Nieuws archief 2009

31 maart 2009

VAN DE REDERIJ (24.12.2009)

Rederij en bemanning van de ‘Oosterschelde’ wensen u prettige feestdagen en een gelukkig Nieuwjaar.

Om 2010 te verwelkomen nodigen we u graag uit voor onze nieuwjaarsborrel. Al onze trouwe gasten, bemanningsleden, de bewoners van de Veerhaven, oud-bemanningsleden, bestuursleden, leveranciers en goede vrienden; kortom iedereen met een goede band met de ‘Oosterschelde is van harte welkom aan boord op donderdag 21 januari van 15:00 uur – 17:00 uur.

We stellen het op prijs als u ons laat weten of u komt op info@oosterschelde.nl

20.12.2009 08:00 GMT

In de Veerhaven hebben we de laatste hand gelegd aan het werk dat we op de werf begonnen waren. Een deel van het lenssysteem, zowel in de voorste als in de achterste machinekamer, is  gedemonteerd, vernieuwd en/of veranderd en weer in elkaar gezet. Bijna overal zijn nieuwe afsluiters gemonteerd en alle nieuwe leidingen zijn eerst gegalvaniseerd voordat ze in het schip zijn geplaatst. Omdat het allemaal om vrij zware leidingen gaat (tweeduims of groter) was het bij elkaar een hele klus.

Meteen daarna zijn we begonnen aan het demonteren van een van de generatoren. Hier wordt een nieuwe dieselmotor voor geplaatst, die iets krachtiger is. Ouderwets, met het breefokval, hesen we donderdag de nieuwe motor aan boord.

VAN DE REDERIJ (14.12.2009)
 De ‘Oosterschelde’ ligt inmiddels weer enige tijd op de vaste plek in de Veerhaven. Het schip wordt vandaag weer mooi opgepoetst, want morgen vaart de ‘Oosterschelde’ nog een laatste dagtocht voordat het seizoen definitief over is. Na deze tocht zullen de werkzaamheden aan het schip uiteraard weer opgepakt worden.

VAN DE REDERIJ (1.12.2009)
Sinds gisterochtend ligt het schip weer in het water. Na een klein ’test-rondje’ op het water ligt het schip aan de kant in Stellendam. Er worden nog wat klussen afgemaakt voordat het schip vrijdag weer terugkeert naar Rotterdam.

VAN DE REDERIJ (26.11.2009)
Ondanks de harde wind is het schip netjes op zijn plaats gebleven. Het slechter weer van de afgelopen dagen zorgt er helaas wel voor dat er minder kan worden geschilderd. Gelukkig kan het werk binnen in het schip gewoon doorgaan. Zo is er inmiddels een nieuwe geklonken ring om de uitlaat van het schip geplaatst.

VAN DE REDERIJ (20.11.2009)
Op dit moment ligt de ‘Oosterschelde’ in Stellendam in het dok. Gisterochtend vroeg is het schip vertrokken uit de Veerhaven. Onder begeleiding van het zonnetje kwam de ‘Oosterschelde’ via de Oude Maas, de Dordtse Kil en het Hollands Diep gisterenmiddag rond 16:00 uur aan in het Haringvliet. Na een nacht aan de steiger in Stellendam konden zij vanochtend rond 06:30 uur het dok in. Naast de jaarlijkse keuring zijn er allerhande werkzaamheden die hier verricht gaan worden. Zo krijgt het schip aan de buitenkant weer een mooie nieuwe laag verf. Binnen in het schip gaan de huidafsluiters en het leidingwerk vervangen worden. Kortom, een drukke dokperiode!

VAN DE REDERIJ (14.10.2009)
De plannen voor 2010 zijn bekend. De ‘Oosterschelde’ is tijdens het voorjaar in de Middellandse Zee te vinden, o.a. voor de Garibaldi Tall Ships’ Regatta en een bijzondere voorjaarsreis langs Sardinië en de Balearen. Tijdens de zomer zal de ‘Oosterschelde’ weer langs de Schotse kust, Orkney en de Hebriden varen, alvorens we meevaren met de North Sea Tall Ships’ Regatta.  Kijkt u op ons programma voor data en prijzen van onze verschillende reizen!

VAN DE REDERIJ (28.09.2009)
Vanmorgen is de ‘Oosterschelde’ veilig en wel teruggekeerd in de Veerhaven, na een voorspoedige tocht terug vanuit Kiel. Bij aankomst in Flensburg is de ‘Oosterschelde’ met een gezelschap naar Kiel gevaren. Nadat de gasten in Kiel van boord waren gelaten, is de ‘Oosterschelde’ terug gevaren naar Rotterdam.

22.09.2009 16:49 GMT
53°59.69’N, 007°52.33’O. Kompas 085. Knopen 7,4.
Vandaag, maandag, zijn we rond het middaguur vertrokken uit de Veerhaven, met stroom mee naar buiten. Tussen de pieren zetten we zeil om onder vol tuig en met halve wind langs de kust te zeilen.
Langzaam neemt de wind toe en ook de snelheid. We lopen 5 à 6 knopen; het gaat mooi.
Boven Texel draaien we naar ruime wind en zetten we de breefok erop en nemen we de schoener, bezaan en binnenkluiver naar beneden. Na een gijp gaat ook het grootgaffeltopzeil eraf, ook omdat de schoot ervan bijna was doorgeschavield; hij zat boven blijkbaar gedraaid (oeps).
Al gijpend knallen we nu al de hele dag boven de Waddeneilanden langs; met stroom mee doen we 9,7 knoop, en met stroom tegen 8 knoop. Vanavond om een uur of acht lopen we de Elbe aan .
Vannacht bij Brunsbüttel voor anker tot het eerste licht en dan door het Kieler Kanaal, dat dwars door het Duitse schiereiland werd aangelegd onder Kaiser Wilhelm (met de hand laten graven), richting ons reisdoel Flensburg, op de grens tussen Denemarken en Duitsland.
Heerlijk om weer op zee te zijn!

VAN DE REDERIJ (16.09.2009)
Na de terugkeer in Rotterdam is de ‘Oosterschelde’ tijdens de Wereldhavendagen de locatie voor verschillende succesvolle borrels, relatietochten en bedrijfsuitjes geweest. Verschillende bedrijven kwamen aan boord om de Wereldhavendagen op ons bijzondere schip mee te maken. Na afloop kreeg de ‘Oosterschelde’ een enthousiast managementteam aan boord voor een 2-daagse teambuilding op zee. Hier hebben zij heerlijk onder vol tuig kunnen zeilen en manoeuvres kunnen oefenen. De afgelopen week was de ‘Oosterschelde’ op de rivier te vinden waar er, in het kader van de New Horizon Cruises, met cliënten van Pameijer werd gevaren. Tussen de tochten door wordt er door de bemanning veel aan onderhoud gedaan. Aanstaande maandag zal de ‘Oosterschelde’ voor een korte trip naar Duitsland vertrekken, waar zij geboekt is voor een dagtocht van Flensburg naar Kiel. We verwachten dat ze op 29 september terug zal zijn in Rotterdam.

VAN DE REDERIJ (9.09.2009)
Gezocht: Enthousiaste zakelijk medewerker
De ‘reederij Oosterschelde’ zoekt een zelfstandig werkend,
gemotiveerd en flexibel persoon om ons kleine team te versterken. Vanaf het
scheepskantoor in het centrum van Rotterdam bent u, onder andere, verantwoordelijk
voor het zakelijk/creatieve gedeelte: verkoop en verhuur, opstellen van
contracten, onderhouden van contacten met klanten en bemanning en het mede
ontwikkelen en uitwerken van nieuwe reizen en programma’s (lange termijn-visie).
Het betreft een leuke, uitdagende baan van 24 – 40 uur (in
overleg).
Gelieve alleen te reageren als u in of rond Rotterdam woont
(30 minuten).
Juist mensen uit een ‘andere werkhoek’ (kunst, cultuur,
evenementen) verzoeken wij te solliciteren.
U kunt uw CV en motivering sturen aan
de rederij ter attentie van Gerben Nab, of per email: g.nab@oosterschelde.nl. Indien u meer
informatie wilt kunt u bellen met 0651-854957.

VAN DE REDERIJ (26.08.2009)
In de nacht van 21 op 22 augustus kwam de ‘Oosterschelde’ aan in de Eemshaven. Hier verlieten de gasten vroeg in de ochtend het schip, alvorens het tijd was voor de festiviteiten van DelfSail 2009. Nadat de gasten voor de Sail-In aan boord gekomen waren, voer het schip samen met de andere schepen op naar Delfzijl. Vanaf de kant was het een prachtig gezicht om alle schepen aan te zien komen in de haven van Delfzijl. Tijdeens het festival heeft de ‘Oosterschelde’ het verder druk gehad met het rondleiden van de bezoekers van het evenement en het varen van korte tochten met gasten. Op dit moment is de ‘Oosterschelde’ onderweg terug naar haar thuishaven, de Veerhaven te Rotterdam. Hier zal zij deelnemen aan de Wereldhavendagen van 4 tot en met 6 september en beschikbaar zijn voor dagtochten. Zij zal naar verwachting rond 17:00 uur weer vastleggen in de Veerhaven.

19.08.2009 05:52 GMT
50°00.79’N, 004°12.69’W. Kompas 082. Knopen 8,4.
Om 06:09 uur plaatselijke tijd kwam de zon op en trof de ‘Oosterschelde’ vol tuig aan, zeilend over een rustige zee. We hebben eindelijk het Engelse Kanaal bereikt en we kunnen eindelijk genieten van het zeilen.  Daar waren we ook wel aan toe, want vanaf Isle of Man in de Ierse Zee tot aan Land’s End kwam de wind uit het zuiden en moesten we flink gas geven om nog redelijk vooruit te komen. De komende dagen zullen we volgens het weerbericht door kunnen zeilen en we doen er in de wachten alles aan om meer snelheid uit het schip te halen.

17.08.2009 05:08 GMT
53°57.96’N, 004°50.95’W. Kompas 165. Knopen 8,1.
Het is al weer enige tijd geleden dat er nieuws van het schip was. Dat betekent meestal dat de ‘Oosterschelde’ het druk heeft gehad. Geen nieuws is goed nieuws is dan vaak van toepassing. Toch willen we jullie onze avonturen niet laten missen, dus hierbij geven we een korte samenvatting van de afgelopen week.
De laatste Hebriden-reis eindigde met stralend weer en een barbecue aan dek, terwijl we afgemeerd lagen in Oban. De volgende ochtend namen we afscheid van onze gasten en maakten we ons op voor een korte oversteek naar Belfast. Met een enthousiaste groep Britten aan boord stonden in no-time alle zeilen en voer de ‘Oosterschelde’ door de Sound of Luing, richting Noord-Ierland. Belfast was hier de trotse gastheer voor de finish van de Transatlantische Tall Ships’ race. Duizenden bezoekers kwamen zich vergapen aan de vele zeilschepen die voor het eerst in jaren weer deze haven bezochten. De ‘Oosterschelde’ hield hier open schip, recepties en een aantal dagtochten.
Zondagmiddag zijn we net als alle andere schepen uit Belfast vertrokken en we varen nu zuidwaarts door de Ierse Zee, om daarna het Engelse Kanaal in te draaien. Het einddoel voor deze reis is Delfzijl, voor het evenement DelfSail 2009.

9.08.2009 19:59 GMT
57°00.82’N, 006°15.61’W. Kompas 117. Knopen 0,0.
Eind van de middag haalden we het anker op in de baai, we zetten de zeilen en laten St Kilda achter ons. Met een ondergaande zon gaan we door de Sound of Harris en draaien we naar het noorden: richting Stornoway. In de nacht lopen we wachten. Even opsturen in een buitje om net de boei te halen, zeil minderen, zeil bijzetten en dekspoelen bij zonsopkomst. En nog voor de bel luidt voor het ontbijt knopen we vast in de haven van Stornoway, waar de bevolking bijkomt van de highland-games en zich opmaakt voor de taptoe. Honderden doedelzakken blazen om het hardst of het mooist; het is maar net hoe je het bekijkt. Het is in ieder geval heel gezellig.
Bij de bel van het volgende ontbijt bevinden we ons op het eiland Rum. We wandelen, bezoeken het kasteel, doen een uitgebreide picknick op de wal en kopen, natuurlijk, bij onze vaste Nederlandse connectie hier, wat vers geschoten hertenvlees.
Het weerbericht vanavond voorspelt een noordwestenwind voor morgen. De laatste dag  van deze Hebriden-reis belooft een mooie zeildag te worden.

VAN DE REDERIJ (7.08.2009)
We hebben vandaag nog een film over de ‘Oosterschelde’ geplaatst.

7.08.2009 01:34 GMT
57°48.35’N, 008°33.68’W. Kompas 207. Knopen 0,3.
Na een heftige overtocht hebben we vandaag St Kilda bereikt. De afgelopen dagen was de wind te zwaar om te de oversteek te wagen. Gelukkig konden we schuilen in een paar prachtig mooie baaien. Eerst bij Dunvegan op het eiland Skye, waar gewandeld kon worden in een park en waar ook een kasteel kon worden bezocht. Dat kasteel is sinds de 13e eeuw eigendom van de clan MacLeod en de huidige lord woont er nog steeds. Na dit bezoek zijn we doorgevaren naar het naastgelegen loch: Loch Bay. Hier kreeg iedereen de gelegenheid om te wandelen of om een lokale pub te bezoeken. Om 7 uur werd de scheepshoorn geluid en wist iedereen dat het tijd was om te vertrekken. We zetten koers richting Lochmaddy en naar het eiland Barra, dat zich in de Buiten-Hebriden bevindt. Hier zagen we veel desolate vlaktes en kleine eilandjes. De wind was flink toegenomen, dus na de lunch konden we direct de oversteek naar St Kilda wagen. Dat het de afgelopen dagen flink had gewaaid was nog steeds duidelijk toen we buiten op zee kwamen. Er waren grote golven en diepe kuilen, waarmee menige magen op de proef werden gesteld. Gelukkig is de ‘Oosterschelde’ een heel betrouwbaar schip: omstreeks 10 uur op donderdagavond kwamen we veilig hoog aan de wind zeilend aan. Tijdens de ankerwacht, om 05:00 uur, was het nog bewolkt. Maar op dit moment breekt het zonnetje door, dus het wordt waarschijnlijk een mooie dag om het eiland te bezoeken. De gasten kunnen het dorpje bezoeken en hun kracht bewijzen door op de 70 meter hoge klif Stac Biorach te gaan staan. Hopelijk staat er niet teveel deining vandaag, zodat we het kleine eilandje Stac Lee kunnen passeren. Hier bevindt zich namelijk de grootste kolonie van Jan-van-Genten ter wereld. Dat worden mooie plaatjes….

5.08.2009 07:23 GMT
57°26.75’N, 006°35.70’W. Kompas 336. Knopen 0,0.
Met een dalende barometer, een toenemende wind en toenemende golven kwam de ‘Oosterschelde’  op maandagmiddag Castlebay binnen zeilen. Daar gingen we veilig achter twee ankers liggen en even aan de wal kijken. Het ruige weer maakte meteen duidelijk waarom de kroegen hier zo gezellig zijn. Terwijl wind en buien buiten gieren, komt de bevolking hier samen met live muziek en locale ales. De volgende ochtend zeilden we met een afnemende wind naar Skye. Tussen de buien door toonde dit eiland zijn prachtige kliffen en terwijl we Dunvegan bay in draaiden kwamen drie dwergvinvissen vlak bij het schip even boven water. We gingen weer voor anker, dit maal bij Dunvegan Castle. Tegen de avond ging de wind helemaal liggen en bezochten we met de rubberboot de plaatselijke zeehonden, die zich hier in een labyrint van kleine eilandjes verstoppen. Tegen de weersvoorspelling in is het deze woensdagochtend weer wat harder gaan waaien. Een goede reden om nog even te blijven liggen en het kasteel te bezoeken.

VAN DE REDERIJ (4.08.2009)
Onlangs hebben we een korte documentaire over de restauratie van de ‘Oosterschelde’ op de site geplaatst.

3.08.2009 11:39 GMT
56°46.42’N, 007°05.46’W. Kompas 322. Knopen 7,5.
Zaterdagavond de nieuwe opstappers aan boord. Na een heerlijke sandwich en soep, maken we kennis met elkaar.
De volgende ochtend gaan we na het ontbijt anker op en varen we de baai van Oban uit.
Na een veiligheidsinstructie en schip-verlaten-oefening volgt een zeilinstructie; dan hijsen we de zeilen en kruisen we de Sound of Mull in.
Na ettelijke slagen in deze prachtige sont met watervallen en al, besluiten we nog even een uurtje of anderhalf de motor te starten om iedereen die lang gereisd had de vorige dag de gelegenheid te geven de benen te strekken en wat schotland op te snuiven. Rond een uur of vier laten we het anker vallen in baai voor Tobermory; de wind is inmiddels helemaal gaan liggen en de zon bruint ons geriefelijk.
Na de verkenningen genieten we een heerlijke maaltijd aan boord met zalm. Na het eten, de koffie en de afwas zitten we buiten aan dek onder begeleiding van gitaar, dwarsfluit en een prachtig watervalletje. De lucht verkleurt van roze naar paars.
’s Ochtends om half vijf hiewt de bemanning het anker; het is nog bladstil en gracieus glijdt de oude dame de baai uit richting de Buiten-Hebriden.
Rond het ontbijt zijn wij bij Staffa waar we van plan zijn een bezoekje te brengen; de wind steekt echter op tot 6 Bft en landen is uitgesloten. We draaien de steven en zeilen met de breefok erop richting Barra. Onderweg passeren we twee prachtige reuzehaaien, zomaar in zee, en even verder is de passage door de Gunna Sound. Het is dan nog 34 mijl naar de ingang van Castlebay, ons doel voor vanavond.

27.07.2009 05:46 GMT
58°00.57’N, 006°31.34’W. Kompas 046. Knopen 0,0.
Om het naderende slechte weer voor te blijven, zijn we na een stevige wandeling op Mingulay snel door gevaren naar St. Kilda. Van dat slechte weer was nog niets te merken, wederom was ons bezoek aan deze prachtige rots gezegend met schitterend weer. In de avond werd het plan om de rots Stac Lee van dichterbij te bekijken verhinderd door een probleempje met de stuurmachine. Dit kon terwijl we de nacht voor anker bleven liggen bij St. Kilda, verholpen worden. De ochtend bracht weer mooi weer en alle zeilen werden gehesen. Om van de voorspelde harde zuidelijke wind gebruik te kunnen maken, gingen we door de Sound of Harris naar Loch Dunvegan op het eiland Skye. Daar bezochten we zaterdagavond de plaatselijke kroeg en ’s ochtends de zeehondenkolonie en het kasteel. De voorspellingen van stormachtige winden zijn tot nu toe nog niet uitgekomen en we hebben heerlijk kunnen zeilen. Vandaag willen we de Shiant-eilanden bezoeken. Daarna willen we naar het noorden, naar Stornoway, waar ook het coastguard station zit die nu een weerbericht uitzend: west- to southwest, five to seven,….. Ik denk dat we ook vandaag weer lekker zullen kunnen zeilen.

23.07.2009 14:18 GMT
56°47.04’N, 007°20.21’W. Kompas 276. Knopen 6,2.
Na het diner vertrokken uit Dunvegan en koers gezet richting Rhum. Daar om half drie ’s nachts het anker laten vallen en even genoten van een droog bedje na alle buien. ’s Ochtends gasten afgezet op het eiland voor een mooie wandeling en een bezoek aan het kasteel. Deze is gebouwd door een veel te rijke man die, om bij de aristocraten in de smaak te vallen, vond dat hij ook een kasteel moest hebben. Deze moest en zou roze worden, dus alle stenen zijn geimporteerd, evenals de grond voor het ‘optrekje’ omdat deze niet goed genoeg was voor de planten die hij daar wilde hebben. Van binnen straalt alles geld, geld en nog eens geld uit. En dit alles om daar drie weken per jaar gasten te kunnen ontvangen.
Net toen iedereen weer aan boord was en we Marcel, de hertenjager, gevonden hadden voor een lading heerlijk vers hertenvlees begon het anker te krabben. Dus deze maar binnen gehaald om koers te zetten richting Oban. Ondanks de stevige wind tussen Rhum en Eigg heerlijk gekruist. Lekker hele nacht doorgevaren en in de morgen het anker laten vallen in Craignure Bay voor een wandeling bij het kasteel uit de film Entrapment. Toen ook dit kasteel bekeken was, het laatste stukje richting Oban afgelegd en daar in de baai het anker laten vallen.
Die avond volop genoten van de overheerlijke rijsttafel die Jan had klaargemaakt en de reis beëindigd met een borreltje in de hand.
Nadat ’s morgens de gasten waren vertrokken zijn we als een wervelwind door het schip gegaan met schone lakens en een poetsdoek, zodat tegen het begin van de avond alles en iedereen weer klaar was voor de volgende reis.
Omdat er wat slechter weer is voorspeld (35-40 knopen wind) het programma iets aangepast en met het eerste licht vertrokken in de richting van St Kilda. Net weer een paar reuzenhaaien vlak bij het schip gehad en daar vol verwondering naar staan kijken. Toen werd de lunch ook nog verstoord door een paar dwergvinvissen! Het belooft dus weer een mooie trip te worden. We verwachten over een uurtje bij Mingulay aan te komen voor een heerlijke wandeling.

19.07.2009 14:58 GMT
57°26.82’N, 006°35.78’W. Kompas 090. Knopen 0,0.
We hebben zojuist, op bovenstaande datum en positie, in Dunvegan het anker laten vallen. log 1439. We bezoeken hier het kasteel van de voormailge eigenaars van St Kilda, de clan van de McLeods. Een enorm verschil met de kleine cleits van de primitieve eilandbewoners. Het  weer is omgeslagen naar een typisch Schots wind-met-lage-bewolking-en-regen-weertype. Maar desondanks ziet het er hier nog prachtig uit. De MacLeods wisten wel een mooi plekje voor hun kasteel uit te kiezen.
Onze Engelse gast Ruth vertelt:
“St Kilda is a remote and spiky group of tiny islands. Set on the edge of the continental shelf some 40 miles from the Outer Hebrides, the Atlantic weather often makes it impossible to get there. But we were lucky, and sailed in light winds across a smooth sea watching the islands getting ever closer.  It’s a very special place, a World Heritage site on three counts for its cultural and natural significance, and is now looked after by the National Trust of Scotland. People first settled there in Neolithic times and over the millennia developed a primitive self-sufficient lifestyle based mainly on seabirds taken from the millions that nest on the spectacularly high near vertical cliffs, backed up with a little agriculture and a few cattle and sheep. The small wiry Soay sheep, which still roam the main island, are thought to be direct descendants of Neolithic sheep. To catch the  birds the men of the community had to become fearless and skilled rockclimbers. Inevitably modern life caught up with this simple community, slowly destroying it, and the last islanders were evacuated at their own request in 1930.
Some of us wandered among the ruins of the neat 1860’s cottages, the earlier primitive ‘black houses’ and the hundreds of unique stone storehouses (cleits) scattered all over the hillsides, and tried to imagine how they had lived. Others walked up to the high side of the island to find the cliffs and birds. It looked benign and idyllic in the bright sunshine but researchers told us that you can’t venture outside in the fierce winter storms.
Returning to the ship we ended a fascinating day motoring round the smaller isle of Boreray, almost inaccessible because of its high cliffs, to see the nesting seabirds there and on the two spectacular rock stacks nearby (Stac Lee and Stac Levenish) which were white with countless birds. It’s the largest colony of gannets in the world and a quarter of the world population. Force seven gales are forecast, but we have managed to escape! Whether it’s for the wildlife or the cultural heritage, reaching these islands is certainly the highlight of our voyage.”

19.07.2009 04:33 GMT
57°53.53’N, 006°46.99’W. Kompas 354. Knopen 0,0.
De ‘Oosterschelde’ heeft afgelopen donderdag het hoogtepunt van haar eerste Hebriden-reis bereikt met een bezoek aan het eiland St. Kilda. Daarover later meer.
Na St. Kilda zetten we koers naar Stornoway. Via de Sound of Harris kwamen we in de beschutting van de Buiten-Hebriden en na een korte stop op de Shiant-eilanden werden we vrijdagavond in een uitermate gezellig Stornoway ontvangen.
Toerval wilde dat er net een muziek- en maritiem festival aan de gang was en net zijn hoogtepunt bereikte toen we daar afmeerden. De sloep ging overboord en roeiend werd de haven verder verkend. De volgende ochtend deed de bemanning in de stromende regen mee aan een roeiwedstrijd in een traditionele vissersboot; Lukas en Frianko werden 2e en wonnen hiermee Schots bier! In de middag functioneerde de ‘Oosterschelde’ als startschip voor een paar kleine regatta’s.
Ten afscheid kwam er, toen we zeilend de haven verlieten, nog een visser langszij om ons een lekker maaltje makreel kado te doen. Kortom, Stornoway is een plaats geworden waar we veel nieuwe vrienden gemaakt hebben en waar we graag terugkomen.
Na al deze heerlijke feestelijkheden liggen we deze zondag in een rustig East Loch Tarbert bij te komen. We zullen vandaag nog verder varen naar Skye.

14.07.2009 15:33 GMT
56°57.05’N, 007°29.48’W. Kompas 157. Knopen 0,1.
We liggen nu voor anker in Castlebay, op Barra. Vanochtend hebben we het eiland Mingulay bezocht. We landden met de dinghy op een tropisch uitziend strand (alleen de watertemperatuur valt wat tegen). We beklommen het eiland en bekeken de steile kliffen aan de westzijde, die vol met allerlei soorten vogels zaten. Een waanzinnig uitzicht dat klonk als een zwembad en rook als een dierentuin.
Morgenochtend vertrekken we richting St Kilda.

13.07.2009 18:39 GMT
56°29.80’N, 006°30.64’W. Kompas 307. Knopen 5,9.
Maandag 13 juli: de eerste dag van Hebriden-reis nr 1. En wat een dag! Schotland toonde zich vandaag op z’n best. In alle vroegte zijn uit de baai van Oban vertrokken en met een zonnetje erbij zeilden we door de Sound of Mull.
Toen de wind een beetje wegviel presenteerde zich een aantal reuzehaaien aan de oppervlakte. Deze volkomen ongevaarlijke reuzen zwommen, vanwege de warmte, net onder de oppervlakte, hun rug en staartvin boven het water uitstekend. In het zonnetje deden ze hun Engelse benaming (basking shark) eer aan. Met de rubberboot hebben we ze nog eens van heel dichtbij bekeken.
Vervolgens verdwenen de haaien en verscheen er lunch op tafel. Toen dat achter de rug was kwamen we aan bij het eiland Staffa, een basalt-rots die recht uit het water steekt met daarin een enorme grot, die meer aan een kathedraal deed denken dan aan het stenen tijdperk. De grot speelt een centrale rol bij Mendelssohn’s Hebriden-Ouvertüre. Boven op het eiland scharrelden papegaaiduikers rond, die zich van mensen niets aantrokken en gewillig voor de camera’s poseerden.
We zeilen nu de nacht in met een rustig noordenwindje en verwachten in de ochtend bij Mingulay, op de Buiten-Hebriden, ten anker te gaan.

13.07.2009 17:00 GMT
56°24.86’N, 005°29.07’W. Kompas 278.
De reis van Aberdeen naar Oban is inmiddels afgesloten. Na nog een korte stop, zaterdagochtend, in Tobermory in de sound of Mull, lieten we ‘s middags in de baai van Oban het anker vallen. Niet alleen onze gasten gingen terug naar huis, ook matroos Irian verlaat het schip na anderhalf jaar trouwe dienst. Hij verruilt het schip voor de zeevaartschool. Reden voor een feestje! Gezien het mooie weer werd het een fleurig versierde tropische cocktailparty.

12.07.2009 15:27 GMT
56°24.86’N, 005°29.07’W. Kompas 278. Knopen 0,1.
De reis van Aberdeen naar Oban is inmiddels afgesloten. Na nog een korte stop op zaterdagochtend in Tobermory in de Sound of Mull, lieten we ’s middags in de baai van Oban het anker vallen. Niet alleen onze gasten gingen het schip verlaten, ook matroos Irian verlaat het schip na anderhalf jaar trouwe dienst. Hij verruilt het schip voor de zeevaartschool. Reden voor een feestje. En gezien het mooie weer werd het een fleurig versierde tropische cocktailparty.

11.07.2009 16:11 GMT
57°00.79’N, 006°15.55’W. Kompas 130.
“Whiskey in the morning, Rum in the afternoon”
Om een uurtje of elf donderdag avond vonden we een prachtig plekje aan
de zuidwest-kant van het eiland Skye (Loch Bracadale) en we brachten daar
de nacht voor anker door. Deze plek was maar een klein uurtje zeilen
van de beroemde Schotse stokerij Talisker waar we een prachtige
rondleiding kregen en natuurlijk wat mochten proeven!
Daarna ging de reis verder naar het eiland Rum. De wind liet het even
afweten maar in plaats daarvan kwam een stralende zon. We liggen nu
voor anker in Loch Scresort op Rum en hebben hertenbiefstuk gekocht van
een plaatselijke jager, terwijl de gastbemanning een wandeling maakt en
geen idee heeft van het feestmaal dat op ze wacht.

9.07.2009 15:53 GMT
57°26.72’N, 006°35.73’W. Kompas 286. Knopen 0,2.
Dinsdagochtend was het tijd om afscheid te nemen van Orkney. Vroeg in de ochtend gingen we anker op en zeilden we door een wild stromende Westray Firth naar zee. De stevige noordenwind nam ook bewolking en miezerige met zich mee wat prachtig bij de ruige steile kliffen paste. We zijn dicht onder de kust gebleven en nadat we de ‘Old Man of Hoy’ (een hoge steile rotspunt net uit de kust) passeerden, verlegden we koers naar de Hebriden. De gunstige wind zorgde voor een fabelachtige snelheid. Iedereen genoot met volle teugen. Na het lichte zomerweer van de afgelopen week was het heerlijk weer eens ‘echt te zeilen’. Zo kwamen niet ’s ochtends, maar al in de nacht in Stornoway aan. Stornoway is een prachtig beschutte vissershaven en de enige stad op de Buiten-Hebriden. Weer werden we allerhartelijkst ontvangen. De hele woensdag werd de stad en omgeving verkend en ging iedereen vroeg naar bed om heel vroeg in de ochtend te vertrekken. De noordenwind houdt nog steeds aan, wat gunstig is omdat wij naar het zuiden moeten. Zeilen dus! Net na de lunch gingen we ten anker in een heel nauw baaitje op het eiland Skye, om daar Dunvegan Castle te bezoeken. Het kasteel van een van de machtigste clans van Schotland. Voor vannacht zoeken we een ander baaitje uit. En waarschijnlijk zullen we weer heel vroeg in de ochtend weer verder varen!

7.07.2009 00:04 GMT
59°14.73’N, 002°51.37’W. Kompas 094. Knopen 0,0.
Helaas moest het grootste deel van de reis van Aberdeen naar Orkney op de motor worden gevaren. Aan het eind van zondagmiddag kregen we het ‘Mainland’ (het grootste eiland van Orkney) in zicht. We meerden af aan de pier van Kirkwall, waar we werden ontvangen door de havenmeester en enkele locals. Iedereen ging die avond nog even de wal op voor een wandeling of een kort bezoek aan de pub. De volgende dag hadden we de tijd om het eiland te gaan ontdekken. Een aantal van ons bleef in Kirkwall en bezocht onder andere de kathedraal en het museum. Anderen trokken er wat verder op uit om de, vaak uit het stenen tijdperk daterende, ‘schatten’ van het eiland te bewonderen. Rond vier uur vertrokken we weer en voeren naar we een baai van het eiland Westray, waar we ten anker gingen. Na het avondeten maakte de gastbemanning nog een korte wandeling op dit mooie eiland.

4.07.2009 21:16 GMT
57°10.85’N, 002°00.12’W. Kompas 038. Knopen 4,1.
We zijn alweer uit Aberdeen vertrokken en onder zeil richting Orkney aan het varen.
Het weer is nog steeds fantastisch en de nieuwe gasten leren langzaam het schip, de bemanning en elkaar kennen.

3.07.2009 05:59 GMT
56°25.78’N, 001°54.88’W. Kompas 359. Knopen 5,9.
Met het mooie weer van de afgelopen dagen zijn we heel rustig, zeilend onder vol tuig de Noordzee overgestoken. Eenmaal aan de overkant was het tijd voor een kleine pauze. Dus liepen we donderdagochtend Berwick-upon-Tweed aan. Een schitterend plaatsje aan een rivier die de grens tussen Engeland en Schotland vormt en, om die reden, de afgelopen vijftienhonderd jaar is volgebouwd met vestingwerken. De haven was wat nauw en ondiep maar precies bij hoog water konden we naar binnen. We waren daar een ware bezienswaardigheid en iedereen kwam even kijken en een praatje maken. Een prachtig ontvangst! Het volgende hoog water was om twaalf uur ’s nachts dus vertrokken we in het donker voor de laatste tachtig mijl zeilen naar Aberdeen.

1.07.2009 00:59 GMT
54°21.27’N, 004°11.64’O. Kompas 303. Knopen 8,1.
Het heerlijke zomerse weer beperkt zich gelukkig niet tot het land. Hier midden op de Noordzee zijn we volop aan het genieten. We zeilen vol tuig over een vlakke zee en hebben allemaal een roodverbrande neus. Af en toe, als de snelheid door het lichte windje wat laag is, vangen we makreel en varen we rondjes om het schip met de rubberboot om foto’s te maken. We mikken nu op de Schotse kust net onder Edinburgh, met nog zo’n 250 mijl te gaan.

29.06.2009 22:52 GMT
54°10.84’N, 007°38.94’O. Kompas 301. Knopen 5,7.
Op zondag is aan het begin van de avond in Kiel de nieuwe gastbemanning aan boord gekomen. Zij konden die avond genieten van een prachtig vuurwerk ter afsluiting van de Kieler Woche. De volgende ochtend verlieten we om 5 uur Kiel, om via het Kielerkanaal richting Aberdeen te varen. Eerst moesten we nog een heel korte tussenstop maken in Holtenau om drie reddingsvlotten af te geven. Het passeren van het Kielerkanaal ging erg voorspoedig en in het begin van de middag voeren we de Elbe op. In de loop van de middag trok de wind een beetje aan en net na het avondeten konden we het schip onder zeil brengen. We zeilen nu vol tuig het eiland Helgoland voorbij.

VAN DE REDERIJ (27.06.2009)
Vandaag de laatste dag van de Kieler Woche. Als altijd een drukke week. Iedere dag voer de ‘Oosterschelde’ uit met 120 gasten, eten, drinken, muziek en meer. Leuk, druk en erg vermoeiend. Morgen start het zomerprogramma. Dit jaar brengen we de zomer grotendeels in Schotland door. Te beginnen met een reis naar Aberdeen. En dan via Orkney door naar de Hebriden, aan de westkust. Iedereen heeft er veel zin in!

18.06.2009 08:15 GMT
54°30.64’N, 010°14.29’O. Kompas 352. Knopen 7,1.
Maandag hebben we helaas de hele dag op de moter moeten varen. Gelukkig was het mooi helder weer, zodat we de Nederlandse waddeneilanden vanaf de noordzijde konden zien. Ongeveer 12 mijl voor Helgoland begon de wind te draaien, zodat de laatste mijlen naar Helgoland onder zeil konden worden afgelegd. Vroeg in de ochtend meerden we af in de haven van Helgoland, zodat de gastbemanning het eiland kon verkennen. Na de lunch hervatten we onze reis richting Kiel. Eenmaal de haven uit kon zeil worden gezet en een paar uur later zeilden we de Elbe op. De gehele Elbe kon worden gezeild, al moest de laatste mijlen voor Brunsbüttel alles uit de kast worden getrokken om tegen de steeds sterker wordende tegenstroom in te komen. Rond twee in de nacht ankerden we op de reede van Brunsbüttel.
Woensdagochtend na het ontbijt werd het anker gelicht en voeren we naar de sluis. We hadden de gehele dag nodig om de 98 kilometer van het Nord-Ostseekanaal af te leggen. In de avond meerden we af in Holtenau, naast enkele collega schepen. Vanmorgen zijn we vertrokken richting Eckernförde. We varen nu voltuig aan de wind. Echt genieten dus!

15.06.2009 01:22 GMT
52°36.98’N, 004°30.29’O. Kompas 001. Knopen 5,6.
Na een goed gevulde dagtochtenperiode is het schip vrijdagavond vanuit de Veerhaven richting Scheveningen vertrokken, om aanwezig te zijn op Vlaggetjesdag. Tijdens Vlaggetjesdag was het prachtig weer en we voeren samen met de vissersvloot en een paar andere schepen een rondje langs het strand van Scheveningen, terwijl onze gasten de nieuwe haring proefden. Gisteren  hadden we een dagtocht waarop individueel ingeschreven kon worden. Veel oude bekenden en een aantal nieuwe gezichten scheepten in de ochtend, in de stromende regen, in. Gelukkig klaarde het weer al snel op en konden we heerlijk zeilen. In de avond hebben we de gasten aan boord genomen voor de reis naar Kiel. Na de kennismaking hebben we gezamenlijk gegeten en zijn we vertrokken. De hele avond tot na middernacht hebben we kunnen zeilen, maar inmiddels is de wind naar het noorden gedraaid en varen we op de motor.

VAN DE REDERIJ (7.06.2009)

Nadat we onze Belgische gasten hebben afgezet in Oostende (waar het maritiem festival ‘Oostende voor anker’ gaande was) zijn we nog diezelfde avond vertrokken naar Rotterdam. Op 1 juni, aan het eind van de ochtend, meerden we af in de Veerhaven. Tot en met 12 juni zijn we in en rond Rotterdam om een aantal dagtochten te varen. Op 13 en 14 juni zijn we in Scheveningen voor we vertrekken naar Kiel, voor de Kieler Woche. Dinsdag hopen we de deelnemers aan de Volvo Ocean Race te ontmoeten voor de kust bij Hoek van Holland. In de vrije uurtjes werken we, zoals altijd, aan het schip. De timmerlieden leggen de laatste hand aan de verbouwing in de roef die vorig jaar al was begonnen, maar nog steeds niet kon worden afgemaakt. Verder werken we alle kaarten bij die we deze zomer nodig hebben en slaan we voorraden in. Dit keer niet al te veel, begin september zijn we weer terug in de Veerhaven.

31.05.2009 01:30 GMT
51°36.68’N, 001°59.02’O. Kompas 151. Knopen 5.
We zeilen nu onder een prachtige heldere sterrenhemel de Noordzee over richting Belgische kust.
Gisteren (zaterdag) hebben we op de River Orwell doorgebracht. Vroeg in de ochtend zeilden we de rivier op en na de lunch ging iedereen aan wal voor een wandeling en een bezoekje aan de kroeg ‘But and Oyster’ in Pin Mill. We waren niet de enige. Tegen het vallen van de avond zij we vertrokken en zijn van plan de zondag voor de Belgische kust wat heen en weer te varen voor we in Nieuwpoort afmeren.

29.05.2009 02:03 GMT
50°00.60’N, 000°00.91’W. Kompas 005. Knopen 8,2.
Nadat we het eiland Ouessant hadden verlaten, werd de wind langzaamaan wat rustiger en konden we de gehele zeil-garderobe van de ‘Oosterschelde’ aan de Franse gastbemanning tonen. Met het tij mee werd wederom een fabelachtige snelheid behaald. Helaas toen het tij keerde, in de nacht van dinsdag op woensdag, maakten we ondanks de gunstige wind en de vele zeilen maar frustrerend weinig voortgang. De wind bleef de ‘Oosterschelde’ en  ‘les Amis des Grands Voiliers’ echter gunstig gezind. Woensdagavond liepen we onze bestemming Le Havre aan, waar we na een uitgebreide maaltijd een klein maar fijn aankomstfeestje hebben gebouwd. Donderdagavond stopte er een grote touringcar op de kade en stapte een nieuwe Vlaamse gastbemanning aan boord. We konden onze talenknobbels wat rust gunnen toen we ze in het Nederlands aan boord verwelkomden. Terwijl het langzaam donker werd, zijn we over een spiegelgladde zee, in de mist, uit le Havre vertrokken en we varen nu richting het Nauw van Calais.

26.05.2009 10:52 GMT
48°41.99’N, 004°45.49’W. Kompas 050. Knopen 4,9.
Met een knik in de schoot zeilen we aan de wind boven de Bretonse kust. De afgelopen week hebben we deelgenomen aan een prachtig festival. We hebben gezeild in de golf van Morbihan en de baai van Quiberon. Dit betekende veel schoonmaken en vaak de zeilen op en neer. Met veel kleine bootjes om ons heen hebben we ons door de tot wel 6 knopen stromende engtes gemanoeuvreerd. En we stalen de show met ons kanon, waarmee we tot groot genoegen van onze Franse gasten de Engelse barken bestookten. Zondagavond zijn we vertrokken met 23 enthousiaste zeilers van de Franse vrienden van grote zeilschepen. Omdat we elkaar niet altijd even goed kunnen verstaan, ontstaan er vaak grappige misverstanden in onze communicatie. De eerste nacht, van zondag op maandag, hebben we alle zeilen erop gezet. Vervolgens kwamen er onweersbuien, compleet met donder en bliksem, en heel veel hoosbuien. De hele nacht gingen we overstag zodra de wind draaide. Maandagochtend nam de wind flink af dus hebben we motor gestart en zijn we richting het westen gaan varen, alwaar we rond half 8 bij het eiland Ouessant aankwamen. Hier nuttigden we een heerlijke maaltijd onder het genot van een wijntje en pianomuziek. Vervolgens werden de gasten per rubberboot in het pittoreske haventje afgezet om even de benen te strekken. Vanmorgen hadden we een heftige uitvaart omdat de stroom tegen de wind in was. Na een overstag met de stroom mee boven het eiland zijn we met behulp van de motor weg gezeild en hebben we de schoten gevierd.

17.05.2009 15:58 GMT
47°36.30’N, 002°51.06’W. Kompas 194. Knopen 0,0.
Gisteren rond de middag zijn we met behulp van de nodige verwarrende Franse aanwijzingen afgemeerd aan een boei net ten noorden van het Île aux Moines, in de Golf van Morbihan, de eindbestemming van deze reis. Omdat we nog niet allemaal uitgezeild waren, mochten we allemaal om de beurt op zeilles met Irian en Maarten. Het was de laatste dag van een voorspoedige reis. Alleen tussen Île d’Ouessant en Belle-Île hebben we delen tegen zachte wind in gemotord. De rest zeilden we met harde wind in de rug, hele delen zelfs met alleen breefok en top zeil. Île d’Ouessant hebben we woensdagochtend bezocht. Op donderdagmiddag lagen we bij Sauzon op Belle-Île voor anker. De volgende ochtend volgden zes opvarenden te voet het 12 kilometer lange kustpad naar Le Palais, waar ze weer werden opgepikt. Flink gereefd en kruisend verkenden we ’s middags de Golf van Quiberon en besloten bij Île Houat te overnachten. De kapitein is zojuist vertrokken met de sloep, met daarin met de bagage van vier gasten. Een kleine mijl benedenwinds staat de taxi naar station Vannes klaar bij Pointe d’Arradon. Er kan een enkel spatje water bij de lading in de sloep komen, maar dat is meestal minder dan bij de eigenaren van de bagage die in de rubberboot zitten.

11.05.2009 18:52 GMT
50°29.24’N, 000°02.22’O. Kompas 243. Knopen 9,6.
Afegelopen week hebben we een aantal dagtochten gevaren met gasten van Pameijer, in het kader van de New Horizon Cruises. Deze mensen hebben wij een aantal heerlijke middagen kunnen bezorgen met cake, limonade, soep en broodjes, terwijl we onder het genot van een verlegen zonnetje over de Maas zeilden. De rest van de week zijn we druk bezig geweest om het hele schip klaar te krijgen voor vertrek richting Vannes (Frankrijk). Zondagochtend hebben we nog een dagtocht gevaren met de ‘Littles’ en ‘Bigs’ van Big Brothers Big Sisters. We hebben heerlijk gezeild op de Maas. Na hun vertrek hebben we als een speer het schip in orde gemaakt, voordat de gastbemanning zou arriveren. Om half 8 was het schip weer vol met gasten en hun uitzwaaiers. Na de laatste check of iedereen er was, hebben we de landvasten binnengehaald en kozen het ruime sop.
Nu zijn we heerlijk aan het zeilen met een frisse wind in de rug. Vanmiddag zijn we de White Cliffs of Dover gepasseerd en denderen we met zo’n 10 knopen het Kanaal uit. En dat met behulp van breefok, topzeil en gereefd grootzeil. Dit alles onder het genot van een zonnetje die het allemaal zeer aangenaam maakt. Vanochtend is er wel een klein ongelukje gebeurd: een Française is door het slingerende schip omver gegooid en heeft hard haar hoofd gestoten. Gelukkig heeft Sebastiaan haar met een paar hechtingen kunnen repareren en nu loopt ze weer vrolijk rond over dek en wordt er volop genoten van deze reis!

VAN DE REDERIJ (6.05.2009)
Volgens plan is de ‘Oosterschelde’ inderdaad op Koninginnedag afgemeerd in de Veerhaven. Sindsdien voeren we alweer twee dagtochten. Een trouwe gast zag het schip langs zijn kantoor varen over de Nieuwe Maas en complimenteerde ons met het mooie plaatje dat we maakten. (Dank Frits!) Inderdaad ziet het schip er weer stukken beter uit na al het schilderwerk dat we de laatste tijd deden en de nieuwe kapitein Sebastiaan zet tijdens de dagtochten graag de breefok. Vandaag nog een dagtocht en dan hebben we even tijd om de stores in te slaan en de puntjes op de i te zetten voor we zondag vertrekken naar Vannes, voor het festival ‘La semaine du Golfe’.

1.05.2009 08:54 GMT
52°00.00’N, 001°13.00’O. Kompas 127. Knopen 6.
Op dit moment maken we, zoals ieder jaar, een reis met jongeren van de stichting Flexus.
Maandagmiddag vertrok de ‘Oosterschelde’ van haar ligplaats in de Veerhaven in Rotterdam. Met zoveel jong enthousiasme aan boord werden er snel wat zeilen gezet en konden we op de Nieuwe Waterweg al zeilen. De wind kwam uit het zuiden en tegen middernacht bevonden we ons op het midden van de Noordzee. Daar viel de wind weg maar in plaats daarvan begon ’s ochtends de zon te schijnen, waaraan iedereen zich warmde terwijl we de rivier Orwell opvoeren richting Ipswich.
Daar legden we aan en kon iedereen de stad verkennen. ’s Avonds speelden we groepsspelletjes op de kade en dronken we tropische (fruit)cocktails bij de ondergaande zon. Een zomers scenario terwijl het in Nederland regende…
De tijd vliegt en het is inmiddels al woensdag. We varen de rivier Orwell af en gaan straks op zee weer een stuk zeilen. We verwachten op Koninginnedag om 11 uur terug te zijn in de Veerhaven.

VAN DE REDERIJ (29.04.2009)
Het vaarseizoen van de ‘Oosterschelde’ is officieel weer begonnen. Afgelopen maandag, 27 april, is zij vertrokken voor een korte reis met de pleeggezinnen en residentiële jongeren van Stichting Flexus. Gisteren heeft de ‘Oosterschelde’ Ipswich (Engeland) aangedaan en nu is zij weer onderweg terug naar Nederland. Sebastiaan Eikmans vaart op deze reis voor het eerst mee als kapitein van de ‘Oosterschelde’. Vanaf volgende week zal de ‘Oosterschelde’ dagelijks dagtochten vanuit Rotterdam maken, voordat zij op 10 mei naar Vannes, in Frankrijk, zal vertrekken.

VAN DE REDERIJ (14.04.2009)
De Nederlandse traditionele zeilvloot vaart over de hele wereld, maar mag Denemarken en Duitsland niet meer in. Beide landen vinden dat de Nederlandse schepen aan de internationale veiligheidseisen voor passagiersschepen moeten voldoen, terwijl zij hun eigen zeilschepen daarvan uitzonderen. Schepen die zich niet aan de eis aanpassen, zullen aan de ketting worden gelegd. Dit betekent dat de Nederlandse schepen hun contractuele verplichtingen in het gebied niet na zullen kunnen komen. Faillissementen en mogelijk zelfs de ondergang van sommige zeilschepen lijkt nu onvermijdelijk. Het volledige persbericht kunt u onder andere vinden op de website van de BBZ (Beroepsvereniging voor Beroeps Chartervaart).
Op maandag 13 april hebben de eigenaren van traditionele zeilschepen de start van de ‘Race of the Classics’ in Rotterdam aangegrepen om aandacht te vragen voor de bedreigingen van de Nederlandse zeilvloot. Voorafgaand aan de start van de race was er een persconferentie aan boord van de ‘Oosterschelde’. Inmiddels is in verschillende media aandacht besteed aan de problematiek rondom de veiligheidseisen, zoals het NOS Nieuws, Netwerk, het AD en RTV Rijnmond.

VAN DE REDERIJ (24.03.2009)
De ‘Oosterschelde’ meerde vanavond tegen 21:00 af in de Veerhaven te Rotterdam.

VAN DE REDERIJ (24.03.2009)
Mét een door de harde wind gescheurde fok, maar verder in goede staat, komt de ‘Oosterschelde’ vanavond al aan in Rotterdam. Omstreeks 17:00 uur verwachten we het schip ’tussen de paddestoelen’. Er loopt dan al een ebstroom; rond 20:00 uur zal de ‘Oosterschelde’ in de Veerhaven aanleggen.

VAN DE REDERIJ (23.03.2009)
Zojuist ontvingen we een berichtje van de ‘Oosterschelde’. Alles gaat goed aan boord en met de harde wind schieten ze lekker op. Zojuist passeerden ze Wight. Nog zo’n 250 mijl te gaan dus en met de huidige windverwachting zou het schip dinsdagavond al in Rotterdam kunnen aankomen. Zodra we een meer nauwkeurige ETA hebben zullen we deze hier publiceren.

22.03.2009 20:46 GMT
50°07.44’N, 003°29.66’W. Kompas 051. Knopen 5,3.
Een hogedrukgebied boven Engeland zorgde voor oostelijke winden, zodat we het Engelse Kanaal niet konden bezeilen. Motorzeilend kon wel de zuidkust van Ierland worden bereikt. We besloten om Kinsale aan te lopen, om daar op gunstigere wind te wachten. Omdat we in de avond de Ierse kust bereikten, zijn we eerst de nacht voor anker gegaan in een baai ten westen van de ingang van Kinsale. Vrijdagochtend vroeg zijn we anker op gegaan om Kinsale binnen te lopen. Kinsale is een van de oudste havens van Ierland en omdat het erg strategisch ligt, staan aan beide zijden van de ingang een fort. Helaas was er in de haven van Kinsale geen plaats voor de ‘Oosterschelde’, maar aan de overzijde van de rivier in een nieuwe jachthaven wel. Hiervoor moesten wel eerst drie grote witte motorjachten verhaald worden. Uiteindelijk lagen we nog voor de middag vast en konden we Kinsale gaan verkennen. Lang hebben we niet op gunstigere wind hoeven wachten, al op zaterdagochtend hebben we Kinsale verlaten om richting Lands’ End te varen. Al snel konden alle zeilen, inclusief de gaffeltopzeilen, worden gezet. Vanmorgen zijn we Lands’ End gepasseerd. Vandaag hebben we genoten van het zeilen met een heerlijk zonnetje en veel dolfijnen rond het schip.

16.03.2009 07:52 GMT
44°34.66’N, 020°21.77’W. Kompas 056. Knopen 7,7.
We hebben een paar prachtige zeildagen achter de rug. Eerst voeren we aan de wind. Later met een knik in de schoot tot bijna halve wind. Af en toe ging de bram eraf voor een naderende bui, waar geen wind in zat maar enkel wat motregen. We haalden geweldige snelheden tot wel 9 knopen. Door de verschillende richtingen van deining bouwden de golven niet op en bliezen we oost/noordoost, richting Land’s End. Op zondag, tijdens de middagwacht, zagen we een reddingsvlot. Vlug werd de man-over-boord-knop ingedrukt, de kapitein gewekt, de motor gestart en namen we het topzeil en de bram weg. Vervolgens gingen we overstag en na minder dan 10 minuten arriveerden we bij het half opgeblazen vlot. Na nog eens overstag te zijn gegaan passeren wij het vlot op enkele meters en zagen we dat het leeg en half gezonken is. We zagen geen kenmerken en besloten door te varen. Het was een goede oefening! Vorige week heeft het hier erg hard gewaaid en het zal naar alle waarschijnlijkheid van een boot overboord zijn geslagen.
Alle lof voor de kok deze reis: Anna. Zij maakt de heerlijkste dingen onder een continue helling. Bijna iedere dag worden we verwend met cake en op zondag heerlijk ijs met verse slagroom en chocoladesaus. We hebben nu al zin in het ontbijt met heerlijk vers brood.

13.03.2009 12:58 GMT
38°54.71’N, 028°18.36’W. Kompas 037. Knopen 6,2.
Gastbemanningslid André Manders:
‘Dinsdagmiddag om 14:00 uur meerden we met fraai weer af in Horta, de hoofstad van het eiland Fayal op de Azoren. Tot in de haven kon worden gezeild. Café ‘Peter Sport’ heeft die middag een flinke omzetverhoging mogen incasseren. Woensdag hebben we de hele dag een flinke storm over ons heen gehad, zodat we blij waren met onze plek voor de wal. Extra trossen waren nodig om ons daar te houden. De volgende dag heeft de bemanning allerlei onderhoudswerkzaamheden aan het tuig gepleegd, terwijl de gastbemanning met een gehuurde auto op pad is gegaan om het eiland te verkennen. Fayal is buitengewoon groen, bezit een prachtige vulkaankrater en heeft een uitgebreid vulkanologisch museum. We hebben niet gedanst op de vulkaan maar zijn wel uitvoerig geïnformeerd over het ontstaan van de Azoren en de ontwikkeling van  uitbarstingen. De laatste uitbarsting op Fayal was in 1958.
Vanmorgen zijn we voor het ontbijt vertrokken. De wind staat nu tegen, maar de voorspellingen beloven dat de wind spoedig zal draaien zodat we weer kunnen gaan zeilen. Natuurlijk hopen we nog een walvis te zien.’

VAN DE REDERIJ (11.03.2009)
Gisteren, dinsdagmiddag, is de ‘Oosterschelde’ aangekomen op Fayal, een van de eilanden van de Azoren. De reis vanuit Kaapverdië is vlot gegaan en de stemming aan boord was dan ook uitstekend. Afhankelijk van het weer zal de bemanning een paar daagjes rust houden voordat ze van wal steken voor het laatste traject, naar Rotterdam.

9.03.2009 06:34 GMT
35°07.18’N, 030°29.40’W. Kompas 019. Knopen 7,6.
Een van de gasten, André Manders, vertelt:
‘Zojuist zijn we de 300 mijl van de Azoren binnen gezeild. Het is kalm weer, dus het schip was vol tuig. Als we zo doorgaan zijn we dinsdag of woensdag al op de Azoren. Het ritme van twee ploegen van 6 uur op en 6 uur af zit ondertussen zelfs bij de gastbemanning wel in het systeem. Naast het zorgen voor voortgang van het schip, wordt er hard gewerkt met lak en koperpoets om de majesteit ‘Oosterschelde’ in puike conditie naar Rotterdam te brengen. Op een vrachtschip na zijn we niets of niemand tegengekomen. Als je na je rustperiode weer je hoofd naar buiten steekt, lijkt er helemaal niets veranderd en toch blijf je geboeid kijken naar het spel tussen schip en golven. Daar ga je voor.’

5.03.2009 11:08 GMT
25°36.37’N, 028°23.60’W. Kompas 352. Knopen 7,1.
Het is half bewolkt met soms een buitje met wat spetters en we hebben net twee prachtige regenbogen gezien. Met windkracht 6, een gereefd grootzeil en bezaan, de schoener fok en kluiver berijden we de blauwe oceaangolven. We hebben de afgelopen dagen drie aan de haak geslagen: twee tonijnen en een kleine dorade. Kortom, de nieuwe hengel doet het goed. Gisteravond werden we opgeschrikt door drie hoog opspringende dolfijnen aan lij bij het achterschip. De verwachting is dat de wind wat gaat ruimen als we meer noord maken, we sturen nu zo’n 20 graden te laag. Al met al maken we goede voortgang en genieten van de zee en het grote niets. Alhoewel, vanmorgen kwamen we een groot vrachtschip precies op aanvaringskoers tegen, het was het eerste schip dat we sinds een paar dagen zagen. We mijmeren over onze levens aan de wal en genieten met een paar zielen van de rust en eenvoud aan boord, terwijl we de schoonheid van de zee aanschouwen.

2.03.2009 03:00 GMT
16°30.69’N, 022°55.83’W. Kompas 013. Knopen 5,6.
Gisteren zijn we na een heerlijke lunch vertrokken voor de reis naar Rotterdam. In een fijne koelte hebben we met zijn allen alles behalve de gaffeltopzeilen gezet. Vervolgens ligt de dame al om 12 uur op één oor. Ze stuurt heerlijk zo hoog aan de wind en we lopen mooi door de golven. We hebben de wachten verdeeld en iedereen is al ingeslingerd. We genieten van de heldere sterrennacht, waar wij de poolster en het zuiderkruis kunnen aanschouwen. De wind draait wat en we sturen tussen noordwest en noord op het kompas. We gaan tussen de 5,5 en 9 knopen, dus blijft het opletten of de bram erbij kan blijven, maar tot nu toe gaat het fantastisch. Het is leuk om weer oude bekenden aan boord te hebben, die al meerdere reizen met de dame hebben gemaakt. We keuvelen aan dek over zeilen, politiek, de ruimte en sterrenstelsels. Het is in ieder geval erg gezellig.

25.02.2009 06:15 GMT
16°11.70’N, 023°15.70’W. Kompas 093. Knopen 7,5.
Het was al avond toen wij het anker lieten vallen in Porto Grande te Mindelo, waar wij een anker-biertje kregen van de kapitein. We waren moe en voldaan en het was erg gezellig aan dek, maar we gingen allen vroeg slapen om weer fit te zijn om de volgende dag het eiland te ontdekken. Een heerlijk rustige zondag werd doorgebracht in Mindelo, waar ‘s middags het carnaval begon met muziek en blije mensen. De volgende ochtend vroeg ging iedereen met de veerpont naar Santo Antão. Hier beleefden de gasten een fantastische dag in de groene vallei en maakten een spectaculaire afdaling, die voor sommigen wat zwaar was. Wij gingen om 16:00 uur anker op om iedereen weer aan boord te nemen op Santo Antão. De negen mijl waren nogal heftig met windkracht 8 schuin op de kop. In een boogje konden we het aanvaren. Heerlijk in de luwte legden we aan om kwart over 6, alwaar iedereen makkelijk aan boord stapte. Direct werden onder de luwte wat zeilen gezet en koersten we naar São Nicolau. In de avond hadden we nog een paar stevige windvlagen, maar gelukkig maakten vele handen licht werk om het topzeil in te nemen. Weer kregen we een prachtige nacht met veel vallende sterren en met lichtalgen die flitsen van wel 30 cm produceerden. Onder het eiland viel de wind weer weg en gingen we, begeleid door wel 30 dolfijnen, drie keer overstag en maakten een hals om vervolgens om half acht het anker te laten vallen te Tarrafal. De helft van de mensen ontspande in het dorp en op het strand, de anderen maakten een onvergetelijke dag mee op tour met Henny, onze lokale Nederlander. Twee fotocamera’s vielen te betreuren bij mensen die foto’s maken van zeewater wat tussen de rotsen hoog opspoot. Na de heerlijke avondmaaltijd, met als toetje tuttifrutti met custard (het lekkerste toetje tot nu toe), worden we wederom door dolfijntjes begeleid wanneer we de zeilen hijsen, alles ontreven en heerlijk op een oor de nacht in zeilen. We zeilen op dit moment hoog aan de wind in het ochtendlicht richting Boa Vista, waar wij ten zuiden van Sal Rei, rond koffietijd, het anker zullen laten vallen.

21.02.2009 13:20 GMT
16°43.93’N, 025°26.37’W. Kompas 007. Knopen 5,1.
Op het eiland Fogo hebben we geprobeerd aan te meren. Nadat er twee trossen waren gesprongen, zijn we toch maar weer voor anker gegaan.
Het tripje daar was mooi, een fantastische krater. We hebben er overnacht en zijn om 6 uur ’s morgens vertrokken naar het eiland Brava, wederom een heel mooi eiland.
We lagen in een kleine baai, waar we op 30 meter hebben geankerd. Met de dinghy naar de kant, wat een hoop natte voeten heeft opgeleverd door de golven. De meesten van ons hebben een mooie wandeling gemaakt door een prachtige, groene kloof vol met palmbomen.
’s Middags hebben we koers gezet naar Mindelo. De wind zit ons in de weg, we komen maar langzaam dichterbij. Momenteel gaan we vaak overstag, een goede en leuke oefening.

19.02.2009 10:00 GMT
15°12.85’N, 023°59.98’W. Kompas 255. Knopen 7,8.
Het weer is fantastisch, niet te veel wind en een lekker warm zonnetje. Op de eerste dag van deze reis waren 5 van de 20 gasten om 17:00 uur al aan boord. Om 02:00 uur ’s nachts was iedereen (bijna) zonder problemen aan boord. Één tas is niet aangekomen. We hebben een lekker kopje soep gegeten en koffie en thee gedronken. We zijn de eerste nacht op een rollend schip gaan slapen. De volgende dag was het heerlijk om nog even het dorpje Palmeira te kunnen bezoeken, of mee te doen aan een ‘zeilinstructie’ over het reilen en zeilen van dit schip. ’s Middags, na de lunch, hebben we zeil gezet in de richting van Tarrafal, Santiago. Het was een heerlijke zeildag. Genoeg wind, een mooie zon en veel zeil. De hele middag heeft iedereen kunnen helpen en ’s nachts was het heerlijk slapen op een schommelend schip. Gisteren hebben we met drie auto’s over het eiland gereden, waar we koffie hebben gedronken en een lekkere lunch hebben genuttigd. Pas rond een uur of 7 waren we weer aan boord. Vandaag is wederom een zeildag in de richting van het eiland Fogo, om ook daar een tripje op het eiland te maken en de krater te bezichtigen.

15.02.2009 22:30 GMT
16°45.10’N, 022°59.10’W. Kompas 102. Knopen 0,1.
Michelle vervolgt:
“We hadden verwacht ergens in de late avond van 14 februari op Sal aan te komen. Uiteindelijk konden we een stuk eerder dan verwacht, om 19:00 uur, het anker uitgooien. Stilliggend konden we aanschuiven bij het diner. Omdat het zaterdagavond was, besloten we het nachtleven dit stadje op te zoeken. Net als in Nederland is zaterdagavond een drukke avond, waardoor het niet moeilijk was een gezellig kroegje te vinden. Tot in de late uurtjes werd er dan ook genoten van de gezellige sfeer in nachtelijk Palmeira. De volgende dag besloten wij onze laatste dag op Kaapverdië goed in te vullen, met een bezoek aan het dorpje Espargo en de nabij gelegen zoutvelden. In Espargo was het zeer rustig, omdat men het op zondag nog rustiger aan doet dan normaal. De zoutvlakten waren een prettige verrassing. We hadden onze eigen openlucht beautycentrum. Het water en de modder in de baden zou ons 10 jaar jonger maken. Of dat waar is weet ik niet, maar door het hoge zoutgehalte konden we wel onstpannend in het water dobberen. Na de lunch besloten enkele gasten nog een kijkje te nemen in Palmeira. Het einde kwam steeds dichterbij en voor het diner werd de tafel dan ook extra mooi gedekt. Na het voorgerecht nam een van ons het woord, om de gehele bemanning te bedanken voor hun inzet gedurende de reis. Nu zijn wij aan het wachten tot wij naar het vliegveld vertrekken voor onze vlucht naar huis. Maarten, Sebastiaan, Esther, Lukas, Irian, Andy en Beat: heel erg bedankt voor deze geweldige ervaring!”

14.02.2009 12:15 GMT
16°14.71’N, 022°59.16’W. Kompas 350. Knopen 4,4.
Met flink wat wind in de zeilen ging de reis richting Boa Vista zeer voorspoedig. Rond 03:00 uur in de ochtend gingen we voor anker. We lagen een flink stuk van de kust, omdat het water lange tijd ondiep is. Na het ontbijt vertrokken de meeste gasten voor een tocht over het eiland. Uiteindelijk kwamen ze bij een strand met een flinke branding, waar zij heerlijk gezwommen hebben. Een enkeling besloot nog verder te gaan, om het scheepswrak dat langs de kust in het water ligt, te bekijken. Voor de lunch kwamen we terecht bij een lokaal restaurantje, waar we een heerlijke lunch voorgeschoteld kregen. Na het diner hadden we een rustig avondje waarbij er door een van de gasten een paar leuke deuntjes op de piano gespeeld werd. Vanochtend zijn we direct naar het ontbijt gestart aan het laatste deel van deze reis, de oversteek naar Sal. Daar verwachten wij ergens in de late avond aan te komen.

12.02.2009 10:16 GMT
16°34.06’N, 024°21.74’W. Kompas 302. Knopen 0,0.
Michelle vervolgt:
“Gisterochtend vroeg, om 02:00 uur, kwamen we aan op São Nicolau. Na nog wat uurtjes slaap en een goed ontbijt besloten we het stadje te verkennen, dat toevallig ook Tarrafal heette. We werden hartelijk begroet door een groep schoolkinderen, die met de enkele woordjes Engels die zij op school geleerd hadden, met ons probeerden te praten. Na een wandeling over het strand en een heerlijke duik in de zee besloten we op een terrasje te gaan zitten. Hier hadden wij een goed uitzicht over het lokale leven in Tarrafal. Een aantal gasten besloot met een taxi-busje het eiland verder te verkennen. In de avond hadden de kok en de bemanning een heerlijke barbecue voorbereid, met vis, vlees en heerlijke salades. Al snel kwamen er wat lokale mensen op de geur van de barbecue af. Omdat we meer dan voldoende hadden, aten ze gezellig een hapje mee. Vandaag heeft een aantal gasten besloten wederom een duik in de verkoelende zee te nemen. Wanneer zij terugkeren zullen wij ankerop gaan en in de richting van Boa Vista  zeilen.
Het weer is hier heerlijk. We hebben continu zon, met af en toe een lekker briesje.”

VAN DE REDERIJ (12.02.2009)
Enige weken geleden maakten we hier bekend dat de samenwerking met de VPRO inzake het Beagle-project van deze omroep helaas is beëindigd. De ‘Oosterschelde’ zal definitief niet worden ingezet voor de wereldreis die de VPRO ter gelegenheid van het Beagle-jaar denkt te maken. De VPRO heeft de – contractueel vastgelegde – samenwerking onlangs plotseling verbroken. De omroep blijkt al een tijd in onderhandeling te zijn geweest met een ander schip en gaf hieraan kennelijk de voorkeur. Noch de VPRO, noch het andere schip heeft de rederij van de onderhandelingen op de hoogte gebracht, hetgeen we zeer betreuren. We zullen de VPRO houden aan de annuleringsregeling die in het contract is afgesproken. Inmiddels zijn we gestart met de verkoop van een alternatief zomerprogramma.

10.02.2009 18:22 GMT
17°00.35’N, 025°03.47’W. Kompas 127. Knopen 3,7.
Michelle van de rederij is nu ook aan boord. Zij schrijft:
“Na aankomst op Sal in de nacht van donderdag op vrijdag werden we met de rubberboot naar het schip gebracht. De meeste gasten hadden elkaar al op het vliegveld van Lissabon gevonden, dus de stemming zat er al goed in. Aan boord was er nog tijd voor een drankje om even te acclimatiseren alvorens iedereen zijn hut ging opzoeken. De volgende dag (6 februari) was er na het ontbijt nog voldoende tijd om Santa Maria, de stad waar de ‘Oosterschelde’ voor anker lag, te bezoeken. Santa Maria is een ideaal gebied voor watersport, maar naast een strand, wat mooie hotels, wat leuke winkeltjes en terrasjes was er niet veel te vinden. Wel hebben wij aandachtig gekeken naar de vissers die op de steiger hun vis schoon stonden te maken. Na de lunch was het tijd om te vertrekken richting Santiago. De volgende dag om 05:00 uur in de ochtend (7 februari) ging het anker uit bij Tarrafal. Daar namen we na het ontbijt een taxibusje, onder begeleiding van vrolijke Kaapverdiaanse muziek, naar de hoofdstad van Kaapverdië: Praia. De rit duurde ruim 2 uur, maar ging door een mooi bergachtig landschap en door leuke, kleine dorpjes. Hier kregen we een indruk van het leven in Kaapverdië. Op de straten boden vrouwen hun waar aan terwijl kinderen in kleurrijke kleding aan het spelen waren. Groenten, fruit, vis, toiletartikelen, kleding; alles was verkrijgbaar. In Praia zelf kwamen wij terecht bij een grote markt met een veelvoud aan aangeboden waar, alles was te verkrijgen. We brachten een bezoek aan een klein haventje en kwamen uiteindelijk terecht op een klein, lokaal terrasje waar de stemming er goed in zat. Omdat we ondertussen trek hadden gekregen gingen we op zoek naar een restaurantje en we kwamen terecht bij het restaurant van een alleraardigste Portugese vrouw. Na de lunch was het tijd voor de rit van wederom een dikke 2 uur terug. Na het diner namen we een kijkje in Tarrafal. We kwamen in een kleine bar waar de lokale bevolking er lustig op los danste. In de vroege ochtend (8 februari), terwijl de zon langzaam opkwam, gingen we anker op in de richting van Fogo, het vulkaaneiland. Bij aankomst besloten we een bezoek aan een van de vulkanen te brengen. We hadden al snel een gids gevonden die ons wilde brengen. We stapten achterop een open pick-up en begonnen aan de tocht naar de vulkaan. De stemming zat er al snel goed in. Onderweg zwaaide iedereen naar ons alsof we belangrijke bezoekers waren. Al snel beseften we dat 20 minuten in Kaapverdië niet hetzelfde is als 20 minuten in Nederland. De 20 minuten werden al gauw een uur en nog voor we de vulkaan bereikten stond opeens de pick-up stil: oververhitte motor. Dat mocht de pret echt niet drukken want al snel vlogen de grappen over de ANWB in het rond. Onze gids trok er op uit om water te halen bij het eerstvolgende dorpje. Nadat hij terugkwam was het echter zo laat dat wij niet meer genoeg tijd hadden om de vulkaan te bezoeken. Besloten weer rechtsomkeer te maken en te genieten van het prachtige landschap waar wij door reden. De stemming was nog steeds zo goed dat de grappen over ons avontuur weer niet van de lucht waren. Bij terugkomst werd besloten direct te vertrekken voor de lange oversteek naar São Vicente. Tijdens deze oversteek werd er volop gezeild, maar was er ook tijd om heerlijk van het warme zonnetje te genieten. Bij aankomst in Mindelo, op 9 februari, gingen we direct op zoek naar een terras voor een verkoelend drankje. We brachten een bezoek aan een lokale vismarkt, waar vissen in alle soorten en maten te verkrijgen waren. Bij toeval stuitten we op een markt waar allerlei kleding, sieraden en souvenirs werden aangeboden. Na het kopen van de nodige souvenirs voor thuis was het tijd om aan boord te gaan voor het diner. Ook deze avond besloten we aan land te gaan om een bezoek te brengen aan een lokale bar. Hier maakten we kennis met de inwoners van Mindelo, die zeer vriendelijk en geinteresseerd waren. Allen waren ze onder de indruk van de reis die we aan het maken waren. Vandaag moesten we vroeg opstaan om de ferry te halen. Om 07:30 uur zou deze ons naar Santo Antao brengen, voor een bezoek aan een zeer bijzondere krater. Vol goede moed dat we de krater ditmaal wel zouden bereiken, gingen we op pad. Bij aankomst werden we opgewacht door onze gids en zijn mini-busje. Na een rit door wederom een indrukwekkend landschap kwamen we uit bij het beginpunt van onze, naar wat later zou blijken, zeer bijzondere wandeltocht. We begonnen in een kleine vallei waar wij via een klein paadje naar boven moesten lopen. Hier was het al bijzonder groen in vergelijking met wat wij van de rest van Kaapverdië hadden gezien. Toen wij boven aan het pad kwamen waren wij echter allen sprakeloos. Wij keken uit op een prachtige, groene, begroeide krater. We keken neer op wolken flarden die tussen de toppen zweefden. Na een kwartier met open mond te hebben gestaard, besloten wij te starten aan onze tocht naar beneden. Naar mate we verder naar beneden liepen werden de details steeds beter zichtbaar en konden we de gewassen en huizen steeds beter zien. Na een wandeling van bijna 3 uur kwamen we in een roes beneden, waar ons busje op ons stond te wachten. Na een heerlijke lunch werden wij in Porto Novo door het schip opgepikt. Nu zijn wij op weg naar onze volgende bestemming: São Nicolau, waar ons vast nog veel meer verbazingwekkende dingen staan te wachten.”

7.02.2009 23:16 GMT
15°16.95’N, 023°45.41’W. Kompas 126. Knopen 0,0.
Vanmorgen om 05:00 gingen we ten anker in de baai bij Tarrafal en na het ontbijt ging iedereen op pad om het eiland te bezichtigen. Met een taxibusje zijn we naar de hoofdstad Praia gegaan; de weg die je daarvoor moet afleggen is een echt avontuur. Ruim 2 uur door kleine dorpjes, langs dramatische vergezichten en langs kleine akkertjes terwijl de lekkere ‘niets aan hand”‘-muziek van de Cabo Verde voortduurt. Praia is een echte stad. Overal zijn marktjes met alles wat je je maar kunt voorstellen. Tegen etenstijd was iedereen weer aan boord. Inmiddels is een klein gezelschap terug de wal opgegaan om het nachtleven van Tarrafal te onderzoeken.

6.02.2009 23:04 GMT
16°00.05’N, 023°28.58’W. Kompas 204. Knopen 7,3.
De tijd vliegt en er is alweer een nieuwe reis begonnen. Afgelopen nacht arriveerde onze nieuwe gastbemanning. Vanmorgen was er tijd voor een bezoekje aan Santa Maria en na de lunch vertrokken we richting onze eerste bestemming: Tarrafal op Santiago. Met ontreefde zeilen (wat hier meer uitzondering is dan normaal) vertrokken we voor de wind en al snel stond ook de breefok om ons een extra zetje te geven. Met deze snelheid zullen we vroeg in de ochtend aankomen.

2.02.2009 14:39 GMT
16°09.52’N, 022°55.27’W. Kompas 121. Knopen 0,0.
De zeiltocht naar Santiago ging super. We liepen gemiddeld zeker boven de 8 knopen en het kostte de meeste van ons wel een nat pak. Om 17:45 uur, op zaterdag de 31 januari, gingen we voor anker. Het was zaterdagavond en dus gingen we die avond stappen in Tarrafal. Midden in het stadje, onder een grote boom, was een klein terrasje dat half bezet was door een bandje. Hier dansten we tot in de kleine uurtjes. De volgende dag ging iedereen op eigen gelegenheid en veelal gebruik makend van de lokale busjes (18 man en twee kippen) het eiland verkennen. Na het eten was het tijd om te vertrekken naar onze volgende bestemming,
Sal Rei op Boa Vista. Dit stuk zouden we tegen de wind in moeten varen en zodoende hielden we er rekening mee dat we lang onderweg zouden zijn. We hadden het geluk met ons, want er stond afgelopen nacht weinig wind en we liepen mooi over de grote deining heen. Veel vroeger dan verwacht konden we hier op het middaguur voor anker gaan. Zojuist is het eerste bootje naar de wal vertrokken om het eiland te gaan verkennen.

31.01.2009 11:45 GMT
16°01.54’N, 024°09.91’W. Kompas 153. Knopen 8,8.
We hadden gisteren een prachtige dag op São Nicolau. Zonnig en rustig weer en iedereen heeft een mooie trip gehad op het eiland. Aan de kust lijkt het zoals overal ruig en kaal maar de binnenlanden zijn spectaculaire groene oases. We besloten gisteravond te blijven liggen om er vandaag een mooie dag zeilen van te maken. Zo kon iedereen van een gezellige avond genieten en lekker slapen. Vanmorgen om 05:30 ging de wekker en rond 06:00 waren we onderweg. Met een dikke 6 Bft, bakstagwind, varen we nu spectaculair richting Santiago. Het is echt genieten!

29.01.2009 22:12 GMT
16°33.59’N, 024°35.35’W. Kompas 099. Knopen 6,8.
We zeilen in een prachtige nacht met veel wind hard naar São Nicolau. We verwachten al rond middernacht aan te komen.

28.01.2009 02:40 GMT
16°52.97’N, 024°59.83’W. Kompas 159. Knopen 0,0.
Afgelopen ochtend (27 januari) gingen we om 10:30 uur voor anker in de baai van Mindelo. Iedereen heeft op zijn manier de stad en het eiland verkend. Met het diner waren er tal van enthousiaste verhalen over het land en de mensen te horen. Morgenvroeg, straks eigenlijk, zal iedereen met de lokale veerboot vertrekken om het eiland Santo Antão te bezoeken. Het is dan woensdag dus er gaat alleen maar ‘s ochtend een boot heen en zullen we in de middag met de ‘Oosterschelde’ ook die kant op vertrekken om iedereen weer op te halen. Dan vervolgen we onze reis naar het volgende eiland São Nicolau.

26.01.2009 23:06 GMT
16°55.05’N, 023°42.04’W. Kompas 276. Knopen 7,5.
Iedereen is netjes op tijd gearriveerd, zonder vertragingen en inclusief alle bagage. Na een rustige ochtend met tijd voor een welkom, veiligheidsinstructies, uitleg van het tuig en nog een wandelingetje in Palmeira zijn we rond 15:00 anker op gegaan. De wachten zijn ingegaan en met een bakstagwindje lopen we lekker door. Het is een stuk rustiger geworden dan afgelopen week. We verwachten morgen in de loop van de ochtend voor anker te gaan in de baai van Mindelo, op São Vicente.

25.01.2009 19:26 GMT
16°45.10’N, 022°59.10’W. Kompas 102. Knopen 0,1.
We zijn klaar voor de volgende reis. Druppelsgewijs komt de nieuwe gastbemanning aan boord en morgen na de lunch zullen we ankerop gaan. Onze eerste bestemming is Mindelo, op São Vicente.

24.01.2009 13:07 GMT
16°45.11’N, 022°59.11’W. Kompas 335. Knopen 0,1.
Bij Santa Maria was een landing vanwege de deining niet mogelijk en ook de geplande duik ging vanwege de zee niet door. Toen besloten we rustiger water op te zoeken aan de westkant van het eiland. We liggen nu prima rustig bij de baai van Palmeira. Onze gasten zijn hier vannacht van boord gegaan, niet voordat we het einde van de reis uitbundig hebben gevierd. De russische gastbemanning heeft ons allemaal een medaille opgespeld en er werd uitgebreid geproost. Spassiba en Nazdrovje!

22.01.2009 12:38 GMT
16°35.49’N, 022°54.27’W. Kompas 175.
We hebben net het anker laten vallen in de baai van Santa Maria. Het waait nog steeds stevig en er staat een flinke deining. Maar het zonnetje schijnt en vanmiddag gaan onze gasten weer duiken. Ze worden vanwege de hoge deining bij het schip afgehaald

22.01.2009 12:38 GMT
16°35.49’N, 022°54.27’W. Kompas 175. Knopen 0,0.
We hebben net het anker laten vallen in de baai van Santa Maria. Het waait nog steeds stevig en er staat een flinke deining. Maar het zonnetje schijnt en vanmiddag gaan onze gasten weer duiken. Ze worden vanwege de hoge deining bij het schip afgehaald.

22.01.2009 06:02 GMT
16°20.24’N, 022°59.13’W. Kompas 354. Knopen 5,3.
Afgelopen dag waren we op Boa Vista, voor anker in de baai bij Sal Rei. Onze enthousiaste duikers hebben hier op een rif gedoken. Helaas was het zicht door de onrustige zee maar erg matig. Morgen weer een kans want nu zijn we alweer onderweg naar Sal, waar ook mogelijkheden zijn om te duiken. Dit is het laatste traject van deze reis. De tijd vliegt echt voorbij.

20.01.2009 05:32 GMT
16°35.17’N, 024°41.65’W. Kompas 106. Knopen 4,4.
Vanochtend (dinsdag) voeren we na een wat hobbelige nacht een heerlijke windstilte in in de baai van Tarrafal (São Nicolau). Er kwam een plekje in de kleine haven vrij na vertrek van een grote duitse driemaster, de ‘Alexander von Humboldt’. Heerlijk om weer eens langs een kade te liggen. De rustige zondagse sfeer die dit eiland en stadje uitstraalt werd nog eens versterkt doordat men hier vandaag de onafhankelijkheid van Cabo Verde vierde. Ondanks dat konden we toch nog van alles regelen. Na een excursie op het eiland hebben we de tanks gevuld met vers drinkwater uit de bergen en ook de dieselvoorraad is aangevuld. Vlak voor het eten zijn we met springende dolfijnen voor de boeg vertrokken richting Boa Vista waar we in de ochtend van woensdag verwachten aan te komen.

20.01.2009 01:48 GMT
16°42.70’N, 024°56.70’W. Kompas 131. Knopen 5,2.
Iedereen is aan het eind van de middag terug aan boord gekomen van de excursie op Santo Antão. Na het avondeten zijn we vertrokken richting São Nicolau. Het waaide nog steeds stevig, windkracht 7 en in vlagen windkracht 8. Met een dubbel gereefd grootzeil en fok liepen we met 8 knopen het Canal de São Vicente uit. Het is allemaal wat ruig, maar tussen de windvlagen door kunnen we van een prachtige sterrenhemel genieten.

18.01.2009 20:26 GMT
16°52.97’N, 024°59.92’W. Kompas 085. Knopen 0,1.
Het was best een ruig tochtje maar in de loop van de middag konden we voor anker gaan in de baai bij Mindelo. Het waait hard maar we zijn uit de deining en golven. Morgen zullen onze gasten met het veerbootje naar Santo Antáo gaan voor een prachtige wandeling.

18.01.2009 05:09 GMT
16°04.94’N, 024°24.26’W. Kompas 323. Knopen 6,3.
We zijn onderweg naar São Vicente. De voortgang is goed, wel rond de 30 knopen wind en een aanschietende zee. We verwachten dat het onder de eilanden weer wat rustiger wordt.

17.01.2009 08:00 GMT
15°16.96’N, 023°45.48’W. Kompas 269. Knopen 0,1.
Het is hier nog vroeg en stil aan boord. Op de wal hoor je alleen een haan en een hond. De eerste piepkleine vissersbootjes vertrekken. Om twee uur vanmiddag lokale tijd (het is hier 2 uur vroeger dan in Nederland) zullen we vertrekken richting Mindelo, São Vicente. Het is een traject van ongeveer 130 NM en hopen er morgen rond dezelfde tijd aan te komen.

16.01.2009 20:18 GMT
15°16.95’N, 023°45.48’W. Kompas 159. Knopen 0,1.
Na een heftig nachtje was het een verademing om vanmorgen vroeg in de rustige baai van Tarrafal aan te komen. Even een beetje bijkomen van het geslinger. Onze gasten zijn gaan duiken en dit bleek een succes. Morgenochtend, voor we weer vertrekken, staat nog een duik op het programma.

16.01.2009 04:47 GMT
15°38.60’N, 023°39.55’W. Kompas 244. Knopen 7,1.
Onze derde reis op de Kaapverdische eilanden is alweer begonnen. We zijn onderweg van Santa Maria (Sal) naar Tarrafal (Ilha do Santiago). Er staat een stevige wind en er zijn flinke golven, met af en toe brekers die soms van alle kanten lijken te komen. Niet erg comfortabel, maar we gaan wel snel de goede kant op. Straks, vroeg in de ochtend, hopen we in de luwte van het eiland in de baai van Tarrafal weer rustig te kunnen ankeren om het eiland te gaan verkennen.

VAN DE REDERIJ (15.01.2009)
Heden heeft de VPRO ons meegedeeld geen gebruik van de ‘Oosterschelde’ meer te willen maken voor zijn Beagle-project. De rederij zal onderzoeken welke consequenties dit heeft, gezien het op 8 juli met de VPRO gesloten contract.
We gaan nu voor de zekerheid alvast een alternatief voor de komende zomer ontwikkelen. Onze bedoeling zou dan zijn een zomer met reizen in het prachtige gebied van de HEBRIDEN. De ‘Oosterschelde’ heeft hier in de zomer van 1999 schitterende tochten gemaakt vanuit Oban, naar de Binnen- en Buiten-Hebriden en naar St. Kilda en Orkney. Velen van u hebben goede herinneringen aan de prachtige eilanden, de wilde natuur, de reuzenhaaien, de zeearenden, de restanten van de Keltische cultuur etc.
Uiteraard hebben we op dit moment nog geen reisschema klaar. Zodra we iets meer weten, zult u het hier vinden.

14.01.2009 10:58 GMT
16°35.33’N, 022°54.54’W. Kompas 132. Knopen 0,2.
Zojuist is het bootje met de laatste gasten vertrokken naar het piertje van Santa Maria. Net zoals gisterenavond liggen we weinig beschut omdat de wind bijna oostelijk is. Volgens Jan was het tochtje van gisterenavond naar de wal het spannendste van de hele reis. Hoe dan ook, met een zeiltje over de bagage proberen we het droog te houden. Nu gaan we ons opmaken voor de volgende reis.

13.01.2009 23:42 GMT
16°35.32’N, 022°54.53’W. Kompas 152. Knopen 0,2.
Santa Maria, en daarmee het einde van deze reis, is bereikt. Dat laten we natuurlijk niet zomaar voorbij gaan. Al vroeg vandaag werd aan de voorbereidingen begonnen; de surfbar werd in gereedheid gebracht, de gekleurde lampjes opgehangen, provisorische windschermen gespannen en in de kombuis werd hard gewerkt voor ons eindfeestje. Ondanks het flinke geslinger hadden we uiteindelijk een heerlijk maal op het dek met tonijnmoten, sushi en meer heerlijke gerechten. We bekeken de prachtige foto’s van Harald op groot scherm en toen was er muziek en ging de surfbar open waar Mojito-achtige drankjes te verkrijgen waren. Een aantal van onze reisgenoten staat nu klaar op dek om naar het vliegveld te vertrekken.

13.01.2009 11:17 GMT
16°23.19’N, 022°59.39’W. Kompas 007. Knopen 5,0.
Na een nacht doorvaren bereikte we gisteren (maandag 12 januari) Sal Rei, op het eiland Boa Vista. Hier trok iedereen er opuit om het stadje of het eiland te verkennen. Vanmorgen vroeg om 5 uur maakten we ons klaar voor het laatste traject van deze reis, de oversteek naar Sal. Hier hopen we voor de lunch aan te komen zodat we vanmiddag nog even van de zandstranden en het plaatsje Santa Maria kunnen genieten. Voor vanavond staat natuurlijk een feestelijk laatste diner op het programma.

11.01.2009 16:44 GMT
16°18.63’N, 024°00.45’W. Kompas 116. Knopen 3,8.
Na een rustige nacht aan de kade van Tarrafal, op São Nicolau, hebben we allemaal goed kunnen slapen en zijn we klaar voor de volgende tour over ‘Ilha do São Nicolau’. Henny, een vriendelijke Nederlandse man die al tien jaar op São Nicolau woont, kwam ons ophalen om ons dit prachtige eiland te laten zien. Eerst maakten we een stop bij enkele kliffen, die gevormd waren door zandsteen en lava van de vulkaan. Na een korte koffiepauze in Henny’s huis, met een prachtig uitzicht over de oceaan, vervolgden wij onze tocht naar de berg Monte Gordo. De rit was erg indrukwekkend; veel verschillende soorten landschappen zagen we voorbij komen. Eerst zagen we alleen droge, zandige bergen zonder begroeiing. Toen we het midden van het eiland bereikten veranderde het landschap in een groen vruchtbaar land met vele verschillende bomen, bloemen, vruchten en dieren. We waren allen erg onder de indruk tijdens de tour en Henny heeft ons op een geweldige manier het eiland laten zien.
In de middag gingen we terug naar de ‘Oosterschelde’. We kregen een geweldig diner, gemaakt van lokaal gevangen vis, waarvoor veel dank gaat naar onze kok Esther. Er was weinig wind in de avond en dus brachten we de avond door op het dek met verschillende grappige spelletjes. Na deze indrukwekkende dag hadden we nog steeds genoeg energie over om een dansje te wagen in de lokale discotheek. Er hing een prettige sfeer en we sloten ons aan bij de lokale bevolking op de dansvloer.

9.01.2009 11:02 GMT
16°54.23’N, 025°03.10’W. Kompas 271. Knopen 7,2.
Iets later dan gepland lieten we woensdagmiddag, na een nacht op een ruige oceaan, uitgewaaid het anker vallen op de rede van Mindelo op het eiland São Vicente. Hier kon iedereen deze stad verkennen. Mindelo is in alle opzichten een grote stad, maar behoudt ondanks dat de typisch ontspannen Kaapverdiaanse sfeer waar je je altijd welkom voelt. De volgende dag (donderdag) ging iedereen (op een paar bemanningsleden na) met de veerboot naar Santo Antão, wat een uurtje varen van Mindelo is. Men zegt dat dit eiland de mooiste van de archipel is en de verwachtingen waren hooggespannen. Deze verwachtingen waren aan het eind van de dag meer dan overtroffen. Na een steile rit tegen de kurkdroge en nauwelijks begroeide zuidzijde van het eiland keken we op 1250 meter hoogte een knalgroene, dichtbegroeide krater in. Koele, natte wolken krulden om de scherpe bergkammen en regenden zachtjes op de vele akkertjes op de bodem van de krater. We namen afscheid van de taxi en klommen een stukje voor we aan de steile noordzijde afdaalden via een prachtig aangelegd pad. Tussen de dikke wolken hadden we af en toe een waanzinnig uitzicht. We keken honderden meters recht naar beneden. Duizenden terrasjes en irrigatiekanaaltjes bedekten elke vierkante meter van de vruchtbare hellingen. Al het mogelijke werd hier verbouwd. Koffie, suikerriet, appels, mispels, wortels, tomaten, meloenen, bananen etcetera. Na een lokaal hartversterkertje (Grog) pikte de taxi ons weer op en genoten we van een heerlijke Kaapverdiaanse maaltijd in Ponta do Sol, aan de noordkust. Het restaurant bood uitzicht op waarschijnlijk het kleinste haventje ter wereld. Op de grote oceaandeining kwamen lokale vissers met grote verse tonijn aan boord de haven binnen surfen in hun kleurige houten bootjes alsof het niets was. Een kunstje dat menig zeeman het angstzweet zou doen uitbreken. Eenmaal weer aan boord brachten we nog een nacht in Mindelo door en we zijn vanochtend weer vertrokken. Er is inmiddels zeil gezet en we varen met een lekker gangetje richting het volgende eiland, São Nicolau, waar we vanavond verwachten aan te komen.

6.01.2009 22:48 GMT
15°29.12’N, 024°46.54’W. Kompas 343. Knopen 7,1.
We zijn nu onderweg naar São Vicente. De wind en de golven zijn behoorlijk toegenomen en we kunnen net genoeg hoogte en met behulp van de moter erbij genoeg snelheid houden om morgen, waarschijnlijk in de loop van de ochtend, aan te komen in de baai bij Mindelo.

6.01.2009 12:45 GMT
14°54.32’N, 024°30.83’W. Kompas 205. Knopen 0,7.
Vanmorgen kwamen we aan bij Fogo, bij Vale del Cavaleiros. Van ver is al te zien dat de deining met een zuidzuidoostelijke richting over de pieren van de haven slaat. Het is dus geen optie om de haven binnen te gaan en zodoende besluiten we het schip buiten gaande te houden. Dit is geen inspannende bezigheid, want we drijven rustig zonder zeil en zonder motor langzaam paralel aan het eiland. Een gedeelte van onze gastbemanning is met een gids op pad om het eiland te verkennen. Een rit richting de toppen van de jonge vulkaan zit er zeker in. Wij wachten hier op zee rustig af… Bij terugkomst zullen wij zeil zetten en onze weg vervolgen richting São Vicente.

6.01.2009 01:17 GMT
15°11.08’N, 023°55.98’W. Kompas 263. Knopen 4,1.
Kapitein Maarten vertelt:
‘De tweede reis op de Kaapverdische eilanden is begonnen. In de nacht van zaterdag 3 op zondag 4 januari kwamen de laatste gastbemanningsleden zonder vertragingen aan op het vliegveld van Sal. Het belangrijkste bemanningslid, de kok, zou in de loop van zondag arriveren. Bij elke aankomst en vertrek moet worden in- en uitgeklaard op deze eilanden en zodoende ben ik in de taxi gesprongen naar Palmeira om de Capitaneria te zoeken. Het gebouwtje waar ik moest zijn was snel gevonden, maar er was geen mens te bekennen. De taxichauffeur wilde me kwijt, maar ik was niet van plan uit te stappen voordat we iemand hadden gevonden die de papieren in orde kon maken. Zo reden we door alle straatjes en vroeg de chauffeur aan iedereen in onverstaanbaar Portugees of Creools waar we heen moesten. Ik heb handen alle kanten op zien wijzen, maar uiteindelijk op een klein scheepswerfje vonden we de politieman die me kon helpen. Mee in de taxi, kantoortje open en tien minuten later weer onderweg naar het schip, wat inmiddels klaar was gemaakt voor vertrek, althans bijna. Voor het vertier van iedereen, we kunnen er namelijk allemaal niets van, hebben we een surfplank gehuurd om ons deze week in de vrije uurtjes te kunnen vermaken. Om half vijf in de middag zijn we anker op gegaan, op weg naar de eerste bestemming van deze reis: Ilha de Santiago – Tarrafal. Maandag 5 januari om 10:10 uur gingen we voor anker bij dit totaal andere, groenere en veel hogere eiland. Onze plaatselijke gids bleek niet bereikbaar, maar onze Spitsbergengidsen Jurren en Annemiek hadden voor zichzelf al een bijzonder programma voorbereid. Zij zouden op zoek gaan naar een bepaalde boom met de bijzondere (hier bijna uitgestorven) Purperreiger en met een beschrijving van internet waar die boom zou staan gingen ze op weg. De communicatie met de taxichauffeur was niet optimaal, maar na lang zoeken werd het hoogtepunt bereikt! Een ander gedeelte van de (gast)bemanning heeft zich laten rondrijden door een pick-up, langs plantages en historische bezienswaardigheden. Verder konden we hier goed verse inkopen doen. Stuurman Roelof heeft een poging gedaan om te windsurfen, maar de wind was toch iets te straf (wel leuk om naar te kijken). Inmiddels slingeren we voor de afgenomen wind richting Fogo, het hoogste eiland van de archipel. Hier zullen we vandaag (dinsdag 6 januari) de vulkaan met enorme krater bezoeken.’

5.01.2009 06:58 GMT
15°44.86’N, 023°36.64’W. Kompas 232. Knopen 6,6.
De eerste dagen van het nieuwe jaar zijn voor de ‘Oosterschelde’ en haar bemanning ontspannen begonnen met een nieuwjaarsduik in het warme, helderblauwe water en voorbereidingen op de tweede Kaapverdië-reis. We namen afscheid van de laatste gasten en de familie Nab en konden de nieuwe gasten, kok en kapitein op 4 januari verwelkomen. Allen arriveerden zonder vertraging op Sal. ’s Ochtends had iedereen nog even tijd om Santa Maria te bekijken en na de lunch gingen we met een rustig windje zeilend van ons anker en zetten we koers naar Santiago. De wind is inmiddels afgenomen tot windkracht 2 Bft maar de nacht is prachtig met een volle sterrenhemel en een heldere maan. We verwachten rond 11:00 bij Tarrafal aan te komen.

1.01.2009 13:26 GMT
16°35.52’N, 022°54.59’W. Kompas 134. Knopen 0,1.
Een gelukkkig Nieuwjaar allemaal! Vanaf Boa Vista stond ons een laatste stukje recht tegen de wind in’ te wachten. Ondanks de golven vorderden we goed en al snel kwam eindbestemming Sal in zicht. Rond 13:30 lieten we het anker vallen voor het strand bij Santa Maria. Met een oorlam op de geslaagde reis en wat oliebollen kwamen we langzaam in nieuwjaarsstemming. Maarten, die door het uitvallen van Christian diens taken overneemt, overtrof zichtzelf met alweer een heerlijke maaktijd: Diverse salades, op houtskool gegrilde vis, aubergine en geraffineerde sausjes. Op het strand begonnen inmiddels de voorbereidingen voor het dorpsfeest: muziek, lampjes en zingende mensen; wij zaten eerste rang. Aan het eind van de avond namen we afscheid van het grootste deel van onze gasten, dat naar Nederland terug vloog. Ze konden nog net het vuurwerk meemaken voordat de taxi hen naar het vliegveld bracht.

VAN DE REDERIJ (1.01.2009)
De bemanning en de mensen van de rederij wensen u allen een voorspoedig nieuwjaar !