Nieuws archief 2003

31 maart 2003

VAN DE REDERIJ (31.12.2003)
55°39.5′ N, 005°35.8′ E.
Het schoonmaken van het vlak is nu bijna klaar. We hebben al het oude beton dat er in vroeger tijden is ingesmeerd, uitgehakt. Op sommige plekken had het losgelaten van het staal en had zich tussen beton en scheepshuid een dikke korst roest gevormd. Op één plek was het staal zichtbaar dunner geworden. Nadat we er omheen huiddikte-metingen hebben laten doen, konden we vaststellen dat het heel plaatselijk was. Het betreffende stukje zullen we, nu we er toch bij kunnen, wel meteen vervangen. Het werk heeft wel een beetje vertraging opgelopen, maar we verwachten wel dat het schip eind volgende week weer te water gaat. Voordat het zo ver is, gaan we eerst maar eens oliebollen eten.
Voor iedereen: een gelukkig Nieuwjaar gewenst!

28.12.2003 15:45 GMT
55°39.5′ N, 005°35.8′ E.
De ‘Oosterschelde’ ligt nog steeds op het droge. Het hele schip zit inmiddels in de verf. Het nieuwe roer hangt er achter, maar is nog niet helemaal naar onze zin. Het zal er nog een keer afmoeten voor wat kleine veranderingen.
De vuilwatertanks zijn in kleine stukjes uit het schip gehaald. Dat was een enorme klus. Met snijbranders werden ze in kleine stukken gesneden zodat we die met de hand van boord konden dragen. Dagenlang stond het schip vol rook, ondanks alle afzuigers en blowers.
Door de lekkage van de tanks ziet het vlak van het schip er vreselijk uit. Na een hele dag bikken, krabben en steken met de hele bemanning hebben we vele emmers met een onduidelijk mengsel van roest, vet, teer, cement en isolatieresten kunnen weghalen. Het begint er nu weer een beetje beter uit te zien, maar klaar zijn we nog lang niet.
Met wat goede wil kunnen we dinsdag beginnen met het conserveren van het vlak en kunnen de nieuwe tanks er begin januari in. Daarna kunnen we beginnen met het opbouwen, wat wel iets dankbaarder werk is.

Van de rederij (24.12.2003)
Bemanning en rederij wensen u aangename feestdagen en een voorspoedig nieuwjaar.

19.12.2003 12:16 GMT
55°39.5′ N, 005°35.8′ E.
Het werk op de werf vordert goed. Maandagmiddag gingen we droog en de volgende dag was het schip al schoongespoten en het roer gedemonteerd. Het onderwaterschip is inmiddels gekeurd en we hebben het, geholpen door het prachtige weer van de laatste dagen, alweer in drie lagen verf gezet. Els, Sep en Maurits balanceren hoog bovenop de steigers om de waterlijn te ontroesten en te schilderen. Het nieuwe roer begint binnen in de hal zijn vorm te krijgen en ook allerlei kleine lasklusjes aan dek worden gedaan.
Binnen in het schip is door Alex en Stefan een deel van het interieur verwijderd en de rest is met platen spaanplaat goed beschermd. Huiselectriciën Erné heeft stroomdraden omgeleid, Anthony en Gerben hebben de waterleidingen, lensleidingen en dergelijke weggehaald. Er kan dus begonnen worden met het weghalen van de te vervangen vuilwatertanks. Drie van de vier nieuwe zijn al klaar en aan de vierde wordt de laatste hand gelegd.
Kapitein Jip praat met de surveyor, legt brandslangen aan en probeert alles in de gaten te houden en tussen de bedrijven door een nieuwe hydrofoorpomp te installeren.

14.12.2003 12:30 GMT
55°39.5′ N, 005°35.8′ E.
We zijn met forse wind vertrokken om 09:15. We hadden enkele buien en mooie luchten. Om 15:00 waren we in Urk, waar we morgenochtend uit het water gaan.

11.12.2003 12:30 GMT
55°22.9′ N, 004°55.9′ E.
Vannacht om 00:35 zijn we in Amsterdam aangekomen. We nemen nu even een paar dagen rust en vertrekken zondagochtend naar Urk voor de werfbeurt.

10.12.2003 14:13 GMT
51°47.8′ N, 003°33.0′ E.
De reis verloopt voorspoedig; we hebben tot Alderney schitterend kunnen zeilen. Nu is er weinig wind en het is mistig op zee. Als het weer zo blijft, zijn we al snel in IJmuiden. We zullen meteen doorvaren naar Amsterdam, waar we waarschijnlijk vannacht nog aan de kop van de Javakade zullen afmeren.

7.12.2003 11:17 GMT
48°16.75′ N, 004°35.31′ W. Kompas 013.
Na een erg vlotte oversteek van de Golf van Biskaje met een krachtige oostelijke wind, zijn we gisteren om 16:00 in Camaret-sur-Mer in de baai van Brest aangekomen. Hier werden we opgewacht door de douane, die de welhaast gebruikelijke grondige inspectie heeft gehouden. We liggen inmiddels voor de kant op gunstigere wind te wachten. De planning is om morgen via het Canal-du-Four onze reis voort te zetten. Gisteren is Sinterklaas nog even aan boord geweest.

5.12.2003 13:19 GMT
45°56.48′ N, 003°30.48′ W. Kompas 356, 7 knopen.
We zijn inmiddels alweer 24 uur onderweg en hebben 140 mijl afgelegd vanaf Bilbao. De wind is nu E 5-6 Bft en met een knik in de schoot schieten de mijlen onder ons door. Gisteren, nadat de ‘Endeavour’ binnenkwam en kanonnen over en weer knalden, vertrokken we met zon en onder vol tuig, precies zoals we binnenkwamen.
Het Maritiem Museum toonde zich heel tevreden en hield, zoals gemeld, een klein afscheidsfeestje aan boord. Naar schatting 8000 personen bezochten de ‘Oosterschelde’ tijdens open schip.
We zullen niet in Rotterdam stoppen maar doorgaan naar Amsterdam, want op 15 december moet de ‘Oosterschelde’ het water uit op de werf van Metz in Urk.

3.12.2003 16:08 GMT
Vandaag is het alweer onze laatste dag naast het nieuwe Maritiem Museum. Vanavond is er een afscheidspartij aan boord voor de mensen van het museum. We hebben dagelijks veel bezoek gehad tijdens het open schip. Vrijwilligers van de zeevaartschool gaven uitleg aan boord, ook in het Baskisch. Slechts een enkeling spreekt een paar woorden Engels.
Morgen gaan we weer naar zee. De nieuwe opstappers zijn inmiddels allen gearriveerd. We vertrekken met 14 opvarenden. Het weerbericht verwacht oostelijke winden voor de komenden dagen. Ons vertrek is op verzoek van het Maritiem Museum een dag verlaat, omdat morgen de ‘Endeavour’ uit Whitby (aan de Engelse oostkust boven Hull) binnenkomt en het leuk is dit schip nog even hier te verwelkomen voor wij vertrekken. De ‘Endeavour’ is een museumschip en is onder andere bekend geraakt door de film ‘Master and commander’.
Vandaag was het weer heerlijk zacht hier, met een zonnetje, zodat we mooi nog wat buitenklusjes hebben kunnen doen aan het tuig.

27.11.2003 11:13 GMT
43°15.100′ N, 002°56.92′ W. Kompas 043.
Op 19.11, de dag na aankomst, zijn we met 8 man en 10 zeilen
op onder hoge bruggen door over zo’n 7 mijl de Ria de Bilbao opgetuft naar de oude dokken van het nieuwe Museo Maritimo. Daar strijken we, brengen we de groet en leggen aan. We worden vriendelijk welkom geheten en we hijsen we de Baskische en Spaanse gastvlaggen op aanwijzing van de schenkers ervan. De pers komt voorpagina’s vullen. Het is nog druk met het zetten van de laatste puntjes op de i voor de opening.
Op de openingsdag, 20.11, stilliggend, hijsen we weer alle zeilen in het stralende weer. Na het strijken ’s avonds komt er prachtig vuurwerk.
Inmiddels zijn we tijdelijk onderdeel van het Museo. Groepen Baskische en Castilliaanse gillende kindertjes leren voor en achter onderscheiden. Vrijwillige suppoosten van de zeevaartschool leiden bezoekers in het Spaans rond. De bemanning kan inmiddels in het Baskisch groeten. Bilbao is zeer indrukwekkend van ruimtelijke ordening; nieuwe en oude architectuur en cultuur, een waardige afsluiter van onze reizen in Noord-Europa deze zomer.

18.11.2003 11:03 GMT
Zojuist, om 09:30, meerden we af in Viscaya dock te Santurzi. Het is mooi weer en de formaliteiten gingen snel.

18.11.2003 01:13 GMT
43°51.86′ N, 002°49.25′ W. Kompas 204, 1 knoop.
Bij St. Martin, op Île de Ré, gingen we voor anker, terwijl het na een mooie dag weer begon te waaien en te regenen. Een goede tijd om kaarten te verbeteren en voor lakwerk binnen. De volgende dag namen we een kijkje op de prachtige, oude stadswallen. Het woei hard, en de trip met de dinghy was al een wereldreis op zich. ’s Avonds was de wind afgenomen tot N 4 Bft en we gingen weer onder zeil. Een heldere sterrenhemel en een mooie maan. Langzaam hield de wind helemaal op, maar we hadden de volgende dag wel zon, en grienden en heel veel jagende dolfijnen; zodra we met de dinghy te water gingen, kwamen de dolfijnen spelen en konden we van dichtbij foto’s maken. Intussen leggen we de laatste hand aan de grote schoonmaak want we liggen op 40 mijl van Bilbao, waar we morgenvroeg om 09:00 de loods oppikken. Bergcontouren steken al duidelijk af. In Bilbao geeft Eliane de Vilder het schip over aan Jip van Bommel.

14.11.2003 18:39 GMT
47°00.13′ N, 002°42.76′ W. Kompas 138. 5 knopen.
Na veel heen en weer gepraat met de Franse autoriteiten (er zijn nieuwe voorschriften en nu moet je alles maar dan ook alles melden), zijn we voor anker gegaan bij Camaret-sur-Mer, waar we ’s nachts veel wind en regen hadden. Heerlijk om geen haast te hebben en slecht weer af te kunnen wachten. ’s Ochtends zeilden we met prachtige zon, W 4 Bft en een nog mooi dikke deining langs de indrukwekkende Bretonse kust naar Belle-Île, waar we bij Le Palais weer voor anker gingen om het volgende laag af te wachten. Deze gaf zelfs 11 Bft in het Engelse Kanaal maar was ook zo weer voorbij, zodat we na een leuk dagje kijken op het eiland en werk aan de boot weer onderweg konden, nu richting Pertuis Breton, waar morgen onze laatste stop zal zijn voor we naar Bilbao gaan.

11.11.2003 11:12 GMT
48°17.47′ N, 004°41.08′ W. Kompas 068. 7 knopen.
Het was heel erg mooi met de maansverduistering aan de heldere hemel. Met E 4-5 Bft en onder vol tuig zijn we langs de Nederlandse en Belgische kust gezeild. We waren dik ingepakt als marsmannetjes, want het was wel koud.
Intussen is het al weer 15 graden hier bij Bretagne, nadat we het Engelse Kanaal zijn doorgescheurd. Bij Ouessant hadden we, zoals wel vaker daar, dolfijnen rond het schip; voor velen aan boord was dat de eerte keer. De wind is nu S en toenemend; we gaan dus even voor anker bij Camaret-sur-Mer; de vooruitzichten zijn goed. Met 9 personen a/b kunnen we mooi wat klussen in het ruim en in de machinekamer, om glimmend aan te komen in Bilbao.

8.11.2003 16:25 GMT
Uiteindelijk vertrokken we om 15:30. Met deze straffe oostenwind is het heerlijk zeilen. We zijn nu net voorbij Maassluis en gaan zo aanstonds de zee op. We verheugen ons ook op de maansverduistering vannacht.

7.11.2003 20:25 GMT
Morgen vertrekken we naar Bilbao, rond het middaguur.

Van de rederij (3.11.2003)
De ‘Oosterschelde’ gaat volgend weekeinde al weg voor een leuke opdracht in Spanje. Op 20 november is de feestelijke opening van het nieuwe grote Maritiem Museum van Bilbao. Ter gelegenheid van de opening van het museum van is de ‘Oosterschelde’, als een van de weinige nog onder zeil zijnde historische zeilschepen, uitgenodigd naar deze stad te komen. De Spaanse minister-president zal de opening verrichten. De ‘Oosterschelde’ blijft dan nog twee weken in Bilbao en komt begin december terug in Nederland. Op 15 december gaat de ‘Oosterschelde’ naar de werf in Urk.

Van de rederij (28.10.2003)
De afgelopen weken is de bemanning zoals gezegd hard bezig geweest met het onderhoud van het schip. We verwachten binnenkort nog een reis naar het buitenland te moeten maken, dus we pakken alleen klussen aan die binnen een paar dagen gedaan kunnen worden. Onduidelijk is vooralsnog wanneer we moeten vertrekken; het programma hiervoor laat nog even op zich wachten.

Van de rederij (13.10.2003)
Hoewel ons zomerprogramma 2004 nog niet helemaal vast staat, kunt u alvast een voorlopige versie vinden op de pagina Programma.

12.10.2003 21:25 GMT
Dit weekend voeren we wellicht een van de laatste dagtochten voor dit jaar. In ieder geval waren de weersomstandigheden optimaal voor oktober; onze gasten genoten met een bord overheerlijk eten, aan dek, van een prachtige avond, het schip en de merkwaardige skylines van een wereldhaven. Als bemanning kun je je soms niet goed meer voorstellen hoe bijzonder een klein tochtje met de ‘Oosterschelde’ op de Waterweg al kan zijn. Onze gasten brengen duidelijkheid in deze.
Alle topwanten zijn inmiddels vervangen net als de pardoens van de schoenermast. Onderhoud en preventief onderhoud kosten bijna altijd meer tijd dan je in eerste instantie denkt en plant. Als voorbeeld: de gasinstallatie moet gekeurd. We pakken dit moment aan om regelaars en gasleidingen te vervangen. Maar als je toch bezig bent, moet uiteraard de kist waarin de gasflessen staan opnieuw in de verf en een nieuw vlonder voor de flessen blijkt ineens ook geen overbodige luxe.

8.10.2003 22:22 GMT
De afgelopen dagen heeft de ‘Oosterschelde’ niet gevaren. Ze ligt in de Veerhaven. De bemanning ruimt op , verricht kleine reparaties en werkt aan het onderhoud. Tussen de buien door doen we zoveel mogelijk buiten. Als het weer te bar wordt zoeken we wat werk binnen. Zaterdag moeten we weer varen, dus vanaf vandaag komen er weer veel leveranciers.

4.10.2003 11:34 GMT
We varen op dit moment weer een dagtocht met een groep van de Maaskring. Felle buien met soms hagel worden afgewisseld met strakke zon. Aan boord is ook een ploeg van TV Rijnmond. Komende woensdag plaatsen zij een filmpje van deze tocht op hun site (menu ‘Interactief’, drukknop ‘Bij ons is het leuk’).
Verder hebben we veel buitenwerk kunnen doen de afgelopen tijd, dankzij het mooie nazomerweer.

27.9.2003 15:23 GMT
Vanmorgen om 08:00 maakten we weer vast in de Veerhaven. De afgelopen nacht brachten we door in Maassluis. We hadden een groep aan boord die een groepstraining aan boord ging doen. Gistermiddag, net buiten Hoek van Holland, hebben we enkele uren prachtig gezeild met deze gasten aan boord, al voelde niet iedereen zich even happy bij de zeegang. Gisteravond zijn we prachtig, tegen een beginnende eb op, de Waterweg opgezeild, tot we in de laatste schemering voor Maassluis waren. Echt heel sfeervol.
De verstandelijk gehandicapte kinderen die woensdag aan boord waren, genoten van het vaartochtje op de Waterweg.
De topwanten en spanners zitten er inmiddels in en zijn aangedraaid. Het weer blijft maar meewerken voor het buitenonderhoud. Het wordt nu echt rustiger met de dagtochten. De laatste twee weken van oktober staan gepland voor een werfbeurt bij de firma Metz in Urk.

20.9.2003 10
:43 GMT
Afgelopen woensdag voeren we zonder gasten naar Amsterdam. Donderdag hadden we daar een dagtocht met aan boord 100 gasten van de gemeente Amsterdam. We gingen het Markermeer op. Prachtig nazomerweer met een mooie SW 4 Bft en dus mooi zeilen. Erg opletten was het wel tussen alle jachten en binnenvaart want het leek wel of iedereen op het water was om van deze – mogelijk laatste – mooie dagen te genieten. Nadat we onze gasten afgezet hadden bij de passagiersterminal in de Y-haven, zijn we nog terug naar IJmuiden gevaren waar we om 22:00 uur vast lagen in de Haringhaven.
Vrijdagmorgen om half tien zijn we vertrokken met nieuwe gasten aan boord voor een zeedagtocht naar Rotterdam. Net buiten IJmuiden was het nog een beetje hobbelig door de SW 5 Bft maar al snel nam deze wat af en werd het zonniger en voor onze gasten comfortabeler aan boord. Om 17:00 waren we tussen de paddestoelen, de ingang van de Waterweg, en om exact 19:30 zetten we onze gasten af bij café ‘Rotterdam’ aan de Holland-Amerika-kade, alwaar zij om deze tijd gereserveerd hadden voor een diner.
Komende maandag en dinsdag staan gepland voor het vervangen van de topwanten en bijbehorende spanners. Het wisselen is niet zo’n grote klus maar het losmaken van de spanners vraagt doorzettingsvermogen omdat alle moeren muurvast zitten.
Op woensdag varen we vanuit de Veerhaven een kort tochtje met verstandelijk gehandicapte kinderen.

14.9.2003 19:43 GMT
We voeren afgelopen donderdag dus weer een Maaskring-tochtje, met heel mooi weer en weer heel enthousiaste genodigden aan boord. Als bemanning, aangevuld met vrijwilligers voor deze tochten, zijn we inmiddels heel wat vaardiger geworden in het varen met deze doelgroep.
Aanstaande woensdag varen we, zonder gasten, naar Amsterdam om daar donderdag met de gemeente Amsterdam te varen. Vrijdag hebben we een dagtocht van IJmuiden naar Rotterdam.
Nieuwe topwanten zijn inmiddels aan boord gekomen en we gaan op de stilligdagen beginnen met het wisselen.

9.9.2003 17:00 GMT
Met gasten aan boord namen we vrijdag deel aan de parade, met 12 historische zeilschepen, voornamelijk uit de Veerhaven.
Open schip op zondag was zeer druk bezocht.
Gisteren was er weer een vaartocht met gehandicapten van de Maaskring. Mede dankzij het mooie weer gingen de gasten laaiend enthousiast van boord. Aanstaande donderdag is er weer zo’n groep.
Hopelijk hebben we op de vrije dagen tussen alle dagtochten door wat mooi weer, om goed te kunnen schilderen. Vorige week deden we nog de kajuit vers in het wit.

4.9.2003 13:20 GMT
Op dit moment varen we op de Waterweg een dagtocht, met gasten van een bedrijf. Maandag en woensdag hebben we onderhoud en bevoorrading gedaan. Dinsdag was er ook een dagtocht.
Morgen zeilen we in de openingsparade van het festijn van de Wereldhavendagen; dat is om 16:00 voor de Kop van Zuid. Rond de Veerhaven is in dat kader op zaterdag en zondag een kunstschildersconcours. Zondagmiddag houden we open schip; u bent van harte welkom aan boord.

Van de rederij (4.9.2003)
Op veler verzoek is er op dinsdag 16 september een vaardag voor certificaathouders. De ‘Oosterschelde’ zal samen met de ‘Helena’ varen, en wel vanuit Hellevoetsluis. Het vertrek is om 10:00 en we zijn terug om 17:00. De tocht vindt alleen plaats als er voldoende aanmeldingen zijn.
Niet-certificaathouders kunnen ook mee; zij betalen dan € 45 per persoon.
Aanmelden kan bij de rederij.

30.8.2003 14:00 GMT
51°54.4′ N, 004°28.7′ E.
Sinds 14:20 liggen we weer op onze plek in de Veerhaven. Gisteravond laat hebben we nog een passagier met de dinghy afgezet in Den Helder. De nacht was helder met veel sterren. Op een periode van windstilte na, hebben we lekker kunnen zeilen, met NW 3-4 Bft. Vandaag gingen we de Waterweg op met WNW 4 Bft, en dat was heel gunstig.
Inmiddels zijn de passagiers huiswaarts gekeerd; veelal stonden vrienden en familie al op hen te wachten.

30.8.2003 10:00 GMT
We varen nu, het is 12:00, net op de Waterweg. Schitterend weer en we kunnen prachtig doorzeilen naar de stad, met een stevig bakstagwindje.
ETA: 15:00.

28.8.2003 22:42 GMT
53°53.05′ N, 007°36.91′ E. Kompas 257. 6 knopen.
Na de parade hebben we, zoals we eerder meldden, de dagtochtgasten teruggebracht naar Travemünde.
’s Avonds gaan we onder vol tuig weer naar buiten voor de reis naar Marstal. We kruisen een nacht en een dag met een zachte NW. Dan zeilt de ‘Oosterschelde’ zichzelf met de ruimende wind om de zuidkaap van het Deense eiland Langeland naar het veerhaventje Bagenkop voor een overnachting. We worden wakker aan lager wal. ’s Middags worden we in Marstal, op het eiland Ærø, hartelijk ontvangen door onze stuurman Martin, die aldaar een cursus op de zeevaartschool volgt, en door directeur Erik Kromann van het prachtige Søfartmuseum. We houden open schip en ontvangen opvarenden uit de Deense tijd van de ‘Oosterschelde’ en hun verwanten.
Gisteren hebben we, flink gereefd, het schip onder het zout gezeild tot aan de sluis bij Kiel. Samen hebben we het zout er weer afgespoeld met het water van het Kieler-kanaal. Om middernacht zijn we aangekomen in het stadje Rendsburg, en nu, donderdagavond laat, motoren we de Elbemonding uit, waar wel golven zijn maar geen wind.
ETA Rotterdam (Veerhaven) 30.8 om 16:00.

24.8.2003 15:55 GMT
53°57.28′ N, 010°51.85′ E. Kompas 227.
De parade was werkelijk bijzonder mooi. Met prachtige halve en ruime wind gingen alle schepen naar buiten, en op de wal stonden enorme mensenmassa’s, zo groot als we maar zelden hebben gezien.
Na afloop zijn we teruggegaan naar Travemünde om de gasten van deze tocht af te zetten. Aanstonds komen de ambtenaren voor het uitklaren e.d., en dan gaan we weg. Via het Kieler-kanaal zullen we naar Rotterdam gaan. Onderweg brengen we een bezoek aan het Deense eiland Ærø, voor een ontmoeting met het verleden van de ‘Oosterschelde’; als de ‘Fuglen II’ voer ze van 1939 tot 1954 voor een partenrederij op het eiland. We zullen een ontvangst hebben met enkele reders van toen en met mensen van het Søfartmuseum in Marstal.

23.8.2003 19:45 GMT
53°57.28′ N, 010°51.85′ E. Kompas 227.
De race is afgelopen en we hebben onze prijs in ontvangst genomen. We zijn eerste geworden in de B-klasse.
Na een dag met een bakstagwindje, draaide de wind, met nog zo’n 70 mijl voor de boeg, weer naar het westen en we moesten het laatste stuk kruisen. De wind was minder hard dan voorheen en er waren geen hoge golven. We kregen steeds meer deelnemende schepen in zicht. Het laatste rak hebben we gemaakt met naast ons de ‘Pogoria’, die op precies hetzelfde tijdstip over de startlijn ging als wij. De finish werd 12 uur vervroegd zodat we de finishlijn helaas niet hebben gehaald, maar er zo’n 33 mijl vandaan waren op het moment dat de tijd om was. In het overall-klassement zijn we als 32ste geeindigd.
Nu liggen we in Travemünde, waar over enkele uren het vuurwerk begint. Onze nieuwe gasten zijn al aan boord. Morgen varen we met hen en nog zo’n 75 andere gasten de Sail Out-parade.

18.8.2003 15:59 GMT
54°47.70′ N, 015°49.68′ E. Kompas 249. 7 knopen.
Het is een spannende en interessante race, met nog zo’n 120 mijl voor de boeg. We hebben alle soorten weer gehad. Het begon zoals gezegd met de buien en de wind. Langzaam gingen we richting Gdynia. Gelukkig draaide de wind op tijd zodat we langs de Poolse kust richting het westen konden varen. We moesten nog wel voor iedere mijl blijven knokken want tot zondagmiddag hebben we tegenwind gehad. Zondagavond zakte de wind helemaal in, zodat we zondagnacht zelfs even hebben moeten ankeren om niet achteruit te drijven. Na zo’n 20 minuten konden we onder vol tuig weer verder en werd de wind steeds gunstiger.
Nu varen we met breefok en de gaffeltopzeilen recht op ons doel af met een snelheid van 7 knopen. Iedereen aan boord geniet van het mooie weer dat we nu hebben en van de rustige koers.

15.8.2003 11:29 GMT
17:43 GMT 56°34.42′ N, 020°37.03′ E. Kompas188. 4 knopen.
We hebben de mooie stad Riga inmiddels achter ons gelaten en zitten in de STI tall ships’ race. Na een geslaagde parade hebben we onze nieuwe en een aantal oude gasten weer in Riga opgepikt en zijn we op 13.8 snel naar de start gevaren; deze lag wel 100 mijl van Riga, net buiten de Golf. Een start, op 14.8, die niet geheel probleemloos verliep. Een uur voor de start ging de schoot van de binnenkluiver stuk. Gelukkig konden we hem nog gewoon gebruiken. Een kwartier voor de start ging de schoothoek van de bezaan stuk. Er werd snel een rif gezet om de volgende schoothoek te kunnen gebruiken, zodat we toch op tijd richting de startlijn konden. Helaas, door een fout voeren we door de no-entry-zone zodat onze start ongeldig werd en we het nog eens moesten proberen. Uiteindelijk zijn we een uur te laat gestart. Maar met volle moed gingen we de race in. De tegenspoed was nog niet geheel over want een uur later ging het schootblok van het topzeil stuk. Door het topzeil weg te nemen, kon ook dit gerepareerd worden.
We hebben een nacht achter de rug met veel buien en veel wind, eerst uit het zuiden en nu uit het zuidwesten. We hopen dat de weergoden ons snel beter gezind zijn.

12.8.2003 16:34 GMT
Gisteravond om 22:00 zijn we afgemeerd in Riga. Vandaag hebben onze gasten een dagje om de stad te bekijken. Voor ons is het voornamelijk bunkeren van water en diesel, voedsel inkopen en alles opruimen. Dan krijgen we nog de veiligheidscontrole van de Race Committee van de STI en andere administratieve zaken. Kapitein Gerben Nab draagt hier over aan Jip van Bommel, die hiermee voor het eerst het gezag op zich neemt. Als eerste actie kan hij straks naar het captains’ dinner, dat alle kapteins in de oude stad wordt aangeboden door de burgemeester van Riga..
Morgen komt onze nieuwe groep gasten a/b.

11.8.2003 17:44 GMT
57°03.45′ N, 024°02.05 ‘ E. Kompas 129. 8 knopen.
We lopen nu Riga aan en verwachten over een uur af te meren.

11.8.2003 10:46 GMT
Vrij snel na ons vertrek uit Tallinn gaat de wind helemaal liggen, om vervolgens na een uurtje met hernieuwde kracht terug te komen. N 6-7 Bft. Gelukkig kunnen we al snel met de Estse kust meebuigen naar het zuiden en we kunnen hierdoor de nacht en de volgende dag heerlijk zeilen met de harde wind in de rug.
Vannacht liepen we de Golf van Riga in en vanmorgen gingen ten anker bij het kleine Estse eiland Ruhnu; daar hebben we even gewandeld en we hebben uitgeklaard uit Estland. Zojuist zijn we anker op gegaan voor de laatste 50 mijl naar Riga. Het is zonnig en er is weinig wind, maar de lucht is dreigend.

9.8.2003 18:17 GMT
59°22.41′ N, 023°34.21′ E. Kompas 255. 5 knopen.
Na een snelle overtocht dankzij de harde NW-wind, komen we al rond het middaguur aan in Tallinn. De inmiddels bekende formaliteiten en de snuffelhond zijn snel achter de rug en iedereen gaat natuurlijk de stad in. Gedurende de nacht wakkert de wind nog aan en de volgende morgen staat er nog een stijve bries. Gelukkig zijn de ergste regenbuien achter de horizon verdwenen. Na het zeevast maken, vertrekken we om 12:00. Na een aantal uur gaat de wind helemaal weg, om vervolgens terug te komen uit NW, met hernieuwde kracht. We gaan op dit moment motorzeilend langs de Estse kust. Over een paar uur kunnen we een iets zuidelijker koers aanhouden en dan kan de motor stop. Ons doel is een plaatsje op het Estse eiland Saaremaa, voor de ingang van de Golf van Riga, maar dat is nog 200 mijl te gaan.

8.8.2003 06:24 GMT
59°54.44′ N, 024°51.18′ E. Kompas 195. 8 knopen.
Op 7.8 vertrekken we vroeg in de ochtend van Bodö. Om 10:00 hebben we de 21 mijl naar Helsinki achter ons. Daar pikken we de nagezonden bagage van Charles op. We gaan in Helsinki een dagje winkelen en rondkijken.
Vanochtend gingen we om 06:00 onder zeil en we willen wat mooie foto’s maken. De wind is gelukkig iets afgenomen en we zetten al in de haven alles. Het wordt nog even spannend wanneer er een grooot vrachtschip tegelijkertijd uit de haven vertrekt en door de nauwe uitgang moet. We hopen mooie foto’s te hebben gemaakt. We varen nu nog steeds met alles van top, op weg naar Tallinn, met een vaart van ruim 8 knopen.

6.8.2003 19:18 GMT
60°10.02′ N, 025°26.84′ E. Kompas 108.
Van Haapasaari vertrekken we om 18:00 uur. Na een paar uurtjes varen, zoeken we ergens een ankerplek voor de nacht. Het wordt het eilandje Lilla Bergholmen.
De volgende ochtend gaan we verder. Er staat een harde wind van 7 Bft met buien en vlagen. We kunnen gelukkig een groot deel van onze route tussen de scheren zeilen. ’s Avonds gaan we ten anker bij Bodö. Na het diner tuigen we de sloep op en er wordt lekker gezeild tot het donker wordt. Morgen gaan we heel vroeg weg om naar Helsinki te varen, alwaar Charles’ zoekgeraakte bagage zou zijn aangekomen.

5.8.2003 14:30 GMT
60°17.16′ N, 027°11.18 ‘ E.
Om 13:00 zijn we op Haapasaari aangekomen. Onderweg hebben we veel windhozen gezien, we zitten in een onrustig overgangsgebied van het weer. Vanavond gaan we waarschijnlijk ergens bij een eilandje, op een rustig plekje, ankeren.

4.8.2003 20:37 GMT
60°01.56′ N, 029°26.26′ E. Kompas 283. 5 knopen.
We brachten nog een
laatste bezoek aan de residentie van consul-generaal Henri Everaars. Vanaf het balkon keken we over de Neva naar de Hermitage en het Peter en Paul Fort; daarna namen we hartelijk afscheid. De laatste formaliteiten met de agent, de douane en de immigratie en dan is de loods al aan boord. 21:05 vertrekken we. Waar we al weken prachtig weer hebben, regent het ineens pijpestelen. Het schip koelt hierdoor gelukkig wel lekker af. We varen nu op de motor naar het loodsstation. Er lijkt een beetje SE-wind te komen, dus we zetten zeil met bestemming Haapasaari.

4.8.2003 09:23 GMT
59°55.97′ N, 030°17.18′ E. Kompas 266.
Gisteren hadden we (bemanning) een vrije dag. Op de wacht na, ging iedereen de stad in. De dag ervoor, zaterdag, was er een geslaagde ontvangst van het Nederlands consulaat aan boord. Consul-generaal Henri Everaars had voor de gelegenheid zelfs zijn Oosterschelde-stropdas omgedaan, die wij hem 6 jaar geleden in Osaka gaven. We maakten ook andere vrienden: Ivan, die we ook ontmoetten op het feestje van het consulaat, heeft ons gisteren naar Petrodvoretz gebracht, waar het zomerpaleis van de tsaar aan de Finse Golf staat. Na het bezoek aan de schitterende fonteintuinen, nodigde hij ons uit bij hem te komen eten, en vervolgens reed hij ons nog langs een aantal bezienswaardigheden van de stad. Het was bij elkaar een bijzondere dag.
Vandaag komen alle gasten voor de reis naar Riga aan boord. Na de avondmaaltijd vertrekken we.

1.8.2003 18:13 GMT
59°55.97′ N, 030°17.18′ E. Kompas 266.
De invaart in Sankt Peterburg is al een enorme belevenis: oud en nieuw naast elkaar, grote werven, gebouwen en schepen uit de sovjet-tijd, naast vervallen visfabrieken en moderne cruiseschepen. Bezoekjes van onduidelijke militairen aan boord doen meteen denken aan die andere tijd. Alles gaat echter prima en nu we eenmaal in de stad liggen, op een van de mooiste plekken op de Neva, de geschiedenis om ons heen, kunnen we de stad zelf bekijken.
Het ene paleis na het andere, de volgende kerk nog mooier dan de vorige en maar voortdurend heel erg mooi weer.
Er zijn bijna geen woorden om deze prachtige stad te beschrijven.
Gelukkig is er voor onze gasten een gids die dit wel kan en bovendien Nederlands spreekt. Naast een rondrit langs allerlei bezienswaardigheden, staat een bezoek aan het Hermitage op het programma. Een aantal van ons gaat ’s avonds naar een ballet-voorstelling. Anderen zien liever een kozakkendans. Morgen gaan onze gasten van boord. Zij blijven nog twee dagen hier, alvorens zij terug naar huis vliegen. Na een zeer geslaagde reis.
Wij hebben morgenavond een receptie van het Nederlands consulaat aan boord. Zondag komen de nieuwe gasten.

31.7.2003 11:22 GMT
59°55.97′ N, 030°17.18′ E. Kompas 266.
Het is een heel bijzonder gevoel om Sankt Peterburg in te varen. Om precies 13:00 meren we af aan het English Embankment, midden in de stad op de rivier Neva. De formaliteiten zijn snel geregeld.

30.7.2003 18:34 GMT
60°14.09′ N, 027°17.86 ‘ E. Kompas 103. 6 knopen.
Zojuist zijn we vertrokken. Op naar Sankt Peterburg (zoals de stad eigenlijk heet).

30.7.2003 07:26 GMT
60°17.16′ N, 027°11.18 ‘ E. Kompas 219.
Ook Helsinki is zeer de moeite waard. We hebben een prachtige plek in een soort museumhaven. Toch wil iedereen ’s avonds graag weg, opdat we onderweg nog een laatste Fins eiland kunnen aanlopen. Zojuist, om 09:00, zijn we aangekomen op het eilandengroepje Haapasaari, vlak voor de grens, onze laatste stop voor Rusland dus. Er komen enkele douane- en paspoortformaliteiten. Er is nauwelijks wind en het is mooi weer. We blijven gedurende de dag hier.

29.7.2003 12:52 GMT
60°10.22′ N, 024°57.72′ E. Kompas 003.
Nu we eenmaal binnen zijn, blijkt Tallinn zeker de moeite waard. Iedereen is zeer onder de indruk van de oude stad, die overigens niet eens zo groot is. ’s Avonds is er weer een uitgebreide paspoortcontrole en daarna komt de loods aan boord, waarna we vertrekken.
Met een rustig S-windje in de rug en onder breefok, grootzeil, topzeil en bram gaan we richting Helsinki. Daar kwamen we vanochtend aan. Ook nu is er weer een zeer uitgebreide paspoortcontrole. Iedereen moet zelfs aan dek verschijnen om zijn of haar gezicht met de foto in het paspoort te laten vergelijken. We liggen op een van de mooiste plekken in de stad, met op de achtergrond twee beroemde kerken. Iedereen is nu de stad in. Iets aan bakboord liggen 6 gigantische ijsbrekers te wachten op het einde van de zomer. Het is hier niet altijd 30 graden.

Van de rederij (28.7.2003)
Jongeren gezocht!
Voor jongeren is er deze zomer een speciale reis, en we hebben nog steeds plaats. Sail Training International organiseert elk jaar races tussen de tall ships, allemaal met jongeren van 15 tot 26 jaar aan boord; dit jaar doen we mee aan de race van Riga naar Travemünde. 13.8 aan boord en 21.8 van boord. In Riga en Travemünde worden voor de jongeren van alle schepen evenementen georganiseerd, waar zij elkaar kunnen ontmoeten. En op zee is het natuurlijk werken geblazen om een zo goed mogelijke positie in de race te bereiken.
Voor jongeren is een speciale prijs gemaakt: € 400 voor het verblijf aan boord, inclusief maaltijden. De transfer uit en thuis komt er nog bij; naar onze schatting zal die op ongeveer € 500 uitkomen.
Geïnteresseerd? Neem contact op met de rederij.

27.7.2003 20:02 GMT
59°28.07′ N, 024°49.24′ E. Kompas 222.
Zaterdagochtend vertrekken we vol goede moed. Misschien wel naar Tallinn! Eenmaal tussen de eilanden uit op volle zee, blijkt dat ijdele hoop. De wind, nog steeds heel licht, is naar SE gedraaid, precies de richting die wij willen nemen. Na een hele dag kruisen, zijn we maar een paar mijl opgeschoten. ’s Avonds zoeken we dus maar weer een plekje voor de nacht. Op het eilandje Jussaro vinden we een in onbruik geraakte militaire aanlegsteiger. Een prima plek voor ons. De ene helft van het eiland is nog steeds bezet door militairen, 4 man. De andere helft is natuurgebied. Alleen toegankelijk onder begeleiding van een gids, zo staat op de bordjes. Gelukkig blijkt die gids hier te verblijven en kunnen we een bijzonder fraaie avondwandeling maken. Voldaan maar geheel lek geprikt door de plaatselijke roofdieren (muggen), nemen we hierna nog een drankje. De Finse gids moeten we midden in de nacht verzoeken om nu toch echt naar huis te gaan.
Vandaag is de wind nog steeds tegen en regent het bovendien. We besluiten op de motor toch naar Tallinn te gaan. Het is niet zo ver meer, ongeveer 40 mijl. De laatste uren kunnen we gelukkig ook nog zeilen. De aankomst hier is echt Oosteuropees: moeilijk, moeilijk en een loods is verplicht. Een agent eigenlijk ook, maar dit weten we te voorkomen. We liggen nu in de haven van Tallinn, met in de achtergrond de contouren van de oude stad. Dat belooft veel voor morgen.

25.7.2003 20:05 GMT
De volgende dag blijven we in Mariehamn, vooral om de ‘Pommern’ en het Maritiem Museum te bezoeken. De ‘Pommern’ maakt indruk door haar maat. In het lege vrachtruim staan geen schotten, en je kijkt dus helemaal van achter naar voren in het vele meters hoge en bijna 100 meter lange ruim.
In de oosthaven, waar wij liggen, is een feestje met muziek, oude scheepjes etc.; heel gezellig.
Op 24.7 vertrekken we, na afscheid genomen te hebben van Henrik Karlsson, die ons zo vriendelijk heeft ontvangen. Omdat de wind mooi SW is, besluiten we een route te kiezen iets buiten de meeste eilandjes om. Onder vol tuig zeilen we de avond in. Tijdens de korte nacht zien we vreemde donkere wolken, waaruit iets later windhozen blijken te komen. Gelukkig trekken ze net langs ons.
In de ochtend arriveren we bij Hanko. De haven is helaas vol en wegens allerlei militaire kabels mogen we ook eigenlijk nergens ankeren, zodat we maar verder gaan. Nu zeilen we weer tussen de scheren door. Alle jachten die ons tegemoet komen, reageren enthousiast wanneer ze de ‘Oosterschelde’ zeil
end door dit nauwe vaarwater zien gaan. Rond het middaguur ankeren we op een prachtig plekje bij Byxholm, 20 mijl ten oosten van Hanko.
Als de wind morgen nog steeds zuidelijk is, gaan we misschien richting Tallinn.

23.7.2003 15:49 GMT
60°06.32′ N, 019°56.81′ E. Kompas 192.
En het wordt steeds beter: wanneer we vertrekken, motregent het nog, maar al slalommend tussen de eilandjes klaart het langzaam op. Voorzichtig komt ook een beetje wind opzetten zodat we zeil kunnen zetten en de motor kunnen stoppen. We zijn het er over eens: zulk mooi vaarwater vind je bijna nergens. Rond de middag zijn we aangekomen bij het noordelijkste stukje van de Stockholm-archipel. Hier verlaten we de scheren. Weer hebben we geluk: de wind draait naar het zuiden en met een krachtje 4 Bft steken we onder vol tuig over naar de Åland-eilanden. Met breefok volgt er dan weer een urenlange tocht tussen ontelbare rotsblokken. ’s Avonds, vlak voor we bij de oosthaven van Mariehamn zijn, is de wind helemaal op. We worden opgewacht door Henrik Karlsson, de directeur van het Maritiem Museum hier; we meren we af naast de houten driemaster ‘Linden’, die we op 30 juli 1993 voor het eerst tegenkwamen in Skärhamn, toen het schip zijn maidentrip maakte.

22.7.2003 06:03 GMT
Een eerste dag om van te dromen. Met prachtig weer vertrokken we om 14:00 uit Stockholm. Eerst nog voorzichtig met weinig tuig, maar met steeds meer zelfvertrouwen en steeds meer zeil slalommen we tussen de honderden eilandjes en rotsblokken door. Op het laatst zijn we onder vol tuig. Na een fantastische zeildag ankeren we ’s avonds boven een klein eilandje met de naam Porth. Om 04:15 kmt de zon op en om 06:00 vanochtend vertrokken we. Nu is het motregen, maar met zo’n adembenemend landschap kan dat de pret niet drukken.

21.7.2003 11:04 GMT
59°19.45′ N, 018°04.60′ E. Kompas 070.
Na een korte vlucht is iedereen goed aangekomen te Stockholm. Er volgde nog een lange taxirit naar de stad, waar de ‘Oosterschelde’ op een van de mooiste plaatsen van de stad ligt. Tegenover ligt ons voormalig schoolschip ‘Chapman’, en voor ons het schoolschip ‘Georg Stage’. Het is onstockholms mooi weer en er staat een lichte zuidenwind. Na de lunch vertrekken we. Het plan is om vannacht ergens in deze archipel te ankeren.

20.7.2003 04:19 GMT
59°19.45′ N, 018°04.60′ E. Kompas 070.
De hele reis zijn we geplaagd door tegenwind, en we hebben in goed overleg besloten een dag later in Stockholm aan te komen. Hierdoor kregen we iets meer tijd wat ons de gelegenheid gaf om Vastervik aan te lopen (aankomst op 18.7 om 08:25), een schattig havenstadje aan de oostkust van Zweden, net boven Öland. Bij het verlaten van Vastervik om 14:30 hadden we eindelijk een bezeild windje en onder vol tuig kropen we hoog aan de wind richting de Landsort-vuurtoren, de ingang van de archipel. Tussen duizenden eilandjes (en evenzovele jachtjes) door ging het zaterdag richting Stockholm. Om 17:30 lagen we afgemeerd aan de Skepsbronn-kade in de stad. Onze gasten zijn vanochtend om 05:30 van boord gegaan. Vanmiddag arriveren de gasten voor de volgende reis, naar St. Petersburg. Gerben Nab komt om kapitein Peter Borsboom af te
lossen, die meedeelt de afgelopen 2 maanden weer met heel veel plezier gevaren te hebben.

16.7.2003 12:17 GMT
54°37.95′ N, 012°42.97′ E. Kompas 054. 6 knopen.
We zijn weer op reis, en zo hoort het.
We vertrokken uit Delfzijl op het middaguur, de wind buiten was ESE 4-5 Bft. Schitterend voor het afzeilen van de Ems, en dat deden we. Maar eenmaal op zee begon het te veranderen: wind pal van voren.
Dinsdagmorgen om kwart voor 6, op de Elbe ter hoogte van Cuxhaven, laat de stuurmachine ons in de steek en we komen dwars op de rivier te liggen. Het kost ons enige tijd om te achterhalen wat er mis is, we houden de kop in de stroom met behulp van de boegschroef. Na enige tijd schakelen we over op handhydrauliek, en we kunnen onze reis voortzetten. Na onderzoek blijkt dat de hydraulische schuifklep van de handbesturing stuk is. Tegen half 12 liggen we in de sluis van Brünsbüttel om het Kieler Kanaal in te schutten. In de avond komen we aan de andere kant aan in Holtenau. We meren af aan de Tiesen-kaai voor een noodreparatie van de stuurmachine. Onze gasten maken daar een wandeling op de kade.
Inmiddels zijn we de Mecklenburger Bocht uit. De wind is NE 4-5 Bft, bijna de hele reis staat-ie dus recht op de kop. Nog een dikke 450 mijl tot Stockholm. We zijn benieuwd.

13.7.2003 17:00 GMT
Drukke dagen voor bemanning en schip in het festijn van Delfsail. Alle dagen voeren we meerdere dagtochten, en honderden mensen hebben het schip een beetje leren kennen. Er werd volop genoten; het weer werkte prima mee met warmte, zon en een lekker windje. Elke tocht bracht ons op het grote water van de Eems, waar we een stukje konden zeilen. Zo meteen beginnen we aan een avond- en nog een nachttocht met een paar honderd mensen uit de omgeving die op een meevaar-aanbod in het Dagblad van het Noorden hebben gereageerd. De laatste tocht is tevens de Sail-out Parade van alle tall ships, na het vuurwerk. Wij gaan na afloop terug naar Delfzijl met de gasten, en morgen vertrekken we naar Stockholm.

9.7.2003 10:35 GMT
53°34.41′ N, 006°34.59′ E. Kompas103. 4 knopen.
Inmiddels zijn we bijna aangekomen in Delfzijl, met 24 Groningers a/b. Het is even omschakelen na de chique gezelschappen in Rouen tijdens de recepties a/b, nu we mensen aan boord hebben die wat langer blijven.
We hadden weinig tijd voor de overtocht van Rouen naar hier, maar de windgoden zijn ons andermaal gunstig gezind geweest. We zeilen nu onder vol tuig het Huibertsgat in. Vanmiddag gaan onze gasten van boord en maken we ons klaar voor de gebeurtenissen van Delfsail. Morgen varen we met de gemeente Delfzijl a/b, inclusief mevrouw Jorritsma, de Sail-in Parade.
We hopen u allemaal te zien in Delfzijl.
ETD naar Stockholm: 14.7.

Van de rederij (3.7.2003)
Zojuist is de tweede editie van het grote Oosterschelde-boek van Frits Loomeijer verschenen. Het is een fors herziene editie. Zo is er onder meer een nieuwe omslag, een nieuw katern met kleurenfoto’s, en een nieuw hoofdstuk over de periode vanaf de restauratie tot nu.
Ga voor meer informatie naar de pagina Winkel.

30.6.2003 12:10 GMT
49°26.5′ N, 001°04.4′ E.
Gistermorgen kwamen we aan op de rede van Rouen. Hier is zaterdag het festival ‘L’Armada de la Liberté’ begonnen en dat duurt tot en met zondag. Na een tocht van 12 uur de Seine op kwamen we gisteravond laat tijdens het vuurwerk aan in Rouen zelf. Het festival is groot, er zijn veel tall ships aanwezig.
Vannacht is ook hier de regen gekomen, met wat onweer erbij. Verder is het heel zacht. De ‘Oosterschelde’ ligt er mooi bij, geheel gepavoiseerd; we hebben de afgelopen dagen op zee veel geschilderd. Zondag vertrekken we naar Delfzijl met een vol schip.

26.6.2003 12:00 GMT
We zijn inmiddels weer op het Kieler Kanaal, ter hoogte van Rendsburg. We komen nu ook in het mooie weer terecht dat de thuisblijvers in Nederland de hele tijd hebben. In Kiel was het een stuk minder. Winderig en soms dikke onweersbuien. Dagtochten varen in W 8 Bft is niet altijd even comfortabel voor de gasten. Eén keer kwam er een enorme bui over Kiel toen de schepen voor de wal lagen; een aantal sloeg los door een gebroken meertros maar het liep goed af.
Gisteren zijn we naar de sluis bij Holtenau gevaren, en vanochtend zijn we het kanaal ingeschut.

23.6.2003 17:17 GMT
Vrijdag voeren we de eerste dagtocht, die de gasten naar het fjord en de wedstrijden bracht. Inmiddels hebben we er al zeven achter de rug. Er volgen nog twee voordat we woensdag aan het eind van de middag zullen vertrekken naar het franse Rouen.

22.6.2003 21:00 GMT
Na vertrek uit Rotterdam draait de wind al snel tegen en zakt vervolgens in. Het is prachtig weer en omdat we tijd genoeg hebben,
besluiten we wat te gaan kruisen. Niet alleen de wind is echter tegen, ook de stroom. De hele middag blijven we daardoor min of meer op dezelfde plaats. We gaan overstag, maken een lange slag, gaan weer overstag en komen vervolgens op onze oude positie uit.
Aangezien het weer het toelaat varen we met onze gasten een rondje om het schip in de bijboot. Zo kan iedereen zien hoe majestueus de ‘Oosterschelde’ er onder vol zeil uitziet. Uiteraard worden er veel foto’s gemaakt. Dit is een ware beloning na alle moeite die vandaag gedaan is om alle zeilen te hijsen en vooruit te komen. Wanneer we tegen de avond nog steeds niets zijn opgeschoten wordt de motor gestart, worden de zeilen een voor een gestreken en zetten we koers richting Helgoland.
We blijven een nacht op Helgoland en de volgende morgen vroeg gaan we richting de Elbe. Tegen de middag komen we aan in Brünsbüttel, het begin van het Nord-Ostsee (Kieler) Kanaal. Op het vlakke water tussen de groene weilanden schiet het lekker op en net voor het donker zijn we alweer bij de sluis aan de andere zijde en meren we af in Holtenau. Na een aankomstborrel gaan we allemaal vroeg naar bed want er wordt voor de volgende dag gunstige wind opgegeven en we willen van de gelegenheid gebruik maken om in het Kieler fjord nog wat te zeilen voordat we moeten afmeren in Kiel.
De beloofde wind is er de volgende ochtend en we vertrekken om 09:00 richting open water waar we onder standaard-tuig de hele dag lekker zeilen voordat we in de namiddag afmeren in Kiel. Dit weekeinde begon de Kieler Woche.

15.6.2003 20:45 GMT
Na een drukke dagtochtenweek en gisteravond nog een avondtocht, hadden we vandaag vrij voor de voorbereidingen van de komende reis naar Kiel. We zijn om 21:30 uit Rotterdam vertrokken met 8 gasten. Er is een zwakke NW en het is heerlijk weer. Woensdag verwachten we bij het Kieler Kanaal aan te komen en op donderdag in Kiel.

Van de rederij (10.6.2003)
Gerlof de Vries zeilde als opstapper op de ‘Oosterschelde’ tijdens de terugreis van Ushuaia naar Nederland. Hij plaatste onlangs een fraai foto-verslag op het net.

8.6.2003 11:40 GMT
We varen nu een dagtocht in het havengebied. We hebben net de onweersbuien gehad waarmee deze warme periode werd besloten. Wind is er nauwelijks, ook in de buien niet.
Gisteravond vierde zanger Tom Jones zijn verjaardag aan boord, na afloop van een concert in de Ahoy. Het was heel gezellig en het werd heel laat, inclusief een kleine zeiltocht in de nacht.
Morgen en dinsdag varen we weer met gehandicapten van de Maaskring.

4.6.2003 18:40 GMT
51°54.4′ N, 004°28.7′ E.
We zijn terug in Rotterdam. We deden vanuit Scheveningen 4 dagtochten. Op 1, 2 en 4 juni met allerlei geïnteresseerden, op 3 juni met gehandicapten van de Maaskring.
Op 1 en 2 juni was het tamelijk blak. Op 1 juni wuifden we tevens de ‘Europa’ uit, die op weg ging voor een zomerreis op de Grote Meren in Noord-Amerika; ons kanon gaf een saluut. Op 3 juni hadden we een ideale E 3-4 Bft en het was warm. En vandaag was het weer blak, maar vlak voor het afmeren in Rotterdam trof ons de buienband die over het land trok. We hadden alles tijdig klaargemaakt en met de motor en de boegschroef konden we, voor top en takel varend, enigszins positie houden en vervolgens afmeren. Het gierde van 0 tot 10 Bft in een oogwenk.
Nu gaan we eerst 3 dagen onderhoud doen, daarna een week dagtochten, en dan vertrekken we zondag 15 juni naar Kiel.

31.5.2003 16:55 GMT
Dat was mooi zeilen vanaf Whitby. Vol tuig en veel zon. Onderweg zagen we nog enkele grienden. Het weer was heel geschikt om het dak van de kajuit een lakbeurt te geven. In Scheveningen voeren we in het begin van de avond onder zeil de haven in, terwijl we aan dek genoten van een barbecue.
Vandaag is het Vlaggetjesdag. De ‘Oosterschelde’ functioneerde tijdens de Haringrace van oude loggers als startschip. Morgen is de eerste van onze 4 dagtochten vanuit Scheveningen; het zal druk worden want ze zitten alle al heel vol.

29.5.2003 13:23 GMT
53°55.78′ N, 002°05.95′ E. Kompas 146. 3 knopen.
We vertrokken dus dinsdag uit Leith, rond het middaguur. De wind bleek een SE 1-2 Bft te zijn. Dat werd de motor. We gingen naar Whitby, een havenplaats zuidelijker. Men vroeg 250 pond voor een loods om binnen te komen, en dus gingen we voor de deur voor anker, om 11:00. Achteraf maar beter ook, want Whitby bleek één grote toeristenkermis te zijn. Om 17:00 waren we weer onderweg, onder zeil gingen we anker op in een lichte SSE. We hebben gedurende de hele nacht een redelijke vaart in oostelijke richting kunnen maken. Vanmorgen was de wind op en ging de motor weer aan. Op dit moment hebben we een oostelijke windje. Na een MOB-oefening (man-over-boord) dobberen we wat rond onder zeil, en met de dinghy maken we foto-rondjes.
ETA Scheveningen 30.5 om 18:00. Vandaaruit maken we op 1, 2, 3 en 4 juni dagtochten op zee. Heeft u zin om mee te gaan, kijk dan op het Programma.

Van de rederij (28.5.2003)
Bericht voor certificaathouders van BV Reederij ‘Oosterschelde’ en BV Rijnreederij ‘Helena’:
Op 23 juni is de certificaathoudersvergadering. Locatie: KR & ZV ‘De Maas’, Veerdam 1 in Rotterdam (aan de Veerhaven, t.o. de ligplaats van de ‘Oosterschelde’). Aanvang is 14:30 uur. U ontvangt dezer dagen de officiële uitnodiging per post.

27.5.2003 12:45 GMT
55°59.2′ N, 003°10.7 W.
Zondagavond was de ‘Oosterschelde’ geheel alleen midden in de haven het onderwerp van een lichtshow. Met steun van wat collegae van andere schepen hebben we alles gelijktijdig omhooggehaald en aan het eind weer gestreken. Er was weinig wind en het ging prima.
Gisteren hadden we met een bedrijf een dagtocht en aansluitend ’s avonds een receptie met feest. Het was ideaal dagtochtweer, niet te koud en niet teveel wind.
Gisteravond en vanochtend zijn onze 10 gasten aangekomen. We liggen nu in de sluis om naar buiten te gaan. We beginnen de reis naar Scheveningen (ETA vrijdag) met een lichte NE.

25.5.2003 08:59 GMT
55°59.2′ N, 003°10.7 W.
We zijn afgemeerd in het Western Dock in Leith, met de ‘Astrid’ en de ‘Artemis’ langszij. Leith is de havenplaats van Edinburgh. We zijn hier in het kader van het Festival of the Sea. Nu zijn we bezig met de voorbereiding van een dagtocht vandaag in het Firth of Forth.
Onderweg naar Leith hebben we nog een bezoek gebracht aan het pittoreske Berwick-upon-Tweed, alwaar we waren afgemeerd in het Tweed Dock. Het stadje is de afgelopen eeuwen afwisselend Engels en Schots geweest, wat zich uit in zeer indrukwekkende vestingwerken.
Vanavond zal de ‘Oosterschelde’ schitteren in een lichtshow, drijvend midden in de haven.
Morgen hebben we nog een dagtocht en een grote finale. ’s Avonds komen onze nieuwe gasten a/b en dinsdag vertrekken we naar Scheveningen.

21.5.2003 08:41 GMT
55°35.35′ N, 001°38.82 W. Kompas 003.
Vanmorgen zijn we om 07:00 ten anker gegaan op de rede van North-Sunderland.
De gasten wandelen nu naar Bamburg Castle en vanmiddag gaan we verder naar Berwick-upon-Tweed voor een pub-bezoek en een overnachting. Morgenochtend vertrekken we dan om naar
Leith te gaan, de havenstad van Edinburgh. Onze oversteek is goed verlopen, we hebben mooi gezeild met over het algemeen S- tot SW-lijke winden. Nu is het NW en tamelijk rustig weer. Het laatste stukje moesten we op de motor doen. Alles wel.

Van de rederij (16.5.2003)
Vanmiddag is in de Veerhaven het tweede schip van onze Stichting Het Rotterdamse Zeilschip, de stevenaak ‘Helena’ uit 1875, officieel in gebruik gesteld. We feliciteren de stichting en onze collegae van de ‘Helena’ met het prachtige resultaat van hun werk.
Download foto’s van de gebeurtenis (462 Kb).
Van het Oosterschelde-boek van Frits Loomeijer zijn toch nog enkele exemplaren bij ons te krijgen. Zie de Winkel.

14.5.2003 23:05 GMT
51°54.4′ N, 004°28.7′ E.
De ‘
Oosterschelde’ is weer thuis. Om 21:00 meerden we af in onze Veerhaven te Rotterdam.We hebben drie dagen leuk gezeild vanuit Hellevoetsluis, met zowel lichamelijk als geestelijk gehandicapten. En dat deden we samen met ons kraakvers gerestaureerde zusterschip ‘Helena’. Harde wind, maar we deden gewoon wat minder zeilen op. Veel gezeild dus. Gisteren was het veel lachen met een groep geestelijk gehandicapten; vandaag hadden we de echt zware gevallen en dat was weer heel anders. Het was ook nogal koud en dan houd je het aan dek in een rolstoel niet erg lang uit.
Vanavond binnendoor naar huis, het tij buiten was slecht en er stond ook al een harde wind. Morgen en zaterdag klussen en storen, vrijdag zijn we bij de officiële ingebruikstelling van de ‘Helena’ in de Leuvehaven, zondag een dagtocht en dan zijn we diezelfde avond alweer aan de reis, naar Edinburgh.

11.5.2003 12:35 GMT
Vrijdag vertrokken we naar Antwerpen met een bedrijfsgezelschap. Hier werden zaterdag collegae van hun Belgische kantoor aan boord ontvangen. Dezelfde dag voeren we terug naar Vlissingen om het gezelschap af te zetten. Daarna naar Veere voor de nacht. En nu gaan we binnendoor naar Hellevoetsluis, met veel zon een een gunstige WSW 3-4 Bft. We liggen in de Volkeraksluis en we verwachten over zo’n 3 uur in Hellevoetsluis aan te komen. De komende drie dagen varen we vandaaruit dagtochten met gehandicapten van de Maaskring, tesamen met de ‘Helena’, die hiermee haar eerste tochten na de restauratie maakt.

7.5.2003 16:25 GMT
51°26.5′ N, 003°35.6′ E.
De ‘Oosterschelde’ en 21 opvarenden met 7 nationaliteiten meerden vanochtend om 08:10 af in Vlissingen, alwaar de eersten van vele afhalers al klaar stonden. Helaas kon er de laatste twee dagen wegens windstilte niet worden gezeild, maar we hebben met z’n allen een mooie laatste avond gehad, op een gladde zee geankerd op een bank voor Oostende, de fraaie ondergaande zon in onze gezichten.

6.5.2003 10:11 GMT
50°43.77′ N, 001°35.52′ E. Kompas 295. 5 knopen.
Na twee rustige dagen zeilen en een nacht motoren wegens weinig wind zijn we op 5 mei aangekomen in Boulogne-sur-Mer. De grote kolenoverslag in combinatie met de motregen gaven de invaart een wat mistroostig karakter. In eerste instantie leek er ook geen plaatsje voor ons in de haven: te groot voor de jachthaven en te klein voor de commerciële haven. Gelukkig konden we toch afmeren aan een in onbruik geraakte ferry-kade. Overigens druk in gebruik door stormmeeuwen die overal hun nesten in en op de gebouwen en steigers bouwen. Pal naast een gigantische visafslag hebben ze een paradijs gevonden. Voor ons blijkt de stad een bezoek meer dan waard. Sommigen bezoeken het enorme zeeaquarium, anderen slenteren wat rond in de ommuurde oude stad. Zojuist vertrokken we om 12:00 uur voor de laatste etappe van een lange reis. We hebben er (vanuit Ushuaia) meer dan 8600 mijl opzitten. De laatste 100 mogen geen probleem meer zijn. Aan het eind van woensdagochtend 7 mei hopen we in Vlissingen aan te komen. Voor de afhalers: we zullen afmeren net door de sluis, vlak bij het treinstation.

4.5.2003 19:14 GMT
49°59.94′ N, 000°22.37′ W. Kompas 084. 8 knopen.
Zatermorgen vertrokken uit L’Aber Wrac’h. Hele dag mooi gezeild in rustig weer, heldere sterrennacht. Vandaag volkomen blauwe lucht, maar in de loop van de middag begon de wind tegen te staan en af te nemen. We varen nu voor de Normandische kust op een vlakke zee. Om 20:00 hielden we 2 minuten stilte in dit D-day-gebied. Om ons heen bouwen zich grote onweerswolken op. Rond middernacht zullen we met champagne de aankomst op het oostelijk halfrond vieren. Morgenvroeg hopen we Boulogne-sur-Mer te bereiken.

2.5.2003 09:45 GMT
48°36.04′ N, 004°33.82′ W. Kompas 150.
Wegens de voorspelling van een zware zuidwesterstorm besluiten we in L’Aber Wrac’h te blijven. Hoewel niet de meest prettige haven, zeker niet als de wind naar het westen draait, is het toch zeker te verkiezen boven windkracht 9 of 10 Bft op zee. Een aantal van ons duikt in de boordbibliotheek, een aantal anderen neemt de gelegenheid te baat om de omgeving te verkennen en te genieten van de locale specialiteiten, diverse schaal- en schelpdieren en natuurlijk crêpes. De aangekondigde storm komt later dan verwacht, maar vanmorgen is hij in alle hevigheid losgebarsten. We hopen dat hij vannacht gaat liggen zodat we morgenochtend verder kunnen.

30.4.2003 15:02 GMT
48°36.04′ N, 004°33.82′ W. Kompas 326.
Onze aankomst is wegens nieuwe verplichtingen verplaatst van Rotterdam naar Vlissingen.
Tot nu toe een oversteek om van te genieten. Gisteren en vandaag prachtig en hard gezeild op een SSW 5-6 Bft, veel zon en tussendoor soms felle buien. Uren lang liepen we meer dan 10 knopen. Gisteren om 09:30 op het continale plat aangekomen. Meteen Jan-van-genten. Ook zagen we duizenden kleine zeilkwallen op het water; het bleken jonge Portugese oorlogsschepen te zijn. Vandaag aangekomen in L’Aber Wrac’h in Bretagne. We liggen sinds 13:30 afgemeerd op de rivier.

28.4.2003 14:17 GMT
47°28.65′ N, 012°23.84′ W Kompas 079. 7 knopen.
Zondagde hele dag motregen en weinig wind .HetrRoe rstaat op automatische piloot, echt weer om boeken te lezen binnen. Vandaag een frisse wind,SWt 3- Bft4 en zon, we kruisen voor de wind naar het Engelse Kanaal, zijn veel aan dek, en zien maanvissen en ook de eerste Noordse stormvogel, altijd kenmerk van de entéee van noordelijke breedtes. De stormen zitten ten oosten en noor-oosten van ons, we krijgen er alleen de deining van. Onderhoud, reparaties en zeiltheorie vullen de tijd.

26.4.2003 13:29 GMT
44°44.43 N, 018°07.11′ W. Kompas 028. 5 knopen.
Gisteren was het prachtig zeilweer, een stevige bakstagwind en veel zon. De uitgeputte boerenzwaluw die donderdag landde, heeft inmiddels een zeemansgraf gekregen. Verder alleen meerdere middelste jagers, twee sterns en twee jonge grote mantelmeeuwen gezien. Vannacht was er veel kans om sterren te bestuderen. Vandaag wisselen regen en zon elkaar af, we gaan voor de wind en rollen fors. Halverwege de Azoren en het continentale plat. Een scheurtje in het topzeil maakt vervangen nodig en dat gebeurt nu.

25.4.2003 19:21 GMT
42°09.31′ N, 021°11.77′ W. Kompas 035. 8 knopen.
De afgelopen dagen hebben we fantastisch gezeild. Het weer is erg veranderlijk en continu moeten we reven/ontreven en zeil wisselen. We zijn onder invloed van een complex lagedruksysteem en hebben soms zon, dan weer felle buien met hagel en onweer. Het houdt ons lekker bezig en we schieten goed op. Iedereen is inmiddels aan de bewegingen van het schip gewend en er zijn geen zeezieken meer.

23.4.2003 09:39 GMT
38°13.83′ N, 024°31.95′ W. Kompas 023. 4 knopen.
Gisteren om 12:00 vertrokken met 21 personen aan boord. Met WNW 6 Bft voor de wind in felle zon. Na een uur zagen we een groep van 20 dolfijnen, waarschijnlijk witlip-dolfijnen. Een bezoek gebracht aan een mooi eilandje onder de kust, Ilheú da Vila), daar diner, toen de nacht in. Eerst vlagerig en buien, veel sterren. Vanochtend WNW 2-4 Bft. Alle zeilen op. Rondom ons vliegen sinds het vertrek Kuhl’s pijlstormvogels. Grauw weer en af en toe motregen.

21.4.2003 10:31 GMT
37°44.42′ N, 025°39.49′ W.
Alle nieuwe passagiers zijn aangekomen; we zijn nu met 21 personen. Vandaag gaan de meesten dit vulkanisch eiland verkennen. Ook wordt de douane bezocht voor formaliteiten; die waren tot nog toe dicht. Dan pas kunnen we taxfree-diesel kopen, dat zal dus wel morgen zijn. Vertrek morgen of woensdag.Het waait hard en de wind is geruimd naar N. Regen en zon wisselen elkaar af; 14 graden.

18.4.2003 09:46 GMT
Na meer dan 7200 mijl zijn we dan aangekomen op de Azoren. Om 08:20 zijn we afgemeerd in Ponta Delgada

17.4.2003 18:36 GMT
36°49.54′ N, 025°49.30′ W. Kompas 002. 5 knopen.
De laatste loodjes. Vandaag genoten we van een prachtige blau
we hemel, van walvissen en van een nog mooiere zonsondergang. Over stuurboord ligt Santa Maria, het meest zuidelijke eiland van de Azoren. Het eiland São Miguel, waar wij heen willen, ligt ongeveer 50 mijl noordelijk van onze positie. Ten opzichte van de 7000 mijlen die we er sinds ons vertrek uit Ushuaia op hebben zitten, is dit heel dichtbij dus. Als het weer niet verandert, dan meren we morgenochtend in Ponta Delgada af.

16.4.2003 09:54 GMT
34°27.42′ N, 026°58.10′ W. Kompas 058. 5 knopen.
Vannacht kregen we een staartje van een nieuwe storm. De ene na de andere diepe depressie trekt over de noordelijke Atlantische Oceaan. Er was een waarschuwing voor NW 9 Bft, maar wij kregen gelukkig maar W 7 Bft en we hebben dus een flinke afstand kunn afleggen. Zelfs flink gereefd liep de ‘Oosterschelde’ ruim 9 knopen. Vanmorgen kwam het koufront over ons heen: opklaringen met zon en een wind die naar NW ruimde.

15.4.2003 14:41 GMT
32°18.66′ N, 027°16.32′ W. Kompas 354. 7 knopen.
Eindelijk, we zeilen weer. Vanmorgen begon heel aarzelend een W-windje op te komen. Inmiddels is deze toegenomen tot 4 Bft. We hebben er lang op moeten wachten en genieten er dan ook volop van. Alle zeil is gezet en we lopen 7 knopen. Vandaag hebben we ook weer eens het dek gewassen. Hoe het kan weet je niet, zo midden op de oceaan, maar er ligt erg veel zand etc. Ondanks het minder gunstige weer de laatste weken, liggen we nog steeds op schema en als deze wind even aanhoudt, dan komen we ruim op tijd aan.
Voor velen zijn de Azoren toch een soort eindpunt. Op de 2 dagen op Ascension na, zijn we nu al 7 weken achtereen op zee. Het zal fijn zijn om straks weer eens op land te staan.

13.4.2003 11:21 GMT
(geen gegevens)
Het wil ons nog niet meezitten. Gelukkig kregen we alleen maar een staartje van de storm die nu dagen achtereen ten N van ons woedt. Niet al te veel wind dus, maar wel een hoge zee en nog hogere deining. De wind is nu afgenomen tot 3 Bft, maar de deining is 8 meter hoog en we slingeren af en toe als een bezetene. De weinige wind is, hoe kan het anders, pal tegen, NNE. Nog minder dan 600 mijl te gaan, in 6 dagen, dus we liggen nog op schema. Maar we hopen met z’n allen nu wel dat er binnenkort betere wind komt.

8.4.2003 10:50 GMT
18°48.95′ N, 028°01.53′ W. Kompas 349. 5 knopen.
We zijn nog steeds aan het motorsailen, meer motor dan sail. In alle weergebieden die voor ons van belang zijn is sprake van N-lijke wind, pal tegen dus. De luchtdruk en vooruitzichten geven weinig hoop op verbetering binnenkort. We teren ook flink in op de voorraden. Gelukkig weet onze kok toch elke keer opnieuw een lekkere maaltijd te maken en bovendien iets te vinden in zijn geheime opbergvakken, waarvan iedereen dacht dat deze nu wel leeg waren. Chocolade, pindakaas, hagelslag etc. Onze dieselvoorraad slinkt op deze manier ook snel. We moeten maar hopen dat de wind een dezer dagen draait, want we hebben niet genoeg brandstof om die 1100 mijl die ons van de Azoren scheiden met de motor te overbruggen. Tijd hebben we gelukkig wat meer. We moeten uiterlijk 20 april aankomen en dit betekent minder dan 100 mijl per dag gemiddeld. Dat is, mits de wind niet constant tegen blijft, zeer goed te doen.

5.4.2003 09:07 GMT
13°02.13′ N, 023°51.58′ W. Kompas 322. 6 knopen.
Inmiddels hebben we de evenaar ruim achter ons gelaten. We zijn plotsklaps een ander weergebied ingevaren. De wind is kouder, de lucht is grijs en alleen een enkele optimist draagt nog een korte broek. De NE-passaat is hier vooral noordelijk en met motorsteun varen we tegen het zeetje in. Iedereen moet weer wennen. Kopjes blijven niet meer vanzelf staan en aan dek bestaat een goede kans op buiswater over je heen.
De Kaapverdische eilanden liggen inmiddels oost van ons; die zullen we niet meer zien. De verse groente is, op wat uien en kool na, op; dus iedereen begint naar de wal te verlangen. We maken goede vaart en hopen ruim op tijd op de Azoren aan te komen om daar ng wat rond te kijken. Voor het zover is, hebben we echter toch nog zo’n 1600 mijl af te leggen. Wegens een staking van het (Franse) weerstation dat dit gebied bestrijkt, krijgen we slechts onregelmatig weerberichten. We hopen dat dit is opgelost over een paar dagen, als we wat slechter weer kunnen verwachten.

Van de rederij (4.4.2003)
Aanstaande zondag heeft onze Rotterdamse Veerhaven een Open Dag. Er is allerlei bedrijvigheid: in de loop van de dag komen de deelnemers aan de Race of the Classics aan, schepen zijn open voor bezoek, er zijn demonstraties van vis roken en touwsplitsen, maritiem schilder Bart Reindersma vertoont zijn schilderijen, er is een wijnproeverij, shanty-koren zullen er zingen, en nog meer.
Onze rederij is vertegenwoordigd met een kraampje, bij de eigen ligplaats; we hebben er ook informatie over de ‘Helena’ (op 16 mei officieel in gebruik; hierover later meer). U bent van harte welkom.

2.4.2003 13:29 GMT
06°39.24′ N, 021°12.84′ W. Kompas 350. 7knopen.
Al twee dagen varen we nu op de motor.
Eerst met geen tot heel weinig wind; de oceaan was glad als een spiegel en alleen af en toe verried een rimpeltje dat er een zuchtje wind was. Behalve voor een wachtsman/uitkijk is er niet veel te doen met betrekking tot het varen. We besteden onze tijd aan onderhoud. De binnenkant van het boeisel wordt gekrabt, bijgewerkt en geschilderd. In de namiddag werden we verrast door een groep spinner-dolfijnen die met zijn honderden op jacht waren naar vis. De zee om ons heen kolkte, terwijl de dolfijnen met dubbele schroeven en halve draaien in de lucht hun – typerende – wervelende show gaven. Zeer indrukwekkend.
Vandaag is er meer wind, 2 Bft uit het noorden. Het zal wel het begin van de NE-passaat zijn. Het weer is ook veranderd; voor eerst sinds weken is er geen buienactiviteit meer en er is weer een open sterrenhemel ’s nachts. We weten nog steeds niet of we een bezoek aan de Kaapverdische Eilanden gaan brengen. Als de NE-passaat doorzet waarschijnlijk niet. Het zal dan teveel moeite en tijd kosten om recht tegen alles in te gaan. Voorlopig liggen we er nog wel op aan. Nog 550 mijl.

1.4.2003 09:27 GMT
03°41.31′ N, 020°28.29′ W. Kompas 344. 7 knopen.
Op dit moment is het windstil en we varen op de motor.

31.3.2003 01:17 GMT
00°29.25′ N, 019°10.25′ W. Kompas 322. 7 knopen.
Zojuist was er een nieuwe mijlpaal: de evenaar wordt gepasseerd. Rond 19:00 passeerden we met een saluutschot deze grens tussen zuidelijk en noordelijk halfrond. Neptunus kwam meteen aan boord. Met het nodige ceremonieel werden 10 personen gedoopt waarna iedereen een certificaat ontving.
We zitten (dus) volop in de doldrums. Windstilte, variabele winden en buien wisselen elkaar in snel tempo af. Tot nog toe hebben we geluk gehad en met een licht S-windje vrij veel kunnen zeilen. We liggen wel iets achter op het schema door het lichte weer van de laatste dagen. Als dit zo blijft stoppen we waarschijnlijk niet op de Kaapverdische Eilanden, maar gaan we meteen door naar de Azoren.

29.3.2003 01:12 GMT
03°03.51′ S, 016°57.46′ W. Kompas 338. 6 knopen.
En toen was het op: traag slingerend drijven we op een bijna rimpelloze oceaan. Eerder dan gehoopt en verwacht zijn we de SE-passaat kwijt. Zonnetenten worden gespannen om de nu nog indringender zon te weren. Elke beweging is teveel en doet je het zweet uitbreken. Na een tijdje startten we de motor om toch nog wat voortgang te maken. In de roef, nu voorzien van vloerverwarming (de machinekamer zit eronder) loopt de temperatuur op richting 40°. ’s Nachts zien we nu steeds om ons heen het weerlicht, dat op deze breedte zo vaak te zien is. Af en toe zorgt een tropische bui voor verkoeling. Naar schatting nog twee dagen tot de evenaar.

27.3.2003 21:50 GMT
05°16.59′ S, 015°32.06′ W. Kompas 343. 5 knopen.
Heet, heet , heet, 36°en vochtig. We hebben veel werk aan boord, maar het is te heet om lekker
te werken.

26.3.2003 18:26 GMT
07°42.88′ S, 014°31.30′ W. Kompas 339. 6 knopen.
Gisteravond zijn we nog gaan kijken naar de zeeschildpadden die hier het strand opkomenen om hun eieren te leggen. Het is een enorme klus voor ze om dat zware lijf hoog op het strand te krijgen, een kuil te graven en na het leggen weer dicht te gooien, alles na duizenden kilometers zwemmen naar uitgerekend dit puntje in de oceaan. En dat in de wetenschap dat van alle 400-600 eieren misschien 1 klein schildpadje volwassn wordt.
Vandaag: de ochtend werd middag, maar toen kregen we inderdaad de ons beloofde diesel. Nadat iedereen is uitgeraasd aan land, is het weer tijd om te vertrekken. Om 15:30 gingen we weer anker op. Met een mooi SE-passaat-windje zeilen we met alles van top de avond in. Zon, een rustige zee. We duiken het volgende traject in.

25.3.2003 22:14 GMT
07°54.86′ S, 014°25.09′ W. Kompas 223.
We liggen nog ten anker bij Ascension. Terwijl het hier normaal gesproken erg droog is, regent het nu al twee dagen enorm. Met bakken komt het water uit de lucht. Het vulkanische eiland kan al dat water niet verwerken en dus stroomt van de hellingen en straten een bruine golf de zee in. Gelukkig heeft de regen dezelfde temperatuur als de lucht: 32°.
Van de 16 opvarenden waarmee we vertrokken, zijn er nog 14 over. 2 mensen besloten vanaf Ascension naar huis te vliegen. De RAF, die hier een basis heeft sinds de Falklandoorlog, neemt af en toe ook passagiers mee van of naar het eiland.
Verder is het er rustig. Hoewel er ook een Amerikaanse basis is, is er niets dat aan de oorlog herinnert. Wel ontvangen we over de Inmarsat berichten dat Amerikaanse oorlogsschepen elk ander schip dat naar hen toekomt als vijandig beschouwen en de VS raadt iedereen aan radiocontact met de oorlogsschepen op te nemen op straffe van vernietiging. Wij kijken gelukkig fijn naar de schildpadden die hier hun eieren komen leggen op het strand en we kunnen even doen alsof er niets aan de hand is. Met een beetje geluk krijgen we morgen wat diesel. Deze dieselolie moet eerst van de RAF worden geleend en dan in een container op een ponton naar de ‘Oosterschelde’ op de rede worden gebracht.
Het wemelt hier van de vis en we maken van de gelegenheid gebruik om een maaltje grouper te vangen met een haakje aan een losse draad. Verder vangen we ook blackfish (die hier in enorme hoeveelheden zwemt, wachtend op de schildpadjes die uit het ei komen), silverfish, trekkervis, red snapper en murene. Er is een relaxte sfeer op het eiland, dus we weten niet of de diesel echt komt, maar zodra deze aan boord is, gaan we verder.

24.3.2003 13:44 GMT
07°54.86′ S, 014°25.09′ W. Kompas 223.
We zijn ten anker voor Georgetown, op het eiland Ascension, in 30 meter diep water. We ankerden er vanochtend om 10:30.

21.3.2003 22:21 GMT
12°20.08 ‘S, 017°52.38 W. Kompas 032. 6 knopen.
Al een paar dagen genieten we van een mooie ESE-wind.We sturen een koers oost van N omdat we graag naar Ascension willen. Vijf jaar geleden waren we daar ook en na 4 weken oceaan was het toen een zeer welkome stop. Als het kan, nemen we er ook wat diesel in. Op Ascension zijn een Britse en een Amerikaanse legerbasis en gezien de omstandigheden kan het best zijn dat we niet zo welkom zijn.
Het blijft warm en nu we steeds dichter bij de evenaar komen, staat de zon bijna loodrecht boven ons in de middag. De dagen zijn relatief kort: zon op om 07:00 en onder om 19:00. ’s Nachts ontstaan wolken die voor tropische buien en voor wind zorgen. Overdag lossen de wolken op door de warmte van de zon.
Gisteren brak onze waterstag, althans de sluiting waarmee deze aan de boeg vastzat. Vorig jaar gebeurde het ook al en dat het nu weer gebeurt, is wel erg vreemd omdat alles zwaarder is uitgevoerd sindsdien. Veel zwaarder bovendien dan volgens berekeningen zou moeten. Het lukte Martin, aan een tuigje vlak boven (en af en toe in) de zee voor de kop van het schip hangend, om een niewe sluiting te monteren. Dat klinkt makkelijker dan het is, want de sluiting en de ketting etc. zijn honderden kilo’s zwaar en moesten middels touwen in positie gesjord worden. Gelukkig lukte het om alles in korte tijd te repareren.

19.3.3.2003 16:02 GMT
16°46.78′ S, 019°43.49′ W. Kompas 348. 5 knopen.
Sinds twee dagen hebben we een mooie en bestendige E-wind. We hebben alles van top en zeilen lekker. De visvangst valt tot nu toe wat tegen. Twee dagen geleden werden we nog opgeschrikt door een brandalarm. Iedereen die beneden was, kwam in slaaptenue aan dek, maar het was loos alarm, de machinekamer was oververhit. Na improviseren met een ventilatiezeil is alles weer in orde. Vandaag kwam het 6e schip sinds Ushuaia in zicht. Het is wat bewolkt en wat minder heet (nu 32°).

18.3.3.2003 14:54 GMT
19°06.76′ S, 020°21.91′ W. Kompas 007. 5 knopen.
Vannacht kregen we eindelijk een redelijke wind en we zijn weer geheel onder zeil.

Van de rederij (16.3.2003)
In het Dagblad van het Noorden verschijnt vanaf nu om de 3 weken een verhaal vanaf het schip. In juni wordt dat wekelijks en in juli elke dag. Dit is een aanloop van onze aanwezigheid op Delfsail, half juli.

16.3.2003 10:21 GMT
23°16.82′ S, 022°40.36′ W. Kompas 040. 6 knopen.
We kampen nu al enige dagen met tegenwind. Gelukkig niet al te veel, maar noodgedwongen slaan we hierdoor een flink gat in onze dieselvoorraad. Elke dag staat de zon onbarmhartig te schijnen en er is nauwelijks enig zichtbaar dierenleven om ons heen. Iedereen heeft moeite met slapen door de warmte; ’s nachts is het meer dan 30°. Gisteren hebben we wat verkoeling gezocht in de oceaan, we legden het schip
stil om te zwemmen. Heerlijk water (27°) en een raar idee dat de diepte meer dan 5 km is. We zitten zo ongeveer halverwege Zuid-Amerika en Afrika en nog twee weken van de evenaar. Vandaag is er een zuchtje wind, SE 1 Bft. Zou dat een voorbode van de SE-passaat zijn die we snel hopen te vinden?

13.3.2003 03:04 GMT
27°38.16′ S, 028°33.83′ W. Kompas 009. 5 knopen.
Het is hier net zomer: 30°. Voor het eerst hebben we een beetje tegenslag, in ieder geval wat de koers betreft. Zelfs in die storm gingen we de goede kant op, maar gisteren draaide de wind al naar E, zodat we hoog aan de wind moesten zeilen. In de middag kromp de wind naar NE, precies de kant waar wij heen willen. We motorzeilen nu in grofweg N-lijke richting en hopen dat de wind snel draait zodat we meer oost kunnen maken. Aan boord is verder alles wel; we zijn hard bezig met onderhoud. We zijn allemaal bezig, al had niet iedereen zich gerealiseerd dat er zoveel werk aan een schip zit. De temperatuur van lucht en water is hoog, resp. 30°en 26°en alles is een beetje plakkerig van vocht en zout. Overal om ons heen zijn er nu electrische ontladingen, weerlicht dus, en tegelijkertijd zijn er ook duizenden sterren zichtbaar.

9.3.2003 20:15 GMT
33°14.57′ S, 031°54.54 W. Kompas 032. 6 knopen.
De ‘Oosterschelde’ zeilt terug van Ushuaia naar Rotterdam met aan boord 6 bemanningsleden en 10 opstappers. Alles is prima aan boord. We hebben de eerste vliegende vissen gezien en de eerste dorade gevangen. Het water is inmiddels 25°, de lucht 30°en de wind NW 3 Bft.
Opstapper Frits vertelt: “Vijf jaar geleden maakte ik dezelfde reis. Het was geen vlucht maar eerder het zoeken van een rustpunt in een turbulente wereld van overgenomen worden, een oliemarkt die in elkaar stortte, tegenvallende bedrijfsresultaten, reorganisaties etc. Sindsdien is er veel veranderd: een nieuwe werkgever die wel weet welke koers gevaren moet worden, hetgeen handig is als je hoofdactiviteit scheepvaart is, dus vol positieve energie en rust in de tent. Mijn twee kinderen zijn inmiddels afgestudeerd en zoeken hun eigen weg in het leven. Wat niet is veranderd, is het onvoorspelbare weer op zee, altijd op je hoede zijn maar toch blijven genieten. Twee weken geleden gestart met dikke truien en zeilpakken, nu in
t-shirt, korte broek en sunblocker. De intens blauwe zee, fascinerende sterrenhemel, albatrossen en ander gevogelte, dolfijnen en walvissen. 16 opvarenden, de oudste begin 60, de benjamin 19. Deze minicosmos werkt echt, samen in dezelfde schuit, we komen er wel. Toen ik belangstellenden vertelde over mijn tocht kreeg ik te horen: ‘Fantastisch, kon ik maar zoiets, maar druk druk druk, kan het vanwege mijn werk niet maken, vindt mijn gezin niet goed etc.’ Onzin, gewoon doen, je omgeving krijgt een opgeladen accu terug. Mijn dank aan de mensen, privé en zakelijk, die mij zonder condities vooraf hebben laten gaan. Ik ben een gelukkig mens.”

7.3.2003 02:45 GMT
36°31.28′ S, 035°17.89′ W. Kompas 042. 6 knopen.
De ‘Roaring Fourties” hebben we definitief achter ons gelaten; dat betekent dat de meeste depressies nu achter ons langs zullen gaan. We hebben twee fantastische zeildagen beleefd. Wind en zon en een diepblauwe oceaan. Vandaag kwamen de eerste korte broeken uit de kast. Ook hebben we goede voortgang gemaakt, al zouden we liever iets meer naar het oosten zitten, waar gunstiger wind is te verwachten.
Onder een prachtige sterrenhemel valt de wind nu helemaal weg. We strijken de zeilen en starten de motor want we willen wel ons gemiddelde blijven halen. Voorlopig gaat dat goed en we liggen iets voor op schema. Het weerbericht blijft mooi weer geven, al kan dat qua wind wat minder goed uitpakken. De vislijn is gebruiksklaar en we wachten op de eerste tonijn. Overdag klussen we aan het schip. Kleine reparaties, vervangen van blokken en bindsels. Alle opstappers zijn ook aan het schip gewend. De vaste bemanning loopt wachten van 6 uur op en 6 uur af. De opstappers hebben het makkelijker met 1 wacht op en 2 wachten af. Tot nog toe sliep iedereen nog het grootste deel van de tijd dat ze geen wacht hadden. Nu blijven steeds meer mensen aan dek. Het goede weer zal er ook wel mee te maken hebben.

5.3.2003 17:08 GMT
41°27.37′ S, 040°23.79′ W. Kompas 052. 9 knopen.
Na een korte adempauze nam zoals gezegd de wind weer toe.De ‘Roaring Fourties’ doen hun naam eer aan. Weer kregen we een storm over ons heen. Deze keer was het gelukkig minder lang en heftig. Alles blijft nu heel.
Na de passage van het front hebben we een dag met zon en dreigende wolken. Hoge golven met brekende kammen. Wanneer de zon tussen de wolken door komt schijnen de volgende ochtend, is het een prachtig gezicht.
Vannacht werd het ineens duidelijk warmer. We zijn kennelijk de Southern Ocean-current kwijt en dat blijkt ook uit de afnemende snelheid. En het blijkt ook uit de watertemperatuur; deze is ineens 18°. Vandaag hebben we het schoenerzeil weer kunnen hijsen. De gaffelklauw is gerepareerd en alles is weer even sterk als voorheen. Iedereen is moe na de afgelopen dagen. Vandaag kwam onze beloning: eerst was er een enorme school grienden, en vanmiddag nam de wind toe tot 5 Bft uit de voor ons gunstige richting WNW, en onder een strakblauwe lucht hebben we een fantastische zeildag. Iedereen kijkt blij, want dit is waarvoor we het doen.

3.3.2003 06:03 GMT
En daar is de volgende. Pfff…….

2.3.2003 23:35 GMT
46°10.72′ S, 047°38.78′ W. Kompas 050. 5 knopen.
Op de laatste dag van februari verlieten we de ‘Furious Fifties’. Afnemende wind en een lange deining. Dan heten de ‘Roaring Fourties’ ons welkom. Eerst is het nog vriendelijk, weinig wind en met een zonnetje kunnen enkele truien zelfs uitblijven. De wind draait gedurende de dag naar N en zelfs NE, en onze snelheid neemt af tot 2-4 knopen. Intussen valt de barometer gestaag, met 1 punt per wacht (4 uur), maar later zelfs met 1,5 punt per uur. Bij het aan tafel gaan om 19:30 is er nog niks aan de hand. We krijgen echter de kans niet om de maaltijd af te maken. Binnen een half uur is de wind gedraaid naar SW en toegenomen tot 7-8 Bft en nemen we met man en macht zeil in. Tegen de tijd dat grootzeil, bezaan en buitenkluiver zijn ingenomen, staat er al 9 Bft met harde windstoten van 55 knopen. De zee bouwt snel op, we slingeren van boord naar boord. Geregeld breken golven aan dek en snel sluiten we alle poorten en luchtpijpen af en tuigen we de life-lijnen op. Op dat moment breekt de schoothoek van de fok. We bergen dit zeil redelijk snel, maar helaas is hij door de furieuze windvlagen al kapot geslagen. Kort daarop gebeurt hetzelfde bij het schoenerzeil. Door de grote kracht waarmee de gaffel in het want slaat, breekt de klauw vervolgens ook af en we zijn uren bezig dit zeil te bergen. Het is moeilijk om op de been te blijven en nog moeilijker om grip te krijgen op het harde zeildoek in deze wind. Gek genoeg blijft het zeil heel. De wind is inmiddels verder toegenomen. Onder heel klein zeil, de binnenkluiver is nu het enige zeil dat nog staat, lopen we met 11 knopen voor de wind weg. Op het achterdek staat de roerganger aangelijnd te sturen, terwijl de golven rond zijn voeten spelen. Hard werken, maar de ‘Oosterschelde’ gedraagt zich prima. We starten de motor, zodat het stuurwerk bekrachtigd wordt. Dat maakt het sturen stukken makkelijker. Binnen is het een grote rommel, met het diner half op de grond en in de keuken. We ruimen ook hier het ergste op. Gedurende de nacht begint de barometer weer te stijgen, maar we zijn er nog niet. Alles komt altijd tegelijk: er is toch wat water binnengekomen via een ventilatiepijp en hierdoor valt een van de stroomgroepen uit.
De volgende ochtend is het al rustiger. Met een prachtige lucht en en een lekker zonnetje ziet alles er veel beter uit. De schade beperkt zich tot de gescheurde fok en de gebroken gaffelklauw. Beide kunnen we de komende dagen repareren aan boord. Vandaag, zondag, hebben we allemaal de schade van een gemist diner ingehaald.

2.3.2003 18:43 GMT
46°30.94′ S, 048°09.17′ W. Kompas 038. 6 knopen.
We hadden storm; het verdere nieuws moet even wachten want we hebben nu eerst wat slaap nodig. Alles is ok.

27.2.2003 12:13 GMT
52°45.10′ S, 057°36.63′ W. Kompas 068. 7 knopen.
Alles is goed a/b; er zijn wel wat zeezieken.

26.2.2003 16:31 GMT
54°17.26′ S, 061°08.66′ W. Kompas 054. 10 knopen.
We zijn onderweg. Bij het uitvaren van het Beagle-kanaal hadden we een eerst nog aarzelende, maar allengs sterker wordende N zoals voorspeld. De bergtoppen van Vuurland lagen prachtig in de gloed van de avondzon, terwijl overal om ons heen zware regen en hagelbuien vielen. De wind trok aan tot een stijve bries en later zelfs stormachtig. Dichtgereefd gingen we de eerste nacht in. Onder de beschutting van Isla de los Estados (Staten-eiland) was de zee relatief rustig, maar daarna kregen we een hoge deining en verwarde zeeën. Er waren de onvermijdelijke eerste zeezieken, terwijl wij met hulp van de Zuidatlantische stroom met ruim 14 knopen oostwaarts vlogen. Nu is de wind naar NW gedraaid en iets afgenomen. We gaan nog steeds 9 tot 10 knopen.

25.2.2003 13:15 GMT
Om 14:37: 54°55.29′ S, 067°29.49′ W. Kompas 095. 8 knopen.
We zijn vanochtend om 08:00 uit Ushuaia vertrokken. Het is mooi weer en zonnig. Maar de verwachtingen zijn slecht: NW-N 8 Bft.

23.2.2003 00:32 GMT
54°48.60′ S, 068°17.87′ W. Kompas 054.
We zijn druk bezig om alle benodigdheden voor de komende lange reis aan boord te brengen: diesel, etenswaren, gereedschap, water etc. Alles gaat via onze agent en de douane en het duurt hierdoor soms langer dan verwacht. Inmiddels zijn de meeste gasten aan boord gekomen. De vorige bemanning heeft alles goed voorbereid, maar er zijn natuurlijk altijd kleine reparaties en onderheidswerkjes die om aandacht vragen. Morgen, zondag, hopen we een beetje een rustdag te hebben. Maandag komen de laatste spullen. Afhankelijk van de loods gaan we dan maandagavond of dinsdagochtend weg.

20.2.2003 20:19 GMT
54°48.60′ S, 068°17.87′ W. Kompas 054.
Na echt fantastisch en bijna tropisch zeilen met een noodgang, kwamen we ’s avonds aan bij Kaap Hoorn. De nog bijna volle maan tekende deze beruchte kaap pr
achtig af, terwijl we er voor de wind op een mooie lange deining, een wijntje in de hand langs gleden. Het kan verkeren. In de opkomende zon voeren we tussen de eerste grote eilanden, aan het begin van het Beagle-kanaal. Om het plaatje af te maken: we werden ook nog omgeven door Peale-dolfijnen.
De loods liet even op zich wachten maar we lagen lekker in het warme zonnetje voor anker. Het was met 16°net de Caraïben. Inclusief ontblote bovenlijven en zonnebrandolie.
We kwamen pas om 01:00 aan, gisteravond laat dus. Precies op tijd voor sommigen om nog gauw even een biertje in de stad te halen. Wel verdiend na 5 dagen Drake Passage. Vandaag is het souvenirs kopen, tassen pakken, e-mailen en bellen, en toch nog tijd om met z’n allen de hele middag in het nationaal park ‘Lapataia’ de verschillen met Antarctica te bekijken: al dat groen, de bomen, fluitende vogels. Vanavond gaan we als afscheid met z’n allen uit eten, echt argentijns. Morgen geeft kapitein Eliane na 3 maanden, het schip over aan Gerben. Taxies brengen morgenvroeg de vertrekkenden naar het vliegveld. Zij die naar Schiphol gaan, komen daar zondagmorgen om 11:15 aan, met een vlucht uit Madrid.

18.2.2003 18:07 GMT
57°10.35 S, 067°03.48′ W. Kompas 002, 7 knopen.
Eindelijk gaan we onder vol tuig, na heel wat mijlen tegenwind en vervelende golven. We zeilen in een schitterende zon met 7,5 knoop over een mooie, lange, diepe en blauwe diening en we zijn nog maar 70 mijl van Kaap Hoorn. Reuzen-, wenkbrauw- en roetkopalbatrossen zweven om het schip; het is weer helemaal goed.
Het zat eerst niet echt mee; door een ongebruikelijk hogedrukgebied bleven we N of NW houden maar nu is er weer gewoon een noordelijk laag gepasseerd waardoor we SW hebben en dus prachtig kunnen zeilen. Morgen om 15:00 willen we de loods oppikken aan het begin van het Beagle-kanaal; die begeleidt ons dan naar Ushuaia.
Carolien vertelt: “Windkracht 4, de motor eindelijk uit, alle lappen omhoog en halve wind zeilen we richting Kaap Hoorn. Het blijft een vreemde gewaarwording om de zon over het noorden naar het westen te zien draaien. Nu iedereen, na een paar dagen ruig weer, weer boven jan is, zijn gesprekken ineens een stuk vrolijker en wordt er veel gelachen.”
Hans: “Vandaag is ons niks te zot. Gisteren verdween al mijn eten in de pot. Iedereen is weer blij want de zeeziekte is voorbij. Koffie en zelfgebakken koek in de zon op het achterdek; dat doen we nu.”
Martijn & Kees: “Na een onstuimige start van de oversteek terug, is nu eindelijk de zeeziekte achter de rug. De zeilen zijn gehesen en de hoofdmotor is uit, het enige geluid komt van de wind en de golven. Voortdurend worden we door albatrossen omringd, die met ons meeglijden op de wind. Iedereen is aan dek, genietend van de zon. We wachten op Kaap Hoorn aan de horizon.”

16.2.2003 13:47 GMT
62°05.17′ S, 064°27.43′ W. Kompas 004, 5 knopen.
Vrijdag voeren we met echt dikke sneeuwvlokken door het Neumayer Channel (SE van Anvers Island), tussen Anvers Island en Brabant Island, en langs de Melchior Islands naar buiten. Voor we daar waren, klaarde het helemaal op. In de volle zon werden we begeleid door bultruggen, en we keken nog één keer naar de immens hoge besneeuwde bergtoppen en de bijna lichtgevende ijsbergen. Langzaam werd de oceaandeining merkbaar.
Er stond aanvankelijk weinig wind en die weinige wind was tegen, dus gingen we op de motor met wat steunzeil en we maakten goede vaart. ’s Avonds werd de snelheid minder door de door elkaar lopende golven en er gingen al wat mensen naar hun hut. Het is altijd wennen de eerste dag op zee.
Zaterdag. Op de hoge golven om ons heen drijven hele groepen Kaapse duiven en de laatste pinguïn laat nog net zijn kop zien.
Nu, zondag, is tegelijk met het opkomen van de zon de wind wat gedraaid en de deining zijn lekker lang. We maken dus weer goede vaart. Het is nog 375 mijl naar Kaap Hoorn.
Anthony vertelt: “What a childhood dream to sail to Antarctica with such a ship, to see with my own eyes what I had only seen in books or on photos. All the sights and sounds and smells came together in one awsome journey that will be difficult to explain to others that have not seen it themselves. A picture can capture the moment but not the real scene of atmosphere that surrounds you down here. It truly is another world, spectacular in every meaning of the word. PS: and a little bit cold.”

14.2.2003 02:33 GMT
64°49.49′ S, 063°29.09 W.
Vandaag is het alweer de laatste dag op dit schitterend stukje wereld; we gaan de Drake Passage weer op.
Op 11 februari zagen we op Peterman Island (even ten SW van Lemaire Channel) onze eerste Adélie-pinguïns; overal om ons heen schoven ze op hun buik heen en weer, uren kun je blijven kijken. Net als je blijft kijken naar de enorme jongen van de blauwoogaalscholvers, die bijna in de maag van de ouders proberen te kruipen voor voer. Daarna gingen we weer door het Lemaire Channel terug, nu naar Doumer Island voor de nacht.
Op 12 februari voeren we door het Peltier Channel naar Port Lockroy, waar twee Britten op een voormalig Brits station voornamelijk een postkantoortje runnen en zo dus ook bij ons a/b hun kaarten uitstalden; prachtig om te zien hoe kooplustig men dan opeens is. Met zijn allen hebben we wel 5 kg bijelkaar geschreven. Bij Port Lockroy hebben we Jabet Peak bedwongen, als echte bergbeklimmers aangelijnd en met sneeuwbril en al, in prachtig weer. Aan de voet van de berg, op een heel mooi zelfgemaakt houtvuur hadden de dames van de catering warme chocola met goed veel rum klaargemaakt, geweldig.
Sierra vertelt: “What a fantastic way to spend our last day on Antarctica. After a delicious brunch we took the dingies ashore and walked across polished granite rocks to a hut, with pinguins always nearby. From here we roped up into 3 groups and set off to do a little mountain climbing on Jabet Peak. 9 of us climbed until the route became a little to unsafe. But from here we enjoyed glorious views of snowy peaks in all directions and our ship far below. On return to the hut we were treated to hot chocolate and cake, we are always so well taken care of. And now we sit in the warmth of our home, the ‘Oosterschelde’, celebrating with a toast with iceberg ice 100 of years old.”
Sep: “Ankerwacht tussen Three Little Pigs en Indicator Island, het is 11 februari 06:00, de balpen-aan-een-touwtje waarmee we in het logboek schrijven, geeft amper inkt onder de convergentiezone. Hij moet af en toe in het straalkacheltje gestoken worden. Er is gek genoeg nog geen pinguïn te bekennen. De hemel is geheel bedekt. Het tuig zoemt. Al urenlang komt er steeds meer licht door de ijle pluis van witte en vette paarse wolken. Een vuile oranje veeg maakt de reusachtige brokken ijs blauwer. Onder de witbekraste en bepoederde donkere hoge bergen, wordt alle grijs nu groen en rood en bruin gekleurd door korstmossen en algen.”

11.2.2003 14:19 GMT
65°14.79′ S, 064°16.05′ W. Kompas 165.
Bij Waterboat Point, bij de Chileense basis ‘Gonzalez Videla’, zetten we voet op de echte vaste wal van het gebied. Even verderop doen we dat nog eens en zijn we hoog op een berg geklommen, met een prachtig mooi uitzicht over Paradise Harbour. Om ons heen stromen grote gletsjers naar beneden, maar vergeefs wachten we op afkalvende ijsbergen. Het blijft een indrukwekkend gezicht. Daarna gaat een aantal op de kont door de sneeuw naar beneden. Wegens oprukkend drijfijs verhalen we ’s nachts naar een betere ankerplek.
De volgende ochtend schijnt de zon, waardoor alles als in sprookjes oplicht. Het maakt niet uit welke kant je op kijkt, overal is het geweldig, dikke sneeuwlagen liggen als een pudding op de hoge, donkere bergen, met daartussen brokkelige ijsrivieren, whow. We drijven de hele ochtend tussen het ijs wat ’s nachts allemaal van de gletsjers afgedonderd is en we maken foto na foto. ’s Middags, onderweg naar het Lemaire Channel, krijgen we weer een bultrugshow, niet zo speels als de vorge keer (we raken verwend), maar wel prachtig glimmend in de
scherpe zon. In het Lemaire Channel komt een dwergvinvis als een dolfijn om het schip heen, terwijl intussen de mooiste, raar gevormde en oude ijsbergen langskomen in langzaam afnemend licht, bijna spookachtig. ’s Avonds vieren we feest, we zijn op 65°15′, ons zuidelijkste punt, op de Argentine Islands, feest met champagne met aardbeien, door ‘echte’ pinguïns geserveerd, en dan is er disco.
Lisette vertelt: “Waar komen de walvissen zo dichtbij je boot dat je ze bijna kunt aanraken!. Tot drie keer toe speelden ze met ons, ze dolden ons echt, en wij maar van stuur- naar bakboord rennen. Schitterend.”
Albert: “Liep drie maal ankerwacht met Hans, was nodig ook, twee maal een krabbend anker door weersomslag, dus bemanning porren. De reis is geweldig. Groeten aan M, M, P en T.”
Martin & Noor: “Vannacht vijf keer achtereen werd de nachtrust verstoord door het anker; deze nacht zijn we door uit het niets opduikende windstoten bijna op de rotsen gezet. Een eerdere nacht moesten we blijven opletten in verband met dichtbij komende, diepblauwe ijsbergen of door de slechte ankergrond of door te grote diepte. Het hoort hier allemaal bij het paradijs Antarctica. Ze wegen niet op tegen de ongelooflijke vergezichten met gletsjers, torenhoge rotsen en ijsbergen.”

9.2.2003 16:46 GMT
64°49.22′ S, 062°51.10′ W. Kompas 011.
Op 7 februari gaan we om 18:00 uur anker op, en we vertrekken uit de krater van Deception Island, voor de oversteek naar Trinity Island. Aanvankelijk hebben we een mooie halve wind van een krachtje of 4 Bft. Wanneer we alle zeilen omhoog hebben, wordt het windstil en mistig en er is veel drijfijs, van kleine ijsbergjes tot ijsklontjes. Om 16:00 gaan we bij de smalle doorgang tussen Spert Island en Trinity Island voor anker, een plek die altijd vol zit met allerlei vastgelopen ijsbergen.
Paul Hoornweg vertelt: “In de rubberboot varen we door een grillig doolhof van ijs. De bewolking hangt laag en ontneemt ons geregeld het zicht. Als er wel helder licht is, schijnt bij de ijsbergen het licht erdoorheen en verlicht de spelonken die, door werking van de golven, op de waterlijn zijn ontstaan. Het effect is betoverend: blauw en turquoise licht, afgewisseld met ijlzachte, ondefinieerbare andere tinten. Het is heel spannend om een foto te maken op het moment dat een ijsberg door de binnenlopende deining op zijn hoogst uit het water wordt getild. Zouden die kleuren sowieso op foto vastgelegd kunnen worden? Op deze ijsbergen zien we zeeluipaarden, pelsrobben en ook een paar pinguïns. Dit is een werkelijk nauwelijks te bevatten sprookje. Verzadigd van alle indrukken keren we terug naar de ‘Oosterschelde’, waar weer een overheerlijk diner op ons wacht.”
De nacht van vrijdag op zaterdag is onrustig: een harde wind en een krabbend anker. Wanneer we om 08:00 vertrekken, is de wind al behoorlijk afgenomen. Nu staat de Graham Passage op het programma, een nauwe doorsteek met prachtige ijspartijen. Maar een paar mijl voor de invaart krijgen we een overweldigende en 1,5 uur durende bultruggenshow rond het schip. Vier bultruggen showen zoveel mogelijk lichaamsdelen boven water. Ze lieten zich niet van de wijs brengen door het opgewonden gegil a/b en de alsmaar klikkende fototoestellen. De nacht brengen wij ten anker door bij Cuverville Island. In de vroege ochtend, vanochtend dus, dreigen we ingesloten te worden door ijsbergen en we vertrekken. Vandaag gaan we naar Paradise Harbour; eerst brengen we een bezoek aan de Chileense basis ‘Gonzalez Videla’, bij de noordelijke ingang, en daarna gaan we voor anker in de meest zuidelijke baai van deze paradijselijke haven.

6.2.2003 19:43 GMT
62°58.49′ S, 060°35.61′ W. Kompas 162, 7 knopen.
Met winden van 0 tot 7 Bft zijn we gezeild naar Half Moon Island; dikke gletsjers stroomden als slagroom tussen de hoge zwarte bergen; we zagen heel veel bultrugwalvissen onderweg. Op Half Moon Island lag tussen de kinbandpinguïns een rotsspringerpinguïn, en ook een prachtig, vergaan sloepje, net te ver heen om als restauratieproject te kunnen dienen. Tijdens de zonsondergang waren er onmogelijke kleuren te zien, met schitterende lenswolken. Iedereen kijkt zich moe, er is zoveel te zien. ’s Avonds komt alles nog eens terug op de video’s.
Op 5 februari bezochten we Hannah Point, met macaroni-, ezels- en kinbandpinguïns. Ook waren er een jagende reuzenstormvogel en grote jager, die een groot pinguïnjong te pakken kregen; het is even wennen om van zo dichtbij te zien dat de natuur leven en laten leven is. Over een morenenwal zijn we naar een gletsjermuur gelopen, waar ijskoud en eeuwenoud water in watervallen uitliep. Het strand was bijna versperd door een kudde heel dikke zeeolifanten, die niets anders deden dan liggen in hun eigen uitwerpselen.
Vandaag gingen we vroeg op weg naar Deception Island, een oude vulkaan waarvan je de krater kan invaren. Eerst bezochten we er Baily Head, met een grote kolonie kinbandpinguïns; daarna op naar Pendulum Cove, waar heel heet water recht uit de aarde de ijskoude zee instroomt, met dikke stoomwolken over het strand. Op de grens van dat heet en dat koud is het goed badderen; het duurde ook niet lang voor iedereen uit de kleren was. Als toetje van vandaag zijn we nog naar Whaler’s Bay gegaan, waar een troosteloos, verlaten walvisstation staat.
We hebben niets te klagen hier; zelfs het weer doet mee.

4.2.2003 15:20 GMT
62°24.69′ S, 059°44.41′ W. Kompas 110.
Gisteravond, 3 februari, zijn we aangekomen en zijn we geankerd bij de Aitcho-eilanden, na een prachtige en rustige oversteek.
Even tevoren werden we begroet door een ontzettend blauwe ijsberg vol kinbandpinguïns, grote tafelijsbergen en bultruggen, die zelfs hun staart lieten zien. En dit onder een prachtig blauwe lucht met zon en een matige N. Even later gingen we in de mist door de English Strait; met dikke stroomrafelingen werden we onder zeil naar binnen gestuwd, wat alles extra mysterieus en spannend maakte, vooral als alle kliftoppen verdwijnen in de dichte wolken en er ook nog een dikke ijsberg precies daar ligt waar wij willen varen. Ondanks de inmiddels ontstane miezer, gingen we toch nog even gauw het eiland op, vanwaar de pinguïngeuren ons al tegemoet kwamen waaien. Hierna zaten we lekker bij de houtkachel, en met de Glühwein kwamen de verhalen los.
Vanmorgen was het weer prachtig zonnig, waardoor al het ijs wel licht leek te geven zo fel. We liepen nu het eiland helemaal rond, tussen boerende en scheten latende zeeolifanten, nieuwsgierige puberpinguïns die gewoon in je laars komen pikken en reuzenstormvogels. De reis kan nu al niet meer stuk.
Vanmiddag gaan we een stukje verder zeilen richting Hannah Point, op Livingstone Island. Het is W 4 Bft.
Download een kaart van de Antarctisch schiereiland, het gebied dat we gaan bezoeken (JPG, zip van 228Kb).

2.2.2003 11:29 GMT
58°40.89′ S, 063°07.91′ W. Kompas 154, 7 knopen.
De eerste dag, in het Beagle-kanaal, hebben we gebruikt voor een uitgebreide uitleg over het zeilen en de tuigage, en over veiligheid. Hierop volgde een brandoefening; dat is ook nog eens leuk, iedereen rent rond met brancard, slang of reddingvest. Het is goed, zo’n oefening, want niet alles verloopt meteen even vlekkeloos. Hoe moet zo’n vest nou aan?
Bij Isla Martillo zien we de eerste Maegellaen-pinguïns, die met z’n honderden op het strand op hun beurt naar ons staan te kijken. Natuurlijk worden meteen alle video- en fotocameras uitgeprobeerd. Even later, bij de verlaten van het Beagle-kanaal, worden we begroet door 15 dolfijnen van Peale, spelend in onze boeggolf. Terwijl we rustig naar buiten varen, veranderen de wolken prachtig van kleur in de ondergaande zon. Wat een prachtige eerste dag.
De golven op het eerste stuk van de Drake Passage waren niet voor iedereen makkelijk, maar al snel werd het heel rustig, bijna geen wind en een lage deining, zodat toch de tafel bij het diner vol zat. Intussen naderen we de convergentiezone (grens tussen warm water vanuit het noorden en koud water vanuit het zuiden), het schie
t op, misschien vanavond al ijsbergen.

31.1.2003 16:02 GMT
54°49.16′ S, 068°14.85′ W. Kompas 106.
We zijn zojuist vertrokken van de kade, om 12:30. Met N 5 Bft prima om het Beagle-kanaal in te zeilen. Blauwe lucht, prachtige wolken en lekker koud.

30.1.2003 22:03 GMT
54°48.57′ S, 068°18.03′ W. Kompas 002.
De nieuwe gasten zijn geland en aan boord; het is een heel leuke en gemixte groep mensen; inclusief de bemanning zijn we nu me 32. Morgen (vrijdag) komen nog de laatste voorraden, het schip is dan weer afgeladen vol met allerlei fruit, groente, water en diesel. We zijn klaar voor vertrek. Het is prettig om weer naar zee te gaan en zeker ook naar Antarctica. Iedereen heeft er erg veel zin in.
Gisteren namen we een middagje vrij om naar het nationaal park Lapataia te gaan; we zagen grote beverdammen in een rivier die hele delen onder water zetten, en rondom waren heel grimmige dode stukken bos te zien, prachtig spookachtig. En eindelijk hebben we een condor gezien, zwevend boven een besneeuwde helling. Daarna was er een afscheidsfeestje voor de afzwaaiende bemanningsleden Taco, Pieter en Bertus, en in verband met het vertrek van de ‘Europa’ naar de Azoren, en het werd gezellig laat.
En nu op naar het ijs.
Download een kaart van de Drake Passage, tussen Vuurland en Antarctica (JPG, zip van 220Kb).

27.1.2003 13:28 GMT
54°48.56′ S, 068°18.03′ W. Kompas 167.
Af en toe word je hier in Ushuaia afgeleid door de prachtige, hoge en besneeuwde bergen om je heen, terwijl je in een T-shirt aan dek wat kleine klusjes doet. Het schip is alweer klaar voor vertrek naar Antarctica, en voor de nieuwe gasten, die donderdag komen.
Naast ons ligt de ‘Europa’, net terug van het ijs, en verderop in de haven ligt het jacht ‘Tooluuka’ van Eef Willems. We zijn helemaal trots op de grote Nederlandse delegatie op zo’n afgelegen plek. Met zijn allen, 39 personen bemanning, zijn we uit eten gegaan; dat zet meteen de stad op zijn kop.
Zaterdag hebben we een lange wandeling gemaakt in het nationaal park Lapataia, door een ontzettend mooi sprookjesbos met stevige kleine verwrongen bomen, hoog gras, orchideeën, en soms langs een ruige rotskust, op zoek naar de condors die langs de berghelling zouden zweven. Zondag was er een heel gezellige open dag op de twee Nederlandse tall ships, en dat trok uiteraard veel bekijks.
Download een kaart van Tierra del Fuego (Vuurland) (zuidelijk deel), met Ushuaia en Kaap Hoorn (JPG, zip van 415Kb).

23.1.2003 19:42 GMT
54°48.56′ S, 068°18.03′ W. Kompas 274.
De zuidelijkste stad van de wereld, Ushuaia. We zijn zonder wind en op de deining, van Staten-eiland door het Beagle-kanaal gevaren, tussen hoge bergen met een scherpe boomgrens en sneeuw op hun toppen. Overal zijn de Magellaen-pinguïns en de pijlstormvogels. Halverwege hebben we de – tegenwoordig verplichte – loods opgepikt, en in de avond van 21.1 meerden we om 22:00 af aan kade van Ushuaia. Meteen zes heren in verschillende prachtige uniformen a/b om ons in te klaren. Dat betekent altijd veel stempels en handtekeningen. Toen was er tijd voor een uitgebreide kaasfondu en het aankomstbiertje, wat door sommigen tot heel vroeg in de ochtend in een zeer bruin kroegje gedronken werd.
Nu hebben we mooi wat dagen voor allerlei onderhoudswerkzaamheden. Het schoenerzeil is alweer gerepareerd en de stores zijn opgeruimd om klaar te zijn voor Michiel, de nieuwe kok. Wel even wennen, zo’n grote stad; onze laatste was Rio.

20.1.2003 18:05 GMT
54°48.40′ S, 064°35.67′ W. Kompas 097.
We liggen nu geankerd in Bahia Flinders op het Argentijnse Isla de los Estados (Staten-eiland), wegens te slecht weer. Twee loospoorten zijn krom geworden door de kracht van de golven, maar verder is alles prima. De vooruitzichten zijn goed en Isla de los Estados is prachtig. We zien de eerste bomen sinds Ilha Grande (Brazilië), er zijn grote watervallen en er is sneeuw op de bergen.

Van de rederij (20.1.2003)
De opvarenden die van de Falklands terugkomen, arriveren vanavond op Schiphol om 18:45, met een Iberia-vlucht uit Madrid.

19.1.2003 21:14 GMT
54°20.54′ S, 062°39.86′ W. Kompas 234.
Intussen zijn we nog maar 30 nm van Isla de los Estados (Staten-eiland). We zijn zaterdag meteen na het afscheid van de thuisvaarders vertrokken. Dat was om 13:00, we waren met 12 man a/b. Er lag weer een diep laag voor ons, maar nu heel noordelijk zodat we eerst N- en later E-wind zouden hebben, weliswaar weer veel wind maar uit de goede richting. Dus werden alle kleden weer getrokken, de luiken gedicht en we zijn gegaan. Tot nu gaat het perfect: we doen continu meer dan 9 knopen, en dat doen we onder topzeil, 2e rif grootzeil, 2e rif schoenerzeil, fok en binnenkluiver. Het is wel vreemd om in dit gebied van overheersende westenwinden met E 8-9 Bft te varen. Het plan is om morgennacht aan te komen in Ushuaia. Daar gaan we dan ook weer het zojuist gescheurde schoenerzeil repareren. Verder ligt er, zoals altijd, allerlei klein onderhoud. Maar eerst nemen we dan een biertje.

16.1.2003 23:30 GMT
51°41.50′ S, 057°49.36′ W. Kompas 175.
Het laatste stukje naar Stanley waren we onder een prachtige sterrenhemel en zonder wind. Het is altijd leuk als je aan de horizon lichtjes ziet verschijnen. We hadden het anker er nog niet in, om 01:30, of het begon alweer te waaien, een NW 10 Bft. Je begrijpt dat we blij waren er te zijn. Deze wind gaf zelfs in de haven zulke hoge golven dat we niet met de dinghy konden varen, en we maakten dankbaar gebruik van het douanebootje. ’s Avonds was er spontaan een dekfeestje, met dansen op het luikenhoofd en met de bijna volle maan boven ons.
Vandaag hebben we met een N 4 Bft heerlijk langs de lage rotskust gezeild, wat ook goed werkte voor menig houten hoofd. Veel aalscholvers en grote jagers; de jagers kwamen heel nieuwsgierig zo dichtbij dat je ze gewoon kon aanraken, wat wel een bebloede vinger opleverde. Na toestemming en wat instructie hebben we bij een mijnenveld geankerd en vervolgens hebben we gewandeld rond een mooie baai. Daarna gingen we met N 8 Bft terug naar Stanley. Morgen is voor de mensen die vanhier vertrekken de laatste volle dag; we doen nog een laatse excursie met een busje, voordat zaterdag het vliegtuig vertrekt.

14.1.2003 15:54 GMT
51°23.81′ S, 056°08.59 W. Kompas 291.
Gisteren hebben we prachtig gezeild onder vol tuig en een snelheid van 8 knopen. Maar heel lang kun je daarbij hier niet stil zitten, zo veranderlijk is het weer. Staat alles net, dan moet het al gereefd worden. Of de wind komt opeens uit een andere hoek. Je blijft wel bezig. Op dit moment zijn we nog maar 60 mijl van Stanley, maar het kan nog wel even duren want een diep laag zit in de weg. Er staat nu SW 7 Bft, wat hier op relatief ondiep water hoge golven (6 m) geeft. Die golven zijn wel heel mooi want de zon staat erbij. Vanmorgen speelden zandloper-dolfijnen in de brekende kammen. Het schip past ook precies bij de lengte van deze golven; het is wel hobbelen maar niet echt stampen. We hopen vannacht ons ankerbiertje te drinken in Stanley. Alles bij elkaar ging deze oversteek toch best soepel.

12.1.2003 11:39 GMT
52°17.30′ S, 040°56.01’W. Kompas 279.
In dichte mist varen we tussen ijsbergen zo groot als kastelen. Dat is best spannend, helemaal wanneer het donker wordt. Gelukkig is het kalm weer, werkt de radar (waarop ze te zien zijn) uitstekend en is er altijd een uitkijk voorop. En het is ook wel heel mooi om zo nu en dan zulke grote witte gevaartes te zien opdoemen. Als afscheid van South Georgia kregen we nog een mooi optreden van zandloper-dolfijnen en de prachtige staarten van duikende bultruggen. Intussen zijn we dankzij dit gunstige weer de convergentiezône al over en schieten we goed op, nu wel tegen de wind en dus motorzeilend. Maar we maken goede vaart en het schip rolt rustig. Binnen gaan scrabble en kaartcompetities gewoon door, terwijl buiten de albatrossen als enige
andere wezens op deze wereld om ons heen blijven vliegen.

9.1.2003 14:38 GMT
53°52.10′ S, 037°42.52′ W. Kompas 283.
We zijn inmiddels op de terugweg naar Stanley. S 8 Bft, koud en sneeuw maar we hebben een goede vaart en de goede richting.
Stromness zijn we uiteindelijk alleen maar langsgevaren. Gisteren hebben we op Albatross Island tussen de broedende reuzenalbatrossen en reuzenstormvogels gezeten. Ze zitten gewoon op de grond tussen de grasnesten, geweldig. In de lucht zijn ze al zo groot maar wanneer je er zo vlak naast zit. Het is helemaal mooi met al die kuikens, dikke grijze bollen zo groot als ganzen in hun enorme nest. Prachtige roetkopalbatrossen zaten er op kliffen te broeden en overal om ons heen de talloze pelsrobben, die nu na heel wat ontmoetingen lang niet meer zo spannend zijn; je steekt je hand op of zegt “boe” en weg zijn ze.
We hadden de laatste, rustige avond in Rosita Harbour. Nog één keer het geluid van de robben op het strand en van de kirrende sterntjes die in het groene gletsjerwater duiken. Dit was absoluut een heel apart eiland; zoveel dieren en zo’n imposante kust. Het is een goede herinnering.

7.1.2003 17:06 GMT
54°13.32′ S, 036°27.07′ W. Kompas 001.
Na Larsen Harbour vervolgden we onze reis door het Cooper Sound met veel tegenwind naar Moltke Harbour. Hier kwamen we ’s nachts aan. Onderweg was de lucht bezwangerd met duizenden Antartische prion en albatrossen. De volgende dag hadden heel veel regen; we zijn lekker lui geweest en hebben een binnendag gehouden, met een klaverjas-competitie, scrabble en film, terwijl het schip naar Maiviken voer. Door de grote hoeveelheid regen waren er meerdere zeer grote watervallen, die langs de hoge groene muren van deze baai naar beneden stortten. ’s Ochtends gingen we om 05:00 uur ankerop naar Grytviken. We zouden daar Tim en Pauline Carr ophalen om ons te gidsen bij het laatste stuk van Shackleton’s reis. Maar de wolken hingen nog steeds zeer laag en we konden zo niet veilig de bergpas oversteken.
Nu zijn we onderweg naar Stromness om toch te zien waar Shackleton na zoveel dagen weer voor het eerst mensen zag. Intussen leert Bill steeds beter hoe hij ons Dutchies bijeen kan houden, werden Gees, Teun en Dick weer eens achterna gezeten door een pelsrob (hebben ze vaker last van) en voert Pieter nog steeds strijd met de poolkippen.

6.1.2003 01:09 GMT
54°31.47′ S, 035°55.98′ W. Kompas 257.
In dichte mist gingen we van Ocean Harbour naar St. Andrews Bay. Op dit strand woont de grootste koningspinguïn-kolonie, het lijken echt miljoenen en het is er druk als in een grote stad. Ze gaan het water in voor voedsel en met een dikke pens komen ze het water weer uit, soms zo vol dat ze niet meer kunnen opstaan en op hun buik verder moeten schuiven.
’s Middags in de volle zon door naar Gold Harbour, waar een prachtige gletsjer hoog op de berg met donderend geraas stukken in de baai laat vallen. Nadat je eerst door enorme hopen met elkaar stoeiende zeeolifanten gelopen bent, tref je aan de andere kant het broeden van wat misschien wel de mooiste albatrossen zijn: de roetkopalbatrossen. Met hun statige grijze kleur passen ze perfect tussen de groene graspollen.
Op 4.1 gingen we, met echt koud en vies winterweer, ten anker in Cooper Bay. Enkelen van ons gingen toch nog de kant op, terwijl de rest lekker binnen, met de houtkachel aan, video’s over Antarctica zat te kijken. De volgende ochtend was er een prachtige, heldere zon, zodat iedereen ging kijken naar dit bijzondere plekje, met kolonies van macaroni- en kinbandpinguïns. Daarna, tijdens onze vaart verder naar het zuidoosten, voeren we tussen schitterende, grote ijsbergen in alle kleuren blauw naar Larsen Harbour, een diep en smal fjord, met heel steile, indrukwekkende hoge wanden met aan de voet Weddell-zeehonden. Dit is het meest zuidoostelijke puntje van onze reis, we zijn op de zuidelijke punt van South Georgia.

2.1.2003 18:05 GMT
54°20.22′ S, 036°15.73′ W. Kompas 260.
Gelukkig nieuwjaar allemaal.
Inderdaad hadden we een groot feest met veel cocktails en Engelse spelletjes. Na de champagne en het vuurwerk was er een privé-disco in een botenloods voor 10 onderzoekers en 24 zeelieden, te gek. Op 1 januari maakten sommigen van ons een mooie wandeling naar Maiviken. Anderen gingen nog even naar het prachtige museumpje waar alle historie van South Georgia te zien is, van het ontstaan van het eiland tot Shackleton.
Vanaf nu gaan we langs de kust wat verder naar het zuidoosten. ’s Middags voeren we naar de Nordenskjöld-gletsjer in de Cumberland East Bay, ter wereld de grootste die in zee uitkomt, en velen hebben veel foto’s gemaakt. Jammer genoeg viel er niets van de gletsjerwand af, maar toch blijft het imposant, zo’n muur van ijs waar knallen als geweerschoten doorheen vliegen en waar elk hoekje een andere kleur heeft. Je blijft kijken.
Daarna voeren we langs de prachtige, ruige kust, nu weer hoog, kaal en besneeuwd, dan weer groen en glooiend, naar Godthul. Vroeger, toen nog niet alles werd verwerkt, gingen hier de walvisskeletten heen. Het strand lag bezaaid met botten en zeeolifanten. In een hoek stond een vervallen hut met gereedschap van toen, en er waren oude waterboten. Op een heuvel troffen we ezelspinguïns in een kolonie, en daarachter deed een 10-tal rendieren de eigen naam eer aan. Nu liggen we in Ocean Harbour, naast het wrak van de ‘Bayard’, een driemaster uit 1911. Natuurlijk komen er meteen plannen om haar te restaureren. Alweer een schitterende plek. Morgen varen we verder.