Nieuws archief 2010

31 maart 2010

31.12.2010 GMT
15°27.69’N, 023°45.23’W. Kompas 196. Knopen 5,6.
Het weer op Kaapverdië lijkt genormaliseerd en de Noordoost-passaat staat de laatste dagen stevig door. Ten anker liggend bij Sal hesen we het grootzeil. Zodra het anker uit de grond kwam hielde we de fok bak en langzaam draaide de ‘Oosterschelde’. Meteen werd het topzeil bijgezet en zo, zonder gebruik van de motor, gingen we op weg naar Santiago met onze nieuwe groep gasten. Net onderweg kwam een groep dolfijnen een kijkje nemen bij het schip en iets later passeerden we een grote zeeschildpad. Wat een goed begin van de reis! In de nacht kwamen we aan bij Tarafal, op Santiago. Bij het eerste licht genoten we van de mooie omgeving. Een hoge oceaandeining kwam langzaam de baai inrollen, en liet het schip zachtjes op en neer gaan voordat de golven met groot geweld braken op het strand. Overdag maakten we een uitstapje naar het nationaal park en ’s avonds grilden we een grote wahoo (vis) aan dek.
De volgende morgen begonnen we aan de 140 mijl lange oversteek naar Mindelo op São Vicente. De passaat liet ons niet in de steek en met alle zeilen ‘vol en bij’ maakten we een gemiddelde snelheid van 8,5 knopen. Na het bezoek aan São Vicente en het buureiland Santa Antão zeilende we naar São Nicolao. De wind was zo stevig dat we zelfs besloten een rifje te steken in grootzeil en bezaan. Vlak voor aankomst viel de wind langzaam weg. Juist op dat moment komt een grote groep dolfijnen een spectaculaire show opvoeren rond het schip. Inmiddels liggen we ten anker bij Tarrafal en treffen we de voorbereidigen voor de viering van oudjaarsavond.

25.12.2010 16:00 GMT
16°19.77’N, 023°13.72’W. Kompas 212. Knopen 6,0.
Thijs schrijft:
“Het is bekend dat zeelui goed in staat zijn om te missen. Zijn ze aan land, dan missen ze de wijde zee en het schip. Zijn ze op zee, dan missen ze land en hun familie en vrienden. Nadat we met alle apparaten functionerend (goed werk Maarten, Max en Ewout!) afscheid hebben genomen van Tonny, Eddy, Dirk-Jan, Reinier, Mien en Gerda, zijn de feestdagen ineens aan de orde van de dag. Langzaam maar zeker werd ons duidelijk dat door hevig weer in Europa niet alle gasten op tijd een vlucht konden krijgen. Met 7 gasten kon het soms al mis gaan. Dit keer zouden we 20 gasten ontvangen, hoeveel zouden het op tijd halen? En wat stond ons dan te doen met het Kerstdiner? Laten we beginnen met het feit dat we iedereen op tijd aan boord hadden, en we zijn onderweg naar Santiago. Het schip vult zich met gezelligheid en drukte, en de wind laat zich ten opzichte van de afgelopen tijd ook meer zien. Maar voelt het als kerst? Dat we thuis af en toe missen, geldt voor iedereen. Maar het is moeilijk om vanaf een Afrikaans eiland te vertrekken in de brandende zon, en een echt kerstgevoel te hebben. Wel hebben we nog een kerstdiner in de haven van Palmeira moeten afslaan, ze gunnen ons allemaal het plezier. En dat lukt. Iedereen aan boord viert vakantie, Jan maakt een prachtige maaltijd in het kombuis en het schip is met al zijn vezels klaar om deze groep rond te zeilen, met nieuwe wind, en een gang om volgend jaar wel met kerst thuis te zijn. Of toch weer op zee…”

VAN DE REDERIJ (24.12.2010)
Namens alle bemanningsleden en medewerkers wenst de rederij u fijne feestdagen en een heel gelukkig Nieuwjaar.

19.12.2010 09:52 GMT
16°34.23’N, 024°21.68’W. Kompas 305. Knopen 0,1.
Martin vertelt:
“’Als het regent, dan giet het ook meteen’. Dit gezegde is niet van toepassing op het weer hier in Kaapverdië aangezien we alleen een keer een regenbui van een afstand hebben gezien. Bovendien hebben we al dagen achtereen prachtig zonnig weer. Het is daarentegen wel van toepassing op de verschillende technische uitdagingen waar we mee geconfronteerd
zijn de laatste tijd.Sinds de ‘Oosterschelde’ geen vracht maar passagiers vervoert, is de techniek aan boord veranderd van vrij simpel naar nogal uitgebreid. We hebben bijvoorbeeld twee verschillende machinekamers, op zijn minst 26 verschillende pompen, 16 verschillende tanks voor water, diesel en grijs/zwart water, 4 verschillende dieselmotoren, verscheidene hydraulische systemen, ongeveer 5 koelkasten en 2 vriezers, een kachel, ontluchting systemen, een watermaker (van zout water naar drinkwater), vele navigatiesystemen en computers en waarschijnlijk verscheidene kilometers aan kabels die door het hele schip lopen. Hoewel we deze systemen constant onderhouden, is het onvermijdelijk dat dingen er soms mee ophouden. Deze week veroorzaakte een verstopping in de ontluchtingspijp van de
grijswater-tank voor stank in sommige hutten. We probeerden de buizen door te spoelen, maar uiteindelijk moesten we de tank openmaken en de rommel met de hand verwijderen. We hebben zojuist een probleem met de kleine generator opgelost, waar een knarsend geluid uit kwam.  Er werd advies gevraagd van de collega’s thuis, handleidingen van begin tot einde doorgelezen en het probleem werd teruggebracht tot een versleten kogellager. De grote generator nam de taak om het schip van stroom te voorzien over. ’s Nachts, wanneer we alleen op met accu’s werken, viel ook een stroomgroep voor het licht uit. Wanneer het regent, dan giet het ook echt. Bij aankomst op Mindelo, São Vicente, hadden we de generator ontmanteld en een locale marine elektricien stond op de pier op ons te wachten. Een ‘onderzoeksteam’ werd er op uitgestuurd om accu’s en opladers te vinden en ‘los tres engineros’ stuurman Maarten, machinist Max en matroos
Ewout probeerden de boel te repareren terwijl de gasten aan het wandelen waren in de bergen van Santo Antão. Nadat de generator weer in elkaar was gezet met een nieuwe kogellager en nieuwe wikkelingen op de dynamo, met de accu’s en opladers reeds geïnstalleerd, vertrokken we uit Mindelo. De laatste hand werd gelegd aan de reparaties en de ‘Oosterschelde’ was zo goed als terug in tiptop conditie, toen we het geweldige geluid van de hard uitlopende visdraad hoorden. Maarten kwam uit de machinekamer om een prachtig gekleurde Dorade (ook wel bekend als Dolphin fish, Goud Makereei of Mahi Mahi) van 1.25 meter en 12 kilo binnen te halen. En dus overwerkt, moe, besmeurd met olie en vet van top tot teen en ruikend naar een visfabriek eindigde Maarten, en iedereen aan boord, de dag met een grote
glimlach op zijn gezicht. Zo is het met zeilen – net als de golven om ons heen – soms ga je omlaag, soms omhoog.”

15.12.2010 06:46 GMT
15°49.44’N, 024°15.89’W. Kompas 320. Knopen 7,0.
Vandaag hebben we heerlijk rustig voor anker gelegen in de baai van Tarafal, bij Santiago. De gasten hebben een tour gemaakt op het eiland en, onder andere, het ‘National Park’ bezocht. Anderen zijn zelf een wandeling gaan maken rond het dorp en uiteindelijk op een terrasje beland, met een prachtig uitzicht op het strand en de baai. Toen iedereen weer aan boord was, hebben we de BBQ aangestoken en
overheerlijke verse dorade gegrild,  die we vanochtend van een voorbijvarend vissertje hadden gekocht. Na het eten en de afwas hebben we het anker gelicht en koers gezet richting São Vicente, waar we ergens in de loop van de avond aan zullen komen. Jammer genoeg staat er op dit moment helemaal geen wind, dus varen we op de motor. Maar de verwachting is dat in de ochtend een klein windje op komt zetten, zodat we zeilend de dag door komen. Of dit is gelukt, zullen we in het
volgende bericht vertellen.

9.12.2010 08:48 GMT
16°38.66’N, 024°41.26’W. Kompas 128. Knopen 0,0.
Matroos Jana verteld:
‘Het is zo ver, onze eerste reis rond deze
prachtige eilanden is afgelopen. Het schip ligt weer bij Santa Maria
voor anker en de voorbereidingen voor de volgende reis zijn begonnen.
Nog niet alle gasten zijn van boord en over twee dagen gaat ook een deel
van de bemanning naar huis. Voor mij was deze reis een ervaring die ik
niet had willen missen en ik mag hierover vertellen. Voor het eerst ben
ik in Afrika en ik ben onder de indruk van deze bijzonder vriendelijke
en gastvrije mensen. In het midden van de bergen op Santo Antão mochten
we van de echt Afrikaanse boeren hun drie huisjes, en keuken met open
vuur als fornuis, de opslagruimte en het woonhuis bekijken en kregen we
bovendien een bord vol geschept met cachupa ter sterking voor de 3 uur
lange wandeling op ca. 1500 meter hoogte. In de bergen worden prachtig
mooie palmbomen en struiken afgewisseld door steenhagen en kale rotsen
die er in alle soorten kleuren en vormen zijn. Dat deze eilanden
voornamelijk rijk aan steen zijn, is ook overal in de dorpjes en steden
te herkennen. Maar ondanks dat het geen rijke grond is, schijnt het toch
echt goed te gaan met de mensen hier. De bont geschilderde huizen,
spelende kinderen, lachende mensen die relaxed door het dorp lopen en
die overal tegenwoordige Kaapverdiaanse muziek maken, maken het bijna
onmogelijk om niet te onthaasten en lekker te genieten van de zon en het
leven. Wat fijn dat ik terug mocht komen.’

VAN DE REDERIJ (7.12.2010)
Op onze pagina Films hebben we links geplaatst naar enkele korte Oosterschelde-films die op het web te vinden zijn.

5.12.2010 15:50 GMT
16°40.49’N, 024°43.89’W. Kompas 120. Knopen 6,8.
Nadat alle gasten gisteren op San Antão een
prachtige wandeling hadden gemaakt, zijn we vanochtend na het ontbijt
vertrokken richting San Nicolau. Het is wederom prachtig weer! Windkracht 3, vlakke
zee en heerlijk zonnetje. Net boven São Vicente kwam er nog een walvis voorbij
gezwommen, op een meter of 20 van het schip. We hebben de boeken er op na
geslagen, maar kunnen niet met zekerheid zeggen wat voor een soort het was.
Verder hebben we een paar dagen geleden lootjes getrokken voor Sinterklaas en
is iedereen druk bezig met gedichten en surprises. Gisteren hebben we
natuurlijk onze schoen gezet en wat schetste onze verbazing? Had de Sint er een
gedichtje in gedaan voor op de site:

Daar zijn we weer,
in een warm land

Joh, wat een weer, je staat in brand

Zo warm voelt het, zo uit de wind

Maar het gaat net, is wat men vindt

Gelukkig vaak, een goeie zucht

Dan is het raak, met frisse lucht

De zeilen op,
dan ook meteen

Het ruime sop,
met iedereen

Santiago, Santo Antão

Deze argipelago,
is wat ik wou

De wind constant,
de zee is kalm

Ik watertand,
de lunch geeft zalm

Of een kleine boot, die brengt wat vis

Tonijn zo groot, zeker niet mis

Eten lokaal,
als cachupa
Goed voor moraal,
soms simpele soupa

Het land zo mooi, steeds weer anders

Ik doe een gooi, veel salamanders

En ik weet niet wat, 
er zijn walvissen

En ook de schildpad, 
mag je niet missen

De mensen hier, allen gastvrij

Het lokale bier,
maakt ieder blij

Des avonds laat,
gaan we er voor

Al op de maat,
dansen we door

Witte stranden,
kale rots

Alle eilanden,
hun eigen trots
De ene hoog,
de ander laag

Altijd droog,
ook nu, vandaag

Het is een feest,
hier te zijn

Wees niet bevreesd,
het is hier fijn!

Dus lig je plat,
door griep geveld

Kom van je gat, de rederij gebeld

Er is nog plek, voor wie dat wil

Dus doe eens gek, het is hier chill

Maar wees niet traag,
en boek die reis

We zien je graag,
in dit paradijs!

VAN DE REDERIJ (1.12.2010)
Kapitein Martin:
‘De laatste keer moest ik jullie haastig
verlaten omdat de geweldige lucht van de barbecue te sterk was om te weerstaan. Het hoort bij de zware verantwoording als kapitein: je moet goed prioriteiten stellen. En de laatste keer koos is voor het heerlijke eten.Onze laatste gasten arriveerden in de nacht en werden verwelkomd door duizenden sterren, de Kaapverdiaanse ritmes die uit de locale bar kwamen en de ‘Oosterschelde’ die rustig rolde op de deining in de baai van Palmeira. Maandag hebben we de laatste zaken met de locale Kaapverdiaanse autoriteiten afgehandeld en waren klaar voor vertrek. Ze zijn verrassend streng hier en hebben voor elke haven die we aandoen een inklaring nodig. Daarentegen, sommige landen zijn wel erg streng, tot nu toe is het hier een plezierige ervaring geweest. Het hele kantoor komt een praatje maken and we worden ontvangen met veel vriendelijkheid en nieuwsgierigheid. Het bezoek van vandaag
vond plaats in een mix van Italiaans, Spaans, Frans en Portugees (allemaal talen die ik niet spreek). Maar dat is Kaapverdië – de helft van de bevolking woont in het buitenland verdeelt over Europa en de Verenigde Staten and velen spreken een goede handvol aan talen. Bij vertrek was de wind zuid west, bijna geheel het tegenovergestelde van de heersende noord oost wind die hier normaal waait. We tuigden het schip helemaal op en al snel waren we gezellig op weg naar de Azoren, het exacte tegenovergestelde van onze eigenlijke bestemming. Na een snelle aanpassing waren we op weg naar Boa Vista in plaats van Santiago. Het gaat namelijk niet alleen om waar je naar toe gaat, maar ook om hoe je er komt. Dinsdag werd gebruikt om de verscheidene landschappen van Boa Vista te ontdekken, van het woestijnachtige binnenland tot de oneindig lijkende zandduinen. In de nacht, terwijl het bijna windstil was, voeren we op de motor naar de prachtige baai van Tarrafal, op Santiago. Onze gasten zijn zojuist teruggekeerd van een lange wandeling in de bergen en genieten nu van het altijd heerlijke weer aan dek. En vanavond vieren we de verjaardag van een van de gasten.’

VAN DE REDERIJ (28.11.2010)
Kapitein Martin schrijft:
“In 1997 was ik onderdeel van de bemanning op een klein Deens scouting
schip en net als de ‘Oosterschelde’ deden wij mee aan de race van
Hongkong naar Japan. Door problemen in de planning waren we halverwege
de Zuid-Chinese Zee zo’n beetje door onze voedselvoorraad, en andere
voorraden,
heen. Omdat de ‘Oosterschelde’ het enige schip in zicht was, wendden we
ons tot hen voor extra provisie. De kok, Jan Korver, was aardig genoeg
om ons inderdaad te voorzien. Dit was de eerste keer dat ik aan boord
van de ‘Oosterschelde’ kwam en ik wist toen niet wast een dramatische
impact het zou hebben op mijn latere leven. Na afloop van de race in
Osaka stapte ik van het scouting schip en kwam aan boord van de
‘Oosterschelde’ als vrijwillige bemanning. De daarop volgende tien jaren
was ik betrokken bij de ‘Oosterschelde’, alleen onderbroken door korte
periodes van school en zeilen op andere schepen. Na een onderbreking van
bijna 3 jaar, waar ik hoofdzakelijk aan land heb gewerkt, ben ik weer
aan boord voor een nieuw avontuur. Bijzonder is dat dezelfde kok als
toen, Jan Korver, de nieuwe deckhand Thijs en mijzelf verwelkomde met
vers gebakken brood en soep toen we gisteren aankwamen. Het valt me op
dat veel goede mensen betrokken blijven bij de ‘Oosterschelde’ en ik was
blij dat ik een geweldige crew en sfeer aan boord aan trof. We hebben
nu de eerste gasten aan boord
ontvangen en de rest zal vanavond vanaf het vliegveld aankomen. We zijn
van plan om morgen na de lunch te vertrekken richting Santiago, nadat we
bij de autoriteiten hebben uitgeklaard. De vers gevangen vis die we
vanmorgen van een visser hebben ontvangen ligt nu op de barbecue, dus
het tijd voor mij om te gaan. Het is geweldig om terug te zijn!”

VAN DE REDERIJ (23.11.2010)
Op dit moment is de bemanning bezig met wat onderhoudswerkzaamheden, voornamelijk schilderen. Uiteraard hebben is er ook tijd voor ontspanning. Zo zoeken zij verkoeling op de warmste momenten van de dag door te surfen en te zeilen met de sloep.

13.11.2010 13:48 GMT
16°45.06’N, 022°59.02’W. Kompas 091. Knopen 0,1.
Rustig deint de ‘Oosterschelde’ aan haar anker bij het pittoreske
vissersdorp Palmeira, op Ilha do Sal. Vanmorgen hebben we een
Geelvintonijn van een meter lang en bijna 20 kilo zwaar gekocht van een
lokale visser in een klein bootje. Wat zal die lekker smaken op onze
nieuwe zojuist zelfgemaakte barbecue. De bemanning is druk bezig met
schoonmaken en schilderen. Hier en daar genieten de mensen nog even van
de geneugten van het zijn op een schip met een boekje of starend over de
baai. Er liggen een hoop jachten, waaronder ook een aantal Nederlandse
waar wij vast nog even kennis mee kunnen maken. Gisteravond hebben we
genoten van het binnenkomen van de vissersvloot met een welverdiend
flesje bier in de hand. Daarna kregen we weer een heerlijke Indische
rijsttafel voorgeschoten van onze kok, hebben geklonken op deze
prachtige reis en geluisterd naar de leuke toespraak van een van de gasten.

12.11.2010 12:09 GMT
16°58.55’N, 022°56.81’W. Kompas 211. Knopen 6,2.
Nog 15 mijl te gaan voor wij het anker zullen laten vallen op Ilha do
Sal. Het is bloedheet en we varen bijna voor de wind. We hebben prachtig
gezeild vanaf La Palma: geen spatje regen, ditmaal een hele school
orka’s en heel veel dolfijnen. De vliegende vissen scheren over het
water aan lij. We zijn wat weemoedig dat de reis er bijna opzit, maar
ook blij dat we er zijn en dat het bijna voorbij is. Zo gaat dat met
varen.

8.11.2010 11:30 GMT
27°33.75’N, 017°57.62’W. Kompas 200. Knopen 8,0.
Tijdens een korte stop op het prachtige eiland La Palma, zijn wij weer voorzien van verse groente en vlees. Gelukkig hadden wij de hulp van Conny Spelbrink van de La Palma-organisatie, zodat de spulletjes ook op zondag konden worden afgeleverd. De bemanning verrichtte de nodige klusjes die makkelijker te doen zijn in de haven en een aantal van de gast-bemanningsleden is met huurauto’s en met een goede Nederlandse gids over dit bijzondere eiland getrokken. Dit eiland is het steilste eiland ter wereld. En ook hier is de roemruchte scheur in de berg, die bij instorten heel New York zou doen laten overspoelen. Tevens kregen wij te horen dat La Palma in de tijd van Columbus de drie na grootste haven was. We zijn net het eiland El Hierro gepasseerd en denken terug aan die fijne Spaanse vakantiesfeer die wij hebben ervaren op een heerlijk terrasje. Met de vislijnen uit en alle zeilen op, gaat het nu richting Kaapverdië met nog 700 zeemijlen te gaan.

3.11.2010 13:45 GMT
37°01.11’N, 012°38.54’W. Kompas 212. Knopen 5,0.
We hebben zojuist bezoek gehad van een solitaire Orka. Chargerend zwom
hij rond het schip, een paar indrukwekkende sprongen makend. Iedereen
schoot van links naar rechts om foto’s te maken en te genieten van de
magnifieke aanblik van zo’n groot zeldzaam dier hier midden in de blauwe
oceaan. Op deze oceaan varen we tevreden verder naar het zuiden, in
T-shirt met overhemd, dus de truien kunnen al bijna weer worden
opgeborgen.

1.11.2010 12:25 GMT
41°59.30’N, 009°08.27’W. Kompas 208. Knopen 7,6.
Na een stop van een aantal dagen zijn we vandaag uit Vigo
vertrokken voor het tweede deel van de reis naar het zuiden. In een
heerlijk zonnetje, met windkracht 5 in de rug, zeilen we zuidwaarts.
Gisteren waaide het nog enorm, dus er staat nog een stevige deining, die
hier op de Atlantische Oceaan gelukkig heel lang is en onze dame glijdt er mooi
overheen.

VAN DE REDERIJ (29.10.2010)
Vanuit Vigo ontvingen wij het volgende bericht van de kapitein:

“In de ochtend van 26 oktober kwamen we aan bij het vissersdorp Muros. Na het ontbijt besloten we op deze zonovergoten dag het dorp te verkennen.  Een van de gasten reisde met de bus naar Santiago de Compostella. De volgende avond lieten we het anker vallen in de baai van Ria de Aldán. Na een rustige nacht konden wij in de ochtend het mosselvissen van de plaatselijke vloot bekijken. Na de lunch besloten wij de laatste mijlen naar Vigo af te leggen. Tegen de avond kwamen we aan in Cangas, een vissersdorp aan de noordkant van de baai van Vigo. Hier konden wij bij het brandstofstation overnachten. Om half negen vanmorgen legden we het allerlaatste stukje van de reis naar Vigo af. We maakten vast in de jachthaven Davilla Sport, niet ver van de oude stad.Met argusogen volgen we nu de weerberichten. Er wordt een behoorlijke wind verwacht en als het meezit is hij zondagavond noordelijk, zodat we goede voorgang kunnen maken bij het begin van het volgende traject van onze reis naar Kaapverdië.”

25.10.2010 21:34 GMT
45°52.92’N, 009°21.08’W. Kompas 151. Knopen 3,5.
‘Momenten van (on)geluk'”Sommige clichés zijn uiteindelijk toch gebaseerd op een soort van waarheid. Om een voorbeeld te geven, er zijn momenten dat als je op zee zit, je maar één ding wilt en dat is terug naar het vasteland. En na een periode op de wal verlang je vaak weer terug naar zee. Dit zijn niet alleen mijn eigen bevindingen, want na enig rondvragen deelt een groot gedeelte van de (vaste) bemanning dit standpunt.
Zo stond er van de week – ergens in de beruchte Golf van Biskaje – een prachtig bakstagwindje wat ons (als wij op de juiste plaats waren geweest) in no time naar het zonnige zuiden had kunnen brengen. Helaas hadden wij op onze positie weliswaar nauwelijks wind, maar wel de deining van dit prachtige bakstagwindje. Het gevolg was dat wij overgeleverd waren aan de grillen van de oceaan en dat wij ons leven moesten aanpassen aan het ritme van de deining. In praktijk betekende dit koffiekopjes die het nodig vonden om in volle, lege en halfvolle toestand van de tafel af te rollen, schoenen die zich tijdens een moment van onoplettendheid opeens aan de andere kant van de salon bevonden en kiwi’s die heel gezellig uit de fruitschaal kwamen springen om zich onder de houtkachel te verstoppen. Maar daarnaast kon het zomaar gebeuren dat je jezelf aan de lage kant van je hut terug kon vinden met je linkerbeen in het verkeerde broekspijp en je sok om je pols. Dit omdat je (in slaapdronken toestand) toch op tijd op wacht probeerde te zijn, maar je ergens in het aankleedproces werd verrast door een gigantische golf die het schip even net een andere beweging liet maken dan verwacht.
Het is slaap vallen zelf, kan op dit soort momenten trouwens ook de nodige problemen opleveren. Terwijl het schip van de ene naar de andere kant rolt is het al een onderneming om van dek in de eigen hut te komen, de tanden te poetsen en het nachtgewaad aan te trekken. Eenmaal in bed zouden de oogjes wel willen toevallen, maar de omstandigheden houden dit nog even tegen. Misschien kent u ze wel, van die fotoseries waarbij elke vijf minuten een foto wordt gemaakt van een object en waar elke keer net iets veranderd is in de omgeving. Ik kan me voorstellen dat er aan boord soortgelijke fotoseries gemaakt kunnen worden van bemanningsleden op zoek naar de meest comfortabele positie om in slaap te kunnen vallen. En net op het moment dat het uiteindelijk gelukt is om de beste positie te vinden en het lijkt dat de slaap gaat komen, rolt het schip om op een volgende golf, kun je jezelf nog net schrap zetten tegen de wand zonder uit bed te vliegen en begint de zoektocht naar het beste plekje opnieuw. En dan komt het meest verschrikkelijke: tegen de tijd dat je dan eindelijk in dromenland verzeild bent geraakt en je jezelf bevindt in de wereld van zoete gedachten, komt een afgezant van de wacht je vertellen dat het tijd is om op te staan. Zo jammer!
Vanuit de grond van mijn hart kan ik u vertellen dat dit enkele momenten zijn dat ik verlang naar mijn eigen kleine huisje met mijn oude keukentafel waarop ik mijn koffiekopje uren, dagen en als ik zou willen, zelfs weken zou kunnen laten staan. Zonder dat dit kopje zomaar op de grond terecht zal komen. Maar aan de andere kant, lig ik thuis in mijn niet bewegende, grote, bed regelmatig te denken aan het uitzicht vanaf de ra naar beneden. Als je het schip onder je door het water ziet glijden. Of aan de scholen dolfijnen en grienden die het schip volgen en spelen met de golven. Of aan de mooie momenten als je midden in de nacht staat te sturen met alle zeilen erop, de motor uit en overal om je heen sterren. Of, waar ik zelf bijzonder kan van genieten, het leven op zee zonder mobiele telefoons, internet en rare televisieprogramma’s om de avonden te vullen, maar in plaats daarvan je de invulling van de dag af te laten hangen van het ritme van de grote oceaan om me heen.”

23.10.2010 09:00 GMT
48°41.66’N, 006°32.19’W. Kompas 196. Knopen 9,8.
Na een onrustige nacht in noordwestelijke richting, varen we nu met één rif, kluiver en topzeil met hoge snelheid richting het zuiden. Behalve wat treurnis over enkele soepborden is de stemming goed en verbazen we ons weer wat een onzettend goed zeeschip ze is.

22.10.2010 19:00 GMT
49°55.22’N, 005°59.70’W. Kompas 214. Knopen 7,4.
We kunnen al zeilend lang west aanhouden, maar dan gaat de wind echt uit wanneer we vlak voor Falmouth zitten. De keus is snel gemaakt en we tuigen rustig af. We worden hierbij in de gaten gehouden door een paar dolfijnen. Bij het eerste licht liggen we voor de haven te wachten tot we naar binnen mogen en zodra de havenmeester wakker is, gaan we naar binnen. We pikken een mooring op en blijven een dag en nacht liggen. Wanneer iedereen even de benen gestrekt en een boerenacht gemaakt heeft, gooien we om 08:00 los om richting de Golf van Biskaje te vertrekken. We proberen op de motor zo ver mogelijk zuid te komen voordat de verwachte ZW-wind opsteekt. De weerberichten zijn het niet helemaal eens over de sterkte, ergens tussen 5 en 8 Bft, dus bereiden we ons maar voor door dicht te reven.

VAN DE REDERIJ (20.10.2010)
Om 13:00 uur afgelopen maandag zijn we vertrokken uit de Veerhaven. Onderweg naar zee hebben we alle grootzeilen een rif gegeven en eenmaal buiten konden wij een noordwestelijke koers aanhouden. Na zo’n 20 mijl zijn we overstag gegaan en konden we zuid houden. Langzaam draaide de wind iets en zijn we door het Engelse Kanaal gezeild, met af en toe een buitje en windkracht 6. Iedereen begint te wennen aan het zeemansleven: kluiver erop, kluiver eraf, kopje vasthouden, slapen, sturen. Het is prachtig weer en we schieten lekker op. Misschien maken we nog een korte stop in Zuid-Engeland om even de benen te strekken. Met argusogen volgen we het weer om op het juiste moment de Golf van Biskaje over te steken.

VAN DE REDERIJ (18.10.2010)
Vanmiddag om een uur was het zover. Na weken voorbereiding vertrok de ‘Oosterschelde’ uit de Veerhaven voor het eerste traject van de reis naar Kaapverdië. Een aantal gasten vaart met ons mee de herfstige Noordzee op, op zoek naar beter weer. Hoewel er een groot hogedrukgebied lijkt aan te komen zal het nog wel wat moeite kosten voor we daarvan kunnen profiteren. De komende dagen wordt vooral westelijke wind verwacht en lage temperaturen. Hoe dan ook: we zijn weer onderweg!

VAN DE REDERIJ (17.10.2010)
Met een laatste krachtsinspanning is toch al het werk weer gereed gekomen. De ‘Oosterschelde’ ligt nu in de Veerhaven klaar voor vertrek. Op het allerlaatst liepen we nog tegen een vervelende verrassing aan met de keuring van de radio’s aan boord. Een van de antennekabels moest worden vervangen en een andere verplaatst. Al met al een flinke klus, want die kabels lopen door een aantal waterdichte schotten. Na het werk moest de radio-installatie natuurlijk weer gekeurd worden en pas daarna kon het Certificaat van Deugdelijkheid worden afgetekend. Enfin, we mogen nu toch echt weg. Morgen komen de gasten aan boord die meevaren naar het zuiden en rond de middag zullen we vertrekken voor het eerste traject richting Kaapverdië.

VAN DE REDERIJ (5.10.2010)
De ‘Oosterschelde’ is sinds dit weekend terug uit het dok en ligt weer in de Veerhaven. De werkzaamheden vorderen en het schip is bijna klaar voor vertrek op 18 oktober. Gisterenavond hebben wij aan boord een informatieavond over de reizen naar Kaapverdië gehouden. De mensen die nog nooit aan boord zijn geweest, waren erg onder de indruk. Maar ook mensen die wij eerder aan boord hebben mogen verwelkomen waren erg enthousiast. Iedereen kijkt in ieder geval uit naar de reizen van komende winter.

VAN DE REDERIJ (25.09.2010)
Tussen de buien door proberen we zoveel mogelijk onderhoudswerk gedaan te krijgen.  Een tegenvaller bleek de toestand van het ‘kotje’, ons stuurhuisje. Door inwatering waren meerdere rotte plekken ontstaan in het hout. Uiteindelijk is inmiddels een groot deel van het dak vervangen. Dit weekeinde varen we naar Stellendam, waar we maandagochtend zullen indokken bij de werf van Padmos.

VAN DE REDERIJ (10.09.2010)
September is tot nog toe niet de mooie nazomer maand waarop we hoopten, maar gisteravond was het wel heel aangenaam aan dek, toen we een avondtocht voeren door de Rotterdamse haven. Vandaag liggen we stil en proberen we tussen de buien door wat verf op het schip te krijgen. Twee ra’s liggen op de steiger te wachten op een extra laag lak, maar daarvoor is het echt te vochtig. Behalve met het schilderwerk houden we ons ook bezig met ander onderhoudswerk. Werk dat we normaal gesproken iets later in het seizoen doen, maar dat naar voren is gehaald met het oog op het vertrek naar Kaapverdië, half oktober.

VAN DE REDERIJ (7.09.2010)
Het afgelopen weekend is de ‘Oosterschelde’ druk in de weer geweest voor de Wereldhavendagen. Naast een mooie zeiltocht op de rivier op zaterdag, was het schip op zondag open voor het publiek. De komende dagen zal de ‘Oosterschelde’ een aantal sociaal getinte tochten varen, met mensen met een lichamelijke of geestelijke beperking.

VAN DE REDERIJ (2.09.2010)
De ‘Oosterschelde’ is sinds gisteravond weer terug in de thuishaven. Om 19:20 uur meerde het schip af in de Veerhaven. De komende periode zal vooral in het teken van onderhoud staan. Daarnaast zal het schip als altijd tochten varen met groepen en bedrijven in de wateren rondom Rotterdam.

VAN DE REDERIJ (1.09.2010)
Wegens het grote succes van de reizen in 2009 zal de ‘Oosterschelde’ in de winter van 2010/2011 opnieuw een zestal zeilreizen rondom de Kaapverdische eilanden maken. Op maandagavond 4 oktober organiseren we een informatieavond om u een indruk te geven van deze reizen en om eventuele vragen die u heeft te beantwoorden.
U bent van harte welkom tijdens deze avond, die zal plaatsvinden aan boord van de ‘Oosterschelde’, in de Veerhaven. U kunt zich aanmelden via info@oosterschelde.nl of 010-4364258.

30.08.2010 10:27 GMT
53°32.96’N, 008°34.09’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Sail Bremerhaven is gisteravond afgesloten en terwijl de bier- en braadworsttentjes worden afgebroken op de kade, breekt er een mooi zonnetje door de wolken, gooien we de trossen los en vertrekken naar Rotterdam. Er staat een frisse noordenwind en een paar frisse gast-bemanningsleden aan dek. De ‘Oosterschelde’ bereidt zich weer voor op een mooi zeereisje.

VAN DE REDERIJ (26.08.2010)
De ‘Oosterschelde’ maakte een lekker ruige tocht naar Bremerhaven. Zij liep 10 knopen plat voor de lap, met alleen topzeil en breefok. Het schip is dinsdagavond al in Bremerhaven aangekomen met nog een flinke bui (9 Bft) op de Weser als toegift. Op het eerste stukje waren de gasten wat ziekjes maar de dinsdag vonden ze prachtig, met een mooi zonnetje erbij en enthousiast aan de touwtjes trekken. Het is nu wat rustiger gelukkig. Fijn voor de dagtochten, want dan blijft het buffet op tafel staan.

23.08.2010 19:28 GMT
52°38.36’N, 004°28.11’O. Kompas 338. Knopen 8,0.
Na een winderige Sail Out hebben we even in IJmuiden gelegen om de krachtige wind wat te laten afzwakken en het schip voor te bereiden op de komende zeereis. Nu zijn we, dichtgereefd en zeevast, met een rotgang naar Bremerhaven aan het zeilen.

VAN DE REDERIJ (23.08.2010)
Tussen honderden schepen en bootjes en duizenden en duizenden mensen heeft de ‘Oosterschelde’ haar bijdrage geleverd aan Sail Amsterdam 2010. De eerste dagen voeren we in het gedrang korte tochten met bedrijven en organisaties. Gisteren lagen we afgemeerd in de IJ-haven en was het schip open voor het publiek. Sail Amsterdam eindigt vandaag met de Sail-out Parade. Vanaf 10:00 vanmorgen maakten de schepen los uit de IJ-haven en vertrokken richting IJmuiden.  Na 5 dagen bijna complete chaos kijkt iedereen er naar uit weer naar zee te gaan, ware het niet dat de weersverwachtingen ‘wat minder’ zijn: zuidwest 7 tot 8 Bft en regen. Maar goed, we moeten naar Bremerhaven, dus het is in ieder geval wind mee.

VAN DE REDERIJ (20.08.2010)
In verband met de grote drukte rondom Sail Amsterdam is het rederijkantoor minder goed bereikbaar. Vanaf maandag 23 augustus zullen wij weer volledig bereikbaar zijn.

VAN DE REDERIJ (19.08.2010)
Op zaterdag 21 augustus wordt op Nederland 1 een documentaire over de ‘Oosterschelde’ uitgezonden. De film is in augustus 1999 door de AVRO gemaakt voor Sail Amsterdam 2000. De opnames zijn gemaakt op het traject van Oban naar Aberdeen (beide Schotland). Uitzendtijdstip: 17:30.

VAN DE REDERIJ (18.08.2010)
Donderdag, 19 augustus begint Sail Amsterdam. Zowel de ‘Oosterschelde’ als de ‘Helena’ zullen aanwezig zijn op dit enorme evenement. Vanuit het westelijk havengebied worden beide schepen ingezet voor vaartochten met bedrijven en organisaties. Ze zullen dus vooral varend te bewonderen zijn, maar dan niet toegankelijk zijn voor het publiek.
Maar een kijkje aan boord nemen kan op zondag 22 augustus. Die dag ligt de ‘Oosterschelde’ afgemeerd in de IJ-haven, langszij het Poolse schip ‘Pogoria’. Geïnteresseerden zijn van 10:00 tot 16:00 welkom het schip (en de bemanning) te bezoeken.

VAN DE REDERIJ (17.08.2010)
De ‘Oosterschelde’ is vandaag aangekomen in IJmuiden. Ze heeft een goede race gehad
en haar definitieve eindpositie wordt bekend gemaakt tijdens de
prijsuitreiking. Wij hebben goede hoop dat wij derde zijn binnengekomen
binnen onze klasse. Hier zijn wij natuurlijk uitermate trots op! Zo gauw
er meer bekend is laten wij dit uiteraard weten.

14.08.2010 01:09 GMT
56°05.31’N, 002°38.90’O. Kompas 049. Knopen 5.
Na een roerige 24 uur met veel buien en zeilen wisselen, genieten we van de sterrennacht. Gisteren was de meteorietenregen; toen hadden we bewolking maar ook deze nacht zijn er nog vele vallende sterren.
Al het harde werken heeft ons wel wat opgeleverd: we liggen derde in de race, achter de ‘Stad Amsterdam’ en de ‘Eendracht’, beide veel grotere en moderne schepen.
Dit komt vooral ook door de inzet van onze gastbemanning, waaronder een paar echte wedstrijdzeilers, nazaten van Appelo (bouwers van de ‘Oosterschelde’) en van Kramer (de eigenaars van het schip van 1921 tot 1939). Onder leiding van onze zeer ervaren bemanning voeren wij met al het tuig mogelijk bij vele windkrachten aan de wind door het front van een lagedrukgebied.  Nu is het wachten op de noordenwind van overmorgen; intussen doen we allerlei klusjes en proberen we hoog aan de wind richting het volgende waypoint te geraken, met alles erop uiteraard.

11.08.2010 16:29 GMT
55°02.33’N, 000°44.61’W. Kompas 043. Knopen 4,5.
De Tall Ships’ Race is inmiddels van start gegaan en we zijn druk met trimmen en sturen en met gluren naar de andere deelnemers.
De dagen voor de start waren omgeven door festiviteiten. Grote drommen mensen vergaapten zich aan de vele zeilschepen en kermisattracties. Het festival werd afgesloten met een Parade of Sail. Dit hebben we letterlijk opgevat en hebben als enige voltuig het parcours afgelegd. Daarna hebben we nog van een rustige nacht kunnen genieten in een verlaten Hartlepool voordat de race vandaag om 14:00 (Engelse tijd) begon. 
Deze Tall Ships’ Race is er een waarbij we in 120 uur zo veel mogelijk mijlen moeten afleggen langs vastgestelde waypoints. Onze voortgang en die van onze tegenstanders is hier.
We zeilen nu met een knik in de schoot op waypoint G af en doen ons best dicht achter de ‘Kaliakra’ te blijven. De wind is met buiïg weer zeer veranderlijk en dit houdt de bemanning goed bezig.In Hartlepool zijn overigens de dragonders zijn nog op bezoek geweest om ons schip en kanonnetje te bewonderen.

6.08.2010 21:45 GMT
55°45.93’N, 002°00.47’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
We zijn aangekomen in Berwick-upon-Tweed. Altijd spannend om dat ondiepe riviertje op te varen.Toen we afgelopen weekend langs Duart Castle op Mull voeren, werd daar een oorlogsspel opgevoerd door allerlei vrijwilligers. Ze waren met kleine kanonnetjes en musketten een slag aan het spelen; wij zeilden er vlak langs en we hebben hen op een enorme knal van ons kanonnetje getrakteerd. Daarna stond er een van hen met een enorme Schotse vlag te zwaaien en we hebben hen teruggegroet door de vlag te dippen. We spreken hen in Hartlepool wel weer (zie ook het Gastenboek).

5.08.2010 2:07 GMT
57°28.24’N, 001°43.20’W. Kompas 177. Knopen 2,6.
De ‘Oosterschelde’ is terug op de Noordzee. We zeilen nu vlak voor
Peterhead langs met een heel licht windje en net genoeg snelheid om de
vele visserschepen die hier hun thuishaven hebben, te ontwijken.
Dinsdag hebben we Orkney bezocht. We liepen ’s middags via Hoy Sound
de haven van Stromness binnen en bekeken woensdagochtend de omgeving
voordat we weer vertrokken. Door Scapa Flow en de Pentland Firth
spoelden we met de stroom mee de Noordzee op. Daar werden we nog een uur
lang begeleid door een enorme groep dolfijnen.

3.08.2010 4:23 GMT
58°24.28’N, 005°32.12’W. Kompas 041. Knopen 9,0.
Het is dinsdagochtend vroeg en we zijn druk mijlen aan het maken. Deze reis van Oban naar Hartlepool is een zogeheten mijlenmaker, met weinig stops onderweg maar met zoveel mogelijk zeil erop. Er staat een heerlijk zuidenwindje kracht 5 Bft en met breefok en gaffeltopzeilen middelen we de snelheid rond de 9 en een halve knoop. Er staat nu sinds vertrek uit Oban maandagochtend al 180 mijl op de klok en we verwachten al voor het ontbijt Cape Wrath te ronden.

30.07.2010 7:33 GMT
57°00.82’N, 006°15.64’W. Kompas 238. Knopen 0,0.
Van Loch Dunvegan zijn we woensdagavond, met een heel licht windje, naar de zuidwestkant van Skye gevaren. Vroeg in de ochtend werden we door een groep dolfijnen vlak voor Loch Harport verwelkomd en even later gingen we bij de Talisker stokerij voor anker. Het weer was die donderdag prachtig. Met net genoeg wind zeilden we verder naar Canna en onderweg vingen we een mooi maaltje makreel. Na het eten wandelden we wat op dit prachtige eiland en ontspanden wat in de lokale kroeg die toevallig (of niet) door een nederlander werd bestierd. We zijn vanochtend weer verder gevaren en liggen net voor het eiland Rum voor anker.

28.07.2010 4:35 GMT
57°31.05’N, 006°37.90’W. Kompas 185. Knopen 0,0.
St. Kilda was weer prachtig. We bleven de hele dag en iedereen had ruim de tijd het eiland te verkennen. ’s Avonds voeren we tussen Stac Lee en Boreray door. De door duizenden Jan-van-Genten bewoonde kliffen torenden met tweehonderd meter hoog boven de masten uit. Daar zag de lucht zwart/wit van de vogels.
De volgende ochtend bevonden we ons alweer binnen de buitenste Hebriden en we bezochten  de Shiant eilanden voor we verder zeilden naar Stornoway. In het relatief droge weer werden de Callanish standing stones bekeken, gasolie gebunkerd en het schip wat vertroeteld met wat onderhoud.
Vannacht zijn we naar het eiland Skye gevaren waar we nu voor anker liggen. Het wordt langzaam licht en de optrekkende mist toont steeds meer indrukwekkende kliffen en heldergroene heuvels.

24.07.2010 15:42 GMT
56°58.97’N, 007°43.87’W. Kompas 347. Knopen 3,5.
Donderdag, de 22e, zijn we in het laatste licht vertrokken uit Oban, het was bijna windstil. De volgende ochtend hebben we, in prachtig weer, het bijzondere eiland Staffa bezocht. Waarna we onder zeil van anker gingen. Na een prachtige zeildag, waarbij we zeker 5 reuzehaaien hebben gezien, zijn we onder zeil ten anker gekomen bij Mingulay, net voor het donker.
Vandaag hebben we in typisch Schots weer de dieren aldaar kunnen bewonderen: robben, papegaaiduikers en wel 10 andere soorten. Na de lunch hebben we koers gezet naar St Kilda, waar we rond middernacht zullen aankomen.

22.07.2010 10:31 GMT
56°24.86’N, 005°28.49’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
We liggen weer in Oban en zijn druk met de schoonmaak: inkoop en onderhoud voor de volgende Hebridenreis die vanavond van start gaat. Het hoogtepunt van de laatste dagen en de gehele reis was ons bezoek aan St Kilda. Dit eiland blijft fascinerend mooi en is elke keer weer een lust voor het oog. ’s Avonds aten een paar mensen van NTS, die het eiland onderzoeken en beheren, met ons mee. Met een roze avondlucht bekeken we vanaf het schip de Jan-van-Genten kolonie op Stac Lee. Een paar uur en vele gigabytes aan foto’s later, stuurden we het schip door de Sound of Harris naar het eiland Rhum, waar het inmiddels zachte weer voor een mooie en heel gezellige avond aan dek zorgde. Woensdag blies een mooi oostenwindje de ‘Oosterschelde’ terug naar Oban en passeerden alle zeilen en zeilhandelingen nog even de revue. Het zachte weer lijkt nu zelfs om te slaan naar iets wat op zomer begint te lijken. Boven Oban is de lucht strakblauw en er is geen wolkje aan de lucht.

19.07.2010 2:22 GMT
57°52.11’N, 008°10.61’O. Kompas 260. Knopen 4,2.
Time flies when you are having fun!
Ondanks dat het relatief slechte weer is, veel regent en wat frisjes is voor mensen die net uit Nederland komen, en gewend zijn aan 30+ temperaturen, verloopt de reis geweldig goed. We bezochten Stornoway op vrijdag, bekeken de door wind geteisterde vlaktes en warmden weer op in een van de gezellige kroegen. Een aantal bezocht ’s avonds het Hebridean Celtic Festival, dat plaatsvond voor het kasteel, onder een gigantische Harry Potter-tent met steile punten en grote wimpels. Zeilend verlieten we zaterdag de haven en we konden een korte wandeling op de Shiant-eilanden maken voor we zaterdagavond in Loch Seaforth voor anker gingen. Zondag gingen we naar de kerk… en niet zo maar eentje. Vlak boven de Sound of Harris ligt aan een idyllische baai (Rodel) een prachtig 14e eeuws kerkje (St. Clements Church), dat een bezoek meer dan waard was. Oude tombes en middeleeuws beeldhouwwerk, dat al bijna weggesleten was door de regen, en heel dikke granieten muren. Na het eten gingen we door de Sound of Harris naar het westen de Atlantische Oceaan op naar St Kilda.Er steekt net een windje op en we zien tussen het zeilzetten door dit bijzondere eiland al aan de horizon opdoemen.

15.07.2010 21:31 GMT
58°08.69’N, 006°17.34’W. Kompas 034. Knopen 5,0.
Oosterschelde

The waves do crash
across the bow
The horizon weighted
by the clouds

the land a shadow
like a beast of yore
a leviathan
that is the shore

the wind is howling
the sails are full
the water exerting
a mighty pull

ropes are hoisted
and sheets are reefed
the groans of wood
a murmur beneath

the sound of the sea
singing her song
the creullest mistress
if you tack wrong

then the sun breaks through
and paints the sky
a seagull floats on
a breeze up high

the water becomes
a glassy lake
and dolphins play
within our wake

gold glistens across
clear blue sea
and it becomes
a wondrous place to be

and evermore
our hearts are held
by the beautiful, the glorious
oosterschelde

Jamie Vogel,
July 10th 2010

15.07.2010 02:57 GMT
57°25.38’N, 006°49.11’W. Kompas 028. Knopen 4,4.
Voor ons eerste rondje Hebriden zijn we dinsdagochtend bij zonsopkomst om half vijf vertrokken uit Oban. Het was windstil. Niet ideaal voor zeilen maar wel ideaal voor een bezoek aan het eiland Staffa, waar je maar moeilijk kan landen en een rustige zee een voorwaarde is. Staffa is vooral beroemd vanwege de Fingal’s Cave. Deze indrukwekkende grot, opgebouwd uit zeshoekig basalt, steekt recht omhoog en vormt daardoor mooie rechte wanden. De afgebroken stukken vormen traptreden en plavuizen zodat het bijna door mensen gemaakt lijken te zijn.
Met het geruis van de zee uit de grot nog in de oren zeilden we naar het noorden en lieten we ’s avonds in Loch Nevis het anker vallen. Onderweg zagen we veel reuzenhaaien, die in groepjes van 4 à 5 heel dicht bij het schip kwamen. In het heldere water was de wijd opengesperde bek van deze planktoneters goed te zien. Woensdagochtend vertrokken we na een ochtendwandeling en zeilden we eerst rustig langs de zuidkust van Skye. Eerst rustig en later ontzettend hard met een stevig (Bft 6) noordoostenwind, waardoor de snelheid opliep tot wel 12 knopen! In vlakke zee was de ‘Oosterschelde’ helemaal in haar element.
Terwijl de wind verder toenam hebben we beschutting gezocht in Loch Harport en genoten van een fantastisch avondmaal van onze kok Wouter. Rond middernacht zijn we vertrokken naar Dunvegan. Daar zullen we in de ochtend aankomen en het kasteel van de MacCleods en de zeehondenkolonie bekijken.

10.07.2010 16:44 GMT
57°00.83’N, 006°15.43’W. Kompas 227. Knopen 0,0.
Zoals dat gelukkig vaak gaat, nam de wind af naar menselijke maat en konden we donderdag met de rubberboot mensen naar de wal brengen. Het geluk wilde dat een groot cruiseschip door de zware wind een bezoek aan Stornoway moest afzeggen zodat er plots voor ons een tourbus beschikbaar was. Onze chauffeur Dave reed ons over heel Lewis en wist over alles wel iets te vertellen. De standing stones van Callanish, de blackhouses, het turfsteken, de hoeveelheid kerken, lokale gebruiken en welke kroeg het best is. Aan de westzijde van Lewis joeg de wind nog over de kale vlaktes en zagen we enorme brekers op de kust beuken.
Vrijdag begon zoals het hoort: met zonsopgang zeilend van het anker-op en vlak langs de vuurtoren doken we de Minch in. Na wat kruisen en wat flinke regenbuien werd de sky boven het eiland Skye strakblauw en zonnig. Echt ‘four seasons in one day’. De attracties van de dag is, behalve het kasteel van de MacCleod-clan, het slingeren aan de breefokval en de onvermijdelijke duik in het ijskoude water die daarop volgt.
Opgefrist en wel ging het anker weer omhoog en zeilden we verder met een wel heel licht windje door de nacht naar Loch Harport en de Talisker-stokerij. Het was wel wat vroeg op de dag voor een glas whiskey maar toch heel interessant te zien hoe dit gemaakt wordt. De rest van de dag werd er van de zon en de windstilte genoten.
We liggen nu bij het eiland Rum en gaan vannacht verder naar de Sound of Mull. Met de noordwestenwind die nu begint te waaien, moet dat zeilend heel mooi te doen zijn.
We hebben nog maar weinig zeeleven gezien (behalve veel makrelen, die versgerookt prima smaken:-))

7.07.2010 05:29 GMT
58°13.74’N, 006°14.54’W. Kompas 247. Knopen 0,0.
Het is misschien wat moeilijk voor te stellen, maar terwijl heel Nederland warm en zweterig bijkomt van het voetbalfeestje, liggen wij verwaaid voor anker in een baai net ten noorden van Stornoway. De mest van de schapen, die hier bekend staan om hun prachtige wol, waait spreekwoordelijk én letterlijk van de dijken. Er staat in de relatieve beschutting van de baai nu al een windkracht 8. Een traag lagedrukgebied, wat volgens de berichten vandaag een diepte van 970 mbar zal bereiken, teistert de gehele Schotse westkust en Ierland. Vandaar ook hebben we een bezoek aan Orkney overgeslagen om zodra het weer wat verbetert nog volop van de Hebriden te kunnen genieten. We zijn zo snel als we konden, langzaam revend, door de Pentland Firth, in een keer van Aberdeen naar hier gevaren. We zullen hier zeker de hele dag nog blijven tot het weer wat verbetert.
Vandaag schijnt de zon weer en vieren we behalve de overwinning op Uruguay ook de verjaardagen van maar liefst drie gast-bemanningsleden Ton, Susanne en Corinne: Gefeliciteerd!

5.07.2010 20:34 GMT
57°08.74’N, 002°05.60’W. Kompas 090.
We zijn zaterdagavond afgemeerd in de haven van Aberdeen. Bijna alle gasten hebben het schip verlaten (een paar blijven nog een reisje aan boord) en een nieuwe ploeg is aan boord gestapt. Het heeft hier vandaag hard gewaait (WSW 8-9 Bft) en we zullen morgenochtend, als het wat afgenomen is, vertrekken richting Orkney.

3.07.2010 14:38 GMT
56°35.61’N, 002°06.21’W. Kompas 356. Knopen 6,0.
Met nog 30 NM te gaan naar Aberdeen komt er al bijna een eind aan deze mijlenmaker. Het zonnetje schijnt (niet zo ongenadig als thuis in Nederland) en een zuidwestelijk windje van 3 Bft doet alle zeilen mooi bollen. Gistermiddag waren we nog op zee en luisterden we met ingehouden adem naar de wedstrijd Nederland-Brazilië. Even later liepen we Berwick-upon-Tweed binnen voor een korte stop. In dit prachtige getijde-haventje waren we ook nu weer van harte welkom en we trokken veel bekijks.Vanochtend vroeg zijn we vertrokken voor de Firth of Forth; we hebben nog een mooi maaltje makrelen gevangen die straks gerookt als borrelhapje geserveerd gaan worden.

30.06.2010 17:12 GMT
54°26.31’N, 006°22.83’O. Kompas 272. Knopen 7,6.
De Kieler Woche zit er op en op de ‘Oosterschelde’ en in de Kielerfoerde is de rust en de normale gang van zaken weergekeerd. De bier- en bratwursttenten zijn opgeruimd en de meeste schepen hebben de haven verlaten. Maandagavond kwam de nieuwe gastbemanning aan boord om het schip naar Aberdeen te varen. Met Nederlandse, Duitse, Oostenrijkse, Engelse en Schotse nationaliteiten aan boord gingen de gesprekken al snel over voetbal (vriendschappelijk natuurlijk). We spreken voornamelijk engels aan boord en dat is na een slordige 1000 Duitse gasten in 10 dagen wel even omschakelen. Dinsdagochtend vroeg zijn we uit Kiel vertrokken en na een soepele passage door het Nordostseekanal konden we ’s avonds bij de monding van de Elbe zeil zetten en tegen een licht westenwindje in kruisen. Deze wind is nu helemaal weggevallen en we verwachten binnenkort een mooi zuidoostenwindje dat ons onder vol tuig naar de Schotse kust zal blazen.

25.06.2010 10:53 GMT
54°19.31’N, 010°08.62’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Van kapitein Bernt: “De Kieler Woche zit er alweer grotendeels op. Wat we eigenlijk doen tijdens de Kielerwoche? Ik zal een korte dagbeschrijving geven: om 08:00 uur ontbijten we met de bemanning en iedereen die aan boord heeft geslapen (scheepsagent, catering en rib bemanning) en meestal komen de eerste voedsel en drank leveringen al tijdens het ontbijt. We liggen met drie, soms vier schepen naast elkaar, dus die doorlopen dezelfde procedure. Tot een uur of half tien is het dan flink heen en weer lopen van bemanningen, catering personeel en schepen die tussendoor nog even langszij komen. Ondertussen wordt ook nog even de laatste hand gelegd aan het schoonmaken. Dat betekent ontbijt opruimen,  het dek spoelen, wc’s een laatste controle, het koper nog even nalopen met een poetslap en zorgen dat iedereen om 9:45 uur helemaal klaar is. Om 10:00 uur komen de gasten aan boord, vaak die van de andere schepen ook. Dan staat een van de bemanningsleden aan de gangway om te tellen (meestal tussen de 90 en 110 personen).  De agent en/of de kapitein staan ook aan de gangway om de gasten te begroeten en de catering loopt met grote bladen gevuld met lekkere drankjes. Als iedereen aan boord is overleggen we kort met de diverse buurschepen over wie er al weg kan en wie er ’s middags het eerste terug is. Deze week is het echt fantastisch weer, vrij weinig wind (dat is ook wel eens anders geweest) en heel veel zon. Meestal zetten we de zeilen al terwijl we nog langs de kant liggen zodat we onder zeil van de kade kunnen wegvaren. Meteen na het losgooien houdt de gastheer van het gezelschap een welkomstwoord en intoduceert mij als kapitein. Ik vertel ze dan in het kort wat de ‘Oosterschelde’ zo bijzonder maakt en wat we allemaal met het schip doen. Een korte uitleg over hoe te handelen in een mogelijke noodsituatie, gevolgd door een uitnodiging om toch vooral mee te helpen met zeilen zetten. Omdat we tijdens de reis naar Kiel al heel veel met zeilwissels hadden gewerkt, zijn er weinig woorden nodig om het schip binnen 15 minuten onder vol tuig te hebben. Zo kunnen we nog voordat we de stad uit zijn al prachtig zeilen. De gasten genieten van het meedoen en het enthousiasme van de bemanning. Afhankelijk van de windrichten zeilen we de Kieler Fjorde uit of kruisen we tegen de wind in langzaam naar buiten. Ondertussen doen ca. 65 schepen dit ook, dus is het iedere dag een prachtig gezicht met al die grote zeilen. Ondertussen gaat ook de gewone beroeps-scheepvaart normaal door, dus af en toe komen er uit de sluis van het Kieler Kanaal van die enorme vracht of passagiersschepen. Ik kan me voor stellen dat het voor de kapiteins van die schepen af en toe best even schrikken zal zijn als ze ineens al die zeilschepen zien. Eenmaal buiten proberen we altijd zoveel mogelijk de zeilen optimaal te stellen en mooi te krijgen, waardoor we vaak vooraan in de vloot varen. We zijn inmiddels zo goed op elkaar ingespeeld, dat we met een scheepslengte de gaffeltopzeilen weg krijgen en overstag zijn, om meteen daarna de gaffeltopzeilen weer te zetten al is het maar voor een halve mijl. Dit jaar hebben we een keer voorgesteld om voor de lunch voor anker te gaan tussen de wedstrijd velden van de kleine boten, dit beviel de mensen zo goed dat het een gewoonte aan het worden is. Prachtig onder vol tuig aan komen, voorzeilen weg de ra’s recht brassen zodat het topzeil als rem functioneert en dan het anker erin. Vervolgens het schoenerzeil en het grootzeil naar beneden. De bezaan blijft meestal staan om ons netjes met de kop in de wind te houden. Dan liggen we een uur voor anker zodat de gasten lekker rustig hun maaltijd kunnen eten (de bemanning mag daarna ook altijd even aanschuiven). Dan zoeken we een geschikt moment om anker op te gaan en meteen zo vol te vallen dat we weer onder zeil komen zonder de motor te gebruiken. Het enthousiasme van onze bemanning werkt zo aanstekelijk dat de gasten altijd met plezier weer alles omhoog hijsen. Tegen kwart voor vijf proberen we dan weer bij de kade terug te zijn zodat we op de laatste halve mijl alle zeilen weg kunnen halen, om kunnen draaien en de stuurman in overleg met de buren het schip weer netjes voor de kant legt. Zodra de trossen staan gaan de gangway en het trapje er weer op en om tien over vijf is het schip weer leeg. Muziek aan, toiletten schoonmaken, vloer schrobben, koper poetsen, de opruimen en dek schrobben. Meestal zijn we om 18:00 uur helemaal klaar en valt er een weldadige rust over het schip. Dan praten we met de agent en de catering bemanning nog wat na onder het genot van een biertje. Behalve natuurlijk als we ’s avonds nog een tocht hebben, dan begint het hele circus opnieuw. Ik moet zeggen het is deze kieler Woche met deze bemanning een groot feest om op de ‘Oosterschelde’ te mogen varen.”

18.06.2010 13:46 GMT
54°19.31’N, 010°08.63’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Kapitein Bernt Folmer: “Gisteravond zijn we in Kiel aangekomen. Helgoland was een aangename stop op dinsdag. De wind draaide van het noordwesten naar het noordoosten en de zon was er de hele dag bij. Woensdagochtend zeilden we met halve wind naar de lichtboei van de Elbe, die de ingang van de zeer druk bevaren Elbe markeert. Met de stroom mee ging het heel snel, zodat we om 14:30 uur konden schutten in de sluis van Brunsbüttel. Met stralend weer voeren we op de motor door tot Rendsburg, waar we aan een totaal vernieuwde kade mochten afmeren. De laatste dag bracht ons wederom een stralende zon en eenmaal uit de sluis in Holtenau konden meteen alle zeilen worden gezet zodat we met een prachtige middag actief zeilen de reis konden beëindigen. Inmiddels zitten alle gasten alweer in een trein naar huis en is het schip schoon en klaar voor de Kieler Woche. Ik moet zeggen: het is heerlijk om weer aan boord te zijn! Ik was al een tijd niet meer geweest, maar het voelde al heel snel weer vertrouwd aan.”

15.06.2010 04:26 GMT
54°03.20’N, 007°03.22’O. Kompas 075. Knopen 8,2.
De ‘Oosterschelde’ is onderweg naar Kiel, en hoe! We vertrokken uit Scheveningen met weinig tot geen wind. Toen we maandagochtend boven de Waddeneilanden kwamen, stak er een briesje op en maakten we een paar kleine slagen in de aanloop naar het Stortemelk. Daar maakte ‘Arthur op Zee’ een serie foto’s vanuit een kleine motorboot. We zijn erg benieuwd hoe ze geworden zijn! De noordoostenwind is gedurende de nacht noord geworden en we zeilen nu voltuig met een rotgang op het eiland Helgoland af. We gaan al jaren naar de Kieler Woche en het is alsof het schip de weg zelf al kent.

VAN DE REDERIJ (14.06.2010)
Na Vlaggetjesdag en een dagtocht voor de kust met individuele opstappers, is de ‘Oosterschelde’ zondagavond uit Scheveningen vertrokken naar Kiel, voor deelname aan de Kieler Woche.

5.06.2010 21:00 GMT
Vandaag een dagtocht vanuit Hellevoetsluis, op het Haringvliet en rondom Tiengemeten met het stop bij het eiland. Schitterend weer, aangenaam gezelschap en helaas wat weinig wind.

27.05.2010 19:53 GMT
51°54.40’N, 004°28.73’O. Kompas 200. Knopen 0,0.
Vanavond om 20:15 meerden we af in de Veerhaven. De komende dagen zijn we bezig met dagtochten in de buurt.

VAN DE REDERIJ (27.05.2010)
De ‘Oosterschelde’ is weer bijna thuis! We verwachten het schip en alle opvarenden vanavond rond 22:00 uur weer in de Veerhaven te Rotterdam.

25.05.2010 01:37 GMT
50°09.59’N, 001°20.38’W. Kompas 083. Knopen 6,1.
“Land in zicht!” Zo ging dat vroeger. Tegenwoordig roept men: “Ja! ik heb bereik! Wel vier streepjes!” We waren allemaal “welkom in Grootbrittannië”. De wind nam verder af en we voeren langs de kust van Cornwall. We hielden een brandoefening, waarbij we de rollen ditmaal een keer hadden omgedraaid: trainees werden gepromoveerd tot kapitein, stuurman, machinist of kok. Er werd rook ontdekt, alarm gegeven, gemusterd, geblust en uiteindelijk was men ‘brand meester’. Gedurende de avond veranderde de zee in een gladde spiegel. Vanwege de goede voortgang maakten we maandagochtend een korte stop in Salcombe, een van de vele idyllische plaatsebn die deze kust rijk is en we konden allemaal even de benen strekken. Na de lunch ging de reis weer verder. Het is nu dinsdagochtend en de zee is nog steeds glad en lijkt wel van olie.

VAN DE REDERIJ (24.05.2010)
Deze week gaat het schip waar we kantoor houden, het sleepschip ‘Salvator’, naar de werf. Morgenochtend wordt het schip net als vroeger weer op sleep genomen en varen we naar scheepswerf Bocxe in Delft. Nu alle ‘lijnen’ los gaan zullen we ook wat minder goed bereikbaar zijn. De fax is zelfs helemaal uitgezet. De telefoon is doorgeschakeld en ook de email wordt gewoon gelezen, maar we hebben tijdelijk niet de beschikking over alle computerbestanden. Als het werk op de werf beperkt blijft tot schoonspuiten en schilderen kunnen we aan het eind van de week misschien weer terug op onze vaste plek.

23.05.2010 03:29 GMT
48°41.64’N, 006°34.84’W. Kompas 026. Knopen 6,2.
Hoewel we het niet kado krijgen, schieten we toch aardig op. Na een wat ruig begin van de Golf van Biskaje, werd het weer langzaam rustiger en vlakte de zee langzaam af. We komen steeds meer onder hetzelfde hogedrukgebied te liggen dat bij jullie thuis dat mooie weer veroorzaakt. We bevinden ons nu voor de ingang van het Kanaal. Aan alles merk je dat we naar het noorden varen: de schemering begint ’s ochtends vroeger en duurt langer, over de radio komen Franse en Engelse weerberichten, het windje is iets frisser en de golven worden korter nu we de oceaan achter ons laten en aan de laatste etappe beginnen.

19.05.2010 0:55 GMT
39°15.57’N, 009°42.91’W. Kompas 045. Knopen 7,1.
We zijn inmiddels op de Golf van Biskaje en ook daar krijgen we het niet kado. Het laatste gedeelte langs de Portugese kust verliep vrij rustig met weinig tegenwind, zodat we op de motor goede voortgang konden maken. Zo’n dertig mijl voor Finisterre werden we nog getrakteerd op een aantal walvissen die we goed van dichtbij hebben kunnen bekijken. Eenmaal bij Finisterre namen de wind en de golven toe en hadden we de grootste moeite om in het verkeers–scheidingsstelsel te blijven. Vannacht hebben we in het langstuig dubbele reven gezet en nu varen we met een ruwe zee en windkracht 6 à 7 Bft uit het oosten richting het Kanaal.

17.05.2010 14:38 GMT
37°04.57’N, 009°01.20’W. Kompas 020. Knopen 5,1.
Zaterdagmiddag zijn we uit Malaga vertrokken, met als eerstvolgende bestemming Ceuta voor bunkers. Dit is een Spaanse enclave aan de Afrikaanse kant van de Straat van Gibraltar. Eerst brachten we de middag door met wat zeiltechnische oefeningen en ’s avonds gingen we op de motor verder tot in het donker ‘de rots’ voor ons opdoemde. Het bunkeren (diesel tanken) verliep soepel, voor de lunch op zondagmiddag waren we de Straat van Gibraltar al bijna uit. De daarop volgende nacht verliep nog soepeler: met een toenemend noordoostelijke windje liep de snelheid op tot 10 knopen. Dus konden we de lunch van deze maandag genieten met uitzicht op Cabo de São Vicente. En natuurlijk vieren we vandaag de verjaardag van gast-bemanningslid Ronald.

15.05.2010 07:17 GMT
36°43.06’N, 004°24.80’W. Kompas 216.
Sinds het laatste bericht zijn we stug doorgegaan met kruisen. We hebben een korte stop gemaakt vlakbij Almeria (Roquetas de Mar) toen de tegenwind ietsjes te sterk werd en gingen toen weer door. Weer bleven we dicht onder de kust om in rustiger water te blijven. Op de slag van de kust af kwamen we telkens weer een grens tegen waar de zee hoger was en de stroming ons meer naar het oosten zette. Dan was het snel weer overstag en zien hoe dicht we de kust durfden te naderen. Zo ging het door tot we langzaam in de beschutting van de Costa del Sol kwamen. Vrijdagochtend liepen we de haven van Malaga aan waar we nu op een prachtig plekje liggen. We genieten van wat rust, het Picasso-museum, terrasje in de zon (25 graden!), de kathedraal, het mooie moorse kasteel, MacDonalds en tapas. Voor ieder wat wils. Zaterdagmiddag gaat de reis weer verder. Eerst naar Ceuta voor bunkers en dan….. is er voor zondag de belofte van een oostenwindje om ons door de straat de Atlantische Oceaan op te blazen.

12.05.2010 01:34 GMT
36°49.37’N, 001°55.27’W. Kompas 201. Knopen 4,7.
Deze mijlenmaker begon bijna perfect. Vlakke zee, alle zeilen erop, zonnetje etc. Dat is helaas wat veranderd, hoewel het zonnetje nog steeds schijnt. De heersende wind is de afgelopen dagen zuidwest geweest en zal dat voorlopig ook blijven. Oplettende lezers weten dat dat precies de richting is die we op moeten. Dat betekent dus kruisen. Met een beetje motor bij om zo hoog mogelijk te komen, was iedereen druk in de weer vandaag. Roodverbrande gezichten, met een zoutkorstje van het vele buiswater, zitten rond de tafel bij het avondeten. We blijven dicht onder de kust, want de zee is daar wat rustiger. We zullen rond de ochtend bij Cabo de Gata zijn en daar een goed moment afwachten om door te varen naar Gibraltar.

10.05.2010 04:55 GMT
Gisteren in de avond hebben we de gastbemanning voor de mijlenmaker naar Rotterdam aan boord ontvangen. Na een heerlijke nacht slapen, zijn we vanmorgen net voor zonsopkomst vertrokken uit Valencia. Er stond een licht briesje, zodat we bij een prachtige rode hemel de eerste zeilen konden zetten. Een goed begin van de reis dus.

7.05.2010 02:24 GMT
39°18.04’N, 000°36.84’O. Kompas 285. Knopen 8,0.
De afgelopen dagen hebben we de oostkust van Ibiza verkend. Het weer werd, zoals je zou verwachten, lekker Mediterraan. ’s Ochtends haalden we het anker op om een stukje te zeilen, ’s middags werd een kustplaatsje of een afgelegen strandje bezocht. Gisteren hebben we een surfplank gevonden, waar we vandaag tot groot vermaak van iedereen achter de rubberboot mee hebben water geskied. Na een barbecue bij ondergaande zon zijn we weer vertrokken, terug naar Valencia.

3.05.2010 14:58 GMT
38°52.16’N, 001°17.22’O. Kompas 102. Knopen 0,0.
We maken op dit moment weer een reis met jongeren van de woongroepen van Flexus Jeugdplein uit Rotterdam. Zondagmiddag kwamen 15 jongeren en drie begeleiders aan boord in een zonovergoten Valencia. Gelijk maar vertrekken en na wat uitleg over het leven aan boord, zeilen gehesen en koers naar Ibiza gezet. Gedurende de nacht moest er, door het wisselvallige weer met onweersbuien, nogal wat gegijpt worden en overstag gegaan, maar uiteindelijk gingen we na 100 mijl zeilen vanmiddag voor anker in een baai van Ibiza. We zitten nu lekker binnen en rusten wat en doen wat spelletjes terwijl het buiten stevig waait en er zelfs hagelstenen op het dek kletteren. Morgen, als het weer wat opgeklaard, is gaat de reis verder.

28.04.2010 03:16 GMT
40°02.58’N, 003°28.45’O. Kompas 260. Knopen 3,3.
Maandagavond voeren we de baai van Mahón in. In deze prachtige natuurlijke haven was het toeristische seizoen ondanks de aangename temperatuur nog niet begonnen en ademde een diepe rust uit. We dineerden aan dek en enkelen verkenden ’s avonds de stad. De volgende middag zijn we vertrokken naar een klein baaitje iets ten noorden van Mahón, met een eilandje (Isla de Colom), prachtige strandjes (nog net iets te koud water helaas) en een alleraardigst vissersdorpje waar de gehele gastbemanning de vangst van de dag kon proeven. Bij vertrek bleek de wind eindelijk wat gedraaid en ging de reis zeilend verder de nacht in, richting Mallorca. Het gaat niet hard, maar de zee is vlak, de sterrenhemel helder en de maan is vol. Morgen verkennen we de noordkust van Mallorca.

25.04.2010 10:15 GMT
38°55.80’N, 008°43.65’O. Kompas 135. Knopen 0,1.
Na een prachtige zeiltocht van Trapani naar Cagliari nemen wij afscheid van 3 bemanningsleden, en ook van een passagier uit Schotland, die nu ook naar huis kan vliegen.Gedurende de dag komen alle gasten aan boord die niet in Trapani konden komen. Het is erg gezellig. De volgende ochtend vertrekken wij om 11 uur naar zee. Gedurende de dag neemt de wind steeds meer toe en draait pal tegen, we gaan overstag en gooien tegen het diner het anker uit in een pittoreske baai 40 mijl westelijk van Cagliari, bij Porto Teulada.Vanochtend is dit gedeelte van het eiland verkend; tegen lunchtijd verwachten iedereen terug en kiezen we zee richting Menorca, waar wij overmorgen zullen aankomen.

23.04.2010 06:38 GMT
39°12.47’N, 009°06.82’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Van kapitein Gerben: ‘Cagliari! Na een fantastische overtocht zijn we aangekomen op Sardinië. Bij vertrek uit Trapani was er nog nauwelijks wind en gleden we met 2 knopen vooruit, onder een strakblauwe lucht. Gisterennacht al begon het te betrekken en trok de wind aan tot windkracht 3, 4. Soms konden we de breefok zetten, dan weer draaide de wind en moest deze eraf. We bleven dus lekker bezig met de zeilen. Gisteren aan het eind van de dag werd de wind steeds harder tot een dikke 5 Bft en draaide hij naar het noordoosten. Met een snelheid van af en toe 9 knopen konden we Cagliari precies bezeilen en vannacht om 03:00 uur genoten we van een aankomstbiertje. Een van de gasten die
Trapani niet kon bereiken, is inmiddels aan boord gekomen, dus we hebben goede hoop dat het de anderen ook gaat lukken. Als Roelof en Lukas arriveren, zullen  Frianko en Jelmer en ikzelf afscheid nemen van het schip en de andere bemanningsleden. Roelof en Lukas komen de bemanning weer versterken en Sebastiaan zal de reis als gezagvoerder afmaken.’

VAN DE REDERIJ (22.04.2010)
Het weer verandert nu: een halo rond de maan en hoge bewolking uit het zuidwesten. In snel tempo komt een lage drukgebied vanaf de Balearen dichterbij. De wind is inmiddels van oostelijk naar het zuiden gedraaid en we lopen nu 7 knopen onder vol tuig, dus met breefok en gaffeltopzeilen. Deze wacht houden we het nog wel droog, maar ik vrees het ergste voor de volgende.

21.04.2010 16:19 GMT
38°01.07’N, 012°22.51’O. Kompas 291. Knopen 0,9.
Ongeveer de helft van onze gasten heeft Trapani weten te bereiken en vanmiddag, net na de lunch, hebben we de trossen losgegooid voor een nieuwe reis. Vanmorgen, toen wij de laatste voorbereidingen voor vertrek troffen, is een deel van de gasten en bemanning al op een van de eilanden voor de kust bij Trapani gaan kijken. We ankeren nu dus niet maar varen door naar onze eerstvolgende bestemming: Cagliari. Het weerbericht beloofde een zuidoostenwind, maar op dit moment staat er eigenlijk geen wind en zo drijven we met alle zeilen bij de avondzon tegemoet. Het is ongeveer 180 mijl naar Cagliari, waar we vrijdag willen aankomen om het deel van de bemanning dat Trapani niet kon bereiken alsnog aan boord te nemen. Na zoveel dagen in de haven is het op zee weldadig rustig en iedereen geniet.

20.04.2010 06:59 GMT
38°00.80’N, 012°30.61’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Zoals gezegd; een mannetje hiervoor en een mannetje daarvoor. En allemaal komen ze daarna onaangekondigd terug met hun familie of vrienden om het schip te bezoeken. Ook als dat gesloten is of als we druk bezig zijn. Soms heel vermoeiend, maar vaak toch ook heel leuk. De ‘Oosterschelde’ viel heel goed in de smaak bij alle bezoekers. De president van de provincie bijvoorbeeld kwam meerdere malen langs met een groep om het schip te bezoeken. Bij het officiële diner eergisteren, werd ik eerst nog een beetje scheef aangekeken door de admiraals en andere militaire hoogwaardigheidsbekleders, die in vol ornaat ons welkom kwamen heten. Ik heb dan ook niet zo´n mooi pak natuurlijk. Totdat de Presidente me omarmde en op beide wangen kuste. ‘My friend’. Ineens was ik een zeer gewaardeerde gast. Na zoveel dagen in de haven (en zoveel avonden) zijn we allemaal wel een beetje moe. Maar nu zal het rustiger worden, want gisteren was de parade van alle vertrekkende schepen. Een deel ervan, waaronder wij, keerde terug naar de haven, want we verwachten nog een aantal gasten. Met alle problemen in het vliegverkeer komen die, als ze al komen, per trein of veerboot. We verwachten dat ongeveer de helft van onze gasten zal komen en zullen dan vertrekken voor de volgende reis, naar Valencia.

VAN DE REDERIJ (17.04.2010)
We zijn inmiddels een beetje ingeburgerd in Trapani. Een mooie stad, hoewel deze hevig is gebombardeerd na WO II. Het festival verloopt erg Italiaans; We krijgen van alle kanten instructies en aanwijzingen, maar die zijn meestal  in tegenspraak met elkaar. Wie wat regelt is onduidelijk, maar overal is wel een mannetje voor. Allemaal met zonnebril en jasje met opdruk of zelfs in uniform. En natuurlijk een telefoon aan het oor. Toch was zoiets eenvoudigs als drinkwater regelen een onoverkomelijke hobbel om te nemen. Totdat we besloten zelf maar een slang aan te sluiten in de putten die daarvoor zijn op de kade. Dat beviel blijkbaar ook alle mannetjes zo goed dat ons uiteindelijk zelfs werd gevraagd ook de andere schepen te bevooraden.Net als veel andere schepen aan de kade organiseren we overdag bezigheden voor onze trainees. Touwtrekken, roeien met de sloep, etc. Intussen bezoeken drommen mensen het schip. Ook  de gymnastiekoefeningen op de ochtend na de crewparty trok trouwens bekijks, mede dankzij de strakke leiding van Maarten en zijn megafoon.Vanavond is de crew-parade. Een soort carnavalsoptocht door de stad met de bemanning van alle schepen, die eindigt op het plein waar de prijsuitreiking is.Morgenochtend verlaten alle trainees het schip. Als dat lukt tenminste, want veel vluchten zijn er niet. Maar zolang ook de nieuwe gasten nog niet arriveren is het probleem prima te overzien.

15.04.2010 06:53 GMT
39°08.85’N, 011°46.38’O. Kompas 200. Knopen 6,4.
Gistermorgen werd de race officieel beëindigd. Ieder schip moest zijn positie op de bepaalde tijd noteren. Na enig rekenwerk kwam de race-leiding met de resultaten: de ‘Oosterschelde’ werd 2e in de klasse A en tweede overall. Jammer, want er had meer ingezeten. Vervolgens zijn we op de motor een stuk verder zuidelijk gevaren. Het weer is veranderd en het is nu grijs en het motregent. In de buien zit af en toe wat meer wind, maar gemiddeld staat er zo ongeveer 4 BFT. Aan dek hebben we af en toe wat gasten: vogeltjes die verdwaald zijn en even komen uitrusten. Gisteren twee Boerenzwaluwen en een Fitis. Vanmorgen weer een Fitis (of soortgelijk vogeltje) en, toch wel bijzonder, een Hop. Rond de masten zagen we bovendien een Zwarte Wouw. Dankzij de windstilte van de afgelopen dagen is de zee heel rustig. We keken dus ook goed uit naar dieren in het water om ons heen en zagen verrassend veel Maanvissen. Merkwaardige ronde vissen die met een vin boven het wateroppervlak traag rondzwemmen op zoek naar hun favoriete voedsel: kwallen. Daar moeten ze er vast veel van eten voordat ze volgroeid zijn: 3 meter en 1500 kilo. In de nacht hoorden we een aantal maal een walvis blazen, maar verder zien we geen dieren. Ook de vislijn, die we nu we niet meer racen achter het schip hebben hangen, blijft leeg.

VAN DE REDERIJ (14.04.2010)
Van bemanningslid Sebastiaan: Het was een spannende race, met de lichte wind deden we het goed. De
Kaliakra werd gepasseerd en we lagen vooraan op wat jachten na. ’s Nachts in de buurt van het eiland Elba werd de wind zuidelijk. Kruisend dreven we meer dan dat we zeilden en we benutten elk zuchtje
wind. Op een gegeven moment was er te weinig snelheid om nog te sturen. Snel haalden we de kluivers eraf, maar het was te laat. Langzaam begon het schip voor de zeer zwakke wind te varen. Het lukte na twee keer en veel meer pogingen om te halzen, om weer aan de wind te komen. Knarsetandend zagen we de Tecla langsdrijven, niet in de A klasse maar toch. Tegen het ochtendgloren kwam er weer wat wind opzetten, halve wind op koers 1,3 knoop. We zetten de breefok erop en in de loop van de dag haalden we de Tecla weer in. De hele dag gleden we met 1,5 knoop in de goede richting we lagen weer voor. Helaas lag de Astrid door handicap nog steeds eerste. Als we even wat wind zouden krijgen om nog wat
uit te lopen, dan zouden we kunnen winnen. Helaas werd om 09:00 uur lokale tijd de race afgeblazen. We eindigden op 41°27.70’N, 010°42.40’E. We startten de motor om door de vlakte onze weg te vervolgen. In de loop van de dag hielden we ons bezig met vissen, log uitbrengen, spelletjes spelen en het tuig onderhouden. Ondertussen steekt er een lekker windje op BFT 2, uit het zuiden. Inmiddels is de wind zuidoostelijk en motorsailen we nog even door om genoeg tijd te hebben om de laatste honderd mijl te zeilen. Het schouwspel van weerlicht aan de hemel en af en toe een buitje frist ons lekker op. Langzaam maar zeker spreken wij wat meer Italiaans en de Italiaanse gastbemanning wat meer Engels. Bij de prijsuitreiking hebben we in ieder geval nog een kans!

14.04.2010 07:32 GMT
41°28.44’N, 010°41.60’O. Kompas 136. Knopen 0,0.
Gisternacht hebben we het helaas niet zo goed gedaan. Waar we overdag nog uitliepen op onze concurrenten, kwamen we ’s nachts helemaal stil te liggen. De wind viel helemaal weg en het lukte niet meer om het schip op koers te houden, waardoor we in 5 uur tijd zelfs 2 mijl achteruit gingen. In de morgen kwam de wind terug en zagen we dat al onze achtervolgers heel dichtbij waren gekomen. Leuk is het natuurlijk wel, al die schepen in zicht van elkaar. Maar onze resultaten lijden er onder. Na de tijdscorrectie zijn we tweede in onze klasse en vierde in het geheel. Vannacht was het weer hetzelfde patroon. De wind viel weer weg. Met heel veel zeilwisselingen (weghalen en weer bijzetten van de voorzeilen, brasssen, gijpen en overstag gaan) lukte het dit keer wel het schip op koers te houden en liepen we zelfs wat uit op de rest van het veld. De schepen liggen vanmorgen wat verder uit elkaar en we zien aan de horizon slechts twee zeilen achter ons. Het is nog zo’n 200 mijl naar Trapani en het is niet waarschijnlijk dat we het op deze manier op tijd gaan halen. Over een uur zal de raceleiding een uitzending doen. Hoogstwaarschijnlijk zal de finish worden vervroegd, denken we. Hoewel we in onze klasse voorop liggen, is het de vraag of we dan voldoende voorsprong hebben om ook na tijdscorrectie te winnen.

12.04.2010 10:55 GMT
43°20.02’N, 009°28.55’O. Kompas 157. Knopen 4,8.
De eerste dag op zee verliep wat rommelig. Het begon nog goed: exact op tijd maakten we los van de kade en voeren we de haven van Genua uit. Binnen een paar minuten hadden we – als enige schip – alle zeilen bijstaan, tot waardering van het publiek. Het plan was vervolgens om alle schepen naar een wachtgebied te dirigeren waar we zouden wachten op het Italiaanse vlaggenschip Palinuro, dat de Parade zou aanvoeren. En daar ging het mis. De ‘Palinuro’ liet langer op zich wachten dan voorzien en tegelijkertijd kwam heel plotseling een flinke wind opzetten. Al snel waren we een heel stuk verder op zee dan de bedoeling was. Gelukkig konden we iets later weer invoegen in de parade. Tegen de tijd dat alle schepen bij de startlijn waren was de wind weer weg, een behoorlijk steile zee achterlatend, dus de eerste zeezieken lieten niet lang op zich wachten helaas. De racedirectie besloot daarom de start de volgende morgen een stuk verder op zee te doen. Met een heel licht windje zijn we vannacht naar de startlijn gevaren en uiteindelijk om 09:27 uur vanmorgen gestart. De wind is nog steeds licht, maar we maken redelijk snelheid en konden net al de ‘Pogoria’, de ‘Tenacious’ en de ‘Astrid’ inhalen. De zon schijnt en we hebben goed zicht op de hele vloot. Op de achtergrond zien we de bergen van Corsica, op 25 mijl afstand. Voor ons vaart de ‘Kaliakra’, die ongeveer even snel lijkt te lopen. Dat wordt ons volgende doel.

VAN DE REDERIJ (11.04.2010)
Na een eerste – spraakverwarrende – maaltijd aan boord hebben we gisteravond met alle opvarenden de plannen voor de race en de tactiek doorgenomen. Samengevat: Na de start gaan we zo snel mogelijk naar Trapani. Ook een paar uur voor de start is het nog heel onzeker hoe het weer er uit zal zien. De voorspellingen spreken elkaar tegen, maar het lijkt er op dat er een zachte noordoosten wind opsteekt. En dat zou prima zijn.
Onze directe tegenstander is waarschijnlijk de ‘Pogoria’. Dat schip is eigenlijk net iets sneller dan de ‘Oosterschelde’, maar je weet maar nooit. Ook de ‘Kaliakra’ is snel. Met lichte wind zouden we ‘Den Store Bjørn’, de ‘Palinuro’ en de ‘Astrid’ achter ons moeten kunnen laten. De ‘Tecla’ heeft nieuwe zeilen en kan misschien verrassen.

VAN DE REDERIJ (10.04.2010)
Gisteravond ben ik aangekomen aan boord van de ‘Oosterschelde’. Na een lange tijd mag ik weer eens lekker zeilen met het schip. De eerste gasten zijn ook al aan boord en vandaag hebben we open schip en wordt de ‘Oosterschelde’ druk bezocht. Met de andere deelnemende schepen liggen we in de oude haven (Porto Antico) van Genua. Een fantastische plek. Het is bovendien erg mooi weer en iedereen heeft zin in de komende wedstrijd. Morgen is eerst de Parade of Sail. Rond 15:00 uur is de start. Het ziet er naar uit dat er weinig wind is, maar hier op de Middellandse Zee kan dat snel veranderen. Op de website van de STI (zie vorig bericht) kunt u de vloot volgen op hun weg naar Trapani.Gerben Nab

VAN DE REDERIJ (8.04.2010)
Inmiddels is de ‘Oosterschelde’ aangekomen in Genua. Met de andere schepen die binnen komen maken we ons op voor de race. De ‘Oosterschelde’ heeft een bemanning van Nederlanders, Engelsen en een vrij grote groep Italianen. Op de website van de STI (www.sailtraininginternational.org) staan foto’s van de ‘Oosterschelde’ en van de andere schepen in de race. Voor de komende dagen wordt een Noordelijke wind verwacht in het gebied. We hopen dat dat even aan zal houden.

4.04.2010 06:53 GMT
43°39.59’N, 007°47.52’O. Kompas 058. Knopen 5,3.
We hebben Toulon weer achter ons gelaten. De hele week is het schip druk bezocht door vele enthousiaste mensen. Gisteren om kwart voor vijf verlieten de laatste bezoekers het schip, en om vijf uur zijn we onder de begeleiding van een loods de haven uit gevaren richting Genua. We hebben met de wind minder geluk, deze is recht van voren. Vanmorgen hebben we van een heerlijk paasontbijt genoten. We varen dicht onder de kust en zijn zojuist Monaco gepasseerd.

VAN DE REDERIJ (3.04.2010)
Vandaag, zaterdag, is de laatste dag van ons verblijf in Toulon. Om 17:00 uur wordt het schip gesloten voor het publiek en komt de loods aan boord. Direct daarna vertrekken we naar Genua. Hier verzamelen zich alle deelnemers aan de Garibaldi Regatta naar Trappani (Sicilië). De start is op 10 april. Na een lange afwezigheid doet de ‘Oosterschelde ‘ weer eens mee in een race. We zijn zeer benieuwd hoe dat zal gaan.

VAN DE REDERIJ (29.03.2010)
Na een zeer drukke week, waarin het publiek gretig gebruik heeft gemaakt van de mogelijkheid om het schip te bezoeken, heeft de ‘Oosterschelde’ vanmorgen La Seyne-sur-Mer verlaten. Na een kleine oversteek is het schip in Toulon zelf aangekomen. Hier werd het schip en de bemanning feestelijk onthaald door een vertegenwoordiger van de burgemeester en de havenmeester.

25.03.2010 17:06 GMT
43°06.13’N, 005°53.29’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
We liggen nog steeds in La Seyne-sur-Mer en dat bevalt prima. Maandag zijn we welkom geheten door de burgemeester, en vanaf dat moment hebben we veel bezoekers. Daarnaast komen er elke dag een aantal
schoolklassen langs. Het is een prachtig gezicht om die kleine hummeltjes onder de bezielende leiding van Maarten een fok te zien hijsen. Iedereen is erg enthousiast over het schip. Verder houden we ons bezig met onderhoud. We hebben de schoener gaffel op de wal getakeld en kaal gekrabd. Deze heeft inmiddels al weer een aantal lagen lak. Ook is het kotje voorzien van een nieuw laklaagje evenals de houten luiken. Het sloepje ligt opgetuigd naast het schip maar we hebben tot nu toe nog geen tijd gehad om er mee te zeilen. Misschien morgen.

21.03.2010 17:54 GMT
43°06.13’N, 005°53.29’O. Kompas 090. Knopen 0,0.
Gisteren hebben we Cannes verlaten. Het was de bedoeling om vroeg in de ochtend te vertrekken, maar we hadden een duiker nodig om ons anker te lichten en die liet op zich wachten. Uiteindelijk werden we
rond tien uur door onze buren, gewapend met grote fenders, uitgezwaaid. We konden direct zeil zetten en we hadden een prachtige zeildag langs de Franse kust. In de avond zijn we voor anker gegaan, zo’n vijf mijl van de haven van Toulon. Vanmorgen zijn we door een loods naar binnen gebracht en nu liggen we in de haven van La Seyne-sur-Mer, wat direct naast Toulon ligt. We zullen de rest van de week onderhoud plegen en in de avond op schip houden.

VAN DE REDERIJ (15.03.2010)
Heel vroeg in de ochtend, afgelopen zaterdag, liet de ‘Oosterschelde’ het anker vallen op de rede van Cannes. Alweer een reis volbracht! Deze laatste mijlen werden grotendeels op de motor afgelegd. Iedereen was blij dat de bestemming was bereikt, want een zeereis maken is prachtig, maar ’s nachts in je warme bed liggen wordt na  drie weken ’s nachts te staan te koukleumen aan dek toch ook wel een heel mooi vooruitzicht. Om half negen in de morgen kon de ‘Oosterschelde’ al de ligplaats innemen. Met de achterkant naar de wal en twee ankers naar voren, zoals in de Middellandse Zee gebruikelijk is. Morgen begint de vastgoedbeurs MIPIM, de reden waarom we naar Cannes zijn gevaren.

12.03.2010 04:44 GMT
41°27.50’N, 004°46.24’O. Kompas 042. Knopen 6,8.
We zijn er bijna! Met nog een slordige 160 mijl te gaan, steken we het hobbelige stuk open zee tussen de Balearen en de Côte d’Azur over. Het waait stevig, er wordt gereefd, gehesen en gesjord. Alles geroutineerd en rustig. Iedereen aan boord kan deze handelingen na bijna drie weken op zee wel dromen.
Het is ook aardig koud voor mediterrane begrippen. Gisterochtend was met het eerste zonlicht een dik pak sneeuw op de bergen van Mallorca te zien. En tijdens de wachten ’s nachts zijn handschoenen en mutsen geen overbodige luxe.

11.03.2010 03:13 GMT
39°50.29’N, 002°37.80’O. Kompas 057. Knopen 7,7.
Het is donderdagochtend en we zeilen vlak langs de noordkust van Mallorca. De zon moet nog opkomen en we zien in het maanlicht alleen het silhouet van de bergen.

Gast Jan ten Dam beschrijft de woensdag:
‘Deze woensdag is het zonnig en onveranderd koud. Er is wel minder wind, waardoor het aan dek toch goed toeven is. Aan het eind van de ochtend komt eerst Ibiza en later Formentera in zicht. Om kwart over vier varen we de smalle engte tussen beide eilanden door. In het ondiepe blauwe water kunnen we de zeebodem zien. Tot de teleurstelling van enkelen doen we Ibiza niet aan en vervolgen we onze weg naar Mallorca en Menorca.’

9.03.2010 02:22 GMT
36°53.75’N, 001°58.76’W. Kompas 327. Knopen 0,1.
We hebben weer een flinke slag gemaakt. Weer liep de teller tot dik boven de negen knopen en natuurlijk kon dat niet zomaar blijven duren. Geheel volgens de Spaanse weerberichten hield de westenwind er om exact 16:00 uur ermee op, om uit het noordoosten terug te keren. We hebben een mooi baaitje uitgezocht om de nacht te schuilen en gezellig met z’n allen van wat tapas en sangria te genieten.

8.03.2010 02:52 GMT
36°20.13’N, 003°53.77’W. Kompas 087. Knopen 7,7.
Na het laatste bericht hebben we zonder problemen Kaap São Vicente gerond en ging het hoog aan de wind al zeilend verder. Het weer voor zaterdag bracht een stevige tegenwind in de straat van Gibraltar, dus besloten we deze dag in Cadiz een korte stop te maken. Met ruim een week oceaandeining in de benen en drijfnat van de vele (warme) regenbuien waggelde de ‘Oosterschelde’-bemanning de stad in, om wat cultuur op te snuiven. ’s Avonds vierden we Martins verjaardag en de volgende ochtend ging het verder…Gast-bemanningslid Jan beschrijft deze dag, zondag 7 maart: “Om kwart voor zeven word ik gewekt door het starten van de motor. Dat betekent dat we volgens het plan om zeven uur zullen vertrekken. Dus snel in de kleren om dat mee te maken. De dag begint met een
buitje. Maar gaande de dag zal het steeds zonniger en warmer worden. We volgen de kust van Spanje, richting de Straat van Gibraltar. Om drie uur arriveren we bij het verkeersscheidingsstelsel en kruisen we de baan voor het scheepsverkeer richting het westen. Ruim een uur later voegen we ons in de baan richting het oosten. Dat is ook het moment dat we lekker voor de wind kunnen zeilen, dus de
breefok bij en motor uit. Zeilend passeren we Gibraltar om 19:30 uur. Nog 750 mijl naar Cannes.”

VAN DE REDERIJ (6.03.2010)
Via een sms kregen we door dat de ‘Oosterschelde’ vandaag de Zuid-Spaanse stad Cadiz heeft aangelopen. Alles is goed aan boord. Het schip heeft dus Kaap Sao Vicente gerond en dat betekent dat het Atlantisch traject er bijna opzit. Later hopen we meer nieuws te hebben.

4.03.2010 20:36 GMT
37°26.29’N, 009°45.24’W. Kompas 164. Knopen 7,4.
We zijn op het moment voor de Portugese kust keihard tegen de wind in aan het motoren om Kaap São Vicente te ronden. Dit willen we doen voordat er een krachtige zuidenwind, van alweer de zoveelste depressie, opsteekt. Met een beetje geluk (duimen lieve mensen!) gaat dat vannacht lukken en kunnen we met diezelfde zuidenwind weer zeilend richting de straat van Gibraltar verder varen.

2.03.2010 15:41 GMT
42°52.03’N, 011°49.34’W. Kompas 177. Knopen 7,7.
We maken goede voortgang, ondanks het zeer veranderlijke weer. Iedere nieuwe wacht lijkt een nieuwe windrichting en windsterkte te brengen. Dit houdt de wacht bezig met vele zeilwisselingen en reef of ontreef acties. Waarna iedereen zich met een stevige trek op alweer een heerlijke maaltijd van onze nieuwe kok Wouter stort. Dat is geen geringe prestatie, want de oceaan, en dus ook zijn kombuis, is nog zeer bewegelijk. De nachten worden verlicht door een prachtige volle maan en overdag doen we pogingen om eventueel een tonijn te vangen.

28.02.2010 GMT
49°09.91’N, 009°04.36’W. Kompas 199. Knopen 7,0.
We maken het uitstekend hier. De storm, die vandaag ook Nederland overtrok, hebben wij nauwelijks meegemaakt. We hebben lang in Falmouth gewacht tot het juiste moment om te vertrekken en de depressie te mijden. We zijn vervolgens zo ver naar het westen gevaren dat het slechte weer letterlijk aan ons voorbij trok. Een hogere windsterkte dan 6 à 7 Bft hebben we niet gezien en bovendien kwam die wind voor ons uit een zeer gunstige noordelijke richting. Het weer hier is vandaag nog zachter geworden en er is vandaag zelfs geschilderd aan dek. Thuisblijvers hebben helaas niet de mogelijkheid om hun huisje naar beter weer te verplaatsen, dus vanaf een zonovergoten ‘Oosterschelde’ wensen we jullie sterkte met het slechte weer.

27.02.2010 GMT
49°25.20’N, 007°07.96’W. Kompas 229. Knopen 8,5.
Na een nacht nog voor anker te hebben gelegen in de baai van Falmouth, zijn we vanochtend om 06:00 uur vertrokken, voor de oversteek van  de Golf van Biskaje. Aangezien het weerbericht wat heftige depressies voorspelde, zag iedereen er een beetje tegenop, maar om 10:00 begon de zon lekker te schijnen en was er een matige briesje, dus het valt nu nog wel mee.
Het begin van de dag hebben we tegen de wind in gemotord en genoten van het zonnetje en van een school van wel 100 dolijnen die zo’n beetje de hele dag rond het schip zwommen, echt genieten dus.
Net voor het avondeten zijn de zeilen gehesen en nu zeilen we met 9 knopen ruime wind in zuidwestelijke richting. De sfeer aan boord is goed.

25.02.2010 14:57 GMT
50°09.15’N, 005°03.74’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
De reis schoot inderdaad op! Al in de nacht van dinsdag op woensdag zeilde de Oosterschelde de baai van Falmouth in en ging daar voor anker. De ochtend erop kon iedereen zien hoe mooi het hier is. Na het ontbijt zijn we in de jachthaven langs de wal gaan liggen, zodat iedereen de stad en de omgeving rustig kon verkennen. Op de kaart kunt u zien dat Falmouth aan het eind van het Engels Kanaal ligt en, voor ons, aan het begin van de Golf van Biskaje. Hier wachten we het juiste moment af om de deze golf over te steken en houden de weerberichten (en de enorme depressies) in de gaten. Deze zijn helaas niet zo gunstig, dus we zullen ook deze nacht nog in Falmouth blijven. Op dit moment schiet het dus niet meer zo op…. soms zit het mee, en soms zit het wat tegen….

23.02.2010 02:15 GMT
50°28.68’N, 001°07.94’W. Kompas 268. Knopen 6,2.
Iedereen aan boord is nu wel ‘ingeslingerd’, zoals dat heet. Ook leert iedereen de verschillende zeilen en koersen kennen, met de zeer wisselende windrichtingen die we meemaken. We zijn nu net ten zuiden van het eiland Wight en de wacht geniet van een voor-de-wind zeilende ‘Oosterschelde’.
We schieten aardig op!

VAN DE REDERIJ (21.02.2010)
Terwijl aan dek de allerlaatste voorbereidingen werden vanmorgen getroffen, vertrok de ‘Oosterschelde’ vanmiddag naar zee, uitgezwaaid door vrienden en familie van de opvarenden. Het vertrek was uitgesteld tot 13:00 uur vanwege de dichte mist in de morgen, maar tegen de middag klaarde het gelukkig een beetje op. Cannes, in de Middellandse Zee, is de eindbestemming.  Met de zuidwestelijke wind die voor de komende dagen wordt voorspeld is dat echter nog ver weg.

VAN DE REDERIJ (18.02.2010)
Op dit moment worden de laatste voorbereidingen getroffen voor de eerste reis van het seizoen. De bemanning is druk bezig met de inkopen en bevoorrading, maar ook de laatste werkzaamheden om het schip weer helemaal klaar te maken voor het drukke seizoen dat voor ons ligt. Aanstaande zondag zal het schip vertrekken richting Cannes, waar de
‘Oosterschelde’ ingezet wordt tijdens het MIPIM van 16 maart tot en met
19 maart.

VAN DE REDERIJ (14.02.2010)
We hebben dit jaar nog niet gevaren en ook het bijhouden van deze nieuws-pagina is er wat bij ingeschoten. Jammer, want er gebeurt genoeg aan boord en op kantoor. Altijd als we stil liggen proberen we de ‘Oosterschelde’ zo goed mogelijk te verzorgen. En natuurlijk moest het schip worden klaar gemaakt voor het nieuwe vaarseizoen. Bij de keuring van het schip door IVW (scheepvaartinspectie) kwam begin deze maand een heel lijstje met verbeterpunten ‘uit de bus’. Voor een groot deel geheel tot onze verrassing overigens. Een greep uit die lijst: De ontluchtingspijpen die op het voordek staan moesten 20 centimer hoger worden. (Maar om dat te realiseren moesten de nagelbanken worden verplaatst). Een aantal schotdoorvoeringen (daar waar een pijp door een waterdicht schot loopt) was niet goed aangelegd: aan beide zijden van het schot moest een afsluiter worden geplaatst. Het veiligheidsplan moest worden aangepast omdat tegenwoordig met andere pictogrammen wordt gewerkt. Een waterdichte deur moest met meer knevels worden uitgerust. Een aantal afsluiters moest op afstand bedienbaar worden, etc. We hebben de afgelopen 10 dagen hard gewerkt om alles af te krijgen en gaan ervan uit dat bij de herkeuring, a.s. donderdag, alles weer in orde wordt bevonden. Dat moet ook wel, want volgende weekeinde al vertrekt het schip richting Middellandse Zee.

VAN DE REDERIJ (1.02.2010)
Het rederijkantoor van de ‘Oosterschelde’ was de afgelopen anderhalve week (22 januari t/m 31 januari) aanwezig tijdens Boot Düsseldorf, een beurs gericht op alles wat met water en varen te maken heeft. Samen met andere schepen en rederijen stonden wij op de ‘Sail Holland 2010’-stand, om onder andere ons programma voor 2010 aan het Duitse publiek te presenteren. Gelukkig was er veel interesse in onze reizen en hebben wij ook veel nieuwe interessante contacten op kunnen doen.

VAN DE REDERIJ (4.01.2010)

Rederij en bemanning van de ‘Oosterschelde’ wensen u een gelukkig Nieuwjaar.

Om 2010 te verwelkomen nodigen we u graag uit voor onze
nieuwjaarsborrel. Al onze trouwe gasten, bemanningsleden, de bewoners
van de Veerhaven, oud-bemanningsleden, bestuursleden, leveranciers en
goede vrienden, kortom iedereen met een goede band met de
‘Oosterschelde’ is van harte welkom aan boord op donderdag 21 januari
van 15:00 uur – 17:00 uur.

We stellen het op prijs als u ons laat weten of u komt op info@oosterschelde.nl