gingen we verder, ronden Langeland en varen sindsdien onder vol tuig.
De volgende stop is Skärhamn, waar we voormalige eigenaars en hun familie zullen ontmoeten. De ‘Oosterschelde’ was hier, onder de naam ‘Sylvan’, van 1954 tot 1987. We zien ernaar uit.
(Update om 12:19 GMT: Halmstad wordt overgeslagen. ETA Skärhamn gewijzigd naar morgenmiddag.)

VAN DE REDERIJ (27.06.2011)
We vernamen van kapitein Sebastiaan dat de ‘Oosterschelde’ zondagavond, na afloop van het vuurwerk waarmee de Kieler Woche besloten werd, Kiel heeft verlaten. In de vroege ochtend, rond 05:00 kwam de ‘Oosterschelde’ aan in Marstal, op het Deense eiland Ærø.  They left Marstal today after lunch.
Op dit moment (19:00 GMT) bevindt het schip zich bij de hoge brug over de Grote Belt, het is een fraaie avond met een NE 3 Bft.
Er wordt nu koers gezet naar het Zweedse Halmstad, alwaar ze naar verwachting morgenavond aankomen. Een bezoek aan het Zweedse Skärhamn komt daarna; het is de plaats waar de ‘Oosterschelde’ van 1954 tot 1987 twee Zweedse eigenaren heeft gehad. ETA Skärhamn: woensdagavond.

22.06.2011 15:15 GMT
54°27.68’N, 010°15.09’O. Kompas 173. Knopen 6,1.
Kapitein Bernt meldt:
"Het is alweer een jaar geleden dat ik de vorige Kieler Woche voer en het is zoals altijd heerlijk om weer aan boord te zijn. De Kieler Woche is vanouds het festijn met internationale zeilregattas, waarbij de grote zeilschepen met heel veel bedrijven en individuelen als gasten zogenaamde ‘Begleitfahrten’ maken. Er zijn ongeveer 50 tot 60 grote zeilschepen, waarvan het overgrote deel onder Nederlandse vlag vaart. Voor ons betekent dat er alle dagen om 09:45 uur een groep van rond de 100 personen aan boord komt. De bemanning schept er lol in om nog voordat de laatste tros los is al het eerste zeil omhoog te trekken zodat de gasten mee kunnen helpen zodra ik met mijn inleidingspraatje klaar ben. Tot nu toe is het ons gelukt om binnen de eerste mijl onder vol tuig langs de kades te zeilen. Het moet vanaf de wal een fantastisch gezicht zijn. Tegen de tijd dat we de uitgang van de sluizen van het Kieler Kanaal, bij Holthenau, voorbij zijn ligt de ‘Oosterschelde’ standaard vooraan in het hele veld van schepen. Zoals alle jaren tijdens de Kieler Woche hebben we dezelfde agent aan boord, die zorgt voor de catering en het personeel, en ook die zijn al jaren bekend met het schip. Hierdoor loopt de samenwerking helemaal super. Gedurende de dag gaan we een aantal keren overstag, wisselen we wat zeilen en zorgen we ervoor dat het schip optimaal gezeild wordt. Dit waarderen de gasten zeer en ook binnen de rest van de vloot gaat dit zeker niet onopgemerkt voorbij. Het weer is dit jaar wat minder dan vorig jaar maar het blijft gelukkig bij buien. Wind is er meer dan genoeg. Het valt me ieder jaar weer op hoe ontzettend fijn dit schip zich laat zeilen als je het goed doet. Met de bemanning die we nu hebben is dat gewoon een feestje."

18.06.2011 14:15 GMT
54°24.19’N, 010°12.13’O. Kompas 196. Knopen 6,9.
Het Kieler Kanaal ging voorspoedig. Om 15:00 waren door de sluis bij Brunsbüttel. Om 20:00 hebben we aangelegd in een dorpje langs het kanaal, Rendsburg. Hier hebben we de verjaardag van Eddie gevierd en de verjaardag van Leen, die jarig was op de dag van vertrek.
De volgende ochtend hebben we het laatste stukje kanaal gevaren en daarna nog een prachtige zeildag gehad. Lekker windje en een heerlijk zonnetje. Dat maakte alle windstilte die we hadden gehad weer goed.
Rond half 5 hebben we aangelegd in Kiel en ging onze gastbemanning van boord.
Inmiddels hebben we onze eerste dagtocht van de Kieler Woche er al weer bijna opzitten. Een erg mooie dag met wisselend prachtig weer en flinke hoosbuien.

16.06.2011 10:00 GMT
53°59.30’N, 008°13.80’O. Kompas 088. Knopen 8,9.
De waddeneilanden zijn een voor een voorbij getrokken. Eerst de Nederlandse (Texel, Vlieland, Terschelling, Ameland, Schiermonnikoog, Rottumerplaat), daarna de Duitse (Borkum, Juist, Norderney, Baltrum, Langeoog, Spiekeroog, Wangerooge). Het is heerlijk helder weer met goed zicht. Overdag kunnen we de eilanden mooi zien liggen, ’s nachts is het een fraai schouwspel met alle lichten om ons heen van de eilanden, schepen en booreilanden. De wind blijft erg zwak, dus de motor doet het meeste werk. 
Het gaat zo voorspoedig dat we tijd hadden om Helgoland te bezoeken, voor de ingang naar de Elbe. Helgoland is een piepklein rots-eilandje. Een van de attracties van het eiland is dat je er belastingvrij kunt kopen. Op elke hoek zit een winkel waar je sigaretten en drank kunt kopen. We hebben ons vermaakt met wandelen rond het eiland en schommelen (we hebben een lange schommel gemaakt aan de breefokra, waarvoor voorbijgangers zelfs wilden betalen om er op te mogen). ’s Avonds hebben we de film ‘Around Cape Horn’ geprojecteerd op de fok (het is windstil).
We varen nu de Elbe op. Planning is om met hoogwater, ongeveer 15:00, bij de sluis in Brunsbüttel naar het Kielerkanaal te arriveren.

15.06.2011 03:50 GMT
54°05.30’N, 007°51.33’O. Kompas 027. Knopen 5,1.
We zijn inmiddels bijna bij Helgoland. Daar blijven we vandaag en varen dan morgen door naar Brunsbüttel, de ingang van het Kielerkanaal.

13.06.2011 21:15 GMT
Vanavond, 2e Pinksterdag, zijn we vertrokken uit Scheveningen. Rondom de Vlaggetjesdag van Scheveningen hebben we een aantal mooie dagtochten gevaren. Inmiddels varen we langs de Noordzee-kust naar het noorden met bestemming Kiel.
Na de dagtocht vandaag was het snel het schip schoonmaken, want de gastbemanning voor de reis stond al op de kade te trappelen om aan boord te komen. Na het welkomstpraatje en een hapje zijn we snel vertrokken, want er stond nog een lekker windje uit het zuidwesten. We hebben even mooi kunnen zeilen. De gastbemanning heeft meteen flink kunnen helpen met zeilen zetten. Helaas is de wind nu afgenomen en naar het noorden gedraaid. We hebben de hulp van de motor ingeroepen om ons te helpen de vaart erin te houden.

VAN DE REDERIJ (13.06.2011)
De ‘Oosterschelde’ bracht Vlaggetjesdag en de Pinksterdagen door in Scheveningen. Op Pinksteren voer zij een dagtocht op zee met individuele passagiers, evenals vandaag, 2e Pinksterdag.
Vanavond vertrekt de ‘Oosterschelde’ uit Scheveningen, op weg naar Kiel.

9.06.2011 11:50 GMT
51°54.40’N, 004°28.73’O. Kompas 160. Knopen 0,0.
Het liep allemaal zeer voorspoedig. Stroom mee: vloedstroom tot aan het Nauw van Calais en ebstroom erna. En de wind was ook nog eens mee. We liepen vaak 10 knopen. Omdat we zo vroeg bij Nederland waren, besloten we om niet meteen naar Scheveningen te varen maar eerst even langs onze thuisplaats aan de Veerhaven in Rotterdam te gaan. En hier liggen we nu.

VAN DE REDERIJ (7.06.2011)
Peter Doorenweerd had afgelopen week een huisje gehuurd aan de Golfe du Morbihan. Hij zag de ‘Oosterschelde’ meerdere keren ‘voor zijn deur’ langskomen en maakte een aantal foto’s die hij aan ons stuurde. Klik op de foto om te vergroten.

6.06.2011 16:04 GMT
48°43.72’N, 004°36.63’W. Kompas 055. Knopen 8,6.
Het festival ‘La Semaine du Golfe de Morbihan 2011’ was weer helemaal super. Vijf dagen van prachtig weer, leuke franse mensen, heerlijk eten, onwijs mooie bootjes en keihard zeilen. Daar bleek eens te meer dat de ‘Oosterschelde’ een echt zeilschip is. Eigenlijk waren het alleen moderne jachten, en dan voornamelijk multi-hulls, die ons bijhouden. En als de fransen iets mooi vinden is het wel andere grote schepen voorbij zeilen. En trouwens, de bemanning vind dat ook mooi… Het was erg leuk en gezellig dat Renske en Jelle een paar dagen ‘vakantie’ kwamen vieren en meehielpen aan dek. Hiervoor wil de bemanning hen hartelijk danken. Verder zijn we erachter dat zelfs de kok het zeilen inmiddels aardig door begint te krijgen en hij als een volwaardig matroos heeft staan sleuren aan de touwen en zelf het hele voordek kan regelen tijdens een overstag of gijp. Nu maar weer zien hoe we hem terug de kombuis in krijgen… Ook de sloep heeft weer haar schoonheid ten toon gespreid en genoten van alle aandacht en goedkeurende blikken die ze kreeg wanneer ze zonder moeite de stroom trotseerde. Het blijft een mooi gezicht haar onder zeil te zien varen!
Maar zondagmiddag, na een receptie aan boord voor alle organisatie en crew van het festijn, was het echt voorbij en we vertrokken richting Scheveningen. Heerlijk zeilend, met een zonnetje aan de hemel, zijn we nu allemaal een beetje aan het bijkomen, bezig met het onderhoud en het klaarmaken voor Vlaggetjesdag.

VAN DE REDERIJ (5.06.2011)
De ‘Oosterschelde’ voer de afgelopen dagen rond in de Golfe du Morbihan. Deze baai, met meerdere kleine eilanden, ligt in Bretagne ter hoogte van het eiland Belle Île. Door de nauwe doorgang naar de Atlantische oceaan, stroomt het er hard en wanneer er een evenement is met honderden boten en bootjes, is het er ook nog eens erg druk. Uitdagend vaarwater dus. De ‘Oosterschelde’ is het grootste schip dat er vaart en wordt ingezet als vlaggenschip van het evenement. Hoewel het wat rommelig was georganiseerd, werd het een leuk evenement. Het mooie weer hielp natuurlijk ook. Vandaag is de laatste dag en als alles meezit zal Sebastiaan waarschijnlijk besluiten vannacht nog aan de terugreis te beginnen. Op Vlaggetjesdag, 11 juni, komt de ‘Oosterschelde’ aan in Scheveningen.

29.05.2011 07:24 GMT
47°36.27’N, 002°51.25’W. Kompas 123. Knopen 0,0.
Uiteindelijk hebben we zonder enige moeite Ouessant gerond en voeren we in volle vaart door. De wind bleef ons gunstig gezind en de paar buien die we zagen, misten ons precies.
Nadat we Pointe de Penmarc’h voorbij zijn gaat de bezaan eraf en de breefok erop en zo gaan we de laatste etappe in. Om de gasten te vermaken en onszelf scherp te houden doen we een brandoefening net na het eten. Bij het ochtendgloren zien we Belle-Île liggen en weten we dat de reis bijna ten einde is. Ook het binnenlopen van de Golfe du Morbihan gaat soepel en om een uur of twaalf liggen we vast aan de mooring die voor ons gereserveerd is. We hebben dus de hele middag om het prachtige eilandje Ile aux Moines te ontdekken en te genieten van het prachtige weer op een terrasje. Na een reis met veel wind, voornamelijk tegen, komen de gasten weer tot rust en is de bemanning, en zeker de kok, druk bezig een heerlijk laatste diner voor te bereiden. Wanneer dan de ochtend is gekomen, is het toch echt voorbij en nemen we afscheid van de gasten. Het was een indrukwekkende reis met een prachtig einde.

27.05.2011 08:48 GMT
48°55.11’N, 004°33.31’W. Kompas 234. Knopen 6,1.
Om 19:30 precies, met laag water, zijn we vertrokken van Alderney. Na 3 slagen draait de wind een beetje naar westnoordwest en gaan we met vliegende vaart, met een rifje gestoken en de stormkluiver op het buitenste stag, tegen de westelijke zee in. Langzaam ruimt de wind en nu zijn we heerlijk aan het zeilen met vol tuig en knik in de schoot. Nog 30 mijlen naar Ouessant.

26.05.2011 10:41 GMT
49°43.66’N, 002°11.61’W. Kompas 355. Knopen 0,0.
Na een prachtige zonnige dag is gisteravond de ‘Oosterschelde’ ten anker gegaan in de haven van Alderney. De lokale horeca werd gevisiteerd en aan boord werd het feest voortgezet. Vannacht kwam de verwachte West 8 Bft langs en nu waait het nog West 7 Bft. De voorspellingen zijn goed: NW 5-6 Bft vanavond.
Dus vandaag is iedereen het eiland aan het verkennen Vanaf het schip zien we de golven over de havenmuur spuiten, een prachtig gezicht.

24.05.2011 08:26 GMT
51°19.71’N, 001°25.43’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Vanochtend om 04:00 is de ‘Oosterschelde’ met rijzend water de haven van Ramsgate binnengelopen. Iedereen kan even genieten van heerlijke eieren met spek en een wandeling door het stadje.
Als het water weer stijgt om 14:30 kunnen we er weer uit; er staat nu maar 2,5 meter water in de ingang.
De afgelopen 36 uur hebben we kruisend over de Noordzee doorgebracht en het wachten is nu op de voorspelde noordwestenwind om vlak langs Dover te zeilen om zo de white cliffs te bewonderen.

23.05.2011 07:54 GMT
51°49.62’N, 002°26.66’O. Kompas 223. Knopen 3,7.
Gisteren is de ‘Oosterschelde’ vertrokken uit de Veerhaven, ditmaal naar Morbihan in Bretagne. Met dichtgereefde zeilen spoelden we de Maasmond uit. Hoog aan de wind voeren we krap noordwest; dit hielden we even vol tot we alle ankergebieden, scheepsrotondes en windmolenparken vrij hadden.
Nu proberen we zuidwest te maken; optornend tegen een zuidwestenwind valt dat niet mee en het vergt nogal wat mentaliteit; overstag, ontreven als de wind wat afneemt en even de zeilen eraf als de golven zo laag zijn dat we er tegenin kunnen.
Over een uurtje draait de stroom; we gaan nu 3,7 knoop en het is nog 40 mijl naar Dover.

15.05.2011 20:00 GMT
51°54.40’N, 004°28.73’O. Kompas 165. Knopen 0,0.
Gisteravond (zaterdag) kwamen we aan in Maassluis. We hebben daar de nacht doorgebracht en vanochtend zijn we doorgevaren naar de Veerhaven, alwaar we om 10:00 aankwamen. De passagiers zijn toen afgestapt.

14.05.2011 09:00 GMT
51°31.50’N, 002°26.40’O. Kompas 046. Knopen 7,3.
In het Kanaal viel de wind even weg. We hebben een stuk gemotord en een stuk gezeild. Afwisselend kregen we sms-berichtjes ‘welkom in Frankrijk’ en ‘welkom in Engeland’ binnen.
Het Nauw van Calais en Dover zijn we ’s nachts door en voorbij gevaren. Veel lichtjes om ons heen. Vanmorgen waren we rustig aan het zeilen met een west 3 Bft, toen ineens de wind draaide naar noordwest 5 Bft. Dat wordt een heerlijke laatste dag zeilen over de Noordzee.

12.05.2011 08:23 GMT
49°57.79’N, 004°19.55’W. Kompas 076. Knopen 5,6.
Zuid van Plymouth, met een NW 4 Bft.
Helen Patricks, uit Liverpool, vertelt:
"May 11th, 8pm what a fantastic sight. Just after our evening meal, Frianko shouted: "Dolphins". We all rushed up on deck to see a pod of dolphins enjoying the spray of the ship no more than 10 feet away. We all watched a while then rushed to get our cameras but the game was over and the dolphins had swam on.
This is my first voyage on the beautiful ‘Oosterschelde’, indeed my first journey of any kind on a tall ship. I have had 24 hrs of seasickness just after leaving Liverpool but have not got my ‘sealegs’ and today I polished the compass house brassed.
Am enjoying the ship life and the watch today was quiet we have sailed to see the coast of Cornwall come into view. Nothing will improve on the dolphins though."

12.05.2011 06:45 GMT
49°52.90’N, 004°42.00’W. Kompas 070. Knopen 6,2.
De laatste twee dagen hebben we de Ierse Zee over gekruisd. Het ene rak in de goede richting, het andere rak bijna terug naar waar we vandaan kwamen. Op een gegeven moment kwamen we een schip tegen dat de andere kant op voer. Op de AIS (Automatisch Identificatie Systeem) konden we lezen dat dat schip ook naar Rotterdam ging en daar over twee dagen zou aankomen. Het verwonderde Patricia (een van onze gastbemanning) dat wij de andere kant op voeren en toch het zelfde doel hebben. Daarom hebben motorschepen het nou gewonnen van zeilschepen in de wedstrijd voor vracht in de vorige eeuw. Maar wij zien er beter uit.
Met de wind tussen 5 en 7 Bft de afgelopen dagen, is de zee behoorlijk knobbelig geweest. Gisteravond nam de wind af naar kracht 4 Bft. En of het nou is dat iedereen aan de beweging van het schip is gewend, of dat de zee rustiger is geworden, het diner is tot de laatste kruimel opgegaan. Als extra toetje hadden we nog een groep dolfijnen rond het schip spelen en springen.
Nu varen we op het Engelse Kanaal met de wind in de rug. Met de breefok op maken we goede vaart.

10.05.2011 05:40 GMT
53°05.20’N, 005°10.10’W. Kompas 248. Knopen 4,7.
Het Liverpool Festival is leuk geweest. Eigenlijk altijd leuk om met een hoop schepen in de haven te liggen. Je krijgt de kans om eens kennis te maken met de bemanning van andere schepen. Het festival heeft zelfs een aantal nieuwe gasten opgeleverd die met ons meevaren naar Rotterdam. 
Na 10 dagen festival, mensen die de hele dag op het schip rondkijken en het reuze interessant vinden wat je doet als bemanning, is het ook weer fijn om naar zee te gaan. Zondagavond zijn onze gasten aan boord gekomen. Bij aankomst had Wouter een lekkere Indische rijsttafel klaar staan. Op maandag 9 mei zijn we om 3 uur ’s ochtends vertrokken. We vertrokken zo diep in de nacht om het tij mee te hebben op de rivier Mersey. De voorspellingen gaven aan dat het best ruw kon zijn buiten, maar de dag begon prachtig. Met de opkomende zon in de rug voeren we de Ierse Zee op met een windkrachtje 4 à 5 Bft uit het zuidoosten. Lekker zonnetje, af en toe een klein buitje. Kortom heerlijk zeilweer.
Later op de dag begon de wind aan te trekken en meer naar het zuiden te draaien. Langzaamaan bouwt de zee wat op en de gasten hebben wat minder trek in eten. Enkelen laten het avondeten helemaal voor wat het is. De wind wordt af en toe krachtig tot een windkracht 7 Bft.
Na het avondeten met zijn allen de zeilen gereefd. Motorzeilend gaan we de nacht door en kruisen de Ierse Zee over. Met de stroom tegen schiet het niet zo op, maar gelukkig keert het tij altijd weer om. Nu hebben we de stroom mee en pakken we wat mijlen naar het zuiden. 
Er ligt een depressie ten westen van Ierland, wat ons weer bepaalt. Die depressie schuift langzaam naar het noorden. Vanmiddag zal de wind af nemen en meer naar het westen draaien. Gunstig.

9.05.2011 08:01 GMT
53°34.28’N, 004°13.06’W. Kompas 272. Knopen 7,8.
De ‘Oosterschelde’ is vertrokken uit Liverpool. We hebben afscheid genomen van al onze nieuwe vrienden en onze nieuwe gasten verwelkomd en wegwijs gemaakt op het schip. ‘s Nachts om vijf minuten voor 3 met hoogwater ging de deur van het dok open en gleden we de rivier de Mersey op. Een rustig zuidoostenwindje viel ons ten deel en samen met alle gasten zetten we de zeilen en meteen lopen 7 à 8 knopen. Heerlijk. Langzaam draait de wind nu naar het zuiden en neemt iets toe. We verwachten maximaal 7 Bft maar het lijkt nu allemaal nog prima. Meer dan een dikke 4 Bft is het niet. Over een paar uurtjes zijn we bij Holyhead en moeten we zo zuid mogelijk zien te houden.

VAN DE REDERIJ (30.04.2011)
Donderdag arriveerde de ‘Oosterschelde’ in Liverpool en meerde af in het Albert Dock, precies voor het Maritiem Museum. De komende dagen is het schip te bezichtigen voor het publiek en af en toe hebben we een receptie. Het weer is goed, in Liverpool, evenals de sfeer. En deze periode in de haven geeft ons mooi de tijd de hoofdmotor te repareren. Onderweg merkten we dat er een lekkage was in de interkoeler. Dat is de warmtewisselaar waarin de koelvloeistof van de motor door zeewater wordt gekoeld. Komt daar op een of andere manier een lek in, dan komt er zeewater in je koelsysteem. Op de lange duur is dat slecht voor de motor, dus we sturen een vervangende koeler naar Liverpool en zorgen dat alles weer klaar is bij ons vertrek op 8 mei.

26.04.2011 11:37 GMT
52°08.16’N, 005°25.47’W. Kompas 010. Knopen 5,5.
Gistermiddag kwam de ‘Oosterschelde’ aan in St Brides Bay, bij het pittoreske plaatsje Solva. Naast de drie eilandjes Green Scar, Black Scar en The Mare gingen wij ten anker met uitzicht op de kliffen van Wales.
Nadat we het stadje hadden verkend, werden we opgepikt met de rubberboot uit de intussen bijna drooggevallen haven. Op de net drooggevallen rotsen proefden we van verse schaaldieren, die we daarop hadden gevonden. Terug aan boord had onze fantastische kok heerlijke tapas bereid, voldaan gingen we slapen.
Vanmorgen was het vroeg dag. Om 05:00 uur hieuwden wij de ankers en gleden we in het ochtendlicht de baai uit. Nu zijn we weer verder onderweg naar Liverpool. Rustig op de motor varend, wachtend op de beloofde oostenwind. Toch een hele ervaring naar Engeland: in  je t-shirt met een gebruind gezicht.

25.04.2011 07:57 GMT
51°19.87’N, 005°51.33’W. Kompas 002. Knopen 5,0.
In een prachtig ochtendzonnetje glijden wij met zacht motorgeronk de nieuwe dag in.
Gisteren prachtig om Land’s End gezeild . En iedereen in de gelegenheid gesteld om vanuit de rubberboot machtige opnames te maken van de ‘Oosterschelde’, onder vol tuig met 6 knopen voortdenderend onder de kust van Cornwall.
De wind is echter pal noord en we varen, sinds we het verkeersscheidingsstelsel bij de Scilly Islands in kwamen, op de motor. De wind is een krachtje 2-3 Bft, nog niet genoeg om lekker te motorsailen .
We hebben de buikjes nog vol van de heerlijke maaltijden van onze chef gedurende de feestdag. En warempel, hedenochtend lijkt het wel weer een paasontbijt!
We wachten op een kleine schifting of een toename van de wind; onze handen jeuken om de zeilen er weer bij te trekken.

24.04.2011 07:14 GMT
50°05.79’N, 004°10.09’W. Kompas 247. Knopen 7,7.
We vertrokken op deze Paas-ochtend vanaf de ankerplek in Salcombe Harbour, in schitterend weer. We zeilen nu rustig naar het westen, het is een heerlijke ochtend.

22.04.2011 02:45 GMT
51°35.00’N, 002°59.00’O. Kompas 053. Knopen 6,1.
Gistermiddag om 12:45 uur heeft de ‘Oude Dame’ de Veerhaven weer verlaten, voor de reis naar Liverpool. Een plaats waar ze niet meer is geweest sinds ze jong was. Rustig vaart de ‘Oosterschelde’ onder begeleiding van een zacht windje met 6 knopen naar het westen, richting het Nauw van Calais. Wat een heerlijke nacht.

VAN DE REDERIJ (6.04.2011)
De ‘Oosterschelde’ ligt weer afgemeerd in de Veerhaven. Geholpen door het mooie weer hopen we het schip nog netjes in de verf te krijgen voor het vaarseizoen begint. Veel werk is het wel; na een winter onder de brandende tropenzon ziet met name het houtwerk er niet best uit. Maar we vorderen gestaag.Kapitein Sebastiaan is inmiddels aan boord en zorgt ervoor dat niemand zich hoeft te vervelen. We hebben nog een kleine twee weken, dus we gaan er van uit dat we het meeste werk kunnen afwerken voor vertrek.

VAN DE REDERIJ (28.03.2011)
Als er niets tegenzit wordt het werk op de werf morgen afgerond. De ‘Oosterschelde’ vaart in dat geval meteen van Stellendam terug naar Rotterdam. Deze week wordt in het schip nieuwe vloerbedekking gelegd en als het mooie weer nog even aanhoudt hopen we het schip buitenom netjes in de verf te krijgen voor het vaarseizoen weer begint.

VAN DE REDERIJ (14.03.2011)
Nu het weer voorjaar lijkt te worden maken we de schepen klaar voor het nieuwe vaarseizoen. Een van de grotere klussen is het overhalen van de hoofdmotor van de ‘Oosterschelde’. De koppen worden gereviseerd, de zuigerbussen en zuigers vervangen, koelers schoongemaakt, etc. Om een lekkende krukaskering te vervangen takelen we zelfs het hele motorblok van zijn plek. Ook op de ‘Helena’ zijn we bezig. Sep en Clicia zijn teruggekeerd aan boord en lopen nu alle kleine puntjes af om te zien of er nog zaken zijn die niet voldoen aan de norm.

VAN DE REDERIJ (24.02.2011)
Inmiddels ligt de ‘Oosterschelde’ weer op de vertrouwde plaats in de Veerhaven. Gisteren aan het begin van de middag werd de ‘Oosterschelde’ opgewacht door een heus ontvangstcommité bestaande uit familie, vrienden en collega’s. Er stonden genoeg mensen aan de kade om een touwtje op te vangen en zodra de ‘Oosterschelde’ vast lag, kwam iedereen dan ook direct aan boord om de opvarenden welkom thuis te heten. De komende periode zal vooral in het teken staan van onderhoud om het schip weer klaar te maken voor het nieuwe vaarseizoen.

22.02.2011 20:29 GMT
51°15.50’N, 002°12.84’O. Kompas 053. Knopen 6,1.
Bij het binnenvaren van het Kanaal hadden we nog steeds een goede wind om te zeilen. We hadden eigenlijk bedacht dat we een korte stop konden maken in Bretagne of een van de Kanaal-eilanden, maar de wind bracht ons naar de Engelse kust. Bij Lulworth Cove (gedeeltelijk gekozen vanwege de naam) hebben we geankerd om het afgaande tij door te komen. Met de bijboot zijn we even aan de kant geweest om de benen te strekken.
Bij het begin van het opkomende tij hebben we het anker gelicht en de reis voortgezet richting Rotterdam.
Door geweldige planning van onze kant hebben we twee keer het tij meegekregen bij Calais-Dover.
We hebben net nog Ewout’s uitgestelde verjaardag gevierd, met een uitgebreid diner en een fantastische taart.
De reis gaat zo voorspoedig dat we een halve dag eerder gaan aankomen. Waarschijnlijk rond 12:00 op woensdag de 23ste kunnen we vastknopen in de Veerhaven.

VAN DE REDERIJ (21.02.2011)
We hebben zojuist bericht gekregen dat de ‘Oosterschelde’ ten anker ligt
bij Lulworth Cove, aan de zuidkust van Engeland. Dit betekent dat ze iets voorligt op schema. De verwachting is dat het schip op woensdagochtend 23 februari rond 09:00 uur bij Hoek van Holland zal zijn en rond 12:00 uur in de Veerhaven zal arriveren.

20.02.2011 02:58 GMT
48°13.61’N, 007°53.20’W. Kompas 055. Knopen 11,4.
Afgelopen dagen is alles weer tot rust gekomen. Na twee dagen op scherp staan kon iedereen het wel gebruiken om even uit te rusten en bij te slapen. Ondertussen alles weer schoongemaakt, bedden verschoond en wasjes gedraaid. Koen, Jana, Jacob en Thijs hebben het gescheurde topzeil vervangen door een reserve-topzeil dat nog aan boord lag. Mooi, want dat gat tussen bram en breefok zag er toch een beetje uit als een gebit waar een voortand mist.
Er is alweer een depressie overgekomen, met schoolvoorbeeld-verloop van warmte- en koufront. Eerst hoge bewolking die steeds lager komt, druilregen, daarna harder en buiïg. Tenslotte een spectaculaire opklaring. Prachtig blauwe lucht. Heerlijk zeilweer. We hebben ons verbaasd over hoe snel de enorme deining van afgelopen dagen weg was. 
We zeilen nu vol zeil met windkracht 5 Bft door de heldere nacht met volle maan. Waarschijnlijk de laatste prachtige zeilnacht tot Rotterdam. De GPS gaf net 12 knopen (22 km/u) aan. 
Het begint al drukker te worden met scheepvaart. Af en toe komt er een schip omvaren om ons even van dichtbij te bekijken. Minder dan 100 mijl tot de ingang van het verkeersscheidingsstelsel van Ushant.

17.02.2011 12:00 GMT
43°16.00’N, 015°08.00’W. Kompas 045. Knopen 6,8.
Een verjaardag om nooit meer te vergeten. Wat hebben we op onze donder gehad. De sterkteopbouw van een schip is zo gemaakt dat minder belangrijke delen eerder breken dan de belangrijkere delen. Zo is de romp het sterkste. De masten zijn sterker dan de gieken en ra’s, de ra’s sterker dan de zeilen, de zeilen sterker dan de lijnen. Dit principe is de afgelopen storm getest.
Op mijn verjaardag hebben we rond 11:00 het dubbelgereefde grootzeil weggehaald en alles goed vastgebonden. Daarna hadden we nog het topzeil en de stormfok staan. Met het topzeil valt tot windkracht 10 te zeilen. De stormfok moet het zelfs in windkracht 12 nog blijven doen. Windkracht 10 is al een enorme bak wind, waar je met je verjaardag niet op zit te wachten. De windkracht 10 dient zich rond de lunch aan. We hebben de gastbemanning vriendelijk verzocht zich niet meer op dek te begeven. We gaan meelopen (met de wind mee varen) in de richting waar de wind waait.
De wind neemt gedurende de dag toe. Rond 18:00 zag ik de eerste vlaag windkracht 12, te herkennen aan het feit dat het zeeoppervlak verandert in een witte massa. De topzeilschoot deed wat hij moest doen, breken. Die hoek van het zeil hebben we vastgebonden aan de ra, waardoor er nog een driehoek overbleef. Een methode die in vroeger dagen wel meer werd gebruikt als soort reef methode.
Het leven aan boord gaat altijd verder. Als verjaardagsmaal had ik om een Indische rijsttafel gevraagd. Wouter heeft dat wat vereenvoudigd tot rijst met lamsstoofpot, wat ik hem in het geheel niet kwalijk neem. Ik heb nog wel een verjaardagstaart van hem tegoed.
Rond 3:00 is er even een rustmoment. Even een aangename windkracht 7, maar we vermoeden al dat het slechts om een intermezzo gaat. Gelukkig zien we op dat moment dat er een scheur in het topzeil zit. U raad het al: er zijn nog een aantal vlagen 12 bft geweest, en daar is de sterkte van het topzeil niet op berekend. In het rustmoment kunnen we net het zeil weghalen en opdoeken. Daarna barst deel 2 van de storm los. Het stormfokje doet wat het moet doen, het loodst ons veilig (met soms 10,5 knopen) door de storm. Rond 13:00 uur op 16 februari begint de wind structureel af te nemen. Voor je gevoel lijkt het wel windstil, maar de windmeter geeft toch nog steeds windkracht 7 aan.
Zo’n storm laat je de relativiteit van dingen weer eens duidelijk zien. Een broek die je gister nog nat vond omdat de pijpen vochtig waren, is nu ineens een welkom droog kledingstuk. De gastbemanning die het eergisteren lastig vond om te slapen bij het rollen van windkracht 7, ligt nu heerlijk te slapen.
Vanmiddag 2 uur wordt het opdrachten-spel hervat. Nog 540 Mijl tot de ingang van het Kanaal.

15.02.2011 11:20 GMT
42°30.80’N, 020°56.90’W. Kompas 059. Knopen 6.9.
Je kunt de weerkaarten nog zo goed bestuderen, maar als de voorspellingen van dag tot dag veranderen kun je toch nog eens een stukje wind oppakken.
Sinds vertrek op Terceira hebben we flinke wind gehad. Gemiddeld windje 7. Af en toe zon, dan weer een fikse bui. Ook ’s nachts laat de sterrenhemel zich soms van zijn beste kant zien, terwijl je een uur later door de regen de boegspriet niet meer ziet.
Vandaag is het toevallig mijn verjaardag. Wat heb ik voor mijn verjaardag gekregen dit jaar? Windkracht 9 met stralend blauwe lucht. Een stukje van een grotere depressie is losgekomen en komt naar beneden om ons nog even te laten weten wat de Noord-Atlantische oceaan in de winter kan. De avond na vertrek werd dit al voorspeld. In eerdere voorspellingen zag het er vervelender uit voor ons. We hebben de alternatieve opties bekeken, zoals terug gaan naar de Azoren. Geleidelijk aan werden de berichten beter voor ons, waardoor we toch door konden.
We hebben het schip helemaal voorbereid. Alles zit (extra) vast wat vast moet zitten en alles dicht wat dicht moet zitten. We hebben net het dubbelgereefde grootzeil met zijn allen weggehaald in een hele strakke actie. Nu varen we met topzeil en stormfok met de wind mee nog steeds mooi richting Rotterdam. We glijden prachtig over de hoge golven. Ik heb het net proberen te filmen, maar eigenlijk moet dit toch vanuit een helikopter worden opgenomen. Wie komt er even langs voor een foto-shoot?
Het opdrachten-spel is even opgeschort tot beter weer, wat er over een dag of twee moet zijn. De gastbemanning heeft soms wat moeite met slapen in de rollende bedjes, maar verder is de sfeer goed aan boord. Nico ligt lekker te lezen. Peet blijft in de stuurhut om sigaretten voor ons aan te steken. Dre trotseert het dek om lijntjes voor ons op te schieten. Lodewijk ligt nu lekker te slapen, zodat hij straks weer zijn mannetje kan staan.

13.02.2011 17:43 GMT
39°37.10’N, 026°10.70’W. Kompas 025. Knopen 7,2.
De tocht naar Terceira ging erg voorspoedig. Met een flinke wind in de rug hebben we de tocht snel volbracht. Af en toe haalden we 10,5 knoop (zo’n 20 km/h). Misschien hadden we het zelfs iets te snel gedaan. Toen we voor de haven waren om 6:30, in plaats van de geplande 12:00, was er nog niemand wakker van de havenautoriteiten. Het duurde tot 9:30 voordat we eindelijk toestemming hadden van de havenmeester om de baai in te varen en daar voor anker te gaan.
Iedereen kon weer even de benen strekken op de wal. Leuke cafeetjes aan de haven, waarvan we er ook ’s avonds nog een paar hebben bezocht. Via internet hebben we de laatste weerkaarten binnen gehaald. Het besluit is genomen. We vertrekken de volgende ochtend vroeg. Dan kunnen we mooi aan de onderkant van de depressie, die noordelijk van ons ligt, meevaren.
Inmiddels hebben we het anker gelicht en de boeg richting Rotterdam gedraaid. De zeilen staan klaar om vannacht met een lekkere wind in de rug de mijlen weg te tikken. Nog 1111 mijl te gaan tot de ingang van het Kanaal.
Op het bemanningsfront is een groot opdrachtenspel losgebarsten. Ieder heeft 5 kaartjes met opdrachten geschreven. Die zijn geschud en weer uitgedeeld. Nu kunnen we dus op elk moment ineens een kaartje met een opdracht krijgen. Zo heeft Koen een pot rode bieten gekregen in plaats van avondeten. Jip heeft vanmorgen de ankerketting gestuwd. Jacob heeft twee ankerwachten gedraaid. En ik mag zo in mijn eentje de afwas doen. Gastbemanning Peet is de onafhankelijke scheidsrechter, die in de gaten houdt of de opdrachten wel kunnen en of ze wel correct worden uitgevoerd. Zo houden we ons nog wel even bezig tot Rotterdam.

11.02.2011 09:45 GMT
37°08.9’N, 025°09.0’W. Kompas 022. Knopen 0.0.
Die laatste 100 mijl tot de Azoren… Heerlijk zeilen met windje in de rug. In de vroege ochtend konden we de lichten en contouren al zien van Sao Miguel. Breefok gestreken voor manoeuvreerbaarheid. Toen kwam er een buitje aan, die erg snel dichtbij kwam. Alle zeilen behalve grootzeil weggehaald. Met nog 10 mijl te gaan kwam de bui. Het eiland konden we ineens niet meer zien. De bui hebben we uitgezeten en ondertussen contact gezocht met het eiland voor een ligplaats. Net voor we de haven binnenkwamen, kwam het verlossende bericht. Voor slechts 2000 euro mochten we in de haven liggen. Daar schrik je toch van als je hebt gehoopt op iets van 50 tot 300 euro.
In ieder geval een duidelijk signaal, we gaan naar een ander eiland. Het wordt Santa Maria. Klein eilandje, waar ze nog blij zijn als er een schip langskomt. Op weg ernaartoe weer een buitje dat ons met 10 knopen deed voortstuiven. Om kwart over negen ’s avonds lieten we het anker vallen. Gearriveerd op de Azoren.
Op Santa Maria hebben we overdag de tijd gehad om rond te kijken. Heerlijk zonnetje, mooi klein dorpje in Portugese stijl. Helaas moeten we ’s avonds wel weer vertrekken. Er komt een zuidwestenwind aan die onze, enigszins beschutte, ankerplek zal veranderen in een lagerwal met enorme deining. Om de hoek van het eiland in het noordoosten zit een mooi beschut baaitje wat we kunnen opzoeken. De volgende ochtend blijkt het een fantastisch mooi baaitje te zijn met scherpe kliffen, watervalletjes en groene wijngaarden. We liggen prima beschut voor de zuidwesten- en noordwestenwind en de deining. Helaas geen mogelijkheid om aan de kant te komen.
Afgelopen dagen zijn we bezig geweest met de planning van het vervolg van de reis. We hielden de weerkaarten al een tijdje in de gaten. Voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het weer: er ontwikkelt zich een fenomenale depressie ten zuidoosten van Groenland. De verwachting is
een dieptepunt van 935 mbar, met wind van 80 knopen (ter informatie, vanaf 65 knopen heet het orkaankracht). Deze gaat richting Schotland-Noorwegen. Ook in NL zou ik de raampjes maar dichtdoen als hij langskomt. We hopen van ganser harte dat er daar niemand meer op zee zit.
Gelukkig krijgen wij met die depressie niet zoveel te maken. Wij houden een andere depressie in het oog, met een ook niet misselijke wind. We zouden het misschien kunnen redden om er net voorlangs te schieten, maar gokken op zee is nooit een goed plan. We stellen ons vervolg naar Rotterdam nog even uit, we hebben geen haast. We laten de depressie beleefd voorgaan.
Vanmorgen vroeg hebben we het anker gelicht en zijn nu met prachtig weer en dolfijnen onderweg naar het eiland, Terceira. Iets noordelijker gelegen waar ook een mooie beschutte baai is en waar we wel aan land kunnen.

7.02.2011 18:00 GMT
36°07.30’N, 026°25.70’W. Kompas 022. Knopen 6,5.
Nadat vrijdag de motor was uitgegaan, hebben we twee volle dagen heerlijk kunnen zeilen. Zondag hield de wind er mee op en werd het rommelig weer. Een paar fikse buien hebben het schip goed schoon gespoeld en onze zeilpakken getest. De wind heeft alle hoeken van het kompas opgezocht. Draaiend van zuidwest naar noordoost terug naar west en weer naar noordoost en oost. ’s Nachts trok de hemel soms open om ons weer een blik op de sterren te gunnen, maar het zuiderkruis hebben we na de eerste nacht na vertrek niet meer gezien.
Ondertussen hebben we aan boord aardig wat klussen kunnen doen. Lodewijk heeft het koper van het kompashuis weer aan het blinken. Het wit aan dek is weer wit, het zwart weer zwart. Blokken gelakt, vlaggen gerepareerd. Shipshape and bristol fashion, klaar voor de stop op de Azoren. De keuze is gevallen op São Miguel, Ponta Delgada. Komende nacht voorspelt nog een mooi stukje zeilen met zuidwestenwind kracht 5 Bft in de rug.
100 Mijl te gaan tot de Azoren.

5.02.2011 04:38 GMT
29°36.60’N, 026°37.60’W. Kompas 349. Knopen 6,7.
Na drie dagen motorsailen met windje 5-7 Bft uit het noordoosten, was het een genot om vanmorgen de hoofdmotor te kunnen uitzetten. De wind is naar het oosten gedraaid en iets afgenomen. Alle zeilen bij 
met 8 tot 9 knopen over de deining rijden. Met een lekker zonnetje en blauwe lucht is dit puur genieten. Wouter, de kok, zag er de afgelopen dagen niet zo vrolijk uit, maar liep vandaag weer met een grote grijns op zijn gezicht. ’s Middags ging de deur van het kombuis dicht. Door het luikje klonken de klanken van Eminem. Dan weet je dat er weer wat lekkers aan komt. En jawel, een heerlijk diner van carpaccio, pasta carbonara à la Wouter en chocolademousse met witte chocolade en caramelsaus toe.
Op het moment glijden we door de nacht met een heldere hemel. We sturen op de sterren, met de poolster een streek over stuurboord. Lodewijk van de gastbemanning heeft inmiddels ook geleerd dat sturen het best gaat als je het stuurwiel (bijna) niet aanraakt.
Minder dan 500 mijl te gaan tot de Azoren.

4.02.2011 10:22 GMT
27°29.13’N, 025°54.58’W. Kompas 350. Knopen 6,5.
Een lid van de gastbemanning meldt:
"De vier gasten aan boord hebben allemaal wel van vrienden en bekenden de vraag gekregen wat hen toch bezielt om voor een mijlenmaker met de ‘Oosterschelde’ te kiezen. Die vraag stelde ik mezelf de eerste dagen ook wel enigszins. Wat was ook weer de lol om je meer dan 7 dagen achter elkaar door elkaar te laten husselen op een stampend schip dat zich permanent moet verhouden tot de rusteloze golven en veranderende windkrachten? Totdat na drie, vier dagen het rusteloze ritme van de oceaan onderdeel is geworden van je eigen bio-ritme. Je ervaart de bewegingen van het schip niet langer als een worstelwedstrijd maar als een ‘pas de deux’  met de golven waarbij de ‘Oosterschelde’ en de oceaan elkaar ook wel met regelmaat stevig op de tenen staan. Als de dynamiek van schip en elementen onderdeel van je eigen systeem zijn geworden, ga je de rustgevendheid van de ogenschijnlijke rusteloosheid ervaren. Dat lijkt tegenstrijdig maar het is juist die combinatie van dynamiek en rust die (oceaan)zeilen zo’n aantrekkingskracht geeft. Met een stel enthousiaste jonge bemanningsleden om je heen die geduldig alle eigenwijze vragen van de pensionado’s (op een na, sorry Peet) beantwoorden en net doen of onze bijdrage echt wel waardevol is, moet zelfs de meest verstokte landrot toch ook het idee krijgen dat zo’n oceaanreis minder dwaas is dan het lijkt. Toch?"

3.02.2011 17:58 GMT
25°27.66’N, 025°27.66’W. Kompas 346. Knopen 7,8.
De tijd en de zeemijlen vliegen voorbij. De afgelopen dagen zijn we flink aan het doorzeilen geweest. De wind wisselt tussen 5 en 7 Bft en tussen NNO en ONO. Af en toe komt er een buitje voorbij. Het saharazand en -stof, dat we op de Kaapverden verzameld hadden over het hele schip, is er inmiddels afgespoeld. We beuken soms goed tegen de golven aan, waardoor het lopen over dek tussen achterdek en ingang van het ruim iedere keer weer een gok is. Kom je wel of niet droog aan. Durf ik zonder pak aan, of toch maar met. 
De deining is opgelopen tot golven van een meter of 5 en de snelheid tikt soms de 9 knopen aan.
Gisteren hebben we het punt bereikt dat we nog 1000 zeemijl te gaan hebben tot de Azoren. Op dit moment het heuglijke feit dat we de zelfde lengte- als breedtegraad hebben. Het toplicht is rood, het toplicht is groen, op zee is altijd wat te doen.
De stemming zit er weer goed in.

1.02.2011 18:20 GMT
20°03.40’N, 022°50.60’W. Kompas 335. Knopen 8,0.
Op de 30ste was iedereen aan boord om 18:00, klaar voor vertrek op weg naar de Azoren. We zijn direct vertrokken naar Palmeira, op het noordpuntje van het eiland. Daar konden we de volgende ochtend uitklaren. Om 11:00 waren de formaliteiten afgerond en de laatste boodschappen aan boord. We kunnen vertrekken. Prachtige blauwe hemel, lekker zonnetje om de nog een beetje verkleumde nederlanders op te warmen. Er is nog erg weinig wind, maar de laatse grib-file (weerbericht) belooft veel goeds.
De laatste dag van januari brengt de wind nog niet, maar geeft ons wel een schitterend heldere nacht vol sterren. ’s Nachts rond 4 uur kunnen we waarschijnlijk voor het laatst het Zuiderkruis zien.
Wanneer de zon opkomt rond half 7 op 1 februari, krijgt de wind er ook zin in. We zetten de eerste zeilen en motorsailen met een knoop of 8 in de goede richting.
Inmiddels is de wind goed doorgezet naar een 5 Bft. De zee begint aardig op te bouwen, met een deining van 4 m. Het eerste rif hebben we al gezet. Af en toe een bui en dan weer een zonnetje om op te drogen. Daarnet was er nog een groepje dolfijnen die ons even kwam vergezellen.
Het leven is weer goed op zee.

29.01.2011 12;11 GMT
16°35.58’N, 022°54.25’W. Kompas 359. Knopen 0,1.
Gisteren hebben we de hele dag doorgebracht in Santa Maria. Zeker in vergelijking met de andere eilanden is het hier behoorlijk toeristisch. De veelal Senegalese verkopers op straat zijn opdringerig en proberen je over te halen een Afrikaans masker of ander souvenir te kopen. Sommige zijn overigens best mooi, maar natuurlijk heeft het weinig met Kaapverdië te maken. Maar, zoals ze hier zeggen ‘Cabo stress’ (maak je niet druk); als je doorloopt laten ze je met rust. Voordelen heeft het ook. Er zijn veel restaurants, terrassen en ijssalons. Met de prachtig gekleurde zee op de achtergrond wil je eigenlijk niet meer opstaan. Vandaag eindigt de reis. Vanmorgen om 10:00 uur namen we afscheid van elkaar. Sommigen vliegen vanmiddag terug, anderen vannacht en enkele gelukkigen blijven nog een paar nachten op Sal. Een deel van de scheepsbemanning wordt gewisseld en voor de ‘Oosterschelde’ zit het seizoen er hier op. Nog een paar dagen voor het schip aan de terugreis naar Rotterdam zal beginnen.

VAN DE REDERIJ (28.01.2011)
Hoewel het weer hier eigenlijk altijd goed is, hebben we deze reis wel
heel veel geluk. De reis van São Nicolau naar Boa vista maakten we met
eenzelfde mooie bries als het vorige traject. De wind was bovendien vrij
noordelijk, waardoor onze bestemming ook zo goed als bezeild was. Met
het NNO-briesje van 3 à 4 Bft konden alweer alle zeilen worden bijgezet.
Ook de gaffeltopzeilen, die het zowaar goed doen op een
hoog-aandewindse koers. Het is, waarschijnlijk door de relatief zwakke
wind, ook nog steeds mooi helder. Bij hardere wind is het zicht vaak
verminderd door het woestijnstof dat uit de Sahara hier heen waait, maar
daar is nu geen sprake van en ook deze nacht konden we weer goed
sterren kijken. Soms naar relatief onbekende sterrenbeelden, want
bijvoorbeeld ook het Zuiderkruis is vanaf deze breedte goed te zien. ‘s
Nachts om 06:00 uur lieten we het anker vallen bij Sal Rei, op Boa
Vista. Overdag maakten we een uitstapje naar de grote zandduinen en
zwommen we wat vanaf een van de grote stranden. Om 22:00 uur gingen we
ankerop voor het laatste traject van deze reis. Van Boa Vista naar Sal
moeten we eigenlijk altijd op de motor varen. De wind is bijna pal
tegen. Gelukkig nog steeds niet te hard, zodat we al om 04:00 uur het
anker lieten vallen op de rede van Santa Maria. Liggend in het warme
turquoise water met zicht op een wit zandstrand is dat geen straf…

24.01.2011 22:41 GMT
16°34.09’N, 024°22.03’W. Kompas 052. Knopen 2,0.
Het is heel stil aan boord. De wind is op onze ankerplek, zo dicht
achter het eiland, bijna helemaal weg en er zijn ook geen golven,
behalve een heel lage, lange deining. Vannacht hadden we een prachtige
sterrennacht. Zonder achtergrondverlichting en met een mooie heldere
lucht waren er meer sterren te zien dan ooit. Dat het goed zicht was hadden we overdag al kunnen
vaststellen: we konden het eiland Fogo, dat toch 150 km zuidelijk ligt,
duidelijk zien aan de horizon. Iedereen heeft gisteren genoten van de
excursie op São Nicolau. Mooie uitgesleten zandsteenformaties, een
bezoek aan nationaal park Mont Gordo (de hoge berg op het eiland), een
‘duik’ in een natuurlijk zwembad aan de woeste noordkust van het eiland
en een bezoek aan een wel heel idyllisch gelegen grogue-stokerij sloten
we af met een barbeque aan dek. De zelfgevangen vis smaakte prima! Na
het ontbijt gaan we ankerop voor het 90 mijl lange traject naar Boa
Vista.

24.01.2011 20:26 GMT
16°35.19’N, 024°30.56’W. Kompas 099. Knopen 4,0.
De zon is onder gegaan en de maan is nog niet op, dus in het aardedonker
leggen we nu de laatste mijlen af naar São Nicolau. Het was een
prachtige zeildag. Met een voor deze streek wel heel zachte wind van 3
Bft konden we alle zeilen bij zetten en waren er nauwelijks golven.
Onder het onbewoonde eiland Santa Luzia lanceerden we onze bijboot en
voeren we met alle opvarenden een rondje rond de ‘Oosterschelde’. Zelfs
als je de ‘Oosterschelde’ voor de zoveelste keer onder vol zeil ziet,
blijft dat een spectaculair gezicht. Gisteren maakten we een wandeling
op Santo Antão. Meestal is dit een van de hoogtepunten van de reis. Dit
keer maakten we echter de drie uur durende voettocht van de
top van de vulkaan naar beneden in de stromende regen. Geheimzinnig en
mooi was het, maar het spectaculaire uitzicht over de vallei moesten we
dit keer missen. Morgen hopen we op betere omstandigheden op São
Nicolau.

21.01.2011 19:25 GMT
16°05.99’N, -24°31.49’W. Kompas 325. Knopen 7,5.
Gistermorgen om 04:30 uur gingen we ten anker in de mooie baai bij Tarrafal, op Santiago. Met onder meer een bezoek aan de oudste boom op Kaapverdië (een werkelijk reusachtige baobab van vele honderden jaren oud), aan het oudste stadje (Cidade Velha) en een heerlijke lunch onder de palmbomen op het strand, hebben we de dag goed besteed. Vanmorgen zijn we om 09:00 uur vertrokken. Manoeuvrerend met de zeilen en zonder de motor te gebruiken, vertrokken we uit de baai en inmiddels zeilen we alweer een hele dag op een prachtige oceaan. De wind is nog steeds niet al te hard, 4 Bft, dus we varen onder vol tuig. De bestemming is Mindelo, waar we morgenochtend hopen aan te komen.

19.01.2011 13:57 GMT
16°27.33’N, 023°07.78’W. Kompas 214. Knopen 5,2.
Gerben vertelt:
"Na een lange vlucht, of eigenlijk na twee vluchten met een lange
overstaptijd, kwam ik ’s nachts aan op Sal. Het is inmiddels alweer
twee jaar geleden dat ik op Kaapverdië was, maar meteen bij het
uitstappen van het vliegtuig kwamen alle leuke herinneringen weer boven.
En hoewel ik moe was en de wachtrij voor de immigratie lang was, kreeg
ik er meteen een goed humeur van. Midden in de nacht arriveerde ik in
Palmeira en vond ik de ‘Oosterschelde’, die op de oceaandeining achter
haar ankers lag te slingeren.
Vandaag begon prachtig. De harde wind is iets afgenomen en het
woestijnstof dat het zicht gisteren nog beperkte, is weggetrokken. Met
ruime wind zijn we inmiddels op weg over een prachtig blauwe oceaan."

16.01.2011 GMT
16°25.89’N, 022°56.36’W. Kompas 012. Knopen 4,6.
Ewout vertelt:
"Na ons bezoek aan Santiago hebben we om 9:00 uur het anker gelicht voor het langste traject van de reis; 130 zeemijl naar Mindelo op São Vicente, zo’n 24 uur varen. Met een windje 6 Bft uit het noordoosten is het een beetje knijpen om goede koers te halen. Wanneer Maarten en de wacht om 14:00 uur overnemen is het de vraag of we de motor bij moeten zetten of niet. Nadat we alle zeilen getrimd hebben, vinden we dat we dicht genoeg bij de koerslijn komen. Mooi zeilen. In de schaduw van de eilanden onderweg wordt de deining minder en houden we beter koers. Het ziet er naar uit dat we de tocht helemaal kunnen zeilen. Wanneer we de wacht om 20:00 uur overdragen, zitten we zelfs boven de koerslijn.
Wanneer wij ’s nachts om 2 uur weer worden gewekt, is de wind aangetrokken tot een kracht 7 Bft. Het log geeft bijna 10 knopen aan. Mindelo ligt aan de westkant van São Vicente. Om daar te komen moeten we het laatste stukje tussen de eilanden São Vicente en Santo Antão in noordoostelijke richting varen. Laat daar nou net de wind vandaan komen. Voor de bocht naar noorden gaan de zeilen met hulp van de gasten naar beneden. Dan wordt het motoren tegen de wind in, slechts 2 knopen voortgang. Tussen de trechter van de twee eilanden wordt de wind nog wat opgejaagd naar 8 Bft, het Venturi-effect. De deining komt ook weer om de hoek en we worden vaak afgeremd tot een halve knoop. Nog maar een paar mijl te gaan, toch gaat het nog even duren. De gasten die op waren gebleven om te kijken hoe we ten anker zouden laten vallen, gaan toch maar slapen. Wanneer de zon net boven de bergen uitkomt zijn we blij dat we het anker kunnen laten vallen. Even ontbijten en dan lekker slapen.
Overdag kunnen de gasten rondkijken op het eiland. Met het schip hebben we een afspraak om diesel te bunkeren. Aan de steiger liggen we voor een Engels superjacht van bijna 40 m met een enkele mast die ver boven de onze uitsteekt. Na het bunkeren gaan we weer ten anker. De volgende dag is het uitstapje naar Santo Antão, geroemd als mooiste eiland van Cabo Verde. ’s Ochtends op de veerboot er naar toe ontmoeten we Joke, een Nederlandse, die meteen in de groep wordt opgenomen.
Bij terugkomst op het schip wacht er een BBQ aan dek. Iedereen kan de voeten even laten rusten na de lange wandeling. Naast ons is nog de Zweedse driemaster Alva geankerd. De bemanning kijkt jaloers naar onze BBQ. Na het eten gaat bijna iedereen nog even naar de kant voor een bezoek aan Club Nautico, de lokale bar waar vaak live muziek wordt gespeeld (helaas die avond niet).
De zon wekt ons weer voor een prachtige dag zeilen naar São Nicolau. Onderweg komen we nog langs aantal onbewoonde eilanden. Weer een prachtige zeildag. Aan het begin van de avond kunnen we het anker weer laten vallen. Overdag is er een uitstapje over het eiland met Henni, de plaatselijke Nederlander. De gasten hebben bij hem ’s avonds een diner afgesproken. Aan boord kunnen de overgeblevenen smullen van Wouters niet te versmaden rijsttafel. Inmiddels zijn we al weer aan het varen met de lichten van Santa Maria in zicht, het eindpunt van deze mooie reis."

VAN DE REDERIJ (14.01.2011)

Door de problemen bij de sloop van het voormalig Imax-theater, direct naast ons kantoor, zijn onze telefoonlijnen tijdelijk afgesloten. Op dit moment weten we niet wanneer een eventuele reparatie mogelijk zal zijn. U kunt de rederij bereiken op nummer 0651-854957. De email wordt gewoon gelezen.

8.01.2011 02:49 GMT
15°27.69’N, 023°45.23’W. Kompas 196. Knopen 5,6.
Matroos Thijs vertelt:
"Aangekomen in Santa Maria, Sal, onze eindbestemming, konden we met z’n allen voor de laatste keer genieten van de kookkunsten van oudgediende Jan, die ons sinds het vertrek vanuit Rotterdam ontzettend heeft laten genieten. Hij sloot zijn tijd aan boord dan ook niet zomaar af: een enorme rijsttafel sierde het dek onder de zonnetent. Samen met de laatste gasten stapte hij van boord om nog een paar dagen van Cabo Verde te genieten.
Voor ons weer de orde van de dag. Na het schip te hebben klaargemaakt, weken wij uit naar de plaatselijke Italiaan in Palmeira, waar we vaker komen en hartelijk worden begroet. Een heerlijke avond uit met antipasti, worst, lasagne, pasta en vis. Op krachten komen voor de nieuwe reis, een drukke reis. 
Nu, in de baai van Tarrafal, Santiago, genieten we na van een mooie start. Vannacht zijn we vanaf Maio, een eiland ten oosten van Santiago, hierheen gevaren. Een vlak eiland met een nieuwe pier die schril afstak met de hele kust. Na de roestige trap (die ons ook nog enig plakwerk aan de dinghy heeft opgeleverd) en een betonnen pier, kwamen we aan op een geweldig strand en in een prachtig dorp. Veel was kaal, maar het water hemelsblauw, het dorp glooiend en gezellig. Helaas waren we snel weer op weg, omdat de planning dankzij dit extra bezoek wat strakker wordt. Straks komen alle gasten terug van een bezoek aan de hoofdstad Praia, en ontvangt Wouter, onze vaste kok, ze hopelijk met een barbecue als de wind niet aantrekt. Met een nieuwe kok en een nieuwe tocht weer onderweg. Cabo Stress."

VAN DE REDERIJ (2.01.2011)
Kapitein Martin:

"Oud en Nieuw vierden we in Tarrafal, São Nicolau. We hebben een goedbedoelde poging ondernomen om tijdens die avond aan de kant te liggen in de kleine haven. Maar dit was geen succes aangezien de onzichtbare, doch echte, deining binnen kwam rollen en twee lijnen en een fender brak en ons een verfbeurt gaat kosten. In ieder geval konden onze gasten makkelijk aan boord komen na hun excursie op het eiland. Daarna gingen we snel weer voor anker, rustig en zachtjes, en deden we net alsof we al die tijd al voor anker hadden gelegen. Exact om 12 uur vuurde stuurman Maarten, gekleed in zijn beste feest-outfit (als een banaan), het scheepskanon af en de enorme knal veroorzaakte een flink gerommel in de vallei aan de wal. In de nacht in het heldere water bij Tarrafal trok het dek licht kleine zeebeesten rond het schip aan, die op hun beurt weer grotere vissen aantrokken. We hadden onze eigen zoutwater-aquarium met veel vliegende vissen die rond het schip zwommen en soms zelfs vlogen. In de vorm van donkere schaduwen zwommen enkele kleine haaien met grote snelheid onder hen door. Soms vielen ze de vliegende vissen aan en kwamen ze boven. Een aantal lange felrode octopussen kwam elegant voorbij zwemmen en de haaien maakten een paar rondjes
om hen heen maar lieten ze verder met rust. Misschien is zwemmen in een felrode zwembroek een goed idee om de haaien weg te houden? Het werkte in ieder geval voor de octopussen. Na een vertraagde start vertrokken we richting Sal Rei op Boa Vista, onze voorlaatste stop tijdens deze reis. De noordoostelijke passaatwind kwam al snel opzetten en met een sterke wind en volle zeilen waren
we aan het racen over de golven. Spectaculair zeilen, maar het eiste zijn tol in de vorm van zeeziekte bij enkele van de gasten. Gedurende de nacht nam de wind een beetje af en voeren we op de motor de laatste mijlen naar onze bestemming. Iets verder tijdens de oversteek ving een trotse Maarten weer een vis van ca. 30 cm en 300 gram, eigenlijk niets om over op te scheppen. Hij beweert echter nog
steeds met 1 vis voor te liggen in de kapitein/stuurman-viswedstrijd, al is er volgens mij (de kapitein) niet voldoende bewijs hiervoor. Vandaag genieten we van een wederom zonnige dag, voor anker bij Boa Vista. Onze gasten zijn van boord om het eiland te verkennen en aan boord gaat het dagelijkse werk door. Vanavond vertrekken we richting onze laatste bestemming: Santa Maria op Sal.
Het is slechts 30 mijl ver, maar wel tegen de heersende passaatwind in; dus hopen we op lichte wind en een gladde zee."